เมื่อวันพฤหัส ว่างๆ ไม่มีอะไรทำ ช่วงนี้เกิดบ้าจี้ชอบถ่ายรูปขึ้นมามากหน่อย จริงๆก็เล่นกล้องมา 10 กว่าปี แต่ถ่ายบ้างไม่ถ่ายบ้างไปเที่ยวบางทีก็ขี้เกียจ
หอบกล้องหนักๆไป บางทีก็ยอมหอบไปเป็นเรื่องเป็ฯราวแต่ถ้าไม่ไปไหนก็ไม่ค่อยได้จับกล้องเท่าไหร่ ทิ้งกล้องไว้กะบ้านเสียมากกว่า แต่ปีเศษๆนี้ เกิดเริ่มมีแรง ยอมหิ้วหอบกล้องพะรุงพะรังเป็นเรื่องเป็นราวหน่อย พยายามหาทริปสั้นมั่งยาวมั่งเน้นเพื่อจะถ่ายรูปด้วย ก็เริ่มมองซ้ายมองขวา พอดีญาติที่ชอบถ่ายนก ให้พิกัดที่จะไปถ่ายผีเสื้อ ได้ ขอลองสักทีไม่เคยไปถ่ายแบบนี้สักที เพื่อนในก้วนที่ถ่ายรูปกันหนีไปญี่ปุ่นกันเกินครึ่ง เอา กลัวเดี๋ยวไม่มีอะไรมาอวดเขามั่ง เอา ลุยแก่งกระจานคนเดียวนี่แหละ ไปด้อมๆมองๆ ดูสถาณที่หน่อย แล้วพอทั้งก้วนอยู่พร้อมคงกลับไปกันอีกที
ก็ไม่มีอะไรมาก ตื่นตีห้า วิ่งเข้าที่ทำงานเคลียร์งานแป๊ปนึง หกโมงกว่าเริ่มลุย ใส่ google map แค้มป์บ้านกร่าง แล้วลุยเลย ไม่เคยไปเหมือนกัน
ทางก็สะดวกดี ไปถึงทางเข้า วนอุทยาน สัก เก้าโมงครึ่งได้ เสียค่าเท่านิดหน่อย ทางเข้าแค้มบ้านกร่างก็ดี แต่ขับช้าหน่อย คอยหลบ ขี้ช้างเต็มข้างถนน
ก็มีผีเสื้อบินกันให้ว่อน ไม่รู้ชนผีเสื้อตายไปกี่ศพ ก็ไม่รู้ มีหลุมมีบ่อพอประมาณ ถึงตรงแค้มป์บ้านกร่าง มีป้ายบอกไม่ให้รถวิ่ง
เลยขึ้นไปก็งงๆหน่อย เดินลงไปถามเจ้าหน้าที่ เขาบอกเเอารถขึ้นไปได้ แต่เขาแปะป้ายไว้ ให้เราจอดลงมารายงานตัวบอกสักหน่อยว่าจะไปไหน
ก็โอเค ตรงนี้ มีนํ้ามีอาหารขาย มีห้องนํ้าสะอาดใช้ได้เลย ไปวันธรรมดา แต่เห็นมีคนมาถ่ายนก หอบกล้อง ขาตั้งเลนส บาซูก้า มากันเยอะะพอควร ชักเริ่มเขิน ก็จะมาถ่ายผีเสื้อนิ มีตะเลนส เล็กๆน้อยๆ เข้าห้องนํ้าเสร็จ ก็ขับลุยต่อขึ้นไป ที่แคมป์ มีแผนที่ให้ดู ขับเลยขึ้นไปหน่อย เป็น ถนนลูกรัง แต่สภาพดี มีขับข้ามลำธารนิดหน่อย แต่นํ้าตื้นนิดเดียว แถวนี้มีผีเสื้อเพียบ หาที่จอดร่มๆ มุมดีๆถ่ายได้เลย เลยแคมป์ ไปสัก สองสามกิโลกว่าๆ ได้มั้งในแผนที่มีลำธารที่ 1-2-3 เจ้าหน้าที่บอกข้าม ลำธารที่ 1-2 ได้แต่ ลำธารที่ 3 รถผมคงข้ามไม่ได้ จริง ก็ไปไม่ถึงลำธารที่ 3 หรอก เพราะเวลาหมดก่อน หมดแรงด้วย
นอกจากผีเสื้อเยอะแล้ว ผึ้งกะแมลงอื่นเพียบด้วย ถ้าจะให้ดี เอา ครีมไล่แมลง Off ทาก่อน ก็ดี ผมโดนพี่เตือนมาให้ใส่ เสื้อแขนยาว กางเกงขายาวไป ก็สบาย ตอนแรก ทาแค่มี หน้ากะคอ ถ่ายรูปกำลังเพลิน ตัวอะไร ไต่เข้าหูเฉยเลย ไม่กล้าเอานิ้วเขี่ยกลัวเป็นผึ่ง กลั้นหายใจเขย่าหัวให้มันออกมา พอออกมา รีปเอา Off ทาหูยัดรูหูซะเลย ถ่ายรูปอยู่สักสาม ชม แล้วก็ออก เพราะกะแค่มาดูสถาณที่หน่อย หนหน้าจะได้เตรียมข้าวของมาให้เป็นเรื่องเป็นราว แต่ถ่ายได้มาเยอะพอควรนะ
