สวัสดีเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านกระทู้นี้นะคะ เจ้าของกระทู้เป็นสมาชิกพันทิปมาปีกว่าแล้ว แต่ไม่เคยมีกระทู้เป็นของตัวเองสักที วันนี้เลยหอบหิ้วความประทับใจจากทริปที่ออกเดินทางลำพังด้วยมอเตอร์ไซค์คู่ใจ จุดมุ่งหมายคือพาใจตัวเองไปพักผ่อนที่จังหวัดพังงา หลังจากหาข้อมูลที่พักแห่งนี้อยู่หลายวัน เลยไม่รอช้า คว้าเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วเราก็ออกลุยค่ะ ตื่นเช้ามาก็เจอกับท้องฟ้าสวยๆ ก่อนออกเดินทางทำให้มีกำลังใจแว้นรถขึ้นเยอะเลยค่ะ



ขับมอเตอร์ไซค์ตากแดดตากลมมาเรื่อย ๆ ใช้เวลาราวๆ เกือบสองชั่วโมง ก็มาถึงจุดหมายปลายทางที่ตั้งอยู่ที่บ้านบางเตยใต้
หลังจากพามอเตอร์ไซค์ไปจอดในโรงรถเป็นที่เรียบร้อย ที่นี้ก็งงล่ะคะว่าแล้วจะเข้าที่พักยังไง เมื่อเบื้องหน้ามีแอ่งน้ำกั้นขวางหน้าอยู่
เงิบๆ งงๆ อยู่พักนึง ก็โทรศัพท์ไปถามตามเบอร์โทรศัพท์ที่หามาได้ ก็เลยได้รู้ว่า กระบอกไม้ไผ่ที่เค้าแขวนไว้บริเวณโรงจอดรถ คืออุปกรณ์สื่อสารให้คนอีกฝั่งหนึ่ง พายเรือมารับเราไปที่พัก (อารมณ์ไปติดเกาะกันเลยค่ะคุณ 555)
ได้การล่ะ พอรู้แล้วก็เคาะกระบอกไม้ไผ่ไม่ยั้ง กลัวคนพายเรือมารับไม่ได้ยิน แล้วก็ได้ผลค่ะ ไม่นานนักคุณลุงคนนึงก็พายเรือมารับเจ้าของกระทู้ไปส่งที่ที่พัก ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีก็มาถึงอีกฝากฝั่งหนึ่งแล้วค่ะ เมื่อมาถึงแล้วก็เดินสำรวจที่พักกันสักหน่อยค่ะ



ภาพกระท่อมด้านบน เป็นที่พักราคาหลังละ 400 บาท มีเครื่องนอนพร้อม สามารถนอนพักได้ 2 - 4 คนค่ะ ส่วนด้านล่างนี้ เป็นที่พักเป้าหมายของเจ้าของกระทู้เอง อารมณ์ต้องการใกล้ชิดธรรมชาติมั่กๆ นั่นก็คือ เต้นท์น้อย ๆ ไว้ซุกหัวนอน แต่พอเจอเต้นท์ของจริงของที่นี่เข้าไป กลายเป็นเต้นท์ที่สามารถนอนได้ถึง 3 คน หลังใหญ่สะใจดีแท้ค่ะ



ดูจากรูปคงจะเห็นนะคะว่าเจ้าของกระทู้ต้องการใกล้ชิดธรรมชาติ (ขนาดหนัก) 555
สนนราคาค่าที่พักในรูปแบบของเต้นท์อยู่ที่หลังละ 300 บาท เท่านั้นเองค่ะ แถมมีเครื่องนอนกับพัดลมให้อีก 1 ตัวด้วย ใจดีจัง
คุณลุงคนที่พายเรือไปรับเป็นคนดูแลสถานที่แห่งนี้ค่ะ ใจดีมากๆ พอเลือกห้องได้ คุณลุงก็มาปูที่นอนเอาหมอนมาให้ เจ้าของกระทู้ก็มุดเต้นท์เก็บสัมภาระ หลังจากนั้นก็คว้ากล้องน้อย ๆ (คอมแพคราคาติดดิน) พร้อมขาตั้งกล้องเดินสำรวจที่พักที่อยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาและสายน้ำค่ะ



ภาพบนนี้ เจ้าของกระทู้เดินลัดเลาะรอบริมน้ำมาเรื่อยๆค่ะ เห็นมุมสวยๆเลยเก็บมาสักรูปสองรูป
ส่วนด้านล่างนี้ ขอแบบติดวิวภูเขามาด้วยหน่อยก็น่าจะดี



