สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
เข้าใจจขกทครับ
แต่จะบอกจขกทให้นะว่าคุณทำอะไรแทบจะไม่ได้ สำหรับเด็กยุคนี้
ผมเคยบอกไว้ในหลายกระทู้ว่ายุคนี้มันไม่ใช่ยุคที่ไม่มีเครื่องมือสื่อสาร
เด็กๆไปโรงเรียนเจอเพื่อนได้เล่นได้พูดคุย กลับเข้าบ้านก็หยุดทุกอย่างกลายมาเป็นอยู่ในโลกของที่บ้าน
จะโทรศัพท์คุยกับเพื่อนจนสายไหม้ก็จะโดนว่าโดนเพ็งเล็ง
หรือขยับขึ้นมาอีกหน่อยก็เป็นยุคที่มีแค่มือถือไว้โทร จะคุยจะแชทก็ต้องใช้คอมซึ่งก็แยกกันจากโทรศัพท์ และอาจจะต้องอยู่ในสายตาของคนที่บ้านอีก
แต่มาตอนนี้มันยุคสมาร์ทโฟน เด็กๆทุกคนมีสมาร์ทโฟนส่วนตัว ลืมตาตื่นหรือยันก่อนจะนอนเค้าสามารถถูกครอบงำ
หรือสามารถจะไม่คุยกับใครที่บ้านเลยก็ได้ นั่งเล่นโทรศัพท์ไปก็ได้ครบวงจร จะคุยจะไลน์จะเข้าเน็ตสารพันทุกสิ่ง
แล้วใครล่ะจะสอนเค้าได้อีก ในเมื่อเค้าไม่ต้องมีใครให้สนใจอีกต่อไป
เด็กปัจจุบันถ้ามืโทรศัพท์ในมือนี่เหมือนได้พรจากพระอิศวรเลย ฆ่าไปเหอะฆ่าไม่ตาย เก่งในสามโลก
แต่ลองเอาโทรศัพท์ออกไม่ให้ถือสิ เหมือนดึงถ่านเอาแบตเตอรี่ออก ไม่ตายก็เป็นบ้าเป็นบอไปเลย
ยิ่งอยู่ในโลกอินเตอร์เน็ต จะเด็กจะแก่หัวหงอกหัวดำลูกเล็กเด็กแดงเท่ากันหมด จะจิกเรียกใคร จะไม่เหํนด้วยกับใคร จะด่ายันโคตร ได้หมด
แล้วจะยังไง?
ใครบอกโลกในเน็ตก็คือโลกในเน็ต ชีวิตจริงนั้นแยกออกจากกัน ผมเถียงตายเลย
มันตามออกมาติดเป็นนิสัยข้างนอกกันเลยทีเดียวในหลายๆคน
ทำอะไรไม่ได้จริงๆบอกเลย มันยากเกินที่จะควบคุม ยากมาก
มันเป็นยุคที่คนดีก็คือต้องดีแบบเกิดมาดี หรือที่เค้าเรียกว่าborn to be เท่านั้น คือเกิดมาแล้วแทบจะตัดสินใจได้แต่เกิดว่าอะไรดีอะไรไม่ดีด้วยตัวเอง ซึ่งมันก็ยากมากสำหรับเด็กๆที่จะเป็นแบบนั้น
หรือถ้าโชคดีมาก เด็กคนนั้นก็ต้องมีคุณพ่อคุณแม่ที่รู้เท่าทันยุคสมัย และรู้ว่าจะทำยังไง เลี้ยงลูกใกล้ชิดให้ภูมิคุ้มกันได้มากแค่ไหน
แต่ว่าก็ว่าเถอะ พ่อแม่หลายๆคนยังเอาตัวเองไม่ค่อยจะรอดเลย
แต่จะบอกจขกทให้นะว่าคุณทำอะไรแทบจะไม่ได้ สำหรับเด็กยุคนี้
ผมเคยบอกไว้ในหลายกระทู้ว่ายุคนี้มันไม่ใช่ยุคที่ไม่มีเครื่องมือสื่อสาร
เด็กๆไปโรงเรียนเจอเพื่อนได้เล่นได้พูดคุย กลับเข้าบ้านก็หยุดทุกอย่างกลายมาเป็นอยู่ในโลกของที่บ้าน
จะโทรศัพท์คุยกับเพื่อนจนสายไหม้ก็จะโดนว่าโดนเพ็งเล็ง
หรือขยับขึ้นมาอีกหน่อยก็เป็นยุคที่มีแค่มือถือไว้โทร จะคุยจะแชทก็ต้องใช้คอมซึ่งก็แยกกันจากโทรศัพท์ และอาจจะต้องอยู่ในสายตาของคนที่บ้านอีก
แต่มาตอนนี้มันยุคสมาร์ทโฟน เด็กๆทุกคนมีสมาร์ทโฟนส่วนตัว ลืมตาตื่นหรือยันก่อนจะนอนเค้าสามารถถูกครอบงำ