อันนี้ Sony A7r กะ Leica R 100/2.8 apo-Macro
ไปถ่ายรูปผีเสื้อ แก่งกระจาน
หอบกล้องหนักๆไป บางทีก็ยอมหอบไปเป็นเรื่องเป็ฯราวแต่ถ้าไม่ไปไหนก็ไม่ค่อยได้จับกล้องเท่าไหร่ ทิ้งกล้องไว้กะบ้านเสียมากกว่า แต่ปีเศษๆนี้ เกิดเริ่มมีแรง ยอมหิ้วหอบกล้องพะรุงพะรังเป็นเรื่องเป็นราวหน่อย พยายามหาทริปสั้นมั่งยาวมั่งเน้นเพื่อจะถ่ายรูปด้วย ก็เริ่มมองซ้ายมองขวา พอดีญาติที่ชอบถ่ายนก ให้พิกัดที่จะไปถ่ายผีเสื้อ ได้ ขอลองสักทีไม่เคยไปถ่ายแบบนี้สักที เพื่อนในก้วนที่ถ่ายรูปกันหนีไปญี่ปุ่นกันเกินครึ่ง เอา กลัวเดี๋ยวไม่มีอะไรมาอวดเขามั่ง เอา ลุยแก่งกระจานคนเดียวนี่แหละ ไปด้อมๆมองๆ ดูสถาณที่หน่อย แล้วพอทั้งก้วนอยู่พร้อมคงกลับไปกันอีกที
ก็ไม่มีอะไรมาก ตื่นตีห้า วิ่งเข้าที่ทำงานเคลียร์งานแป๊ปนึง หกโมงกว่าเริ่มลุย ใส่ google map แค้มป์บ้านกร่าง แล้วลุยเลย ไม่เคยไปเหมือนกัน
ทางก็สะดวกดี ไปถึงทางเข้า วนอุทยาน สัก เก้าโมงครึ่งได้ เสียค่าเท่านิดหน่อย ทางเข้าแค้มบ้านกร่างก็ดี แต่ขับช้าหน่อย คอยหลบ ขี้ช้างเต็มข้างถนน
ก็มีผีเสื้อบินกันให้ว่อน ไม่รู้ชนผีเสื้อตายไปกี่ศพ ก็ไม่รู้ มีหลุมมีบ่อพอประมาณ ถึงตรงแค้มป์บ้านกร่าง มีป้ายบอกไม่ให้รถวิ่ง
เลยขึ้นไปก็งงๆหน่อย เดินลงไปถามเจ้าหน้าที่ เขาบอกเเอารถขึ้นไปได้ แต่เขาแปะป้ายไว้ ให้เราจอดลงมารายงานตัวบอกสักหน่อยว่าจะไปไหน
ก็โอเค ตรงนี้ มีนํ้ามีอาหารขาย มีห้องนํ้าสะอาดใช้ได้เลย ไปวันธรรมดา แต่เห็นมีคนมาถ่ายนก หอบกล้อง ขาตั้งเลนส บาซูก้า มากันเยอะะพอควร ชักเริ่มเขิน ก็จะมาถ่ายผีเสื้อนิ มีตะเลนส เล็กๆน้อยๆ เข้าห้องนํ้าเสร็จ ก็ขับลุยต่อขึ้นไป ที่แคมป์ มีแผนที่ให้ดู ขับเลยขึ้นไปหน่อย เป็น ถนนลูกรัง แต่สภาพดี มีขับข้ามลำธารนิดหน่อย แต่นํ้าตื้นนิดเดียว แถวนี้มีผีเสื้อเพียบ หาที่จอดร่มๆ มุมดีๆถ่ายได้เลย เลยแคมป์ ไปสัก สองสามกิโลกว่าๆ ได้มั้งในแผนที่มีลำธารที่ 1-2-3 เจ้าหน้าที่บอกข้าม ลำธารที่ 1-2 ได้แต่ ลำธารที่ 3 รถผมคงข้ามไม่ได้ จริง ก็ไปไม่ถึงลำธารที่ 3 หรอก เพราะเวลาหมดก่อน หมดแรงด้วย
นอกจากผีเสื้อเยอะแล้ว ผึ้งกะแมลงอื่นเพียบด้วย ถ้าจะให้ดี เอา ครีมไล่แมลง Off ทาก่อน ก็ดี ผมโดนพี่เตือนมาให้ใส่ เสื้อแขนยาว กางเกงขายาวไป ก็สบาย ตอนแรก ทาแค่มี หน้ากะคอ ถ่ายรูปกำลังเพลิน ตัวอะไร ไต่เข้าหูเฉยเลย ไม่กล้าเอานิ้วเขี่ยกลัวเป็นผึ่ง กลั้นหายใจเขย่าหัวให้มันออกมา พอออกมา รีปเอา Off ทาหูยัดรูหูซะเลย ถ่ายรูปอยู่สักสาม ชม แล้วก็ออก เพราะกะแค่มาดูสถาณที่หน่อย หนหน้าจะได้เตรียมข้าวของมาให้เป็นเรื่องเป็นราว แต่ถ่ายได้มาเยอะพอควรนะ
อันนี้ Sony A7r กะ Leica R 100/2.8 apo-Macro