สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพทุกคน วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับความรักของผมให้ฟัง
"ผมรักผู้หญิงคนนึงมากๆครับ เราคบกัน2ครั้งแรก
ครั้งแรกเราคบกันได้ประมาณ4เดือน แล้วช่วงเดือนที่3 แฟนเก่าผมกลับมาคุยกับผม(แฟนเก่าคบกันมา4ปี) พยายามดึงผมกลับไป พอผ่านมาสักพัก ผมก็ดันกลับไปหาแฟนเก่า อยู่กับแฟนเก่า ช่วงนั้นแหละ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ได้รักเค้า ผมไม่มีความสุขที่อยู่กับเค้า ผมทำไปเพราะอารมชั่ววูบเท่านั้น ผ่านไป 2-3 เดือน ผมก็กลับมาขอคืนดีกับแฟนใหม่คนนี้ ผมรู้แล้วว่า ผมรักใคร ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเธอคนนี้
ผมให้เหตุผลเขาไปว่าอย่างงั้น เขาก็ยอมกลับมาคบกับผมอีกครั้ง แล้วผมก็เลิกกับแฟนเก่าอย่างถาวร เพื่อให้เธอเขาสบายใจ แต่ไม่นานมานี้ เธอบอกกับผมว่า เราต่างคนต่างมีคนใหม่ดีกว่าไหม ผมยังจำวันนั้นได้ดีครับ วันที่เธอพูดประโยคนี้กับผม
ความรู้สึกตอนนั้นไม่ต่างกับพ่อที่ทิ้งผมไป เธอบอกผมว่า เธอรักผม แต่เธอพูดได้ไม่เต็มปากว่าเชื่อใจผม ผมก็เข้าใจเขาครับ ปากผมบอกไปว่า ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่รั้งเธอไว้ แต่ในใจของผม มันอยากจะดิ้นรน ขอร้องอ้อนวอน ไม่ให้เธอจากไป แต่ผมก็พูดไปแล้ว เราเลิกกันมา1เดือนได้แล้วคับ ผมยอมรับคับว่า ผมมันผู้ชายไม่ดี เป็นชายเลวๆคนนึง ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่ทำอย่างงั้นกับเธออีก ผมทำให้เธอเสียใจ และตอนนี้กรรมก็ตามสนองผมแล้ว ผมเข้าใจความรู้สึกของเธอตอนนั้นแล้ว
ทุกวันนี้ผมยังเสียใจ ทนทุกข์ทรมาน ฝันถึงเธอเกือบทุกวัน
แม่ของผมก็คอยให้กำลังใจผมเสมอ ว่าพาเขากลับมาให้ได้ เพราะผมเคยคุยกับคุณแม่ไว้แล้วว่า อีก2ปี ผมจะขอเธอหมั้น และ แต่งงานใน3ปีข้างหน้า
ทุกวันนี้ผมพยายามขอร้องให้เธอกลับมา
พยายามให่เธอรู้ว่าผมรักเธอมาก
พยายามให้เธอเชื่อใจผมให้ได้ พยายามทำให้เธอรู้ว่า ถ้าเธออยู่กับผม เธอจะปลอดภัยและมีความสุข
หลายคนอาจจะบอกว่า สักวันนึงผมก็จะลืมเธอเอง
ผมกับเธอคนนี้มีความทรงจำมากมาย เราผูกพันกันมาก ของชิ้นสุดท้ายที่ผมให้เธอคือ สมุดไดอารี่ของผมคับ ผมจดบันทึกความรู้สึกที่มีให้เธอ(หลังจากเลิกกัน)
และผมก็ได้เขียนสารภาพทุกๆอย่าง เพื่อให้เธอรับรู้
ว่า ผมไม่มีความลับและไม่มีอะไรปิดบังเธอแล้ว
ผมกับเธอนั้นมีไม่เหมือนกันหลายอย่างจนแทบขะเข้ากันไม่ได้ด้วยซ้ำ
แต่ไอ้คำว่า รัก เนี่ยแหละคับ ที่ทำให้ผมอยู่กับเธอ
คำว่า รัก มันยิ่งใหญ่ ในเมื่อคนมันรักไปแล้ว จะให้ทำยังไงได้"
ข้อความข้างบนนี้ผมก็ได้โพสลงเฟสบุ๊ก ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะเห็นหรือไม่
ผมแค่อยากระบายความรู้สึก เพราะผมอึดอัดในใจมามากกับเรื่องนี้
หลังจากโพสไปประมาณ 3 ช.ม.