ที่เห็นเรือเป็ดลอยลำอยู่เนี่ย เป็นกิจกรรมทางเลือกให้กับแขกที่เข้ามาพักผ่อนที่นี่ได้ทำกันนะคะ มีเรือถีบ (เรือเป็ดหรือหงส์ก็ไม่รู้ ที่ลอยสวยๆอยู่อ่ะคะ) เรือคายัคให้ได้พายเล่น ค่าบริการเป็นมิตร(อีกแล้ว) ครึ่งชั่วโมง 20 บาทเองอ่ะ  และแน่นอนเจ้าของกระทู้ก็ไม่พลาดใช้บริการพายคายัคไปเป็นที่เรียบร้อย ผลที่ได้คือ คืนแรกนอนปวดแขนกันไปค่ะ

ว่าแล้วก็กลับมาเข้าเรื่องในตอนที่เดินสำรวจกันต่อดีกว่าค่ะ



ด้านบนนี้มาจากมุมที่เป็นสะพานไม้ทอดตัวลงไปในน้ำ ไว้สำหรับเราไปนั่งเล่นรับลม ชมวิว ให้อาหารปลา และดูดาวในยามค่ำคืนค่ะ บรรยากาศดีจริงๆ
คุณลุงเสริมว่า แขกบางคนก็ชอบมานั่งดริ้งค์เบาๆตรงนี้เหมือนกัน อิอิ

ส่วนภาพด้านล่างนี้ มาจากการนั่งจากสะพานไม้ แล้วขอเก็บวิวสายน้ำและภูเขาตรงหน้าเราเสียหน่อย



อีกมุมของที่นี่...
ศาลาริมน้ำ ที่สร้างความเพลิดเพลินให้เจ้าของกระทู้ได้ไม่น้อย กับการนั่งอ่านหนังสือ พร้อมการดูวิว และให้อาหารปลาไปพร้อมๆกันค่ะ



หลังจากเดินสำรวจจนได้เหงื่อแล้ว ก็พาตัวเองไปอาบน้ำ แล้วก็มานั่งพูดคุยกับคนลุงค่ะ
บอกกันนิดนึงค่ะ ว่าห้องอาบน้ำของที่นี่มีการแยกออกจากห้องส้วมเรียบร้อย ตั้งอยู่คนละจุดกันค่ะ
ห้องอาบน้ำมี 4 ห้องค่ะ แล้วห้องส้วมก็ให้บริการ 3 ห้องค่ะ

อ้อ ลืมบอกไปว่า ในวันนั้นที่ไปเข้าพัก ไม่มีคนอื่นเข้าพักกันเลย เจ้าของกระทู้เลยเป็นแขกโดดเดี่ยวคนเดียวของที่นั่น
ก็ได้คุณลุงนี่แหละ พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันไป คนสองวัยได้แลกเปลี่ยนทัศนคติกันก็งานนี้ล่ะค่ะ

คุณลุงเล่าให้ฟังว่าก่อนที่เจ้าของกระทู้จะมาพัก ที่นี่เงียบๆมาเกือบเดือนแล้วเหมือนกัน
เจ้าของกระทู้ฟังแล้วก็ใจหายค่ะ พลางคิดในใจว่า อยากเห็นคนมาสนับสนุนที่เที่ยวทางธรรมชาติกันเยอะๆ
จะได้ช่วยคุณลุง และชาวบ้านแถบนั้นให้พลอยมีรายได้ไปด้วย
นั่นจึงกลายเป็นความตั้งใจ จึงได้ลงมือเขียนกระทู้ให้ที่นี่ เป็นกระทู้แรกของตัวเองใน pantip ค่ะ

หลังจากพูดคุยกับคุณลุงพักใหญ่ ก็เริ่มหิวค่ะ เพราะมืดค่ำแล้ว ปัญหานึงคือแถวนี้ไม่มีร้านอาหาร
(แต่มีอุปกรณ์ปิ้งย่าง พร้อมนะคะ ใครหิ้วอาหารซีฟู้ดมาปิ้งย่างได้เองเลย สบายมากกกก)
แล้วเอาไงดีล่ะเรา มีขนมขบเคี้ยวติดตัวมาเท่านั้น
คุณลุงคงเห็นท่าไม่ดีค่ะ เหมือนแขกรายนี้ไม่มีเสบียงมา เลยสั่งให้ที่บ้านเอาอาหารใส่ปิ่นโตมาให้ด้วยอ่ะ
เหมือนฟ้ามาโปรดเสียจริงๆ เพราะคุณลุง (ใจดีเหลือเกิน)

