ก่อนอื่นเลยนะค่ะ เรากับแฟนอายุห่างกัน 5 ปี เรา เราอายุ 27 แฟน อายุ 23 ก่อนที่ 2 คนเราจะคบกันมันมีเรื่องราวอะไรหลายๆอย่างที่มันทำให้ตัวเราคิดและฝังลึกอยู่ในใจกับการที่จะไปพบครอบครัวของแฟน ครอบครัวเรากับแฟนฐานะต่างกัน ครอบครัวแฟนมีฐานะดี พ่อแม่แฟน รับราชการทั้งคู่ ไม่ขอ เอ๋ยอาชีพนะค่ะ ว่ารับราชการอะไร ส่วนทางบ้านเรา แม่ก็อยู่บ้านเฉยๆเพราะแม่ไม่ค่อยสบาย เจ็บปวดขา มานาน ก็เลยให้แม่หยุดอยู่บ้านส่วนพ่อก็ทำงานเป็นช่างทั่วไปในโรงงาน เงินเดือนก็ไม่มากเท่าไร ส่วนน้องเราก็ทำงานบริษัท เงินเดือนก็ถูกๆไถไป ส่วนตัวเราทำงานเป็นสเมียนธรรมดาๆ เงินเดือนไม่มากเท่าไร
ส่วนแฟนเป็นพนักงานบริษัทที่มีชื่อเสียงต้นๆของประเทศ ทำเกี่ยวกับปูน เดากันเองว่าปูนอะไร เงินเดือน สวัสดิการ โบนัส รับรองว่า มีเหลือกินเหลือใช้ตลอด ^^ ส่วนพี่ชายแฟนก็ทำที่เดียวกันกับน้องชาย ก่อนที่ 2 คน เรา จะคบกัน มันเป็นปัญหาระดับชาติเลยก็ว่าได้ เพราะมันใหญ่โตมาก เพราะไม่ค่อยมีใครเห็นด้วยกับการที่เรา 2 คน คบกัน เพราะว่าเราดันเป็นเพื่อนกับพี่ชายแฟนด้วย เพราะตอนนั้นพี่ชายแฟนเคยบอกกับเราว่าอย่าจีบน้องชายเค้านะ เราก็บอกว่าไม่หรอก ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดที่จะจีบน้องชายเพื่อนเลยจริงๆ สาบานว่าไม่คิดอะไรเลยน้องจากคำว่าน้องชายเพื่อน ตอนนั้นน้องชายเพื่อนเค้ามาฝึกงานในแผนกที่เราทำ ตอนแรกที่เห็นเราก็เฮ่ย นี้น้องเพื่อนหรอ ทำไมหน้าตา ผิวพรรณถึงไม่เหมือนกันว่ะ น้องออกจะสูง ขาว ตี๋ หล่อ ระดับ เก้า จิรายุ เลยก็ได้ ^^ ชมแฟนตัวเองนิดนึง เข้าเรื่องต่อ พอน้องชายเพื่อนฝึกงานได้ ประมาณ 1 เดือนครึ่ง ที่ส่วนเราได้จัดงานเลี้ยงปีใหม่ น้องชายเพื่อนก็ไปในฐานะเด็กฝึกงาน เราก็ไปเพราะเราก็ต้องไปทำหน้าที่งานด้วย เชืญพวกของขวัญ ยกของขวัญไรงี้ พอเสร็จพิธี ก็สนุกสนานกันทั่วหน้า เราก็เดินทักทายน้องชายเพื่อนตามปกติ ถามว่าสนุกมั๊ยเห็นนั่งเงียบไม่พูดไม่จากับใครเลย น้องชายเพื่อนก็ตอบว่า สนุกครับ เราก็อื่ม เราก็นั่งดูเพื่อนเราสนุกสนานเต้นกันสนุก เราก็นั่งเงียบสักพักที่โต๊ะน้องเค้าเพราะน้องเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด เราก็กำลังจะลุก อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้น พี่....