เริ่มตอนเลย ตอนเราอายุ 18 ปี ตอนนั้นเรียน ปวช.
เข้ามาปีหนึ่งเลย อายุ 15 หน่อย ๆ ย่าง 16 มีงานกาชาดค่ะ ไปกับพี่ ๆ ที่หอ พี่เค้าชวนดูดวงค่ะ
เลยเข้าไปดูด้วยกัน หมอดูทักเราว่านี่มีคนชอบอยู่น่ะ อยู่ไม่ใกล้ ไม่ไกล ตอนนั้นไม่คิดไรค่ะ เพราะยังไม่มีใครมาชอบหรือไปชอบใคร
เวลาผ่านไป 1 ปี จบจบ ปี 2 และก็กำลังจะต่อปี 3 ปวช. ตอนนั้นเรียนซัมเมอร์ของปีสองอยู่ค่ะ อยู่หอพักเป็นบ้านเช่าของอาจารย์ที่สอน
อยู่กับเพื่อนแค่สองคน เพราะคนอื่นที่หอไม่มีใครลงซัมเมอร์เลย
เพื่อนเราชวนเราไปดูทีวีบ้านเพื่อนเค้า ซึ่งก็อยู่ห่างจากหอที่เราอยู่ถัดไปสองหลัง นั่นคือจุดเริ่มต้นของเราและอดีตสามีค่ะ(จบตรงนี้ก่อนน่ะค่ะ)
...
....
เมื่อตอนปีหนึ่ง เราและเพื่อน ๆ พี่ ๆ ชาวหอชอบออกมานั่งเล่นหน้าบ้านค่ะ แล้วเราก็สังเกตเห็น(อดีตสามี) ควงแฟนประมาณเปลี่ยนบ่อยค่ะ ปีละคนหรือไม่ถึงปีก็เปลี่ยนอีกแล้ว เราก็ไม่คิดไรค่ะ ไม่คิดว่าวันนึงเค้าจะมาจีบเรา แต่เค้าไม่ได้คบซ่อนน่ะค่ะเท่าที่สังเกตุคือเลิกกันก่อนแล้วมีใหม่(ป่าวแก้ตัวแทนน่ะค่ะ)
....
.....
มาต่อจากข้างบนที่ค้างไว้น่ะค่ะ ช่วงซัมเมอร์เพื่อนเรารู้จักกับเค้าค่ะ เพราะว่าเพื่อนเรา มีเพื่อนอีกคนนึงคนล่ะห้องกันที่เคยเป็นแฟนของอดีตสามีเราค่ะ
(สรุปเพื่อนของเพื่อนเราเคยเป็นแฟนกับสามีเรามาก่อนค่ะ) เพื่อนเราเลยชวนไปดูทีวีบ้านสามีเราค่ะ นั่นคือจุดเริ่มต้น เค้าปิ้งเราค่ะ เราไม่รู้เรื่องไรหรอกค่ะ เหมือนเรายังใส ๆ อยู่ จริง ๆ น่ะค่ะ เพราะเมื่อก่อนไม่มีสิ่งยั่วยุ อะไรมากมายขนาดนี้
++++(อย่างเราเคยไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่ 711 ค่ะ ไปยืน ๆ จับดูอยู่ตั้งนานว่ามันคืออะไร เราคิดว่าเป็นไหมขัดฟันค่ะเพราะกล่องที่หยิบเป็นกล่องสีขาวรูปขนนกค่ะ ^^ จนพี่ที่ไปด้วยกันบอกว่า วาง เราก็ยังงง ๆ ค่ะว่าทำไมให้รีบวาง พี่เค้ามาบอกที่หอค่ะว่ามันคืออะไร)+++++นี่แหละค่ะไม่รู้ใสหรือว่าโง่ อิอิ
ต่อต่อต่อ------ ตอนไปนั่งดูละครอยู่ก็ไม่คิดไรค่ะ ดูจบก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน
พอเริ่มขึ้นปี 3 เท่านั้นแหละ เปิดเทอม นางมาเลยค่ะ สามีโทรมาค่ะ ที่เบอร์หอพัก เราก็มารับแบบงง ๆ นิดนึง ทีแรกคิดว่าเป็นรุ่นพี่คนนึงที่เค้าชอบ ๆ เราอยู่ เราก็เหมือนจะปลื้ม ๆ นิดนึง(รุ่นพี่เค้ารู้จักกับพี่ที่หอค่ะ มาที่หอบ่อย ๆ เพราะเป็นคนที่มาจากจังหวัดเดียวกับพี่ที่หอ) ก่อนจะลงมารับโทรศัพท์เรายังคุยกับพี่ที่หอค่ะว่า พี่ ผช.