หรือสามารถจะไม่คุยกับใครที่บ้านเลยก็ได้ นั่งเล่นโทรศัพท์ไปก็ได้ครบวงจร จะคุยจะไลน์จะเข้าเน็ตสารพันทุกสิ่ง
แล้วใครล่ะจะสอนเค้าได้อีก ในเมื่อเค้าไม่ต้องมีใครให้สนใจอีกต่อไป
เด็กปัจจุบันถ้ามืโทรศัพท์ในมือนี่เหมือนได้พรจากพระอิศวรเลย ฆ่าไปเหอะฆ่าไม่ตาย เก่งในสามโลก
แต่ลองเอาโทรศัพท์ออกไม่ให้ถือสิ เหมือนดึงถ่านเอาแบตเตอรี่ออก ไม่ตายก็เป็นบ้าเป็นบอไปเลย
ยิ่งอยู่ในโลกอินเตอร์เน็ต จะเด็กจะแก่หัวหงอกหัวดำลูกเล็กเด็กแดงเท่ากันหมด จะจิกเรียกใคร จะไม่เหํนด้วยกับใคร จะด่ายันโคตร ได้หมด
แล้วจะยังไง?
ใครบอกโลกในเน็ตก็คือโลกในเน็ต ชีวิตจริงนั้นแยกออกจากกัน ผมเถียงตายเลย
มันตามออกมาติดเป็นนิสัยข้างนอกกันเลยทีเดียวในหลายๆคน
ทำอะไรไม่ได้จริงๆบอกเลย มันยากเกินที่จะควบคุม ยากมาก
มันเป็นยุคที่คนดีก็คือต้องดีแบบเกิดมาดี หรือที่เค้าเรียกว่าborn to be เท่านั้น คือเกิดมาแล้วแทบจะตัดสินใจได้แต่เกิดว่าอะไรดีอะไรไม่ดีด้วยตัวเอง ซึ่งมันก็ยากมากสำหรับเด็กๆที่จะเป็นแบบนั้น
หรือถ้าโชคดีมาก เด็กคนนั้นก็ต้องมีคุณพ่อคุณแม่ที่รู้เท่าทันยุคสมัย และรู้ว่าจะทำยังไง เลี้ยงลูกใกล้ชิดให้ภูมิคุ้มกันได้มากแค่ไหน
แต่ว่าก็ว่าเถอะ พ่อแม่หลายๆคนยังเอาตัวเองไม่ค่อยจะรอดเลย
สมาชิกหมายเลข 6148562 ถูกใจ, ก็โลกมันหนาว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2221226 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 786544 ถูกใจ, toytoytoy ทึ่ง, เช้าวันเสาร์ ถูกใจ, vn, man ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2223807 ถูกใจ, ไฟฉายขยายส่วน ถูกใจ, รักยูริที่สุดในโลก ถูกใจรวมถึงอีก 25 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 8
น้องไม่ได้อยู่กับครอบครัวคุณใช่มั้ย
ดังนั้นเขาจึงห่างเหินจากคุณพ่อและคุณมากๆ
อย่าคาดหวังให้เขาศรัทธาคุณพ่อเหมือนที่คุณศรัทธา
น้องจะไม่ฟังพ่อหรือคุณหรอก เพราะเขาจะถือว่าคุณไม่ได้เลี้ยงดูเขามา
...ยิ่งคุณพูดจากหรือทำรุนแรงใส่น้องจะยิ่งถอยห่างออกไปเรื่อยๆ
เด็กแบบน้องสาวคุณเขาขาดความรัก ... ต่อให้ญาติทางแม่รักก็จะไม่เหมือนรักจากพ่อแม่แท้ๆ
ดังนั้นเขาจึงไปแสวงหาที่อื่น และตอนนี้น้องรู้สึกว่าเพื่อนคือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวใจเขาไว้
เขาไม่รู้หรอกว่าเพื่อนจะพาไปดีหรือเสีย เพราะจากวัยเพียงเท่านี้ยังแยกแยะอะไรไม่ได้มากนัก
เฟสหรือโทรศัพท์ อะไรก็ตามที่เป็นของน้อง ถือเป็นพื้นที่ส่วนตัวของน้อง
การเข้าไปล่วงเกินตรงนี้จะทำให้น้องไม่อยากคุยอะไรกับคุณอีก