เรียกชื่อเล่นเรา พี่ผมมีไรจะบอกอ่ะ ว่ามามีไรหรอ ผมชอบพี่อ่ะ เราก็อึ่งไปแป๊บ อึ่งเหมือนนางเอกเกาหลีกำลังโดนพระเอกจูบอ่ะ เราบอกว่าพูดจริงพูดเล่น อย่ามาล้อเล่นแบบนี้นะ ผมพูดจริงครับ เราก็ เดิน งง ออก ไป เดินแบบ งง มึน อึนๆๆ ไม่คิดว่าจะมีคนมาชอบเราแถมเด็กกว่าเราอีก เอาไงดีว่ะกรู พอเช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ไม่ไปทำงานเลย ที่ไม่ไปไม่ใช่เพราะไม่อยากเห็นหน้านะ ที่ไม่ไปเพราะว่าทำตัวไม่ถูก กลัวเจอแล้วรน กลัวทำตัวไม่ถูก ขอพักสงบตั้งสติสักนิด พอตอนเช้าไปทำงานไปเจอน้องเค้า เราก็ทำตัวไม่ถูกจริงๆน้องเค้าก็เขินๆอายๆ ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน เราก็ต้องทำไรสักอย่างเพื่อที่จะไม่เป็นแบบนี้ เราก็ต้องทำตัวปกติ คุยกับน้องปกติ อยู่โรงงานเราก็คุยกันปกติ พอกลับบ้านน้องเค้าก็หาเราทุกวัน เราคุยกันทุกวัน จนค่าโทรศัพท์น้องเค้า ป่าเข้าไป 2000 บาท น้องเค้าใช้รายเดือน จนเราคุยกัน มาสักพัก เราก็นัดกันไปดูหนังกันทุกอาทิตย์ ดูจนหนังเข้าไม่ทันฉายเรา 2 คนเลย หนังอะไรที่ไม่เคยคิดจะดูก็ดูกัน เพราะไม่รู้จะไปไหนดี จนเราอัพรูปลงเฟส ว่าเราคบกับน้องนี้แระ ปัญหาก็มาเลย บางคนก็แซว อยากกินเด็กจังจะได้เป็นอมตะ เฮ่ยๆๆๆไปคบกันตอนไหนอ่ะ โหๆๆๆ เสียดายเลยอ่ะ ทำไมไม่มาชอบพี่อ่ะ โอ๊ยๆๆอิจฉาจังอยากมีแฟนเด็กบ้างอ่ะ เฮ่ยตกลดความอ้วนนะเดียวไม่สวย ผญ สาวๆสวยๆเยอะ ระวังเค้าจะทิ้งเอานะ ไม่รักไม่เตือนนะ มากันหลายกระแส บางคนก็ถามน้องคิดไงมาชอบพี่เค้า สวยๆกว่านี้มีตั้งเยอะแยะ นัดเราไปกินข้าว เพื่อที่จะถามเราว่า คิดไงกับน้องเค้า เราก็บอกว่า ก็ยังไม่รู้ เพิ่งคุยกัน เพิ่งคบกัน อนาคตยังไม่รู้ แล้วเรารู้เปล่าว่าที่บ้านเค้าเครียดที่เราคบกับน้องเค้า เราก็บอกไม่รู้ไม่เห็นเค้าเล่าให้ฟัง เพราะที่เค้าก็ไม่พูดให้เค้าฟัง เราก็จุกจนพูดไม่ออก น้ำตามันตกในอยากร้องไห้ออกมามากแต่เก็บความรู้สึกไว้ เราก็คิดว่าเราคงไม่เหมาะกับน้องเค้าจริงๆมั่งถึงเป็นปัญหาขนาดนี้ พอหลังจากกินข้าวเสร็จ เราก็โทรไปคุยกับน้องเค้าว่า เราโดนตั้งคำถามขนาดนี้ เรารู้สึกแย่จริงๆ เราก็บอกว่า เราเลิกคุยกันดีกว่า จะได้ไม่ต้องเป็นปัญหากับใครเราคงไม่เหมาะสมกันจริงๆ น้องเค้าก็บอกว่าไม่เลิก ถ้าเลิกเพราะคนอื่นไม่เลิก เรา 2 คนก็ร้องไห้กันกลัวไม่ได้คบกับ คิดเรื่องนี้ทุกวัน จะเอาไงดี ปัญหาก็ยังไม่จบมีญาติเค้ามาถามเราอีกว่าเราทำงานอะไร รักน้องเค้าจิงป่ะ ตอนแรกที่คบกันยังไม่รู้สึกรัก แต่พอคุยกันไปเรื่อยๆๆมันก็เริ่มรักอ่ะค่ะ -ก้ดี
