ทำไมเธอถึงไม่เหมือนเก่า ทำไมเธอถึงไม่รักเรา ทำไมเธอถึงมอบทุกอย่าง ให้กับเขา
ทำไมเธอถึงอารมณ์ดี ทั้งๆที่ฉันกำลังเศร้า พยายามเข้าใกล้เท่าไร เธอก็ไม่เอา เพิ่งได้รู้
เพราะว่าฉันคือวิญญาณ ผู้ทุกข์ทรมาณ หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าตาย
ฉันได้ตายไปจากใจของเธอ กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย ตั้งนานแล้ว
คำบอกรักกลายเป็นคำหลอกหลอน คำออดอ้อนกลายเป็นทำให้รำคาญ
ต้องอ้อนวอน ขอพบหน้าเธอ เหมือนขอเศษทาน
ปรากฏตัวให้เธอเห็นที่ใด เธอร้อนใจรีบทักทายแล้วเดินผ่าน
ไม่มีแล้วยิ้มแห่งความสุขตลอดกาล
***************************************************************************
เพิ่งรู้ถึง ความรู้สึกของคนที่คิดอยากจะฆ่าตัวตาย
ผมกำลังยืนอยู่หน้าเซเว่นสาขาหนึ่ง ข้างหน้าเป็นถนน6เลน ถ้าเกิดว่าผมเดินออกไปให้รถชนตาย จะมีใครสนใจผมไหมนะ? มันจะสนใจผมหรือเปล่า? ว่าผมหายไปไหน ไม่โทรหามัน ไม่แชท มันจะรู้สึกเศร้าที่ผมหายไปไหม?
ผมเคยคิดว่าคนที่คิดฆ่าตัวตายเป็นสิ่งที่ ผมไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาถึงอยากจะทำอะไรแบบนั้น ชีวิตมันมีทางออกเยอะแยะ ถ้าตายไปทุกอย่างก็จบสิ
ใช่ครับ ทุกอย่างมันจบ นั้นแหละคือสิ่งที่ผมต้องการในเวลานี้ ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไม พวกเขาเหล่านั้นถึงคิดอยากจะฆ่าตัวตาย ทำไมอยู่ๆคิดถึงเรื่องเก่าๆ ยืนมองดาวบนท้องฟ้า สายลมพัดเบาๆผ่านร่างกายและใบหน้า ไม่อยากคิดถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น คิดเพียงแค่ว่า ปัญหาทุกอย่างมันคงจะจบ ถ้าเราหายไป อารมณ์ตอนนี้ไม่ต้องมีเพลงมาเปิด น้ำตาก็ไหลได้สบายๆเลย
ผมไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมผมถึงต้องมาเป็นคนที่ชอบคิดมากแบบนี้ทุกที เวลามีใครเข้ามา ผมก็มักจะทุ่มเทไปให้เขาทั้งหมด น่าตลกดีนะ ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ไอนิสัยแบบนี้มันไม่เคยหายไปเลย นี้ก็คงอีกครั้งหนึ่ง ที่ผมเจอคนที่เพิ่งเข้ามาแล้วก็ทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง แต่ครั้งนี้มันมากกว่าครั้งก่อนๆ ผมยอมมอบ ร่างกายให้เขาไปด้วย ใช่ครับ ผมยอมเสี่ยงติดเชื้อ เพื่อที่จะได้อยู่กับเขา
แต่สุดท้าย ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำลงไป มันไร้ค่า ....
ในเวลาไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมเป็นคนโทรหาเขาตลอด คอยสวัสดีตอนเช้า คอยถามว่ากินข้าวหรือยัง ทำไรอยู่ แล้ววันหนึ่ง จู่ๆผมก็เริ่มรู้สึกว่า มีแต่ผมทำให้เขาฝ่ายเดียวเลยนิน่า ทำไมละ? ทำไมเขาไม่เคยโทรมาหาเราเลย? ทำไมไม่เคยถามว่าเราเป็นไงบ้างกินข้าวหรือยัง? มันชั่งแตกต่างกันเหลือเกิน ระหว่างความรักที่เราสองคนมีให้กัน ผมรู้ตัวดีว่า ผมเริ่มจะหมดแรง....