คุณไม่ควรทำ ถ้าทำไปแล้วควรขอโทษน้องนะคะ
การพูดคุยกันควรใช้เหตุผลดีๆ อย่าบุกรุงพื้นที่ส่วนตัวน้องเด็ดขาดจำไว้เลยว่ามันสำคัญมาก
เข้าใจว่าห่วงน้องแต่ขอให้คุณใช้ประสบการณ์ชีวิตและวุฒิภาวะตัวเองที่สูงกว่าค่อยๆคุยกับน้องให้เขาเชื่อใจคุณให้ได้
เราคิดว่าคุณทำได้ ...ค่อยๆคิดคุณจะพบคำตอบ
ดังนั้นเขาจึงห่างเหินจากคุณพ่อและคุณมากๆ
อย่าคาดหวังให้เขาศรัทธาคุณพ่อเหมือนที่คุณศรัทธา
น้องจะไม่ฟังพ่อหรือคุณหรอก เพราะเขาจะถือว่าคุณไม่ได้เลี้ยงดูเขามา
...ยิ่งคุณพูดจากหรือทำรุนแรงใส่น้องจะยิ่งถอยห่างออกไปเรื่อยๆ
เด็กแบบน้องสาวคุณเขาขาดความรัก ... ต่อให้ญาติทางแม่รักก็จะไม่เหมือนรักจากพ่อแม่แท้ๆ
ดังนั้นเขาจึงไปแสวงหาที่อื่น และตอนนี้น้องรู้สึกว่าเพื่อนคือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวใจเขาไว้
เขาไม่รู้หรอกว่าเพื่อนจะพาไปดีหรือเสีย เพราะจากวัยเพียงเท่านี้ยังแยกแยะอะไรไม่ได้มากนัก
เฟสหรือโทรศัพท์ อะไรก็ตามที่เป็นของน้อง ถือเป็นพื้นที่ส่วนตัวของน้อง
การเข้าไปล่วงเกินตรงนี้จะทำให้น้องไม่อยากคุยอะไรกับคุณอีก
คุณไม่ควรทำ ถ้าทำไปแล้วควรขอโทษน้องนะคะ
การพูดคุยกันควรใช้เหตุผลดีๆ อย่าบุกรุงพื้นที่ส่วนตัวน้องเด็ดขาดจำไว้เลยว่ามันสำคัญมาก
เข้าใจว่าห่วงน้องแต่ขอให้คุณใช้ประสบการณ์ชีวิตและวุฒิภาวะตัวเองที่สูงกว่าค่อยๆคุยกับน้องให้เขาเชื่อใจคุณให้ได้
เราคิดว่าคุณทำได้ ...ค่อยๆคิดคุณจะพบคำตอบ
สมาชิกหมายเลข 2191673 ถูกใจ, lupang_lupin ถูกใจ, Icezy Cool ถูกใจ, ตะวันกับดวงดาว ถูกใจ, Seydlitz ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 759583 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2002000 ถูกใจ, jingparko ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 702401 ถูกใจ, MooNoy_hyukbam ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 41
ตามความคิดของผมนะขอรับ
ต้นเหตุนะไม่ได้อยู่ที่ไหนเลยแต่อยู่ที่ตัวเของเค้าเองครับ วิธีแก้ให้เค้าเป็นคนที่คุณต้องการนะไม่มีหรอกครับมีแต่วิธีที่ทำให้เค้าคิดได้ครับ
ไม่ว่าวิธีนั่นคืออะไร
วิธีรุนแรงแบบแรงมาแรงกลับจะใช้ได้ผลกับบางคน
วิธีแบบเข้าหาเค้าทีละนิดหรือพายายามเข้าสู่โลกของเค้า
หรือให้โดนกับตัวเอง อาจจะไม่ดีเท่าไรเพราะแรงไปก็คงกู่ไม่กลับแล้ว
