สวัสดีครับเพื่อนๆพันทิปทุกคน วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักของผมที่สายไปแล้วเกินจะแก้ตัว แต่ผมไม่อยากให้คนที่มีความรักหรือคนรักอยู่ตอนนี้มารู้ตัวช้าเหมือนผม เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมชื่อต้อมครับ ชีวิตผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่ผมอายุ 15ปี พ่อแม่ผมแยกทางกัน ผมเลยไม่ได้อยู่กับใคร พ่อแม่ก็แยกย้ายไปอยู่กันคนละที่ จะมีที่ผมพึ่งพาได้บ้างก็ญาติพี่น้องเท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยจะรบกวนใครหรอกครับ ช่วยเหลือดูแลตัวเองมาตลอด คิดเองตัดสินใจเองไม่ค่อยปรึกษาใคร เพราะนิสัยแบบนี้แหล่ะครับเลยทำให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น ผมมีแฟนจริงๆที่ผ่านมาที่นับว่ารักเลยก็มีอยู่ 2คน แต่ขอไม่เอ่ยชื่อนะครับ สเปกผมชอบผู้หญิงสวย หุ่นดี เรียกง่ายๆว่าเพอเฟกต์เลย ผมไม่ค่อยซีเรียสถ้าเขาจะศัลยกรรมมามากน้อยแค่ไหนนะครับ ตอนนั้นคิดว่าสวยไว้ก่อน ที่สำคัญคนที่จะเป็นแฟนผมจะต้องเป็นผู้หญิงที่เก่ง สามารถดูแลตัวเองได้ ซึ่งนิสัยผมเป็นคนไม่ค่อยจะมีเวลามาเทคแคร์ใครเท่าไหร่ แฟนผมที่ผ่านมาสองคน ผมบอกตรงๆเลยนะครับ เขาทำงานกลางคืน ซึ่งผมไม่ถือเพราะช่วงนั้นตัวผมเองก็ดื่มเที่ยวแล้วก็ทำงานสถานที่แบบนั้นอยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ว่าผมกับแฟนเก่า ขอเรียกว่าแฟนเก่านะครับทั้งสองคนเลยเราอยู่คนละจังหวัด แน่นอนว่ามันมีสิ่งที่ทำให้เขาหวั่นไหวและสามารถหาคนที่ดีกว่าผมได้แน่นอน เลยแยกทางกันไป จบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ครับ ผมเลิกกับแฟนเก่าคนที่สองได้ประมาณอาทิตย์เศษๆผมก็ได้เจอน้องคนนึง เป็นน้องที่ผมก็แค่แอบปลื้มนะครับเพราะตอนนั้นคิดว่าถ้าจีบเขาคงไม่ชอบ แต่เหมือนมีสิ่งดลใจให้เราได้มาคุยกัน ขอเล่าคร่าวๆนะครับ จนผมรู้สึกว่าเขาโอเค ซึ่งคนนี้ผิดกับสองคนนั้นต่างกันหน้ามือหลังมือครับ เพราะคนนี้เขาไม่เที่ยว ไม่ดื่ม อยู่บ้านไม่ค่อยออกไปไหน ส่วนหน้าตาก็น่ารักแบบธรรมชาติพ่อแม่ให้มาเลยครับ ไม่ได้เสริมเติมแต่ง ช่วงที่คบกันแรกๆเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ถ่ายลงถ่ายรูปคู่ มือถือนี้ผมปลอดรหัสให้เธอเข้าได้สบายครับ ถือแบบแมนมาก ไม่มีไรปิดบัง เราคบกันได้ประมาณสองอาทิตย์ผมก็สร้างเรื่องจนพ่อรู้ข่าว ท่านคงเป็นห่วงเลยต้องมารับตัวผมไปอยู่ด้วยเลย