ตอนนี้ผมขับรถออกมาจากเซเว่น มาจอดอยู่ข้างๆถนน เวลาตอนนี้20.00น. ข้างถนนนี้มันมืด ไม่มีไฟข้างถนน น้ำตาผมไหลออกมา...........
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ มีสายเข้า เป็นเบอร์มันโทรมา ผมดีใจขึ้นมานิดหน่อย ครั้งแรกที่มันโทรมาหาผม
เหมือนผีสาง เทวดารู้ว่าผมต้องการกำลังใจ
หลังจากวางสายของมันเสร็จ มีอีกเบอร์หนึ่งโทรเข้ามาพอดี โทรศัพท์โชว์ชื่อ 'พ่อ'
เหมือนเรื่องวันนี้มันได้สอนให้ผมรู้ว่า กำลังใจจากครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่ง ที่ผมลืมมันไป
**************************************************************************************************
ผมกลับมานั่งคิดว่า แล้วถ้าเป็นคนอื่นๆละที่เขาเจอปัญหาแบบผมแต่ไม่มีครอบครัวให้กำลังใจ เขาคงจะเศร้าใจมากแน่ๆ เห้ออออออ ชีวิตคนเราทำไม ถึงต้องเจอเรื่องพวกนี้ด้วยนะ อย่างข่าวที่ลงหน้าหนังสือพิมพ์ ที่มีเด็กอายุ20ต้นๆกระโดดตึกตาย แขวนคอบ้าง กินยาบ้าง หลายๆคนไม่มีที่เพิ่งทางจิตใจ ผมกลับรู้สึกได้ถึง ความรู้สึกของพวกเขาเหล่านั้นทุกๆคน ในวินาทีที่เราเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป มันเป็นยังไง.
Diary 5# [8-4-2558]
ทำไมเธอถึงอารมณ์ดี ทั้งๆที่ฉันกำลังเศร้า พยายามเข้าใกล้เท่าไร เธอก็ไม่เอา เพิ่งได้รู้
เพราะว่าฉันคือวิญญาณ ผู้ทุกข์ทรมาณ หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าตาย
ฉันได้ตายไปจากใจของเธอ กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย ตั้งนานแล้ว
คำบอกรักกลายเป็นคำหลอกหลอน คำออดอ้อนกลายเป็นทำให้รำคาญ
ต้องอ้อนวอน ขอพบหน้าเธอ เหมือนขอเศษทาน
ปรากฏตัวให้เธอเห็นที่ใด เธอร้อนใจรีบทักทายแล้วเดินผ่าน
ไม่มีแล้วยิ้มแห่งความสุขตลอดกาล
***************************************************************************
เพิ่งรู้ถึง ความรู้สึกของคนที่คิดอยากจะฆ่าตัวตาย
ผมกำลังยืนอยู่หน้าเซเว่นสาขาหนึ่ง ข้างหน้าเป็นถนน6เลน ถ้าเกิดว่าผมเดินออกไปให้รถชนตาย จะมีใครสนใจผมไหมนะ? มันจะสนใจผมหรือเปล่า? ว่าผมหายไปไหน ไม่โทรหามัน ไม่แชท มันจะรู้สึกเศร้าที่ผมหายไปไหม?