ในเครสนี้ผมแนะนำจากตัวเองในมุมมองของผมว่า ควรคุยกันครับสร้างความสนิดมากขึ้น แล้วชี้ให้เห็นถึงผลที่ตามมาภายหลังหากยังทำตัวแบบนี้ต่อไปเช่นเสียตัวไม่มีอนาคตไม่มีงานทำ ลองบอกเค้าดูครับว่าคุณพ่อได้เงินเดือนละเท่าไรใช้จ่ายอะไรบ้างและเสียให้เค้าเท่าไร ถึงน้องคุณจะไม่ฟังหรือคิดว่าตนเองนั่นถูกแต่ใจลึกๆของน้องเค้าจะคิดครับ ลองพูดบ่อยๆให้ได้ยินแบบเนียนๆ อาจจะพูดค่าไฟค่าน้ำค่าเน็ต
ผมอายุ15ปีครับจะขึ้นม.4ปีนี้ แต่ก่อนเป็นเด็กเกเรไม่สนเรียนเลยครับเกรดออกทีไม่2ก็2.5 จับโทรสับแต่ม.1-2 แต่ตอนผมรู้รายรับรายจ่ายของครอบครับผมก็เลิกแล้วครับรายได้ต่อเดือนของครอบครับประมาณเจ็ดหมื่นบาท ผมคิด หักค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าผ่อนรถ2คัน ค่าเน็ต ค่าบ้าน ค่าหอพักพี่ โทรสับผม โทรสับพี่ เกมที่ซื้อทีพันสองพัน ค่าโน็ต ค่าอาหารการกินวันละสองสามร้อย ค่าน้ำมัน
บอกเลยครับพอครับเจ็ดหมื่นเหลือด้วย แต่ในอนาคตผมขึ้นม.4 พี่ขึ้นมหาลัย รายจ่ายจะมากขึ้นแต่รายรับเท่าเดิม
ผมเชื่อว่าพ่อและแม่ของทุกคนจะเก็บเงินที่เหลือในแต่ละเดือนเพื่อใช้ในอนาคตครับ
ในตอนนี้โทรสับเลิกแต่ม.3 มีเฟสแต่ไม่เล่นดูแต่งานที่เพื่อนส่งมา มีลายแต่แค่ดูงานคุยกับเพื่อนนิดหน่อย เล่นเกมครับแต่เล่นที่บ้านไม่ไปร้านเกมแล้ว(เล่นPSO2อยู่ซ่าเจอได้)เล่นแค่เสาร์กับอาทิด มีงานอดิเรกเป็นเล่นกีต้าร์ ว่างๆอ่านหนังสือ และ ตอนนี้ผมสอบเข้าก้องกิฟติดแล้วครับ(ถึงจะท้ายๆก็เหอะแต่คนสอบก็มากอยู่ดี)ดีใจมากครับ คนในบ้านงง
เข้าได้ไงวะ
ผมคิดได้ครับว่าจะทำอะไรยังไงในอนาคต คิดและมองรอบตัว สังเกตและจดจำ เปรียบเทียบเมื่อเจอสิ่งต่าง ฟังและกรองที่ได้ยิน พูดและคิดก่อนเสมอ
ถามเมื่อสงใสแล้วฟัง ดูสิ่งต่างๆผ่านหน้าจอ ตั่งใจทุกเก้าของอนาคต มีเป้าหมายก่อนออกตัว แล้วอนาคตจะไม่ได้เป็นแค่ความฝันไม่ต้องรอปาฏิหาริย์ไม่มีความหวังมีแต่ความมุงมั่นและตั่งใจ แค่นี้คุณก็กำหนดอนาคตของคุณเองได้ครับ
อยากให้ทุกคนคิดได้ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงอายุเท่าใด อาชีพอะไร และ มีความฝันเป็นอะไร ทำมันสะก่อนที่จะไม่เหลืออะไรให้ทำ
หากคนที่อ่านข้อความนี้อยู่ เป็นเด็กผมอยากให้ ไปบอกรักพ่อแม่หรือคนที่อยู่ข้างๆคุณตลอดเวลา
เป็นวัยรุ่นผมอยากให้ ปิดโทรสับที่อ่านอยู่หรือคอมที่ใช้อ่านข้อความนี้ แล้วไปกินข้าวพูดคุยหัวเราะและยิ้มกับคนที่ยู่ข้างคุณเสมอมาไม่ว่าจะพ่อ แม่ เพื่อน พี่ น้อง
เป็นวัยที่มีอิสระแล้ว มีงานทำแล้ว ผมอยากให้คุณเลิกอ่านข้อความนี้แล้วไปหาคนที่คิดถึงคุณอยู่ ไม่ว่าจะคนรัก หรือพ่อแม่ หรือคนที่อยากอยู่ใกล้ๆ ลองไปใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากๆมีความสุขด้วยกันนานๆ