เลยทำให้ผมห่างกับแฟน แรกๆนะครับผมนี่ใจจะขาดครับ อาทิตย์สองอาทิตย์นี้อยากกลับไปหาแฟนเลย คือหาเรื่องกลับ ลำบากแค่ไหนก็กลับอ่าครับขาดไม่ได้ ไม่ได้กลับก็ต้องโทหาทุกวันแต่พอวันเวลาผ่านไป ตอนนั้นผมไม่รู้ตัวหรอกครับ เพื่อนๆเชื่อไหม ผมมาถึงบางทีก็ไปหาเพื่อนก่อนเลย กินเหล้า เที่ยว นิสัยเดิมเริ่มออกอ่ะครับ จากที่มาหาเขาก่อนนี้คือไม่มีล่ะ บางทีพูดง่ายๆนะครับเริ่มรู้สึกรำคาญ เขาไม่เคยตามนะครับเวลาผมไปไหนมาไหน ไม่เคยยุ่งแต่บางทีก็แบบว่าอยากให้ผมไปไหนมาไหนด้วย ผมต้องคอยขับรถให้เพราะเขาไม่มีรถขับ ขับรถไม่เป็นคือดูแลตัวเองไม่เก่งเหมือนแฟนเก่าผมที่ผ่านมาอ่ะครับ ผมเลยคิดไว้ในใจว่าจะห่างออกมา พูดง่ายๆเบื่อนั่นเอง ผมก็เลยทำนิสัยเปลี่ยนไป บางทีเขาทักมาดึกหน่อยก็จะถามผมว่า ทำไรคะ ทำงานเหนื่อยไหม ผมก็จะตอบว่า กำลังจะนอน คือตัดบทอ่ะครับ ไม่อยากคุย แต่ผมก็จะเม้นจะโพสของผมไปเรื่อยจนไม่นึกถึงความรู้สึกเขาเลยว่าเขาจะเห็นไหม เราบอกว่าจะนอนแต่ดึกๆเราก็ยังโพส แต่เขาก็ไม่เคยมารบกวนเลยนะครับ ผมทำแบบนี้จนมีวันนึงที่ผมรู้สึกว่า เขามีค่ากลับชีวิตผมมาก ที่ผ่านมาบางทีเราทะเลาะกัน เขาจะยอมผมตลอด ให้อภัยผมตลอด มีแต่ผมที่เป็นฝ่ายโกรธ ฝ่ายงอล บางทีก็บอกเลิกเขาเลย จนมาวันนี้ครับ ผมแปลกใจที่เขาเงียบไป ไม่ทักไม่คุย ผมก็เลยแอบดีใจนิดๆแต่พอรู้สึกว่าเขาจะห่างผมจริงๆสิ่งที่เขาทำให้ผมทุกอย่างแว็ปขึ้นมาเลยครับ เวลาผมไม่สบายก็มีแต่เขาที่เข้ามาเช็ดตัว ดูแลซื้อยามาให้ เสื้อผ้ารีดไว้ให้ใส่ ผมไปเที่ยวก็ไม่เคยแม้แต่จะห้ามมีแต่จะบอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะคะ ขับรถระวังๆด้วย คือทุกสิ่งอย่างที่เคยมีเขาคอยทำให้มันจางหายไป สิ่งที่เราคิดว่ารำคาญเรากลับอยากได้มันกลับมาครับ บางทีผมก็นึกโทดตัวเองนะครับที่พลั้งปากพูดกับเขาแรงๆผมคิดมาตลอดว่าเขาน่าเบื่อ ดูแลตัวเองไม่ได้แต่ผมกลับลืมนึกไปว่า แต่เวลาที่ผมไม่สบาย ผมป่วยก็มีแต่เขาที่เข้ามาหา มาดูแลผมคนแรก วันนี้ผมเห็นค่าเขาแล้วว่าเขามีค่ามากแค่ไหนสำหรับชีวิตผม ผมไม่โทดเขาเลยที่เดินออกไป ผมนิสัยเสียเองที่เอาแต่ใจตัวเองจนลืมนึกถึงจิตใจความรู้สึกของคนรัก ผมอยากให้หลายคู่ได้อ่านนะครับ ตอนนี้คุณอาจจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอกครับเพราะเขายังอยู่ข้างกายคุณ แต่เมื่อใที่เขาหายไป ผมเชื่อเลยว่าพวกคุณจะเจ็บช้ำอย่างมากทวีคูณ ดูแลคนรักให้มากนะครับเพราะคนที่ใช้ชีวิตกับคุณไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่คือเขาหรือเธอที่คุณคบอยู่ตอนนี้
