ขอมาเล่าประสบการณ์บ้าง หลังจากที่เราได้อ่านเรื่องมนุษย์ป้า มนุษย์ลุง มาจากหลายกระทู้ แต่ก็ไม่เคยเจอกับตัว
มาเมื่อวานนี้แหละ เราเจอมนุษย์ลุงท่านหนึ่งค่ะ บนรถเมล์สาย16 สีส้ม เป็นรถเมล์แอร์ คิดตามระยะทาง ตอนเวลาสามทุ่มกว่าๆ
ลุงแกขึ้นมาจากหน้าสยาม แล้วมายืนโหนอยู่ข้างหลังเรา พอกระเป๋ารถเมล์มาเก็บตังค์เลยถามว่าลุงไปไหน
ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาระหว่างมนุษย์ลุงและกระเป๋ารถเมล์ค่ะ
มนุษย์ลุง : ไปซอย1 (อะไรซักอย่างเนี่ยแหละค่ะ พอดีเราก็ฟังไม่ค่อยชัดแต่ได้ยินอะไรหนึ่งๆ คาดว่าคุณลุงแกน่าจะบอกว่าไปซอยหนึ่งค่ะ)
กระเป๋ารถเมล์ : บอกสถานที่ให้ชัดๆด้วยค่ะ
มนุษย์ลุง : ไปตรงไปรษณีย์บางซื่อ
กระเป๋ารถเมล์ : 19 บาทค่ะ
มนุษย์ลุง : ใช้บัตรผู้สูงอายุ
กระเป๋ารถเมล์ : ไหนบัตรคะ
มนุษย์ลุง : ไม่ได้เอามา
กระเป๋ารถเมล์ : งั้นจ่ายเต็มระยะทางค่ะ
มนุษย์ลุง : เมื่อวันก่อนก็เพิ่งขึ้นมา จำไม่ได้หรอ (ตอนนั้นเริ่มเสียงดังแล้วค่ะ แล้วคนบนรถเมล์ก็เยอะมากๆ เนื่องจากมันเป็นรถเมล์แอร์ด้วย มันเงียบ คนเลยเริ่มหันมามองกัน)
กระเป๋ารถเมล์ : คนตั้งเยอะตั้งแยะจำไม่ได้หรอกค่ะ
มนุษย์ลุง : เพิ่งเห็นกันอยู่หยกๆ โง่จริง คนไทยรึป่าวเนี่ย (เราตอนได้ยินประโยคนั้นเนี่ยแบบคิดเลย ประโยคเด็ดมาแล้ว 55555)
มนุษย์ลุงพูดต่ออีก : ขี้เกียจหาบัตร เสียเวลา (อะไรซักอย่างนี้แหละค่ะ)
กระเป๋ารถเมล์คงเอือมเลยเดินไปเก็บตังค์ผู้โดยสารคนอื่นต่อ ทำเป็นไม่สนใจที่ลุงพูด ลุงแกก็พูดๆด่าๆเสียงดังว่าโง่อีกหลายครั้ง จนคนขับรถเมล์หยุดรถแล้วหันมาพูดกับคุณลุงว่าถ้ามีปัญหาก็ลงไปเลย ลุงแกก็แบบยืนนิ่ง ไม่ไปไหน ไม่ขยับ ไม่สะทกสะท้าน แล้วซักพักคนขับรถก็ขับรถไปต่อ พอถึงเทเวศร์แล้วมีคนลงเยอะ เราเลยได้นั่งแล้วที่ข้างๆเราดันว่าง คุณลุงแกเลยมานั่งข้างเราค่ะ นั่งไปเรื่อยๆจนติดไฟแดงตรงแยกโยธิน ลุงแกหันมายิ้มให้แล้วชวนเราคุย
มนุษย์ลุง : ลงไหน
เรา : วัดประดู่ค่ะ
มนุษย์ลุง : เนี่ยเมื่อตอนหกโมงเย็นลุงขึ้นมาบนรถเมล์สะพายย่าม (ลุงทำท่าตบกระเป๋าให้ดู) แล้วขึ้นคันนี้ (เรานี้แบบคิดในใจเลย เอาแล้วไง ซวยแล้ว ลุงชวนคุย
เราเลยรีบพูดตัดบท)
เรา : แล้วคุณลุงจ่ายไปแล้วยังคะ
มนุษย์ลุง : จ่ายไปแล้ว (ตรงส่วนนี้เราก็ไม่แน่ใจว่าคุณลุงแกจ่ายไปแล้วจริงๆรึป่าว เพราะตอนที่คุณลุงมีเรื่องกับกระเป๋ารถเมล์เรายืนหันหลังอยู่ไม่ได้หันไปมอง) เนี่ย (พร้อมชี้ไปที่กระเป๋ารถเมล์ที่ยืนอยู่ข้างหน้ารถ) โง่จริง มันโง่
เรารีบสวนเลยเพราะรับไม่ได้ที่คุณลุงแกว่ากระเป๋ารถเมล์อีก : เขาทำถูกแล้วค่ะ ไม่โง่หรอกค่ะ
มนุษย์ลุงยังด่าให้เราฟังต่อไป : งี่เง่า ซื่อบื้อ (แล้วด่าแบบเสียงดังๆ)