เป็นวัยที่มีภาระที่เรียกว่าครอบครัว ปิดหน้าจอสะแล้วพาคนในครอบครับไปเทียวยิ้มให้คนในครอบครัว ปรับความเข้าใจกัน
เป็นวัยสูงอายุแล้ว ผมอยากให้ บอกเล่าประสบการชีวิตกับลูกกับหลายแนะนำและมอบความสุขผ่านความคิดเห็น
และหากท่านที่สูนเสียสิ่งสำคัณในชีวิต ให้คิดว่าคุณก็เป็นสิ่งสำคัณกับคนรอบตัวคุณเหมื่อนกัน
และหากใครที่อยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครในชีวิต คุณยังมีอีก1ที่สำคัณไม่แพ้สิ่งใดคือคุณเอง
ความคิดเห็นนี้ยาวและออกทะเลมากแต่ผมอยากให้ทุกคน "คิด"ได้ครับ
ป.ล.จะมีใครอ่านจบเหมื่อนผมที่อ่านความคิดเห็นจบทุกอันบ้างหรือเปล่า
ป.ล.2เพื่มสถิตเด็กไทยอ่านหนังสือ8บรรทัดทีเถอะอายข้างบ้าน
ป.ล.3อะไรดีหว่า
ป.ล.4จบเหอะ
ต้นเหตุนะไม่ได้อยู่ที่ไหนเลยแต่อยู่ที่ตัวเของเค้าเองครับ วิธีแก้ให้เค้าเป็นคนที่คุณต้องการนะไม่มีหรอกครับมีแต่วิธีที่ทำให้เค้าคิดได้ครับ
ไม่ว่าวิธีนั่นคืออะไร
วิธีรุนแรงแบบแรงมาแรงกลับจะใช้ได้ผลกับบางคน
วิธีแบบเข้าหาเค้าทีละนิดหรือพายายามเข้าสู่โลกของเค้า
หรือให้โดนกับตัวเอง อาจจะไม่ดีเท่าไรเพราะแรงไปก็คงกู่ไม่กลับแล้ว
ในเครสนี้ผมแนะนำจากตัวเองในมุมมองของผมว่า ควรคุยกันครับสร้างความสนิดมากขึ้น แล้วชี้ให้เห็นถึงผลที่ตามมาภายหลังหากยังทำตัวแบบนี้ต่อไปเช่นเสียตัวไม่มีอนาคตไม่มีงานทำ ลองบอกเค้าดูครับว่าคุณพ่อได้เงินเดือนละเท่าไรใช้จ่ายอะไรบ้างและเสียให้เค้าเท่าไร ถึงน้องคุณจะไม่ฟังหรือคิดว่าตนเองนั่นถูกแต่ใจลึกๆของน้องเค้าจะคิดครับ ลองพูดบ่อยๆให้ได้ยินแบบเนียนๆ อาจจะพูดค่าไฟค่าน้ำค่าเน็ต
ผมอายุ15ปีครับจะขึ้นม.4ปีนี้ แต่ก่อนเป็นเด็กเกเรไม่สนเรียนเลยครับเกรดออกทีไม่2ก็2.5 จับโทรสับแต่ม.1-2 แต่ตอนผมรู้รายรับรายจ่ายของครอบครับผมก็เลิกแล้วครับรายได้ต่อเดือนของครอบครับประมาณเจ็ดหมื่นบาท ผมคิด หักค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าผ่อนรถ2คัน ค่าเน็ต ค่าบ้าน ค่าหอพักพี่ โทรสับผม โทรสับพี่ เกมที่ซื้อทีพันสองพัน ค่าโน็ต ค่าอาหารการกินวันละสองสามร้อย ค่าน้ำมัน
บอกเลยครับพอครับเจ็ดหมื่นเหลือด้วย แต่ในอนาคตผมขึ้นม.4 พี่ขึ้นมหาลัย รายจ่ายจะมากขึ้นแต่รายรับเท่าเดิม
ผมเชื่อว่าพ่อและแม่ของทุกคนจะเก็บเงินที่เหลือในแต่ละเดือนเพื่อใช้ในอนาคตครับ
ในตอนนี้โทรสับเลิกแต่ม.3 มีเฟสแต่ไม่เล่นดูแต่งานที่เพื่อนส่งมา มีลายแต่แค่ดูงานคุยกับเพื่อนนิดหน่อย เล่นเกมครับแต่เล่นที่บ้านไม่ไปร้านเกมแล้ว(เล่นPSO2อยู่ซ่าเจอได้)เล่นแค่เสาร์กับอาทิด มีงานอดิเรกเป็นเล่นกีต้าร์ ว่างๆอ่านหนังสือ และ ตอนนี้ผมสอบเข้าก้องกิฟติดแล้วครับ(ถึงจะท้ายๆก็เหอะแต่คนสอบก็มากอยู่ดี)ดีใจมากครับ คนในบ้านงง
