สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทริปทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผมเคยแต่อ่านเรื่องราวชีวิตของคนอื่นๆ
วันนี้ผมเลยอยากมาเล่าเรื่องราว แชร์ประสบการณ์ พร้อมกับขอความเห็นหน่อยคับ
.....ผมเป็นเด็กผู้ชายคนนึงตอนนี้อายุย่าง 24 ปีแล้ว ก็ไม่เด็กแล้วละครับ ผมเรียนอยู่มหาลัยปี 4 อิก1เดือนก็จะจบแล้ว ผมเรียนและทำงานไปด้วย ชีวิตค่อนข้างเหนื่อย ไม่ค่อยมีโอกาสเที่ยว สังสรรค์ตามประสาวัยรุ่นสักเท่าไหร่ (หรือผมอาจไม่ชอบเที่ยวเองก็ไม่รู้) เรียกได้ว่ามีเพื่อนค่อนข้างน้อย เพื่อนของผมส่วนใหญ่ จะเป็นผู้หญิง (ผมไม่ได้เป็นตุ้ดนะครับ) ตลอดระยะที่ผมโตมา ผมมีแฟนมาตลอดและแฟนของผมก็เป็นผู้หญิง ผมไม่เคยนอกใจแฟนผมเลยสักคน ส่วนใหญ่เราจะมีปัญหาไม่เข้าใจ หรือเราไปด้วยกันไม่ได้ เราจึงเลิกกัน แล้วผมถึงจะมีคนใหม่ ผมไม่เคยโสดเกิน 1 เดือนเลย คนส่วนใหญ่มักจะอิจฉาผมที่มีคนเข้ามาไม่ขาดสาย แต่ใครจะรู้ชีวิตแบบผม มันเศร้ามาก แต่ละคนที่เข้ามาบางคนก็มีแฟนอยู่แล้ว บางคนก็มาคบกับผมเพื่ออยากลืมคนเก่า บางคนแค่อยากลองคุยไม่คิดจริงจัง เฮ้อ...ใครจะรู้บ้าง วันๆผมต้องร้องไห้บ่อยแค่ไหน ผู้ชายก็ร้องไห้เสียใจเป็นนะครับ
....จนวันนึงผมได้เจอกะผู้หญิงคนนึง เราอายุห่างกัน 1 ปี จริงๆแล้วเราก็เป็นเพื่อนกันแหระครับ แต่ไม่รู้ทำไมผมไม่รู้สึกว่าเรารู้จักกันมาก่อน อาจเป็นเพราะไม่ถึงเวลาที่เราต้องรู้จักกัน การคบกันของเราเกิดจากเกมส์ที่เธอและเพื่อนๆของเธอแข่งกันใครจีบผมติดก่อน จะถือว่าเป็นผู้ชนะ และเธอนั่นแหระคือผู้ชนะเพราะผมเลือกเธอ เธอทำให้ผมยิ้ม หัวเราะ บ้าบอได้ตลอดเวลา เธอเข้าใจและใส่ใจดูแลผมทุกอย่าง แล้วเราก็ได้คบกัน ผมเคยคิดนะว่าถ้าเสียเธอไปคงหาใครมาแทนที่เธอไม่ได้อิกแล้ว ผมคบกะเธอมาได้เกือบ 1 ปี ผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย หรือถ้าให้ดีหน่อย รักเริ่มอิ่มตัว ไม่ว่าเค้าจะทำจะพูดอะไร ผมก็จะรำคาญ ไม่อยากฟัง ไม่อยากคุย จนเค้าเองก็สัมผัสได้ว่าผมเปลี่ยนไป ผมขอบอกก่อนเลยว่าผมไม่เคยบอกเลิกใครเลย ครั้งนี้ก็เช่นกันเธอเป็นคนบอกเลิกผม เธอไม่ได้อยากเลิกหรอกครับ เพราะการกระทำผมเองมากกว่าที่บีบบังคับเธอให้ต้องบอกเลิกผม หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ผมก็มีคนใหม่ แต่เราก็คบกันได้ไม่นาน ก็ต้องจบกันเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ผมเลยกลายเป็นชู้(กิ๊ก)แบบไม่รู้ตัว สุดท้ายผมก็กลับไปคบกับคนเดิม เพราะเหมือนความรู้สึกดีๆเรายังมีให้กันอยู่ เราทั้งคู่เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง ไม่น่าเชื่อว่าครั้งนี้มันจะดีมากๆ เรารักกันมาก เราดูแลกัน เราเป็นทั้งเพื่อน เราเป็นทั้งแฟน เราไม่เคยมีเรื่องมือที่สามหรือคิดนอกใจกันเลย เพื่อนๆต่างอิจฉาคู่เรา เราเคยคุยกันและวางแผนเรื่องแต่งงาน แต่ก็ดูคล้ายๆว่าคุยกันเล่นๆ เราทั้งคู่คบกันมาจนเรียนมหาลัยด้วยกันก็ประมาณ 5-6 ปีได้ ระยะเวลาก็ไม่ได้นานมากมายอะไร ชีวิตผมตอนนั้นมันแฮปปี้ดี ไม่ต้องการอะไรแล้ว มีแค่เธอก็พอแล้ว ดูเหมือนทุกอย่างมันกำลังไปด้วยดี แต่มันกลับไม่ใช่อย่างงั้นสิครับ (พอแค่นี้ก่อนนะครับ วันนี้เป็นวันสงกรานต์แต่ต้องมาทำงาน นึกขึ้นได้ต้องขอตัวไปปั่นงานก่อนนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าใหม่นะครับ)