เรา : วันหลังคุณลุงก็อย่าลืมบัตรอีกสิคะ ไม่มีใครโง่ไปกว่าใครหรอกนะคะ เขาพูดไทย ก็แสดงว่าเป็นคนไทย ทุกคนเป็นคนไทยค่ะ (เราพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินไปกดกริ่งเลยเพราะใกล้จะถึงป้ายที่จะลงพอดี)
กระเป๋ารถเมล์หันมายิ้มให้เราแล้วพูดขอบคุณ เรายิ้มให้บอกว่าไม่เป็นไรพร้อมชูมือขึ้นแล้วบอกว่า : คุณกระเป๋ารถเมล์สู้ๆค่ะ (55555 ตอนนั้นอายคนมากค่ะ คนหันมามองเยอะมาก ส่วนมนุษย์ลุงคนนั้นทำหน้านิ่งหันมามองเราเขม่นเลยค่ะ)
แล้วก่อนลงเราก็ยังหันไปพูดทิ้งท้ายกับคุณลุงอีกว่า : วันหลังอย่าลืมบัตรอีกนะคะคุณลุงงงงงงงงงง (พร้อมโบกมือลาเหมือนนางสาวไทยให้ค่ะ)
คือแบบไม่แน่ใจค่ะ ว่ามนุษย์ลุงท่านนี้เป็นมนุษย์ลุงระดับไหน เพราะหน้านิ่งมากค่ะ เหมือนไม่สะท้านต่อสายตาคำพูดและอะไรเลย โชคดีที่มนุษย์ลุงท่านนี้ไม่ได้พูดอะไรต่อด้วย เรากลัวจะเกิดการไฝว้กันระหว่างเรากับมนุษย์ลุงได้ค่ะ 555 และไม่แน่ใจด้วยค่ะว่านี้ชนะมนุษย์ลุงแล้วรึป่าว
ฝากถึงทุกคนนะคะใครที่เจอคุณลุงคุณป้าแบบนี้ก็ช่วยๆกันบอกให้พวกท่านอย่าลืมบัตรขึ้นรถโดยสารกันอีกนะคะ
ขอบคุณทุกท่านมากค่ะที่เข้ามาอ่านกัน ยาวหน่อย ขอบคุณจริงๆค่ะ ใครมีประสบการณ์คล้ายๆกันแบบนี้ก็มาเล่าแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ
ปล.เราไม่ได้ถ่ายรูปคุณลุงมาค่ะ กลัวจะโดนหาว่าเป็นการประจาน
เมื่อฉันพูดปกป้องกระเป๋ารถเมล์จาก "มนุษย์ลุง"
มาเมื่อวานนี้แหละ เราเจอมนุษย์ลุงท่านหนึ่งค่ะ บนรถเมล์สาย16 สีส้ม เป็นรถเมล์แอร์ คิดตามระยะทาง ตอนเวลาสามทุ่มกว่าๆ
ลุงแกขึ้นมาจากหน้าสยาม แล้วมายืนโหนอยู่ข้างหลังเรา พอกระเป๋ารถเมล์มาเก็บตังค์เลยถามว่าลุงไปไหน
ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาระหว่างมนุษย์ลุงและกระเป๋ารถเมล์ค่ะ
มนุษย์ลุง : ไปซอย1 (อะไรซักอย่างเนี่ยแหละค่ะ พอดีเราก็ฟังไม่ค่อยชัดแต่ได้ยินอะไรหนึ่งๆ คาดว่าคุณลุงแกน่าจะบอกว่าไปซอยหนึ่งค่ะ)
กระเป๋ารถเมล์ : บอกสถานที่ให้ชัดๆด้วยค่ะ
มนุษย์ลุง : ไปตรงไปรษณีย์บางซื่อ
กระเป๋ารถเมล์ : 19 บาทค่ะ
มนุษย์ลุง : ใช้บัตรผู้สูงอายุ
กระเป๋ารถเมล์ : ไหนบัตรคะ
มนุษย์ลุง : ไม่ได้เอามา
กระเป๋ารถเมล์ : งั้นจ่ายเต็มระยะทางค่ะ
มนุษย์ลุง : เมื่อวันก่อนก็เพิ่งขึ้นมา จำไม่ได้หรอ (ตอนนั้นเริ่มเสียงดังแล้วค่ะ แล้วคนบนรถเมล์ก็เยอะมากๆ เนื่องจากมันเป็นรถเมล์แอร์ด้วย มันเงียบ คนเลยเริ่มหันมามองกัน)
กระเป๋ารถเมล์ : คนตั้งเยอะตั้งแยะจำไม่ได้หรอกค่ะ
มนุษย์ลุง : เพิ่งเห็นกันอยู่หยกๆ โง่จริง คนไทยรึป่าวเนี่ย (เราตอนได้ยินประโยคนั้นเนี่ยแบบคิดเลย ประโยคเด็ดมาแล้ว 55555)