ผมเคยคิดว่าคนที่คิดฆ่าตัวตายเป็นสิ่งที่ ผมไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาถึงอยากจะทำอะไรแบบนั้น ชีวิตมันมีทางออกเยอะแยะ ถ้าตายไปทุกอย่างก็จบสิ
ใช่ครับ ทุกอย่างมันจบ นั้นแหละคือสิ่งที่ผมต้องการในเวลานี้ ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไม พวกเขาเหล่านั้นถึงคิดอยากจะฆ่าตัวตาย ทำไมอยู่ๆคิดถึงเรื่องเก่าๆ ยืนมองดาวบนท้องฟ้า สายลมพัดเบาๆผ่านร่างกายและใบหน้า ไม่อยากคิดถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น คิดเพียงแค่ว่า ปัญหาทุกอย่างมันคงจะจบ ถ้าเราหายไป อารมณ์ตอนนี้ไม่ต้องมีเพลงมาเปิด น้ำตาก็ไหลได้สบายๆเลย
ผมไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมผมถึงต้องมาเป็นคนที่ชอบคิดมากแบบนี้ทุกที เวลามีใครเข้ามา ผมก็มักจะทุ่มเทไปให้เขาทั้งหมด น่าตลกดีนะ ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ไอนิสัยแบบนี้มันไม่เคยหายไปเลย นี้ก็คงอีกครั้งหนึ่ง ที่ผมเจอคนที่เพิ่งเข้ามาแล้วก็ทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง แต่ครั้งนี้มันมากกว่าครั้งก่อนๆ ผมยอมมอบ ร่างกายให้เขาไปด้วย ใช่ครับ ผมยอมเสี่ยงติดเชื้อ เพื่อที่จะได้อยู่กับเขา
แต่สุดท้าย ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำลงไป มันไร้ค่า ....
ในเวลาไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมเป็นคนโทรหาเขาตลอด คอยสวัสดีตอนเช้า คอยถามว่ากินข้าวหรือยัง ทำไรอยู่ แล้ววันหนึ่ง จู่ๆผมก็เริ่มรู้สึกว่า มีแต่ผมทำให้เขาฝ่ายเดียวเลยนิน่า ทำไมละ? ทำไมเขาไม่เคยโทรมาหาเราเลย? ทำไมไม่เคยถามว่าเราเป็นไงบ้างกินข้าวหรือยัง? มันชั่งแตกต่างกันเหลือเกิน ระหว่างความรักที่เราสองคนมีให้กัน ผมรู้ตัวดีว่า ผมเริ่มจะหมดแรง....
ตอนนี้ผมขับรถออกมาจากเซเว่น มาจอดอยู่ข้างๆถนน เวลาตอนนี้20.00น. ข้างถนนนี้มันมืด ไม่มีไฟข้างถนน น้ำตาผมไหลออกมา...........
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ มีสายเข้า เป็นเบอร์มันโทรมา ผมดีใจขึ้นมานิดหน่อย ครั้งแรกที่มันโทรมาหาผม
เหมือนผีสาง เทวดารู้ว่าผมต้องการกำลังใจ
หลังจากวางสายของมันเสร็จ มีอีกเบอร์หนึ่งโทรเข้ามาพอดี โทรศัพท์โชว์ชื่อ 'พ่อ'
เหมือนเรื่องวันนี้มันได้สอนให้ผมรู้ว่า กำลังใจจากครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่ง ที่ผมลืมมันไป
**************************************************************************************************
ผมกลับมานั่งคิดว่า แล้วถ้าเป็นคนอื่นๆละที่เขาเจอปัญหาแบบผมแต่ไม่มีครอบครัวให้กำลังใจ เขาคงจะเศร้าใจมากแน่ๆ เห้ออออออ ชีวิตคนเราทำไม ถึงต้องเจอเรื่องพวกนี้ด้วยนะ อย่างข่าวที่ลงหน้าหนังสือพิมพ์ ที่มีเด็กอายุ20ต้นๆกระโดดตึกตาย แขวนคอบ้าง กินยาบ้าง หลายๆคนไม่มีที่เพิ่งทางจิตใจ ผมกลับรู้สึกได้ถึง ความรู้สึกของพวกเขาเหล่านั้นทุกๆคน ในวินาทีที่เราเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป มันเป็นยังไง.