เข้าได้ไงวะผมคิดได้ครับว่าจะทำอะไรยังไงในอนาคต คิดและมองรอบตัว สังเกตและจดจำ เปรียบเทียบเมื่อเจอสิ่งต่าง ฟังและกรองที่ได้ยิน พูดและคิดก่อนเสมอ
ถามเมื่อสงใสแล้วฟัง ดูสิ่งต่างๆผ่านหน้าจอ ตั่งใจทุกเก้าของอนาคต มีเป้าหมายก่อนออกตัว แล้วอนาคตจะไม่ได้เป็นแค่ความฝันไม่ต้องรอปาฏิหาริย์ไม่มีความหวังมีแต่ความมุงมั่นและตั่งใจ แค่นี้คุณก็กำหนดอนาคตของคุณเองได้ครับ
อยากให้ทุกคนคิดได้ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงอายุเท่าใด อาชีพอะไร และ มีความฝันเป็นอะไร ทำมันสะก่อนที่จะไม่เหลืออะไรให้ทำ
หากคนที่อ่านข้อความนี้อยู่ เป็นเด็กผมอยากให้ ไปบอกรักพ่อแม่หรือคนที่อยู่ข้างๆคุณตลอดเวลา
เป็นวัยรุ่นผมอยากให้ ปิดโทรสับที่อ่านอยู่หรือคอมที่ใช้อ่านข้อความนี้ แล้วไปกินข้าวพูดคุยหัวเราะและยิ้มกับคนที่ยู่ข้างคุณเสมอมาไม่ว่าจะพ่อ แม่ เพื่อน พี่ น้อง
เป็นวัยที่มีอิสระแล้ว มีงานทำแล้ว ผมอยากให้คุณเลิกอ่านข้อความนี้แล้วไปหาคนที่คิดถึงคุณอยู่ ไม่ว่าจะคนรัก หรือพ่อแม่ หรือคนที่อยากอยู่ใกล้ๆ ลองไปใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากๆมีความสุขด้วยกันนานๆ
เป็นวัยที่มีภาระที่เรียกว่าครอบครัว ปิดหน้าจอสะแล้วพาคนในครอบครับไปเทียวยิ้มให้คนในครอบครัว ปรับความเข้าใจกัน
เป็นวัยสูงอายุแล้ว ผมอยากให้ บอกเล่าประสบการชีวิตกับลูกกับหลายแนะนำและมอบความสุขผ่านความคิดเห็น
และหากท่านที่สูนเสียสิ่งสำคัณในชีวิต ให้คิดว่าคุณก็เป็นสิ่งสำคัณกับคนรอบตัวคุณเหมื่อนกัน
และหากใครที่อยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครในชีวิต คุณยังมีอีก1ที่สำคัณไม่แพ้สิ่งใดคือคุณเอง
ความคิดเห็นนี้ยาวและออกทะเลมากแต่ผมอยากให้ทุกคน "คิด"ได้ครับ
ป.ล.จะมีใครอ่านจบเหมื่อนผมที่อ่านความคิดเห็นจบทุกอันบ้างหรือเปล่า
ป.ล.2เพื่มสถิตเด็กไทยอ่านหนังสือ8บรรทัดทีเถอะอายข้างบ้าน
ป.ล.3อะไรดีหว่า
ป.ล.4จบเหอะ
สมาชิกหมายเลข 1125614 ถูกใจ, เสาวรสเปรี้ยว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1137302 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1640988 ถูกใจ, zeeyahs.cu ถูกใจ, Cats are all around ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
เด็กประถมสมัยนี้เป็นขนาดนี้กันเลยหรอคะ? มาแชร์ความเห็นวิธีแก้ไขกันเถอะค่ะTT
อย่างเหตุการณ์นี้ค่ะยังจำได้แม่นและรู้สึกสงสารคุณพ่อมาก
