ถ้าเป็นอย่างนี้บ่อยๆเราจะเสียเพื่อนมั้ย

คือด้วยเราเป็นคนที่ทางพ่อแม่เข้มงวดมากหลังเลิกเรียนก็เที่ยวไม่ได้ เเต่เราก็หนีเที่ยวตลอดเพื่อนให้ได้อยู่กับเพื่อนเราก็โดนเเม่ตีเกือบทุกครั้งบางทีก็เป็นรอยไปโรงเรียนเพื่อนเราบางครั้งพูดว่าเข้าใจเรา เเต่เราก็ต้องรู้สึกผิดใช่มั้ยเวลาเเบบเบี้ยวนัดอะไรอย่างงี้  บางครั้งคุยกับเเม่เข้าใจเเล้วว่าจะไปนู่นนี่นั่นกับเพื่อนนะเเม่ก้ตกลงเเต่พอจะไปแม่กับคำพูดเฉยว่าไม่ไป เอาละไงเราจะบอกเพื่อนยังไงดละเพื่อนต้องโกรธเเน่ๆเลย  บางทีเรารู้สึกผิดเราก็ไม่คุยกับเพื่อนหายไปเงียบๆซัก2-3วัน เเค่เราโชคดีนะที่เพื่อนในกลุ่มเข้าใจ เรารู้ว่าบางทีเพื่อนก็เฟลเราก็พยายามจัดเวลาให้ได้ แม่เราเคยพูดว่าถ้าอยากเที่ยวมากก็เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไป เราก็คิดนะทำไมเเม่ถึงพูดอย่างงี้เเม่ไม่รักเราหรอ บางครั้งเราก็จะเก็บไปจริงๆเเต่มันก็ไม่กล้า เราคิดว่าซักวันนึงเราจะกล้าไปเพราะเราจบม.3 เเล้วเราน่าจะหางานทำได้ บางครั้งเราก็เเอบคิดว่าเราใช่ลูกเค้ามั้ย ทำไมถึงพูดเเบบนี้