สามก๊กฉบับคำกลอน ๘ เม.ย.๕๘

สามก๊กฉบับคำกลอนน

ขบวนที่ ๒

บทที่ ๙ กรรมของม้าเฉียว (๕)

๒๙๖.เคาทู ถอดเกราะออกเหลือเนื้อหนัง
สู้กระทั่งมือเปล่าเข้าชิดใกล้
ลิ่วล้อทั้งสองข้างต่างถูกใจ
เชียร์กันใหญ่เลยลืมรบกันเอง
ทั้งสองฝ่ายต่างพลิกแพลงเข้าแย้งยุทธ
แพ้ชนะอุดตลุดต่างก็เก่ง
สุดท้ายคิดเลิกรบแต่ยังเกรง
คนถอยก่อนถูกเฉ่งตลบหลัง

๒๙๗.หันซุย จึงขอออกไปจรจา
กับ โจโฉ ให้สัญญาอย่างขึงขัง
จะถอยแยกกันไปแต่ลำพัง
จนกระทั่งถึงบ้านเมืองของตน
โจโฉ ออกมาพบกับ หันซุย
แต่กลับชวนพูดคุยไร้เหตุผล
เมื่อครั้งก่อนทำราชการทั้งสองคน
จากกันจนอายุเข้าสี่สิบ

๒๙๘.ตั้งแต่เช้าจนบ่ายไม่ได้เรื่อง
ม้าเฉียว เคืองแต่ไม่กล้าตาปริบปริบ
แล้ว โจโฉ วางอุบายละเอียดยิบ
ส่งจดหมายมุบมิบให้ หันซุย
เปิดออกมามีแต่กระดาษเปล่า
ม้าเฉียว ถามเรื่องราวอย่าตอบชุ่ย
ส่งจดหมายไม่มีเรื่องอย่างที่คุย
อย่ามัวทำเต๊ะจุ๊ยรีบบอกมา

๒๙๙.ฝ่าย หันซุย ไม่รู้กลของ โจโฉ
แต่ก็ไม่โมโหหลานต่อว่า
ตัวยังงงไม่เข้าใจเจตนา
โจโฉ ทำอย่างว่าเพื่ออะไร
ถ้าไม่เชื่อพรุ่งนี้ไปด้วยกัน
จะคาดคั้นเอาความให้จงได้
โจโฉ ส่ง โจหอง มาทันใด
กำชับให้ทำตามหนังสือนั้น