มีช่วงหนึ่งที่ตุ๊กตาเฟอร์บี้เข้ามาฮิตในประเทศไทยค่อนข้างมากเด็กๆก็จะงอแงขอเงินคุณพ่อคุณแม่ซื้อซึ่งเรามองว่าราคาแพงจังอีนกพูดได้เนี้ย น้องเราก็เป็นหนึ่งในนั้นแหละค่ะโทรไปขอคุณพ่อจะเอาเฟอร์บี้พอคุณพ่อไม่ซื้อให้เห็นว่ามันไม่จำเป็นน้องส่งข้อความไปต่อว่าคุณพ่อประมาณว่า "หนูจะไม่รักพ่อแล้วหนูเกลียดพ่อให้หนูแค่นี้ก็ไม่ได้" เราแอบไปรื้อโทรศัพท์น้องเองค่ะเลยเจอข้อความแบบนี้ ขนาดเราเป็นแค่พี่สาวเรายังอยากจะร้องไห้แทนคุณพ่อเลยค่ะ คุณพ่อเป็นพ่อที่ดีมากแม้คุณแม่จะเสียคุณพ่อยังทำบุญครบรอบวันเสียคุณแม่มาตลอดจนเกือบจะ 10 ปีแล้ว ต่อสู้ทำงานหาเงินให้เราและน้องสาวเรียน (ปล.แต่คุณพ่อแต่งงานใหม่นะคะแม่เลี้ยงใจดีมากดีกับเรามากด้วยเวลางอนๆคุณพ่อแม่เลี้ยงจะเข้ามาปลอบมาอยู่ข้างเรา เดี๋ยวน้าพาไปเองเดี๋ยวพาไปซื้อเอง พ่อใจร้อนเขาเหนื่อยงานเข้าใจเขาหน่อยนะไม่เอาไม่ร้อง หลายอย่างค่ะเขาดูแลเราดีแต่ไม่เคยมาก้าวก่ายชีวิตเราคอยดูแลอย่างห่างๆแบบห่วงๆ)
และเวลาน้องเราไม่ถูกใจอะไรจะชอบส่งข้อความไปต่อว่าคุณพ่อ พูดจาแย่ๆใส่คุณพ่อเยอะมากเลยเราก็โมโหแบบทำไมน้องพูดแบบนี้กับพ่อเลยเอาข้อความชูให้น้องดูต่อหน้ามันแล้วถามว่าพูดจากับพ่อแบบนี้ได้ยังไงมันตอบกลับมาคำนี้คนเป็นพี่ก็เงิ้บสิค่ะ "อย่ามาเสือ_"
ขุ่นพระะะะะะ
และพักนี้จะหนักข้อขึ้นเรื่อยๆนี้น้องก็มาล็อคอินเฟสบุ๊คในโน๊ตบุ๊คเราค่ะ เราก็ส่องดูความประพฎติน้องเราก็มีพูดกูกับเพื่อนตั้งแต่สมัย 10 ขวบ แล้วซึ่งเราก็แบบเอ่อ............... ไม่รู้จะยังไงอันนี้ข้ามไปละกันอาจจะเป็นที่สังคมที่น้องเขาอยู่ในโรงเรียนพูดกันแบบนี้ แต่ไปเจอคุยกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งดูมีซัมติงรองกันเลยเข้าไปส่องค่ะ ก็เจอนั้นแหละค่ะ ขอเท้าความก่อนนะคะน้องเคยเอามาบอกเราว่า น้อง ก.คนนี้ มาบอกชอบน้องเราค่ะซึ่งจริงๆไม่ใช่
ที่เราเจอในแชทเฟสน้องเรากับน้อง ก. คนนี้ก็ประมาณว่า
"ก. พี่ชอบเรามา 2 ปี แล้วนะพี่ชอบเรามากๆ"
"ก.ชอบใครอะบอกได้ไหม"
"ถ้าพี่สอบกิ๊ฟเตดที่รร._________บอกพี่ได้ไหมว่าชอบใครอยู่"
แรกๆก็เจอน้องส่งข้อความไปบอกชอบน้องเขาบอกฝันดีบอกเป็นห่วงเด็กผู้ชายคนนั้นตลอดแต่น้องผุ้ชายแทบไม่ตอบเลยค่ะส่วนใหญ่ไม่อ่านไม่ตอบเหมือนจะรำคาญน้องเรา เราก็แบบไหนบอกน้องเขามาชอบตัวเองไง-______-?
หลังๆยิ่งอ่านยิ่งเห็นความมโนขั้นสูงในตัวของน้องเราค่ะ มีการสตอเบอร์แหลไว้ค่อนข้างเยอะกับเด็กผู้ชายคนนี้
"พี่สอบกิ๊ฟเตดที่____ติดแล้วนะ" จริงๆนางสอบไม่ติดค่ะ-____-
"พี่เข้าโรงพยาบาลเพราะ ก. เลยนะวันเสาร์อะ" วันเสาร์นางไปน้ำตกกับเราและครอบครัวค่ะกลับมาปกติดีไม่มีแม้แต่รอยแผล.....
