เอ่อ...........คุณพยาบาลครับ..........

1. เปิดเรื่อง/เกริ่นนำ เรื่องมันเกิดขึ้นที่หมู่บ้านน้อย ๆ ทางยโสธร พุ่นล่ะ ประมาณสี่สิบปีมาแล้ว สมัยนั้นคนยังอยู่กันแบบง่าย ๆ บ่ได้มีหยังหลายดอก อ้ายคูน นี่กะเป็นเด็กน้อยคนนึง อยู่กับพ่อกับแม่ แล้วกะน

(อ่านเป็นภาษาอีสาน) มันบ่ฮู้สั่นบ้ออ ว่าผู้นึงคิดฮอดมันปานได๋ คิดฮอดจนไห่หา ป่านนั้นยังตอบช้า บอกจั๊กเทียแล่ว ว่ายามสิเฮ็ดหยัง กะให้บอกนำ บ่แม่นว่า สิหนีไปไสกะหนี สิเฮ็ดหยังกะบ่บอกบ่กล่าว ผู้ถ่ากะถ่าอ

ขอใช้พื้นที่ตรงนี้ในการระบายหน่อยค่ะ!! (ด่าตัวเอง) อึดอัดบักอย่างคักกับคำว่า “อ้วน” จักว่าสิอ้วนไปไส อ้วนเอาโล่ติ เรื่องของเรื่องคือตะกี้ข่อยอ้วนบักอย่างคัก น้ำหนักเกือบ 60 โล โตกะเตี้ยๆ

https://youtu.be/kSQlqe8i3Bs เข้าใจแล้ว เข้าใจซุอย่าง^^ บ่เคยสำคัญตัว บ่เคยคิดเข้าข้างจะของ บ่เคยคิดไปเองจักเทือ แต่ที่ผ่าน ๆ มามันออกจากความฮู้สึกจริง ๆ บ่มีไผบังคับ บ่ฟังไผ บ่สน บ่แคร์ไผ สนตะความฮ

รบกวนช่วยแปล เป็นภาษากลางให้หน่อยคะ ทำนองเพราะมาก *อยากเข้าใจความหมาย *โอ้กัลยาว่าเจ้าผู้งาม งามแท้แม่อรดี ในฝ่าวบ่มีผู้ใด มาเทียบเจ้าได้ในครานี้ ว่าโอว่าแม่เนื้อกลอย เจ้าดอกเกสรของพี่ เบิ่ดทั้งใจนี

^_^ เนื้อเพลง ^_^ -------------------------------- น้องบ่แม่นเด็กเรียน แต่กะไปโรงเรียนสู่มื้อ อยากพ้อหน้าอ้าย... ซือซื้อ บ่แม่นขยันเรียนอีหยัง อยากเห็นฮอยยิ้มอ้าย... ที่เฮ็ดให้มีความหวัง เพราะโตอ้าย..

https://www.youtube.com/watch?v=JX5jx3z2FDc ^_^ เนื้อเพลง ^_^ -------------------------------- พรหมบ่ลิขิต ให้เฮา... ได้เกิดมา เป็นคู่กัน... เฮ็ดให้พ้อ ให้มาฮักกัน... แต่มีเวรกรรม... เฮ็ดให้เฮา บ่ได้เ