ลุงตาบอดขายข้าวหลามที่วัดเขาตะเครา [ใครไปช่วยอุดหนุนลุงหน่อยนะ น่าสงสารมาก]

วันนี้ (07/04/58) ผมได้เดินทางไปไหว้พระทำบุญที่วัดเขาตะเครา อ บ้านแหลม จ เพชรบุรี
เมื่อลงจากรถก็เห็นคุณลุงคนนึง นั่งอยู่ที่เก้าอี้พร้อมกับจักรยานคคันหนึ่งที่มีตะกร้าข้าวหลามอยู่ตรงเบาะหลัง
จังหวะเดินผ่านจักรยานของคุณลุงนั้น ครอบครัวผมก็คุยกัยปกติ (ลุงคงได้ยิน)
ลุงก็ส่งเสียงเรียกให้ชวนซื้อข้าวหลาม (เหมือนพ่อค้าทั่วไปแหละ)
แต่ทว่าผมกลับแปลกใจว่าทำไมลุงส่งเสียงเรียกเราซื้อ
"แต่ทำไมหน้าลุงนั้นไม่ได้หันมองผมเลย กลับมองไปคนละทิศคนละทาง"
ชักเริ่มแปลกใจและ งง นิดนึง....แต่ก็ยังไม่ได้เดินแวะเข้าไปกะว่าเดี๋ยวไหว้พระก่อนจะมาอุดหนุนซะหน่อย
----

หลังไหว้พระเสร็จ ก็เลยเดินไปที่ร้านลุง จึงเกิดบทสนทนาขึ้นทำให้เรากับครอบครัวถึงกับทึ่ง
เรา : ลุงขายยังไงครับ
ลุง : กระบอกละ 40 ครับ
ช่วงนั้นเริ่มสังเกตเห็นอาการแปลกๆ เพราะพอลุงจากเก้าอี้มาลุงก็เอามือลูบคลำๆ
ตั้งแต่ผิวตะกร้าข้าวหลามจนมาถึงข้าวหลาม เหมือนคนตามองไม่เห็น)
เรา : ลุงตาไม่ดีรึเปล่าครับเนี้ย
ลุง : ลุงตาบอด มองไม่เห็นครับ
เรา : (ด้วยความ งง และตกใจมาพร้อมกับคำถามในหัว ลุงขี่จักรยานมายังไง ลุงเอาขวานตีข้ามหลามยังไง ลุงทอนเงิน รับเงิน ยังไง ????)
จากนั้นแหละเราเลยถามลุงพักใหญ่เลย
เรา : อ้าวแล้วลุงขี่จักรยานเอาข้าวหลามมาได้ยังไงครับเนี้ย
ลุง : อ๋อ นี่ลุงขี่มาไม่ได้หรอกลุงจ้างรถเครื่องเค้ามารับ มาส่ง
เรา : แล้วข้าวหลามนี่ลุงเอามาจากไหนหรอครับ
ลุง : ข้าวหลามนี่แม่ลุงคนทำอยู่ที่บ้าน
เรา : (ในใจคิดนี่ลุงแก่ขนาดนี้ แล้วแม่ลุงจะแก่ขนาดไหนเนี้ย)
เรา : ลำบากจังเลยครับลุง แล้วลูกหลานลุงหละไปไหนหละครับ
ลุง : โอ๊ย เราเป็นแบบนี้ใครเค้าจะมาเอาเราหละหนู นี่ถ้าลุงไม่ขาย ลุงจะเอาอะไรไปเลี้ยงแม่ของลุง
เรา : (สังเกตได้ว่าอารมณ์ลุงเริ่มเล่าด้วยสีหน้าที่เศร้า)
เรา : ขอโทษนะครับลุงแล้วนี่ลุงรับเงิน ทอนเงิน มองเห็นไม๊ครับ
ลุง : ไม่เห็นหรอก ก็ให้คนซื้อนี่แหละดูเอา ทอนกันเอา บางทีก็โดนคนซื้อโกงหลอกบ้าง
บางทีเค้าให้แบงค์ห้าสิบแล้วบอกว่าแบงค์ร้อยแบบนี้ก็มี แต่ลุงจับบางทีก็ว่าพอรู้บ้างแบงค์ห้าสิบเนี้ยมันจะบางกว่าแบงค์ร้อยนะ
เรา : โหยลุงมียังงี้ด้วยหรอเนี้ย แล้วว่าแต่ลุงไปโดนไรมาถึงมองไม่เห็นหรอ
ลุง : (ตรงนี้เราฟังได้ไม่ชัดเท่าไหร่ประมาณว่าอุบัติเหตุแหละครับ) ลุงแกก็เปิดขาแกให้ดูว่านี่รอยแผล
ลุง : ตอนอยู่โรงพยาบาลเนี้ย มันเครียดนะลุงจะกระโดดหน้าต่างให้ได้เลย แต่พยายาล หมอ เค้าก็มาห้ามไว้ เอาไม้มาปิดหน้าต่างหมดเลย
เรา : น่าสงสารจังเลยลุง ลูกหลานไม่สนลุงเลยจริงๆหรอ
ลุง : (ลุงยังย้ำคำเดิม) เรามันเป็นแบบนี้ใครเค้าจะเอาเรา
เรา : ไงลุงก็สู้ๆ นะ แล้วนี่ข้าวหลามกระบอกเท่าไหร่ครับ
เรา : งั้นเอาให้ 5 กระบอกนะลุง
ลุง : แกก็เอามือคลำๆ ข้ามหลามห้ากระบอกลงไปที่พื้น มีขอนไม้เตี้ยๆเหมือนเขียงพร้อมกับขวานอยู่
เรา : วินาทีนั้นแหละ เราอึ่งเลย ลุงเอามือข้างนึงจับข้ามหลามคลำๆสักพักแล้วหยิบขวานลงใส่ไม่เบา [เอ๋อมากกลัวนิ้วลุง]
เรา : พอลุงเสร็จไป 1 กระบอก เลยถามว่าลุงครับ ลุงมองไม่เห็นแล้วทำแบบนี้ได้ยังไงหละครับ
ลุง : มันชินไปแล้ว (จากนั้นลุงก็ลุยจนเสร็จ)
เรา : เสียววาบๆ บอกเลย
ลุง : (แกลุกขึ้นคลำๆล้วงเข้าไปในตะกร้า) เอ้านี่ลุงแถมกระบอกเล็กๆให้กระบอกนะ แล้วลุงก็บรรเลงภาพเสียววาบให้ผมดูอีกครั้งนึง
เรา : จากนั้นก็จ่ายเงินลุงแบงค์ร้อยไปสองใบ ก็บอกลุงนะว่าแบงค์ร้อยสองใบนะลุง ลุงแกก็พับใส่เป๋าเสื้อแกไป

จากน้ันเราก็ลาลุงว่าไปก่อนนะลุง ลุงแกยังบอกด้วยนะว่าขอบใจนะที่ช่วยซื้อ โชคดีๆนะ

-----------------------------
เราชื่นชมที่ลุงแกยังสู้กับชีวิตไม่ยอมไปเป็นคนตาบอดขอทาน
เราชื่นชมที่ลุงแกยังมุ่งมานะเลี้ยงแม่ของแกถึงสภาพร่างกายแกจะไม่เอื้ออำนวย
เราเสียใจที่ลูกหลานทำไมไม่สนใจลุงเลย

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณลุง
และอย่าลืมนะครับ ไปวัดเขาตะเคราเมื่อไหร่ อย่าลืมอุดหนุนคุณลุงนะครับ

ปล.เราคิดว่าคุณลุงไม่โกหกหลอกว่าตาบอดหรอก  







แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่