รู้ตัวอีกที ก็เสียคนที่ดีที่สุดในชีวิตไปแล้ว ควรจะทำไงดีครับ?
ผมชื่อต้อมครับ ชีวิตผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่ผมอายุ 15ปี พ่อแม่ผมแยกทางกัน ผมเลยไม่ได้อยู่กับใคร พ่อแม่ก็แยกย้ายไปอยู่กันคนละที่ จะมีที่ผมพึ่งพาได้บ้างก็ญาติพี่น้องเท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยจะรบกวนใครหรอกครับ ช่วยเหลือดูแลตัวเองมาตลอด คิดเองตัดสินใจเองไม่ค่อยปรึกษาใคร เพราะนิสัยแบบนี้แหล่ะครับเลยทำให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น ผมมีแฟนจริงๆที่ผ่านมาที่นับว่ารักเลยก็มีอยู่ 2คน แต่ขอไม่เอ่ยชื่อนะครับ สเปกผมชอบผู้หญิงสวย หุ่นดี เรียกง่ายๆว่าเพอเฟกต์เลย ผมไม่ค่อยซีเรียสถ้าเขาจะศัลยกรรมมามากน้อยแค่ไหนนะครับ ตอนนั้นคิดว่าสวยไว้ก่อน ที่สำคัญคนที่จะเป็นแฟนผมจะต้องเป็นผู้หญิงที่เก่ง สามารถดูแลตัวเองได้ ซึ่งนิสัยผมเป็นคนไม่ค่อยจะมีเวลามาเทคแคร์ใครเท่าไหร่ แฟนผมที่ผ่านมาสองคน ผมบอกตรงๆเลยนะครับ เขาทำงานกลางคืน ซึ่งผมไม่ถือเพราะช่วงนั้นตัวผมเองก็ดื่มเที่ยวแล้วก็ทำงานสถานที่แบบนั้นอยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ว่าผมกับแฟนเก่า ขอเรียกว่าแฟนเก่านะครับทั้งสองคนเลยเราอยู่คนละจังหวัด แน่นอนว่ามันมีสิ่งที่ทำให้เขาหวั่นไหวและสามารถหาคนที่ดีกว่าผมได้แน่นอน เลยแยกทางกันไป จบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ครับ ผมเลิกกับแฟนเก่าคนที่สองได้ประมาณอาทิตย์เศษๆผมก็ได้เจอน้องคนนึง เป็นน้องที่ผมก็แค่แอบปลื้มนะครับเพราะตอนนั้นคิดว่าถ้าจีบเขาคงไม่ชอบ แต่เหมือนมีสิ่งดลใจให้เราได้มาคุยกัน ขอเล่าคร่าวๆนะครับ จนผมรู้สึกว่าเขาโอเค ซึ่งคนนี้ผิดกับสองคนนั้นต่างกันหน้ามือหลังมือครับ เพราะคนนี้เขาไม่เที่ยว ไม่ดื่ม อยู่บ้านไม่ค่อยออกไปไหน ส่วนหน้าตาก็น่ารักแบบธรรมชาติพ่อแม่ให้มาเลยครับ ไม่ได้เสริมเติมแต่ง ช่วงที่คบกันแรกๆเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ถ่ายลงถ่ายรูปคู่ มือถือนี้ผมปลอดรหัสให้เธอเข้าได้สบายครับ ถือแบบแมนมาก ไม่มีไรปิดบัง เราคบกันได้ประมาณสองอาทิตย์ผมก็สร้างเรื่องจนพ่อรู้ข่าว ท่านคงเป็นห่วงเลยต้องมารับตัวผมไปอยู่ด้วยเลย เลยทำให้ผมห่างกับแฟน แรกๆนะครับผมนี่ใจจะขาดครับ อาทิตย์สองอาทิตย์นี้อยากกลับไปหาแฟนเลย