อะไรคือ นิยามของคำว่า " ครอบครัว "

รู้สึกเหมือนเป็นเด็กมีปัญหา....
เรียกร้องหาความยุติธรรม....
จะว่าอิจฉา ก็ยอมรับ....
อะไรที่เรียกว่าถูก  ว่าผิด....
จะทำยังไงเมื่อมีครอบครัวของตัวเอง แล้วไม่ให้ลูกต้องมาเป็นแบบเรา....

ครอบครัวฐานะพอใช้  มีกินมีใช้ มีหสังหาริมทรัพย์ นิดหน่อยไม่มากไม่น้อย
เป็นเด็กที่ถูกส่งเรียนนอกบ้านตั้งแต่  13ปี - 24ปี  กลับมาทำงานแถวบ้าน พักอยู่บ้าน
ไม่ค่อยพูดคุยกะที่บ้านเมื่อมีปัญหา
มีน้องชาย อีกหนึ่งคน เรียนที่บ้านตลอด เกเร ไม่เรียน  มีเมีย พ่อแม่ซื้อบ้านให้อีกหลัง(กู้ยืมมา) ไม่ทำงาน ขอตังที่บ้านใช้ เมียทำงาน
พอเราจะแต่งงาน  ถามว่าให้เราอยู่ไหน  พ่อแม่บอก อยู่บ้านเราสิ  แต่ปรากฏว่าน้องชายเค้าจะอยู่ที่บ้าน ..... พ่อแม่ต้องตามเค้า เพราะกลัวเป็นเรื่องราว ......
ถามว่าจะเอายังไง ให้ไปอยู่ไหน เค้าว่าอยู่บ้านไปก่อน ค่อยว่า ..... เพราะความอิจฉาถึงได้มาถามแบบนี้
เสียใจ  น้อยใจ ยอมรับวาดฝันอนาคตไว้หมดแล้ว สุดท้าย ล่มหมด
ผิดใช่มั้ย  ถ้าบอกว่าถ้ายังงั้น ให้ไปอยู่ที่ไหน  แล้วพอมันกลับมาเอาบ้านคืน พ่อแม่จะให้เงินสร้างบ้าน(ซึ่งกู้ยืมเพิ่ม ทั้งๆที่ปัจจุบันก็ผ่อนแทบไม่ทัน) เท่าที่ซื้อบ้านให้มัน  แล้วบ้านปัจจุบันเป็นของมัน ซึ่งเทียบกันไม่ได้เลย กะเงินที่จะให้ รู้ว่าผิดที่คิดแบบนี้ แต่น้อยใจมากๆ จะคิดยังไงให้ดี บอกหน่อยเถอะ  ขอแค่ความยุติธรรมพอ ที่ต้องการ
รู้เป็นลูกที่ไม่ดี  ขี้อิจฉา  แต่ก็ไม่มีคนเข้าใจหัวอกเราสักคน..... ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กะมัน  แล้วเราล่ะ
แล้วทำไง เอาไง ละชีวิต ..... อะไรที่ควรทำ  ต้องทำยังไง  
สรุป ฉันโง่ มากเหรอ? ที่ไม่สามารถทำไรได้  ฉันผิดเหรอที่ถาม สรุปฉันมันตัวอิจฉาเหรอ