แต่อนาคตก้ไม่รู้ใช่ป่ะ -ใช่ค่ะ -แต่ก้ต้องดูๆน้องมันด้วย
แม่เค้าเป้นห่วง
น้องมันไม่ค่อยพูด
แล้วอีกเรื่อง
เรื่องโทรศัพท์ทำไมคุยกันนานมาก
เห้นว่าค่าโทรตั้งหลายพัน
ไหนว่าเจอกันทุกอาทิตย์งัย
ก้คุยกันพอประมาณ
มีไรก้คุยกันในเฟส -รู้ใช่ไหมว่าทางบ้านเค้าไม่ชอบอ่ะ เราก็ค่ะ เก็บเรื่องมาเป็นปีๆเราก็ไม่เคยเล่าให้แฟนฟังเลย
จนมางานบวชแฟน เราก็ไม่กล้าที่จะแสดงตัวว่าเราคือแฟนนาค แต่แฟนเราก็พยายามแนะนำ แต่ก็ไม่ว่างเพราะต้องทำพืธี เราอึดอัดมาก เราโดนมองด้วยสายตาแปลกๆจากญาติแฟน จนเราไม่กล้าที่จะสบตา หรือยกมือไห้วกลัวเค้าไม่รับไห้วเรา เราก็หวานอมขมกลืน ทนเพราะเรารักแฟนเรามากๆๆ เราคบกับ ตั้งแต่ ปี 2011ช่วงปลายปี นี้ก็ 4 ปี แล้วเรายังไม่กล้าไปบ้านแฟนเลย เพราะความกลัวของเรา ที่มันฝังใจมาตลอด กลัวว่าเค้าจะไม่ชอบเรา กลัวว่าเราจะไม่ได้คบกับแฟน กลัวปัญหาต่างๆ ที่ตามมา เราแอบคบ แอบคุย ไปไหนทีต้องหลบๆซ่อนๆ เหมือนเราเป็นชู้กันยังไงยังงั้น แม่เค้าห่วงลูกเค้ามาก เราก็เข้าใจ ตัดสิ้นระบายเรื่องนี้นานมาก ไม่กล้า กลัว เพราะมันอึดอัดมานาน ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ว่าเราต้องทำไง ให้เค้ารับเราได้ เราเค้าใจว่าลูกหลานใครๆก็รัก เค้าแค่อยากให้เจอคนที่เหมาะสมกับเค้าฐานะการงานที่มั่นคงเท่ากับเค้า ส่วนเราไม่มีไรไปเทียบกับแฟนได้เลย
ใครเคยรู้สึกกลัวการไปบ้านแฟนของตัวเองมั่งกลัวไปแล้วเค้าไม่ต้อนรับเราดีเพราะเรากับแฟนอายุห่างกัน 5 ปี
ส่วนแฟนเป็นพนักงานบริษัทที่มีชื่อเสียงต้นๆของประเทศ ทำเกี่ยวกับปูน เดากันเองว่าปูนอะไร เงินเดือน สวัสดิการ โบนัส รับรองว่า มีเหลือกินเหลือใช้ตลอด ^^ ส่วนพี่ชายแฟนก็ทำที่เดียวกันกับน้องชาย ก่อนที่ 2 คน เรา จะคบกัน มันเป็นปัญหาระดับชาติเลยก็ว่าได้ เพราะมันใหญ่โตมาก เพราะไม่ค่อยมีใครเห็นด้วยกับการที่เรา 2 คน คบกัน เพราะว่าเราดันเป็นเพื่อนกับพี่ชายแฟนด้วย เพราะตอนนั้นพี่ชายแฟนเคยบอกกับเราว่าอย่าจีบน้องชายเค้านะ เราก็บอกว่าไม่หรอก ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดที่จะจีบน้องชายเพื่อนเลยจริงๆ สาบานว่าไม่คิดอะไรเลยน้องจากคำว่าน้องชายเพื่อน ตอนนั้นน้องชายเพื่อนเค้ามาฝึกงานในแผนกที่เราทำ ตอนแรกที่เห็นเราก็เฮ่ย นี้น้องเพื่อนหรอ ทำไมหน้าตา ผิวพรรณถึงไม่เหมือนกันว่ะ น้องออกจะสูง ขาว ตี๋ หล่อ ระดับ เก้า จิรายุ เลยก็ได้ ^^ ชมแฟนตัวเองนิดนึง เข้าเรื่องต่อ พอน้องชายเพื่อนฝึกงานได้ ประมาณ 1 เดือนครึ่ง ที่ส่วนเราได้จัดงานเลี้ยงปีใหม่ น้องชายเพื่อนก็ไปในฐานะเด็กฝึกงาน เราก็ไปเพราะเราก็ต้องไปทำหน้าที่งานด้วย เชืญพวกของขวัญ ยกของขวัญไรงี้ พอเสร็จพิธี ก็สนุกสนานกันทั่วหน้า เราก็เดินทักทายน้องชายเพื่อนตามปกติ ถามว่าสนุกมั๊ยเห็นนั่งเงียบไม่พูดไม่จากับใครเลย น้องชายเพื่อนก็ตอบว่า สนุกครับ เราก็อื่ม เราก็นั่งดูเพื่อนเราสนุกสนานเต้นกันสนุก เราก็นั่งเงียบสักพักที่โต๊ะน้องเค้าเพราะน้องเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด เราก็กำลังจะลุก อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้น พี่....เรียกชื่อเล่นเรา พี่ผมมีไรจะบอกอ่ะ ว่ามามีไรหรอ ผมชอบพี่อ่ะ เราก็อึ่งไปแป๊บ อึ่งเหมือนนางเอกเกาหลีกำลังโดนพระเอกจูบอ่ะ เราบอกว่าพูดจริงพูดเล่น อย่ามาล้อเล่นแบบนี้นะ ผมพูดจริงครับ เราก็ เดิน งง ออก ไป เดินแบบ งง มึน อึนๆๆ ไม่คิดว่าจะมีคนมาชอบเราแถมเด็กกว่าเราอีก เอาไงดีว่ะกรู พอเช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ไม่ไปทำงานเลย ที่ไม่ไปไม่ใช่เพราะไม่อยากเห็นหน้านะ ที่ไม่ไปเพราะว่าทำตัวไม่ถูก กลัวเจอแล้วรน กลัวทำตัวไม่ถูก ขอพักสงบตั้งสติสักนิด พอตอนเช้าไปทำงานไปเจอน้องเค้า เราก็ทำตัวไม่ถูกจริงๆน้องเค้าก็เขินๆอายๆ ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน เราก็ต้องทำไรสักอย่างเพื่อที่จะไม่เป็นแบบนี้ เราก็ต้องทำตัวปกติ คุยกับน้องปกติ อยู่โรงงานเราก็คุยกันปกติ พอกลับบ้านน้องเค้าก็หาเราทุกวัน เราคุยกันทุกวัน จนค่าโทรศัพท์น้องเค้า ป่าเข้าไป 2000 บาท น้องเค้าใช้รายเดือน จนเราคุยกัน มาสักพัก เราก็นัดกันไปดูหนังกันทุกอาทิตย์ ดูจนหนังเข้าไม่ทันฉายเรา 2 คนเลย หนังอะไรที่ไม่เคยคิดจะดูก็ดูกัน เพราะไม่รู้จะไปไหนดี จนเราอัพรูปลงเฟส ว่าเราคบกับน้องนี้แระ ปัญหาก็มาเลย บางคนก็แซว อยากกินเด็กจังจะได้เป็นอมตะ เฮ่ยๆๆๆไปคบกันตอนไหนอ่ะ โหๆๆๆ เสียดายเลยอ่ะ ทำไมไม่มาชอบพี่อ่ะ โอ๊ยๆๆอิจฉาจังอยากมีแฟนเด็กบ้างอ่ะ เฮ่ยตกลดความอ้วนนะเดียวไม่สวย ผญ สาวๆสวยๆเยอะ ระวังเค้าจะทิ้งเอานะ ไม่รักไม่เตือนนะ มากันหลายกระแส บางคนก็ถามน้องคิดไงมาชอบพี่เค้า