คือหาเรื่องกลับ ลำบากแค่ไหนก็กลับอ่าครับขาดไม่ได้ ไม่ได้กลับก็ต้องโทหาทุกวันแต่พอวันเวลาผ่านไป ตอนนั้นผมไม่รู้ตัวหรอกครับ เพื่อนๆเชื่อไหม ผมมาถึงบางทีก็ไปหาเพื่อนก่อนเลย กินเหล้า เที่ยว นิสัยเดิมเริ่มออกอ่ะครับ จากที่มาหาเขาก่อนนี้คือไม่มีล่ะ บางทีพูดง่ายๆนะครับเริ่มรู้สึกรำคาญ เขาไม่เคยตามนะครับเวลาผมไปไหนมาไหน ไม่เคยยุ่งแต่บางทีก็แบบว่าอยากให้ผมไปไหนมาไหนด้วย ผมต้องคอยขับรถให้เพราะเขาไม่มีรถขับ ขับรถไม่เป็นคือดูแลตัวเองไม่เก่งเหมือนแฟนเก่าผมที่ผ่านมาอ่ะครับ ผมเลยคิดไว้ในใจว่าจะห่างออกมา พูดง่ายๆเบื่อนั่นเอง ผมก็เลยทำนิสัยเปลี่ยนไป บางทีเขาทักมาดึกหน่อยก็จะถามผมว่า ทำไรคะ ทำงานเหนื่อยไหม ผมก็จะตอบว่า กำลังจะนอน คือตัดบทอ่ะครับ ไม่อยากคุย แต่ผมก็จะเม้นจะโพสของผมไปเรื่อยจนไม่นึกถึงความรู้สึกเขาเลยว่าเขาจะเห็นไหม เราบอกว่าจะนอนแต่ดึกๆเราก็ยังโพส แต่เขาก็ไม่เคยมารบกวนเลยนะครับ ผมทำแบบนี้จนมีวันนึงที่ผมรู้สึกว่า เขามีค่ากลับชีวิตผมมาก ที่ผ่านมาบางทีเราทะเลาะกัน เขาจะยอมผมตลอด ให้อภัยผมตลอด มีแต่ผมที่เป็นฝ่ายโกรธ ฝ่ายงอล บางทีก็บอกเลิกเขาเลย จนมาวันนี้ครับ ผมแปลกใจที่เขาเงียบไป ไม่ทักไม่คุย ผมก็เลยแอบดีใจนิดๆแต่พอรู้สึกว่าเขาจะห่างผมจริงๆสิ่งที่เขาทำให้ผมทุกอย่างแว็ปขึ้นมาเลยครับ เวลาผมไม่สบายก็มีแต่เขาที่เข้ามาเช็ดตัว ดูแลซื้อยามาให้ เสื้อผ้ารีดไว้ให้ใส่ ผมไปเที่ยวก็ไม่เคยแม้แต่จะห้ามมีแต่จะบอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะคะ ขับรถระวังๆด้วย คือทุกสิ่งอย่างที่เคยมีเขาคอยทำให้มันจางหายไป สิ่งที่เราคิดว่ารำคาญเรากลับอยากได้มันกลับมาครับ บางทีผมก็นึกโทดตัวเองนะครับที่พลั้งปากพูดกับเขาแรงๆผมคิดมาตลอดว่าเขาน่าเบื่อ ดูแลตัวเองไม่ได้แต่ผมกลับลืมนึกไปว่า แต่เวลาที่ผมไม่สบาย ผมป่วยก็มีแต่เขาที่เข้ามาหา มาดูแลผมคนแรก วันนี้ผมเห็นค่าเขาแล้วว่าเขามีค่ามากแค่ไหนสำหรับชีวิตผม ผมไม่โทดเขาเลยที่เดินออกไป ผมนิสัยเสียเองที่เอาแต่ใจตัวเองจนลืมนึกถึงจิตใจความรู้สึกของคนรัก ผมอยากให้หลายคู่ได้อ่านนะครับ ตอนนี้คุณอาจจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอกครับเพราะเขายังอยู่ข้างกายคุณ แต่เมื่อใที่เขาหายไป ผมเชื่อเลยว่าพวกคุณจะเจ็บช้ำอย่างมากทวีคูณ ดูแลคนรักให้มากนะครับเพราะคนที่ใช้ชีวิตกับคุณไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่คือเขาหรือเธอที่คุณคบอยู่ตอนนี้