คงโทรมาหาแน่ ๆ เลย แต่พอมารับเท่านั้นแหละ งง ซิค่ะ รอไรอยู่ เพราะคนที่โทรมาคืออดีตสามีค่ะ ก็จำไม่ได้หรอกค่ะว่าคุยเรื่องไรกัน แต่ที่จำได้แม่นเลยคือเค้าถามวันเกิดเราค่ะ สรุปว่า เรากับเค้าเกิดเดือนเดียวกัน เค้าเกิด 26 ส่วนเราเกิด 28 ค่ะ แต่เราแก่กว่า 1 ปี เราเรียนตามเกณฑ์ แต่เค้าเรียนก่อนค่ะ เลยได้เรียนอยู่รุ่นเดียวกัน พอจบบทสนทนา เราก็ไปเล่าให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ ชาวหอฟังว่าใครโทรมาค่ะ (สรุปว่าพวกเค้าเมาส์กันสนุกเลยค่ะ เค้ารู้อยู่แล้วว่าใครโทรมาค่ะ) ^^ หลังจากวันนั้น ดอกไม้มาเป็นช่อ เกือบทุกวันเลยค่ะ แต่ครั้งแรกที่มาเป็น 1 ดอกค่ะ แต่จำไม่ได้แล้วว่า สีขาวหรือสีแดง นานมาก อิอิ(ข้ออ้าง) ตอนนั้นรู้สึกตัวเองมีค่ามากเลยค่ะ มีความสุข ก็คบหากันมานานค่ะ แต่ก็ไม่นานมากก็เอิ่ม เรียบร้อยค่ะ อิอิ ก่อนจบปี 3 ช่วงเวลานั้นมีความสุขมาก ๆ เลยค่ะ เป็นเพราะเราไม่เคยมีใคร หลงสามีมากค่ะ เค้ายิ้มน่ารักมาก หน้ายาว จมูกโด่งค่ะ หลงจนทุกวันนี้ สามีเป็นคนเก่งมีความรู้ความสามารถหลายด้านมาก ๆ ถามไรตอบเราได้ทุกเรื่อง เค้าเป็นคนที่พัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา ต่างกับเราที่ไม่รู้จักพัฒนาตัวเองเลย เป็นคนเฉื่อยค่ะ
หลังจากจบปี 3 เราขึ้นไปเรียนต่อที่ กท.ค่ะ ส่วนสามีดร็อปไว้ 1 ปี เลยตามเราขึ้นไป เรียนต่อ ทีแรกพ่อเค้าอยากให้ไปเรียนปีนังค่ะ สมัยนั้นน่ะค่ะ แต่เค้าเลือกที่จะตามไปเรียนที่ใกล้ ๆ เราค่ะ พอเค้าขึ้นไปเรียน เราก็ตามไปอยู่กับเค้าคอนโดค่ะ อยู่กันเรื่อย ๆ มีอุบัติเหตุครั้งใหญ่หลวง ที่ต้องทำให้เราต้องทำบาปเพราะยังเรียนไม่จบ (คงเดาไม่ยากน่ะค่ะว่าเรื่องอะไร) จนเราทั้งคู่เรียนจบ เราไม่รู้จักสนิทกับเพื่อน ๆ ที่ มอ.สามีเลยค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย เพราะเพื่อน ๆ สามีเป็นลูกคนรวย ๆ ในเมืองหลวงทั้งนั้นเลยค่ะ แค่พวกเค้ายังเรียนกันอยู่ก็มีเงินในบัญชีนอนๆ อยู่แล้วหลายล้านบาท กันเกือบทุกคน เรารู้สึกแตกต่างเราเลยไม่กล้าเข้าไปในกลุ่มเพื่อน ๆ สามี แต่เราไม่เคยบอกสามีน่ะค่ะในเรื่องที่เราคิดว่าเป็นปมด้อยของเรา จนเรียนจบ เราก็แต่งงานกับสามีค่ะ เมื่อปี 49 แต่งวันเกิดเราพอดีค่ะ หลังจากแต่งงานไม่นาน สามีก็มีกิ๊กค่ะ เป็นรุ่นน้องที่ออฟฟิศ ตอนนั้นสามีให้เราแยกออกไปอยู่ที่อื่น เราไม่ยอมไปค่ะ แล้วก็ให้สามีเลิกกับ ผญ.