สวยๆกว่านี้มีตั้งเยอะแยะ นัดเราไปกินข้าว เพื่อที่จะถามเราว่า คิดไงกับน้องเค้า เราก็บอกว่า ก็ยังไม่รู้ เพิ่งคุยกัน เพิ่งคบกัน อนาคตยังไม่รู้ แล้วเรารู้เปล่าว่าที่บ้านเค้าเครียดที่เราคบกับน้องเค้า เราก็บอกไม่รู้ไม่เห็นเค้าเล่าให้ฟัง เพราะที่เค้าก็ไม่พูดให้เค้าฟัง เราก็จุกจนพูดไม่ออก น้ำตามันตกในอยากร้องไห้ออกมามากแต่เก็บความรู้สึกไว้ เราก็คิดว่าเราคงไม่เหมาะกับน้องเค้าจริงๆมั่งถึงเป็นปัญหาขนาดนี้ พอหลังจากกินข้าวเสร็จ เราก็โทรไปคุยกับน้องเค้าว่า เราโดนตั้งคำถามขนาดนี้ เรารู้สึกแย่จริงๆ เราก็บอกว่า เราเลิกคุยกันดีกว่า จะได้ไม่ต้องเป็นปัญหากับใครเราคงไม่เหมาะสมกันจริงๆ น้องเค้าก็บอกว่าไม่เลิก ถ้าเลิกเพราะคนอื่นไม่เลิก เรา 2 คนก็ร้องไห้กันกลัวไม่ได้คบกับ คิดเรื่องนี้ทุกวัน จะเอาไงดี ปัญหาก็ยังไม่จบมีญาติเค้ามาถามเราอีกว่าเราทำงานอะไร รักน้องเค้าจิงป่ะ ตอนแรกที่คบกันยังไม่รู้สึกรัก แต่พอคุยกันไปเรื่อยๆๆมันก็เริ่มรักอ่ะค่ะ -ก้ดี
แต่อนาคตก้ไม่รู้ใช่ป่ะ -ใช่ค่ะ -แต่ก้ต้องดูๆน้องมันด้วย
แม่เค้าเป้นห่วง
น้องมันไม่ค่อยพูด
แล้วอีกเรื่อง
เรื่องโทรศัพท์ทำไมคุยกันนานมาก
เห้นว่าค่าโทรตั้งหลายพัน
ไหนว่าเจอกันทุกอาทิตย์งัย
ก้คุยกันพอประมาณ
มีไรก้คุยกันในเฟส -รู้ใช่ไหมว่าทางบ้านเค้าไม่ชอบอ่ะ เราก็ค่ะ เก็บเรื่องมาเป็นปีๆเราก็ไม่เคยเล่าให้แฟนฟังเลย
จนมางานบวชแฟน เราก็ไม่กล้าที่จะแสดงตัวว่าเราคือแฟนนาค แต่แฟนเราก็พยายามแนะนำ แต่ก็ไม่ว่างเพราะต้องทำพืธี เราอึดอัดมาก เราโดนมองด้วยสายตาแปลกๆจากญาติแฟน จนเราไม่กล้าที่จะสบตา หรือยกมือไห้วกลัวเค้าไม่รับไห้วเรา เราก็หวานอมขมกลืน ทนเพราะเรารักแฟนเรามากๆๆ เราคบกับ ตั้งแต่ ปี 2011ช่วงปลายปี นี้ก็ 4 ปี แล้วเรายังไม่กล้าไปบ้านแฟนเลย เพราะความกลัวของเรา ที่มันฝังใจมาตลอด กลัวว่าเค้าจะไม่ชอบเรา กลัวว่าเราจะไม่ได้คบกับแฟน กลัวปัญหาต่างๆ ที่ตามมา เราแอบคบ แอบคุย ไปไหนทีต้องหลบๆซ่อนๆ เหมือนเราเป็นชู้กันยังไงยังงั้น แม่เค้าห่วงลูกเค้ามาก เราก็เข้าใจ ตัดสิ้นระบายเรื่องนี้นานมาก ไม่กล้า กลัว เพราะมันอึดอัดมานาน ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ว่าเราต้องทำไง ให้เค้ารับเราได้ เราเค้าใจว่าลูกหลานใครๆก็รัก เค้าแค่อยากให้เจอคนที่เหมาะสมกับเค้าฐานะการงานที่มั่นคงเท่ากับเค้า ส่วนเราไม่มีไรไปเทียบกับแฟนได้เลย