รู้สึกเหมือน...เป็นกิ๊ก

กระทู้คำถาม
สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา หากพิมพ์ผิดอะไรยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าเรารู้จักรุ่นพี่คนนึงที่โรงเรียน ก็รู้จักมานานพอสมควร แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่พี่คนนี้ค่ะ แต่อยู่ที่เพื่อนพี่เขา เราก็รู้จักเพื่อนพี่เขาตอนที่รู้จักรุ่นพี่เรานี่แหละ แต่เราก็ไม่เคยคุย ไม่มีเฟส หรือเรียกได้ว่าเราไม่รู้จักกัน ขอแทนเพื่อนพี่เขาว่า พี่แปงนะคะ คือก็อย่างที่บอกกไปว่าเราไม่มีเฟสพี่แปง เราก็เลยไปสืบ(พอดีว่างง 555) เราก็ไปหาจากเฟสพี่เรานี่แหละ พอเจอปุ๊บก็เลยแอดโลดดด ตอนนั้นก็ดึกแล้วนะ ตอนแรกก็นึกว่าพี่เขานอนแล้ว แต่ที่ไหนได้ เราแอดปุ๊บ พี่เขารับปั๊บ แถมทักแชทเราด้วยอะ เราก็เฉยๆนะ เพราะว่าเราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว พอพี่เขาทักมาก็แบบถามว่าชื่ออะไร แบบนี้ๆ ก็คุยไปเรื่อยๆ พอวันถัดมา เราก็ไปโรงเรียนแล้วก็บังเอิญเจอพี่แปง เราก็ยิ้มๆนะ แต่ไม่ได้พูดอะไร พี่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน หลังจากนั้นเขาก็คุยกับเรามาเรื่อยๆ ตอนแรกก็ออกแนวฮาๆ ตลกๆ คุยแบบพี่น้องแหละค่ะ แต่หลังๆจะออกแนวจีบๆ คือพี่เขาแบบดีกับเรามาก เขาจะบอกรักเราตลอดๆ จากตอนแรกที่เราไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้เราก็ชอบเขานะ ชอบมากด้วย แต่ทำไมเขาไม่มาขอเราเป็นแฟนซะทีนะะ 55 ทุกๆเช้าเราจะไปนั่งเล่นกับเขาแล้วก็เพื่อนๆ (คือบอกก่อนนะ เราเป็นเด็กสายวิทย์ การบ้านเยอะมากก แต่เราก็พยายามทำทุกวันจนเสร็จ เพื่อที่ตอนเช้าจะได้ไปนั่งเล่นด้วย ปกติเราจะเหลือไว้ทำตอนเช้ามั่ง เพราะ ขี้เกียจ 55) แต่...อะไรๆมันก็ไม่สวยงามเสมอไปหรอกก
แชทในเฟส
เรา: ทำไรอะ
พี่แปง:คุยกับแฟน
วินาทีนั้นน  เรานี่แบบ อึ้ง ทึ่ง ตะลึง เหลือแสนน แต่สักพัก พี่เขาก็บอกว่าแฟนเขาหึงที่เราไปโพสต์บนไทม์ไลน์เขาไรงี้ แล้วเขาก็บอกว่า ให้ไปดูหน้าไทม์ไลน์เขาสิ เราก็เข้าไปดูนะ ผลปรากฏว่า มีเฟสนึงไปโพสต์ว่า เห้ย ใครอะ มาโพสต์หน้าไทม์ไลน์แฟนกู ไรประมาณนี้ จากนั้น เราก็กลับไปคุยกับพี่แปงต่อ
เรา: งั้นเราลบโพสต์นะ
พี่แปง: เห้ยย ลบทำไม พี่แค่ล้อเล่น
แต่เราก็ดีใจนะ และคิดว่าสิ่งที่เขาบอกมันจริง แต่ที่ไหนได้ เขาเป็นแฟนกันจริงๆ เป็นวันที่พี่เขาบอกแหละ
เราก็เลยไปถามพี่แปงเลย
เรา: พี่เป็นแฟนกันหรอ
พี่แปง: ใช่ พี่เคยคุยกันมาปีนึงแล้ว
แต่...เราไม่ยอมค่ะ เราก็คุยกับพี่แปงนะ แต่ไม่เหมือนเดิม จนวันนึงเราก็แอดแฟนเขาไป ขอแทนแฟนเขาว่า พี่ซินค่ะ เขาเป็นคนต่างจังหวัดกับเรา อยู่ไกลจากเรามาก
จากนั้น..แชทเด้ง
พี่แปง: ไปแอดซินทำไม
เรา: ก็แอดเฉยๆ ไม่มีอะไร
ก็อย่างที่บอก ว่า เราก็คุยกับพี่แปงเรื่อยๆ จน...พี่ซินหึง
เขาก็มาด่าเรานะ แต่...เราก็เฉยๆอะ เพราะที่เราคุยครั้งนี้ เราไม่ได้คิดอะไรกับพี่แปงแล้ว เราแค่คิดจะแกล้ง
เราก็คุยกับพี่แปงมาเรื่อยๆ จนมีพี่ซินมาว่าเราครั้งที่สอง
พี่แปง: นี่โดนซินว่าขนาดนี้ยังกล้าคุยกับพี่อีกหรอ
เรา: เราเฉยๆนะ ถ้าเขาอยากด่าก็ด่าไป เดี๋ยวเขาเหนื่อย ก็หยุดเองแหละ ใครจะมาทนด่าต่อไปตลอดชีวิต
จากนั้น เราก็ไม่คุยกับพี่แปงอีก
จนมีวันนึง เราไปต่างจังหวัด แล้วโพสต์ข้อความในเฟสบุ๊คเป็นชื่อจริงพี่แปง..
ตอนดึกๆ เรากำลังเดินทางกลับบ้าน พี่แปงก็โทรมา... เขาก็บอกว่า เลิกยุ่งกับพี่เถอะ ไรงี้
จากนั้นพี่ซินก็เข้าเฟสพี่แปง ด่าเราแหลก จนเราไม่ไหวละ เราเลยบล็อคเฟสทั้งสองคน หลังจากนั้น เวลาเจอพี่แปงที่โรงเรียน เราจะทำเป็นไม่เห็น ไม่สนใจ อีกเลยยย......
แต่เราก็ยังคนแอบไปส่องเฟสทั้งสองคนนะ
ปรากฎว่า พี่แปงถ่อไปหาพี่ซินถึงต่างจังหวัด ขึ้นเหนือเลย เราก็แบบ เออ มานะเนอะ
แต่พอเราไปส่องเฟสพี่ซิน ความเจ็บมันมาทับตัวว
พี่ซินเขาโพสต์รูปบ้าน ที่มีป้าย เขียนว่า บ้านเมียน้อยไม่มีปัญญาหาผัว แล้วก็ติดแฮชแท็กชื่อเรา เรานี่แบบ เอิ่มส์ อะไรนี่
จากนั้นเราก็ไม่ยุ่งกับทั้งสองอีกเลย เจ็บเหลือทน
#ที่เรามาตั้งกระทู้นี้ เพราะเราอยากระบายเท่านั้น
>>>สำหรับคนที่อยู่ในสถานะเหมือนกับเราที่เล่าไป ถอยห่างมานะ อย่าคิดทำแบบเรา เพราะ......
ร้องไห้มันเจ็บ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่