คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
แต่งไปเถอะ. ถ้าไม่ใช่. ก็แยกกันไป. ถ้าใช่ก็อยู่ต่อไป. ชีวิตมันสั้น. อย่าคิดมาก. บางทีสิ่งที่เรียกคืนไม่ได้คือเวลา. ไม่ต้องคาดหวังว่าจะเป็นสิ่งที่ต้องการสมบูรณ์แบบ. รอสมบูรณ์คงตายกันพอดี
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
เมื่อเขาขอฉันแต่งงาน...แต่ฉันลังเล
เมื่อมีเขาอยู่ข้างๆ มันดูเป็นจริงมากกว่าความรู้สึกทั้งหมด
แต่ฉันไม่สามารถเชื่อใจความรักครั้งนี้ได้เลย
ทุกครั้งที่เขาไม่อยู่ ทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น...
มันกลับดูว่างปล่าวและกรวง
เพราะเขาพาฉันไปทุกที่ ทุกปาตี้ทุกสังคมของเขา
เพื่อนเขา...ผู้ชาย เหล่านั้น ทำให้ฉันกลัว
มีบางคนมีคนรัก มีครอบครัว มีลูก...แต่
การเที่ยวผู้หญิง การมีอีกเมีย ความต้องการทางเพศของพวกเขา
ทำให้ฉันไม่อยากกลายเป็นเมียที่นั่งรอสามีที่บ้านแล้วโดนหลอกไปวันๆ
มันหน้าขำที่ฉันเป็นผู้หญิงที่มักจะกลมกลืนในกลุ่มผู้ชายได้ง่าย
จนพวกเขา มักทำนิสัยแบบผู้ชายๆกันอย่างไม่มีเขินอาย
ฉันเห็นมันจนชิน ฉันไม่ได้รังเกลียจฉันเข้าใจมาตลอด
นี่คือผู้ชาย พวกเขาเป็นแบบนี้แต่ทุกคนไม่ใช่ว่าไม่รักครอบครัว
แต่พอมันเป็นสังคมของคนที่กำลังจะมาเป็นสามีฉัน
คำแก้ตัว ข้ออ้าง หลักฐานปลอมๆที่เขาสามารถเอาหลอกฉัน
ทุกอย่างเหมือนถูกเอามาแขวนไว้บนหัวนอน
ฉันนอนไม่ได้ ไม่สามารถเชื่อคำพูดเขาได้เลย
และฉันคุยเรื่องนี้กับเขาไม่ได้ คงไม่มีใครรับได้
ตอนนี้ฉันกลัวที่จะต้องแต่งงานกับเขา
แต่ฉันก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ทำยังไงดี