ผมก็ปิดเฟสบุ๊ก
ถ้ามันทำให้เธอสบายใจ ทำให้เธอเชื่อใจผม
ผมก็ยินดีคับ เพื่อรักและเพื่อเธอคนนี้
ถึงเธอจะบอกกับผมว่า มันเป็นไปไม่ได้ ที่เธอจะกลับมาหาผม
แต่ผมเนี้ยแหละ จะพิสูจให้เธอรู้ว่า ผมรักเธอมากแค่ไหน และผมจะทำให้มันเป็นไปได้
ผมขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคับ
และขอโทดที่รบกวนเวลาของทุกๆคน
เพียงแค่คำว่า"รัก"
"ผมรักผู้หญิงคนนึงมากๆครับ เราคบกัน2ครั้งแรก
ครั้งแรกเราคบกันได้ประมาณ4เดือน แล้วช่วงเดือนที่3 แฟนเก่าผมกลับมาคุยกับผม(แฟนเก่าคบกันมา4ปี) พยายามดึงผมกลับไป พอผ่านมาสักพัก ผมก็ดันกลับไปหาแฟนเก่า อยู่กับแฟนเก่า ช่วงนั้นแหละ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ได้รักเค้า ผมไม่มีความสุขที่อยู่กับเค้า ผมทำไปเพราะอารมชั่ววูบเท่านั้น ผ่านไป 2-3 เดือน ผมก็กลับมาขอคืนดีกับแฟนใหม่คนนี้ ผมรู้แล้วว่า ผมรักใคร ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเธอคนนี้
ผมให้เหตุผลเขาไปว่าอย่างงั้น เขาก็ยอมกลับมาคบกับผมอีกครั้ง แล้วผมก็เลิกกับแฟนเก่าอย่างถาวร เพื่อให้เธอเขาสบายใจ แต่ไม่นานมานี้ เธอบอกกับผมว่า เราต่างคนต่างมีคนใหม่ดีกว่าไหม ผมยังจำวันนั้นได้ดีครับ วันที่เธอพูดประโยคนี้กับผม
ความรู้สึกตอนนั้นไม่ต่างกับพ่อที่ทิ้งผมไป เธอบอกผมว่า เธอรักผม แต่เธอพูดได้ไม่เต็มปากว่าเชื่อใจผม ผมก็เข้าใจเขาครับ ปากผมบอกไปว่า ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่รั้งเธอไว้ แต่ในใจของผม มันอยากจะดิ้นรน ขอร้องอ้อนวอน ไม่ให้เธอจากไป แต่ผมก็พูดไปแล้ว เราเลิกกันมา1เดือนได้แล้วคับ ผมยอมรับคับว่า ผมมันผู้ชายไม่ดี เป็นชายเลวๆคนนึง ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่ทำอย่างงั้นกับเธออีก ผมทำให้เธอเสียใจ และตอนนี้กรรมก็ตามสนองผมแล้ว ผมเข้าใจความรู้สึกของเธอตอนนั้นแล้ว
ทุกวันนี้ผมยังเสียใจ ทนทุกข์ทรมาน ฝันถึงเธอเกือบทุกวัน
แม่ของผมก็คอยให้กำลังใจผมเสมอ ว่าพาเขากลับมาให้ได้ เพราะผมเคยคุยกับคุณแม่ไว้แล้วว่า อีก2ปี ผมจะขอเธอหมั้น และ แต่งงานใน3ปีข้างหน้า
ทุกวันนี้ผมพยายามขอร้องให้เธอกลับมา
พยายามให่เธอรู้ว่าผมรักเธอมาก
พยายามให้เธอเชื่อใจผมให้ได้ พยายามทำให้เธอรู้ว่า ถ้าเธออยู่กับผม เธอจะปลอดภัยและมีความสุข
หลายคนอาจจะบอกว่า สักวันนึงผมก็จะลืมเธอเอง
ผมกับเธอคนนี้มีความทรงจำมากมาย เราผูกพันกันมาก ของชิ้นสุดท้ายที่ผมให้เธอคือ สมุดไดอารี่ของผมคับ ผมจดบันทึกความรู้สึกที่มีให้เธอ(หลังจากเลิกกัน)
และผมก็ได้เขียนสารภาพทุกๆอย่าง เพื่อให้เธอรับรู้
ว่า ผมไม่มีความลับและไม่มีอะไรปิดบังเธอแล้ว
ผมกับเธอนั้นมีไม่เหมือนกันหลายอย่างจนแทบขะเข้ากันไม่ได้ด้วยซ้ำ
แต่ไอ้คำว่า รัก เนี่ยแหละคับ ที่ทำให้ผมอยู่กับเธอ
คำว่า รัก มันยิ่งใหญ่ ในเมื่อคนมันรักไปแล้ว จะให้ทำยังไงได้"
ข้อความข้างบนนี้ผมก็ได้โพสลงเฟสบุ๊ก ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะเห็นหรือไม่
ผมแค่อยากระบายความรู้สึก เพราะผมอึดอัดในใจมามากกับเรื่องนี้
หลังจากโพสไปประมาณ 3 ช.ม.
ผมก็ปิดเฟสบุ๊ก
ถ้ามันทำให้เธอสบายใจ ทำให้เธอเชื่อใจผม
ผมก็ยินดีคับ เพื่อรักและเพื่อเธอคนนี้
ถึงเธอจะบอกกับผมว่า มันเป็นไปไม่ได้ ที่เธอจะกลับมาหาผม
แต่ผมเนี้ยแหละ จะพิสูจให้เธอรู้ว่า ผมรักเธอมากแค่ไหน และผมจะทำให้มันเป็นไปได้
ผมขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคับ
และขอโทดที่รบกวนเวลาของทุกๆคน