"พี่น่ารักไหมพี่สวยไหม ก." น้องเขาส่งสติ๊กเกอร์อ้วกมาแต่ตอนนู้นน้องบอกเราว่าน้องเขาชมว่าหนูสวยหนูน่ารัก
"บางทีเพื่อนพี่ก็เล่นเฟสพี่ บางทีพ่อพี่ก็เล่นเฟสของพี่ด้วย" หืมมมพ่อเล่นเฟส? อยากจะบอกว่าแค่จับโทรศัพท์น้องเรามันก็โวยวายแล้วค่ะไม่มีหรอกค่ะที่คนในบ้านจะได้จับโทรศัพท์นาง
อ่อแค่น้ำย่อยนะคะในแชทเฟสนี้ที่คุยกับเราค่ะวันที่เราจับได้นางทักแชทเฟสเรามา
น้องเรา : พี่__บอกเพื่อนพี่__ที่คุยกับหนูด้วยการที่หนูชอบใครมันก็เป็นสิทธิของหนูและน้องก็เป็นแรงบันดาลจันพี่ไม่เคนชอบใครเลยหรอเพราะยุคหนูกับยุคพี่ไม่เหมือนกันถ้าจะอ่านหนังสือหนูอยากอ่านหนูก็อ่านแต่ถ้าอ่านแบบโดนบังคับแบบนี้อ่านไปก็ไม่เข้าใจหนูบอกเลยนะการที่มาบังคับแบบนี้หนูยิ่งจะไม่อ่านถ้าหนูอยากอ่านหนูจะอ่านเองและนี้ก็เป็นสิทธิหนู
ถ้าจะคุยก็โทรมาหาหนูเลย09xxxxxxxxx
เรา : พี่เคยพูดล (ชื่อน้องเรา) ที่เขาว่าเพราะห่วงตัวเองไหมทำไมยังโกหกว่าอ่านแล้วพี่อยู่กับ (ชื่อน้องเรา) นะ อย่าอวดเก่งดิ้อายุแค่เท่านี้อะไรกับผู้ชายขนาดนั้นพี่อ่านหมดแล้วนะ (ชื่อน้องเรา) เห็นหมดแล้วว่าน้องเขายังไงเขารำคาญ (ชื่อน้องเรา) น่ะ (ชื่อน้องเรา) รู้ตัวไหมพี่พูดนี้หวังดีนะ (ชื่อน้องเรา) มานอนดึกเพราะแค่คุยกับเด็กผู้ชายเนี้ยเอาเวลาไปอ่านหนังสือเถอะนะ มันใช่เรื่องไหมไหนจะโกหกน้องว่าวันเสาร์เข้าโรงพยาบาล (ชื่อน้องเรา) ไปตอนไหนวันเสาร์เราไปน้ำตกนะ มโนแบบนี้มีความสุขไหมเป็นเอามากนะ
น้องเรา: เมื่อคืนหนูไม่ได้คุยหนูคุยกับเพื่อน
หนูแกล้งน้อง
การที่คุยกับน้องก็เป็นสิทธิของหนู
หนูไม่ได้คุยในเฟสอย่างเดียว
หัดดูบ้าง
แล้วการที่บุกรุกเฟสหนู
เรา : ถ้าไม่อ่านแล้วจะรู้ไหมยิมเป็นคนแบบนี้ขนาดนี้
น้องเรา : หนูแกล้งน้อง
เรา : โกหกไปตั้งกี่อย่าง
ให้พี่แอดไปคุยกับน้องเขาไหมถ้าไม่อ่านแล้วจะรู้ไหม (ชื่อน้องเรา) เป็นคนแบบนี้ขนาดนี้
หนูแกล้งน้อง
โกหกไปตั้งกี่อย่าง
ให้พี่แอดไปคุยกับน้องเขาไหมถ้าไม่อ่านแล้วจะรู้ไหม (ชื่อน้องเรา) เป็นคนแบบนี้ขนาดนี้
หนูแกล้งน้อง
โกหกไปตั้งกี่อย่าง
ให้พี่แอดไปคุยกับน้องเขาไหม (ชื่อน้องเรา)
เอาไหม
น้องเรา : หนูเคลียร์กับน้องในไลน์
มันคนละสมัยกับพี่(ชื่อเรา)
เรา : หรอ(ชื่อน้องเรา)
น้องเรา : หนูไม่ได้โง่
เรา : ให้เอาไปให้พ่ออ่านไหมว่าคุยกับผู้ชายยันตีสองตีสามงี้ทุกคืน
น้องเรา : คุยกับเพื่อน
เรา : จะดูดิ้พ่อจะคิดยังไงว่ายังไง
เฟสมันเช็กเวลาได้
น้องเรา : ก็แล้วแต่
หนูเคลียร์กับน้องในไลน์
มันคนละสมัยกับพี่(ชื่อเรา)
เรา : อนาคต (ชื่อน้องเรา) จะเป็นยังไงต่อไปหือ
เข้าใจไปก็ไม่ได้เกิดไรขึ้น
มโนเรื่องนักร้องดาราเกาหลีพี่ยังเข้าใจนะ
แต่นี้หลายเรื่องมากแล้ว
น้องเรา : หยุดเบื่อจะอ่านหนังสือเสียเวลา
จะทำอะไรก็ทำ
บอกเลยนะเกลียดคนที่ชอบบุกรุกเรื่องส่วนตัว
หนูกับน้องเป็นพี่น้องกันแล้ว
ไม่ได้คิดอย่างอื่นแล้ว
ช่วยหัดคิดบ้าง
ถ้าไม่รู้อย่าอวดฉลาด
ตอบดิ
ข้อความมันลบได้
ไหนบอกฉลาด
เรา : ไปอ่านหนังสือเหอะทำชีวิตให้มีค่ามั้งนะ
เดี๋ยวมาต่อค่ะแบตจะหมดเล่นในโทรศัพท์ต่อ