มนุษย์ลุงพูดต่ออีก : ขี้เกียจหาบัตร เสียเวลา (อะไรซักอย่างนี้แหละค่ะ)
กระเป๋ารถเมล์คงเอือมเลยเดินไปเก็บตังค์ผู้โดยสารคนอื่นต่อ ทำเป็นไม่สนใจที่ลุงพูด ลุงแกก็พูดๆด่าๆเสียงดังว่าโง่อีกหลายครั้ง จนคนขับรถเมล์หยุดรถแล้วหันมาพูดกับคุณลุงว่าถ้ามีปัญหาก็ลงไปเลย ลุงแกก็แบบยืนนิ่ง ไม่ไปไหน ไม่ขยับ ไม่สะทกสะท้าน แล้วซักพักคนขับรถก็ขับรถไปต่อ พอถึงเทเวศร์แล้วมีคนลงเยอะ เราเลยได้นั่งแล้วที่ข้างๆเราดันว่าง คุณลุงแกเลยมานั่งข้างเราค่ะ นั่งไปเรื่อยๆจนติดไฟแดงตรงแยกโยธิน ลุงแกหันมายิ้มให้แล้วชวนเราคุย
มนุษย์ลุง : ลงไหน
เรา : วัดประดู่ค่ะ
มนุษย์ลุง : เนี่ยเมื่อตอนหกโมงเย็นลุงขึ้นมาบนรถเมล์สะพายย่าม (ลุงทำท่าตบกระเป๋าให้ดู) แล้วขึ้นคันนี้ (เรานี้แบบคิดในใจเลย เอาแล้วไง ซวยแล้ว ลุงชวนคุย
เรา : แล้วคุณลุงจ่ายไปแล้วยังคะ
มนุษย์ลุง : จ่ายไปแล้ว (ตรงส่วนนี้เราก็ไม่แน่ใจว่าคุณลุงแกจ่ายไปแล้วจริงๆรึป่าว เพราะตอนที่คุณลุงมีเรื่องกับกระเป๋ารถเมล์เรายืนหันหลังอยู่ไม่ได้หันไปมอง) เนี่ย (พร้อมชี้ไปที่กระเป๋ารถเมล์ที่ยืนอยู่ข้างหน้ารถ) โง่จริง มันโง่
เรารีบสวนเลยเพราะรับไม่ได้ที่คุณลุงแกว่ากระเป๋ารถเมล์อีก : เขาทำถูกแล้วค่ะ ไม่โง่หรอกค่ะ
มนุษย์ลุงยังด่าให้เราฟังต่อไป : งี่เง่า ซื่อบื้อ (แล้วด่าแบบเสียงดังๆ)
เรา : วันหลังคุณลุงก็อย่าลืมบัตรอีกสิคะ ไม่มีใครโง่ไปกว่าใครหรอกนะคะ เขาพูดไทย ก็แสดงว่าเป็นคนไทย ทุกคนเป็นคนไทยค่ะ (เราพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินไปกดกริ่งเลยเพราะใกล้จะถึงป้ายที่จะลงพอดี)
กระเป๋ารถเมล์หันมายิ้มให้เราแล้วพูดขอบคุณ เรายิ้มให้บอกว่าไม่เป็นไรพร้อมชูมือขึ้นแล้วบอกว่า : คุณกระเป๋ารถเมล์สู้ๆค่ะ (55555 ตอนนั้นอายคนมากค่ะ คนหันมามองเยอะมาก ส่วนมนุษย์ลุงคนนั้นทำหน้านิ่งหันมามองเราเขม่นเลยค่ะ)
แล้วก่อนลงเราก็ยังหันไปพูดทิ้งท้ายกับคุณลุงอีกว่า : วันหลังอย่าลืมบัตรอีกนะคะคุณลุงงงงงงงงงง (พร้อมโบกมือลาเหมือนนางสาวไทยให้ค่ะ)
คือแบบไม่แน่ใจค่ะ ว่ามนุษย์ลุงท่านนี้เป็นมนุษย์ลุงระดับไหน เพราะหน้านิ่งมากค่ะ เหมือนไม่สะท้านต่อสายตาคำพูดและอะไรเลย โชคดีที่มนุษย์ลุงท่านนี้ไม่ได้พูดอะไรต่อด้วย เรากลัวจะเกิดการไฝว้กันระหว่างเรากับมนุษย์ลุงได้ค่ะ 555 และไม่แน่ใจด้วยค่ะว่านี้ชนะมนุษย์ลุงแล้วรึป่าว
ฝากถึงทุกคนนะคะใครที่เจอคุณลุงคุณป้าแบบนี้ก็ช่วยๆกันบอกให้พวกท่านอย่าลืมบัตรขึ้นรถโดยสารกันอีกนะคะ
ขอบคุณทุกท่านมากค่ะที่เข้ามาอ่านกัน ยาวหน่อย ขอบคุณจริงๆค่ะ ใครมีประสบการณ์คล้ายๆกันแบบนี้ก็มาเล่าแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ
ปล.เราไม่ได้ถ่ายรูปคุณลุงมาค่ะ กลัวจะโดนหาว่าเป็นการประจาน