คนนั้น แต่เรารู้ว่าทำใจยากค่ะ เราก็ยังมีบ้างที่บอกให้สามีไปนอนห้องน้องเค้าได้ แต่อย่าบอกน้องเค้าว่าเราอนุญาต และไม่นาน เราและสามีก็กลับมาเปิดธุรกิจเล็ก ๆ ที่บ้านเกิดสามีค่ะ ธุรกิจไปได้ด้วยดี จนถึงปัจจุบัน ธุรกิจแย่ค่ะ และเราก็เครียดมาก มีอะไรก็ไปลง ไประบายกับสามี ทำให้สามีเครียดโดยไม่รู้ตัว จนเป็นสาเหตุให้สามีขอหย่าค่ะ พอหย่ากันแล้วก็ยังอยู่ด้วยกันค่ะ จริง ๆ สามีไล่น่ะค่ะ แต่เราไม่ยอมไป ตอนนี้เราก็ยังทำธุรกิจตัวเดิมที่กำลังจะเจ้ง เพราะถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีอะไรกิน ส่วนสามีรับงาน event ค่ะ มีเงินมากกว่าที่เราเปิดร้านทั้งเดือนค่ะ (สามีกล่าว) สามีบอกว่าเราฉุดให้เค้าลงต่ำ พอเลิกกัน เค้าอิสระ ทำงานหาเงินได้เยอะมาก ก็คงจริง น่ะค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวง ขี้หึง ไม่อยากให้สามีอยู่นอกสายตาเลย ตอนนี้สามีเหมือนนกที่หลุดออกจากกรง บินอย่างอิสระพร้อมจะเจอใครสักคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ และฉุดเค้าขึ้นไปให้สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ส่วนเราจมปลักอยู่ที่เดิมค่ะ และก็หางานไปเรื่อย ๆ ถ้าได้งานก็เซ้งร้าน แล้วถึงวันนั้นก็คงต้อง....T T นี่ก็ไม่เจอกันหลายวันแล้ว เค้าจะกลับก็หลังสงกรานต์นู่นเลยค่ะ คนหมดใจเค้าไม่คิดถึงไม่โทรหา ไม่เจ็บปวดทรมาน แต่เรานี่ซิค่ะ ยังเศร้าทุกครั้ง น้ำตาไหลทุกทีที่คิดถึงค่ะ หวนคิดถึงอดีตที่มีความสุขแล้วไม่อยากให้ช่วงเวลานั้นจบลงไปเลย
อยากเล่าค่ะ เรื่องของแฟนคนแรก คนสุดท้าย(อดีตสามี) รู้สึกคิดถึงเค้าค่ะ T T
เข้ามาปีหนึ่งเลย อายุ 15 หน่อย ๆ ย่าง 16 มีงานกาชาดค่ะ ไปกับพี่ ๆ ที่หอ พี่เค้าชวนดูดวงค่ะ
เลยเข้าไปดูด้วยกัน หมอดูทักเราว่านี่มีคนชอบอยู่น่ะ อยู่ไม่ใกล้ ไม่ไกล ตอนนั้นไม่คิดไรค่ะ เพราะยังไม่มีใครมาชอบหรือไปชอบใคร
เวลาผ่านไป 1 ปี จบจบ ปี 2 และก็กำลังจะต่อปี 3 ปวช. ตอนนั้นเรียนซัมเมอร์ของปีสองอยู่ค่ะ อยู่หอพักเป็นบ้านเช่าของอาจารย์ที่สอน
อยู่กับเพื่อนแค่สองคน เพราะคนอื่นที่หอไม่มีใครลงซัมเมอร์เลย
เพื่อนเราชวนเราไปดูทีวีบ้านเพื่อนเค้า ซึ่งก็อยู่ห่างจากหอที่เราอยู่ถัดไปสองหลัง นั่นคือจุดเริ่มต้นของเราและอดีตสามีค่ะ(จบตรงนี้ก่อนน่ะค่ะ)
...
....
เมื่อตอนปีหนึ่ง เราและเพื่อน ๆ พี่ ๆ ชาวหอชอบออกมานั่งเล่นหน้าบ้านค่ะ แล้วเราก็สังเกตเห็น(อดีตสามี) ควงแฟนประมาณเปลี่ยนบ่อยค่ะ ปีละคนหรือไม่ถึงปีก็เปลี่ยนอีกแล้ว เราก็ไม่คิดไรค่ะ ไม่คิดว่าวันนึงเค้าจะมาจีบเรา แต่เค้าไม่ได้คบซ่อนน่ะค่ะเท่าที่สังเกตุคือเลิกกันก่อนแล้วมีใหม่(ป่าวแก้ตัวแทนน่ะค่ะ)
....
.....