ผิดไหม?? ผมเป็นผู้ชายที่มีแฟนเป็นผู้หญิง แต่กลับไปชอบผู้ชายที่เป็นเกย์อายุแก่กว่า 14 ปี
วันนี้ผมเลยอยากมาเล่าเรื่องราว แชร์ประสบการณ์ พร้อมกับขอความเห็นหน่อยคับ
.....ผมเป็นเด็กผู้ชายคนนึงตอนนี้อายุย่าง 24 ปีแล้ว ก็ไม่เด็กแล้วละครับ ผมเรียนอยู่มหาลัยปี 4 อิก1เดือนก็จะจบแล้ว ผมเรียนและทำงานไปด้วย ชีวิตค่อนข้างเหนื่อย ไม่ค่อยมีโอกาสเที่ยว สังสรรค์ตามประสาวัยรุ่นสักเท่าไหร่ (หรือผมอาจไม่ชอบเที่ยวเองก็ไม่รู้) เรียกได้ว่ามีเพื่อนค่อนข้างน้อย เพื่อนของผมส่วนใหญ่ จะเป็นผู้หญิง (ผมไม่ได้เป็นตุ้ดนะครับ) ตลอดระยะที่ผมโตมา ผมมีแฟนมาตลอดและแฟนของผมก็เป็นผู้หญิง ผมไม่เคยนอกใจแฟนผมเลยสักคน ส่วนใหญ่เราจะมีปัญหาไม่เข้าใจ หรือเราไปด้วยกันไม่ได้ เราจึงเลิกกัน แล้วผมถึงจะมีคนใหม่ ผมไม่เคยโสดเกิน 1 เดือนเลย คนส่วนใหญ่มักจะอิจฉาผมที่มีคนเข้ามาไม่ขาดสาย แต่ใครจะรู้ชีวิตแบบผม มันเศร้ามาก แต่ละคนที่เข้ามาบางคนก็มีแฟนอยู่แล้ว บางคนก็มาคบกับผมเพื่ออยากลืมคนเก่า บางคนแค่อยากลองคุยไม่คิดจริงจัง เฮ้อ...ใครจะรู้บ้าง วันๆผมต้องร้องไห้บ่อยแค่ไหน ผู้ชายก็ร้องไห้เสียใจเป็นนะครับ
....จนวันนึงผมได้เจอกะผู้หญิงคนนึง เราอายุห่างกัน 1 ปี จริงๆแล้วเราก็เป็นเพื่อนกันแหระครับ แต่ไม่รู้ทำไมผมไม่รู้สึกว่าเรารู้จักกันมาก่อน อาจเป็นเพราะไม่ถึงเวลาที่เราต้องรู้จักกัน การคบกันของเราเกิดจากเกมส์ที่เธอและเพื่อนๆของเธอแข่งกันใครจีบผมติดก่อน จะถือว่าเป็นผู้ชนะ และเธอนั่นแหระคือผู้ชนะเพราะผมเลือกเธอ เธอทำให้ผมยิ้ม หัวเราะ บ้าบอได้ตลอดเวลา เธอเข้าใจและใส่ใจดูแลผมทุกอย่าง แล้วเราก็ได้คบกัน ผมเคยคิดนะว่าถ้าเสียเธอไปคงหาใครมาแทนที่เธอไม่ได้อิกแล้ว ผมคบกะเธอมาได้เกือบ 1 ปี ผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย หรือถ้าให้ดีหน่อย รักเริ่มอิ่มตัว ไม่ว่าเค้าจะทำจะพูดอะไร ผมก็จะรำคาญ ไม่อยากฟัง ไม่อยากคุย จนเค้าเองก็สัมผัสได้ว่าผมเปลี่ยนไป ผมขอบอกก่อนเลยว่าผมไม่เคยบอกเลิกใครเลย ครั้งนี้ก็เช่นกันเธอเป็นคนบอกเลิกผม เธอไม่ได้อยากเลิกหรอกครับ เพราะการกระทำผมเองมากกว่าที่บีบบังคับเธอให้ต้องบอกเลิกผม หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ผมก็มีคนใหม่ แต่เราก็คบกันได้ไม่นาน ก็ต้องจบกันเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ผมเลยกลายเป็นชู้(กิ๊ก)แบบไม่รู้ตัว สุดท้ายผมก็กลับไปคบกับคนเดิม เพราะเหมือนความรู้สึกดีๆเรายังมีให้กันอยู่ เราทั้งคู่เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง ไม่น่าเชื่อว่าครั้งนี้มันจะดีมากๆ เรารักกันมาก เราดูแลกัน เราเป็นทั้งเพื่อน เราเป็นทั้งแฟน เราไม่เคยมีเรื่องมือที่สามหรือคิดนอกใจกันเลย เพื่อนๆต่างอิจฉาคู่เรา เราเคยคุยกันและวางแผนเรื่องแต่งงาน แต่ก็ดูคล้ายๆว่าคุยกันเล่นๆ เราทั้งคู่คบกันมาจนเรียนมหาลัยด้วยกันก็ประมาณ 5-6 ปีได้ ระยะเวลาก็ไม่ได้นานมากมายอะไร ชีวิตผมตอนนั้นมันแฮปปี้ดี ไม่ต้องการอะไรแล้ว มีแค่เธอก็พอแล้ว ดูเหมือนทุกอย่างมันกำลังไปด้วยดี แต่มันกลับไม่ใช่อย่างงั้นสิครับ (พอแค่นี้ก่อนนะครับ วันนี้เป็นวันสงกรานต์แต่ต้องมาทำงาน นึกขึ้นได้ต้องขอตัวไปปั่นงานก่อนนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าใหม่นะครับ)