ทานข้าวเสร็จก็พูดคุยกันอยู่สักหน่อยก่อนแยกย้ายกันไปพักผ่อนค่ะ เพราะเจ้าของกระทู้ขอคนนำทางเดินขึ้นเขาในเช้าวันรุ่งขึ้น
เพื่อไปชมวิวบนเขาที่อยู่ด้านหลังที่พักค่ะ แล้วเช้าวันรุ่งขึ้นก็เดินทางมาถึง กับบรรยากาศสบายๆ



หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อย ก็ซัดกาแฟไปก่อนหนึ่งแก้ว แล้วคนนำทางก็ตื่นพอดี
เวลาแห่งการเดินเท้า ก็เริ่มขึ้น เราเริ่มต้นจากทางลุ่มๆดอนๆทางด้านหลังที่พัก เดินลัดเลาะต้นไม้ไปเรื่อย ๆ
บรรยากาศระหว่างทางก็จะเจออารมณ์ประมาณนี้ค่ะ



ใช้เวลาเดินเท้าขึ้นทางชันไปประมาณ 20 นาที ในที่สุดก็ได้ชมวิวในมุมสูงค่ะ เสียดายนิดนึงที่หมอกค่อนข้างจางไปเยอะแล้วค่ะ



เปลี่ยนตำแหน่งเดินขึ้นที่สูงอีกสักนิด ก็ได้มาอีกมุมค่ะ



เจ้าของกระทู้ใช้เวลาเก็บภาพ พร้อมกับพักเหนื่อยอยู่ราวๆ 20 นาที ก็ส่งสัญญาณถึงคนนำทางว่า "เรากลับกันเถอะ แดดเริ่มร้อนแล้ว"

พอเดินลงมาถึงด้านล่าง เจ้าของกระทู้ก็ขอเดินสำรวจในมุมที่ยังไม่เคยได้ไปต่ออีกนิดหน่อยค่ะ ก็เจอกับบรรยากาศแบบนี้



ที่นี่ผีเสื้อเยอะจริงๆค่ะ เจอได้ตลอดไม่ว่าจะเดินหรือนั่ง

เดินมาอีกสักหน่อย ไปแถวแหล่งต้นน้ำ ก็ได้พบกับทางน้ำใสๆ กับน้ำเย็นๆ อยากลงเล่นเหมือนกันค่ะ
แต่ไม่อยากแย่งเด็กๆแถวนั้นที่เค้ากำลังสนุกกันอยู่



เดินต่อไปอีกสักนิด ก็พบกระท่อมริมน้ำอีกหนึ่งหลัง ในวิวภูเขาอีกเช่นเคย



หลังจากเดินจนเริ่มหมดแรงกาแฟ และกระเพาะก็เริ่มส่งสัญญาณความหิวมาพิฆาตแล้ว เลยบอกคุณลุงให้ช่วยพายเรือข้ามฟากมาส่งหน่อยค่ะ
เพราะจะไปหาซื้อเสบียงมาตุนไว้สำหรับมื้อเที่ยงรวมไปถึงมื้อเย็น
ในที่สุดก็แว้นอีกรอบ แวะหาซื้อเสบียงได้ตามต้องการแล้ว ก็กลับเข้าป่าเหมือนเดิม สู่โหมดวิเวกอีกครั้ง

คำคืนสุดท้ายของการเป็นแขกของที่นี่ ยังคงเห็นถึงมิตรภาพของคุณลุงอีกครั้ง
ปิ่นโตที่สอง ยังคงเอามาตั้งตรงหน้า พร้อมกับรอยยิ้ม
แล้วมื้อค่ำนั่น ในวงข้าวของคนสองวัย ทานกันไป คุยกันไป แลกเปลี่ยนและเรียนรู้ในสิ่งที่ต่างออกไป

วันรุ่งเช้า เจ้าของกระทู้ตื่นมาด้วยความหงอยๆค่ะ เพราะต้องออกจากป่าเพื่อเข้าเมืองอีกครั้ง
เป็นการกล่าวคำอาลา และให้สัญญากับคุณลุงไว้ว่า " แล้วจะกลับมาอีกอย่างแน่นอน"
....เพราะที่นี่เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำที่มีค่าของเราค่ะ

ใครที่ชื่นชอบบรรยากาศที่เงียบสงบ ลองไปสัมผัสดูนะคะ
หลังไมค์มาได้ค่ะถ้าต้องการได้ข้อมูลเพิ่มเติม ด้วยความยินดีค่ะ
พังงา...ยังน่ารัก เสมอต้น เสมอปลายค่ะ
ถ้าคุณอ่านมาถึงบรรทัดสุดท้าย
เจ้าของกระทู้อยากบอกว่า "ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามกระทู้แรกมาจนจบ"