มาต่อจากข้างบนที่ค้างไว้น่ะค่ะ ช่วงซัมเมอร์เพื่อนเรารู้จักกับเค้าค่ะ เพราะว่าเพื่อนเรา มีเพื่อนอีกคนนึงคนล่ะห้องกันที่เคยเป็นแฟนของอดีตสามีเราค่ะ
(สรุปเพื่อนของเพื่อนเราเคยเป็นแฟนกับสามีเรามาก่อนค่ะ) เพื่อนเราเลยชวนไปดูทีวีบ้านสามีเราค่ะ นั่นคือจุดเริ่มต้น เค้าปิ้งเราค่ะ เราไม่รู้เรื่องไรหรอกค่ะ เหมือนเรายังใส ๆ อยู่ จริง ๆ น่ะค่ะ เพราะเมื่อก่อนไม่มีสิ่งยั่วยุ อะไรมากมายขนาดนี้
++++(อย่างเราเคยไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่ 711 ค่ะ ไปยืน ๆ จับดูอยู่ตั้งนานว่ามันคืออะไร เราคิดว่าเป็นไหมขัดฟันค่ะเพราะกล่องที่หยิบเป็นกล่องสีขาวรูปขนนกค่ะ ^^ จนพี่ที่ไปด้วยกันบอกว่า วาง เราก็ยังงง ๆ ค่ะว่าทำไมให้รีบวาง พี่เค้ามาบอกที่หอค่ะว่ามันคืออะไร)+++++นี่แหละค่ะไม่รู้ใสหรือว่าโง่ อิอิ
ต่อต่อต่อ------ ตอนไปนั่งดูละครอยู่ก็ไม่คิดไรค่ะ ดูจบก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน
พอเริ่มขึ้นปี 3 เท่านั้นแหละ เปิดเทอม นางมาเลยค่ะ สามีโทรมาค่ะ ที่เบอร์หอพัก เราก็มารับแบบงง ๆ นิดนึง ทีแรกคิดว่าเป็นรุ่นพี่คนนึงที่เค้าชอบ ๆ เราอยู่ เราก็เหมือนจะปลื้ม ๆ นิดนึง(รุ่นพี่เค้ารู้จักกับพี่ที่หอค่ะ มาที่หอบ่อย ๆ เพราะเป็นคนที่มาจากจังหวัดเดียวกับพี่ที่หอ) ก่อนจะลงมารับโทรศัพท์เรายังคุยกับพี่ที่หอค่ะว่า พี่ ผช.คงโทรมาหาแน่ ๆ เลย แต่พอมารับเท่านั้นแหละ งง ซิค่ะ รอไรอยู่ เพราะคนที่โทรมาคืออดีตสามีค่ะ ก็จำไม่ได้หรอกค่ะว่าคุยเรื่องไรกัน แต่ที่จำได้แม่นเลยคือเค้าถามวันเกิดเราค่ะ สรุปว่า เรากับเค้าเกิดเดือนเดียวกัน เค้าเกิด 26 ส่วนเราเกิด 28 ค่ะ แต่เราแก่กว่า 1 ปี เราเรียนตามเกณฑ์ แต่เค้าเรียนก่อนค่ะ เลยได้เรียนอยู่รุ่นเดียวกัน พอจบบทสนทนา เราก็ไปเล่าให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ ชาวหอฟังว่าใครโทรมาค่ะ (สรุปว่าพวกเค้าเมาส์กันสนุกเลยค่ะ เค้ารู้อยู่แล้วว่าใครโทรมาค่ะ) ^^ หลังจากวันนั้น ดอกไม้มาเป็นช่อ เกือบทุกวันเลยค่ะ แต่ครั้งแรกที่มาเป็น 1 ดอกค่ะ แต่จำไม่ได้แล้วว่า สีขาวหรือสีแดง นานมาก อิอิ(ข้ออ้าง) ตอนนั้นรู้สึกตัวเองมีค่ามากเลยค่ะ มีความสุข ก็คบหากันมานานค่ะ แต่ก็ไม่นานมากก็เอิ่ม เรียบร้อยค่ะ อิอิ ก่อนจบปี 3 ช่วงเวลานั้นมีความสุขมาก ๆ เลยค่ะ เป็นเพราะเราไม่เคยมีใคร หลงสามีมากค่ะ เค้ายิ้มน่ารักมาก หน้ายาว จมูกโด่งค่ะ หลงจนทุกวันนี้ สามีเป็นคนเก่งมีความรู้ความสามารถหลายด้านมาก ๆ ถามไรตอบเราได้ทุกเรื่อง เค้าเป็นคนที่พัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา ต่างกับเราที่ไม่รู้จักพัฒนาตัวเองเลย เป็นคนเฉื่อยค่ะ
