เมื่อปีที่แล้วเราไปเป็นครูฝึกหัดที่ต่างจังหวัดมาค่ะ อยู่แถวๆ อำนาจฯ นี่แหละ ด้วยความที่เราเป็นเด็กเทพฯ พูดตรงๆ เลยว่าพูดภาษาอีสานไม่เป็น

พอมาสอนที่นี่ใหม่ๆ ก็เจอเรื่องฮาๆ จากเด็กนักเรียนสิคะ มาได้ทุกวี่ทุกวันจนเราเริ่มจะพอเข้าใจบ้าง (ในระดับนึง)

จริงๆ เราเรียนเอกมัธยมสังคมค่ะ แต่พอดี๊พอดีเราเก็บหน่วยกิตเกือบจะหมดก็เลยมาขอญาติที่เป็นครู ขอเค้าสอนที่ รร.ประถม

ญาติเราก็ยินดีมากๆ ทำเรื่องขออนุญาตจาก ผอ.ให้ เราเลยได้มาสอนวิชาภาษาอังกฤษ (สมัยมัธยมเรียนศิลป์-ฝรั่งเศส)

แต่นักเรียนสิคะไม่พูดภาษากลางกับเราเลย ทุกวันที่เรากลับมาถึงบ้าน เราจะเอาคำอีสานมาถามญาติเราทุกวัน

แล้วภาษาอีสานที่เราจะถามทุกคนต่อไปนี้นะคะ มันมีความหมายว่าอย่างไร บางคำก็รู้บ้างแต่บางคำนี่ไม่รู้เลย  

1. มุมเม่า
2. หมุ่นอุ้ยปุ้ย
3. ถั่งดัง
4. หลุบ
5. แมงงอด
6. แมงกะเบี้ย
7. ปึกแป้นปีก
8. ส๊วดๆ
9. จ้วดจ้าด
10. เวี๊ยก
11. ซุก
12. แห่น
13. คุ
14. บักจก

ฯลฯ ยังมีอีกเยอะมากกกกกก แต่นึกไม่ออกค่ะ

อ้อ! แล้วที่เราเราแปลกใจสุดๆ ทำไมคนทางแถบภาคอีสาน เวลาไล่หมาต้องร้องว่า เซ่ๆๆๆ ด้วยอ่ะ

ตอนนั้นเราเคยไล่หมาอยู่ตัวนึง เราก็ร้องว่า ชิ้วๆ เด็กนักเรียนถามว่าครูครับครูไล่อะไร ไล่ไก่เหรอ

คือแบบเราไล่ไม่ถูกหลักภาษาอีสานเหรอ นักเรียนหัวเราะเราเต็มห้องเลยยยยย ><

นอกจากพูดไม่เป็นแล้ว การแปลความหมายเราก็เท่ากับศูนย์เลย

มีอยู่วันนึงนักเรียนมาเล่าเรื่องให้ฟัง เด็กเล่าว่าพ่อเค้าน่ะไปละเมอที่บ่อน เราก็ถามกลับไปว่าทำไมพ่อเธอไปละเมออยู่ที่บ่อนไก่ด้วย เอาไก่ไปตีที่นั่นเหรอ

เด็กมันส่ายหัวเลยค่ะ แล้วบอกว่าบ่อนที่หมายถึงที่นอน ไม่ใช่บ่อนไก่ครับคุณครู

คือเรารู้สึกหน้าแตกยับมากกกกก จะเอาหน้ามุดดินก็ไม่ทันแล้วด้วย เป็นประสบการณ์ที่สนุกและก็ฮามากๆ

ถ้ามีโอกาสไปอีกก็อยากจะไปสอนที่นั่นอีกสักครั้ง เพราะเด็กๆ ชอบมาเตะฟุตบอล เล่นวอลเล่ย์กับเราประจำ

แต่สิ่งหนึ่งที่รู้เลยว่าการเป็นครูนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต้องมีความอดทนเป็นเลิศและต้องตามเด็กให้ทันด้วยค่ะ