หลังจากจบปี 3 เราขึ้นไปเรียนต่อที่ กท.ค่ะ ส่วนสามีดร็อปไว้ 1 ปี เลยตามเราขึ้นไป เรียนต่อ ทีแรกพ่อเค้าอยากให้ไปเรียนปีนังค่ะ สมัยนั้นน่ะค่ะ แต่เค้าเลือกที่จะตามไปเรียนที่ใกล้ ๆ เราค่ะ พอเค้าขึ้นไปเรียน เราก็ตามไปอยู่กับเค้าคอนโดค่ะ อยู่กันเรื่อย ๆ มีอุบัติเหตุครั้งใหญ่หลวง ที่ต้องทำให้เราต้องทำบาปเพราะยังเรียนไม่จบ (คงเดาไม่ยากน่ะค่ะว่าเรื่องอะไร) จนเราทั้งคู่เรียนจบ เราไม่รู้จักสนิทกับเพื่อน ๆ ที่ มอ.สามีเลยค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย เพราะเพื่อน ๆ สามีเป็นลูกคนรวย ๆ ในเมืองหลวงทั้งนั้นเลยค่ะ แค่พวกเค้ายังเรียนกันอยู่ก็มีเงินในบัญชีนอนๆ อยู่แล้วหลายล้านบาท กันเกือบทุกคน เรารู้สึกแตกต่างเราเลยไม่กล้าเข้าไปในกลุ่มเพื่อน ๆ สามี แต่เราไม่เคยบอกสามีน่ะค่ะในเรื่องที่เราคิดว่าเป็นปมด้อยของเรา จนเรียนจบ เราก็แต่งงานกับสามีค่ะ เมื่อปี 49 แต่งวันเกิดเราพอดีค่ะ หลังจากแต่งงานไม่นาน สามีก็มีกิ๊กค่ะ เป็นรุ่นน้องที่ออฟฟิศ ตอนนั้นสามีให้เราแยกออกไปอยู่ที่อื่น เราไม่ยอมไปค่ะ แล้วก็ให้สามีเลิกกับ ผญ.คนนั้น แต่เรารู้ว่าทำใจยากค่ะ เราก็ยังมีบ้างที่บอกให้สามีไปนอนห้องน้องเค้าได้ แต่อย่าบอกน้องเค้าว่าเราอนุญาต และไม่นาน เราและสามีก็กลับมาเปิดธุรกิจเล็ก ๆ ที่บ้านเกิดสามีค่ะ ธุรกิจไปได้ด้วยดี จนถึงปัจจุบัน ธุรกิจแย่ค่ะ และเราก็เครียดมาก มีอะไรก็ไปลง ไประบายกับสามี ทำให้สามีเครียดโดยไม่รู้ตัว จนเป็นสาเหตุให้สามีขอหย่าค่ะ พอหย่ากันแล้วก็ยังอยู่ด้วยกันค่ะ จริง ๆ สามีไล่น่ะค่ะ แต่เราไม่ยอมไป ตอนนี้เราก็ยังทำธุรกิจตัวเดิมที่กำลังจะเจ้ง เพราะถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีอะไรกิน ส่วนสามีรับงาน event ค่ะ มีเงินมากกว่าที่เราเปิดร้านทั้งเดือนค่ะ (สามีกล่าว) สามีบอกว่าเราฉุดให้เค้าลงต่ำ พอเลิกกัน เค้าอิสระ ทำงานหาเงินได้เยอะมาก ก็คงจริง น่ะค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวง ขี้หึง ไม่อยากให้สามีอยู่นอกสายตาเลย ตอนนี้สามีเหมือนนกที่หลุดออกจากกรง บินอย่างอิสระพร้อมจะเจอใครสักคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ และฉุดเค้าขึ้นไปให้สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ส่วนเราจมปลักอยู่ที่เดิมค่ะ และก็หางานไปเรื่อย ๆ ถ้าได้งานก็เซ้งร้าน แล้วถึงวันนั้นก็คงต้อง....T T นี่ก็ไม่เจอกันหลายวันแล้ว เค้าจะกลับก็หลังสงกรานต์นู่นเลยค่ะ คนหมดใจเค้าไม่คิดถึงไม่โทรหา ไม่เจ็บปวดทรมาน แต่เรานี่ซิค่ะ ยังเศร้าทุกครั้ง น้ำตาไหลทุกทีที่คิดถึงค่ะ หวนคิดถึงอดีตที่มีความสุขแล้วไม่อยากให้ช่วงเวลานั้นจบลงไปเลย