ผมถูกแฟนบอกเลิกเมื่อกลางเดือนที่แล้ว เนื่องจากเธอให้เหตุผลว่าผมไม่ได้ดูแลเอาใจใส่มาตลอดระยะเวลา 2 ปี เราคบกันมา 5 ปีแล้ว แต่ผมมีเหตุผลของผมคืออยากให้เราห่างกันก่อน เธอจะได้ไม่ง้องแง้งเหมือนเด็ก ให้เธอตั้งหน้าตั้งตาทำงานหาเงินส่งไปดูแลทางบ้าน ส่วนผมก็ตั้งหน้าตั้งตาสร้างความมั่นคงในชีวิต และตั้งเป้าจะไปขอเธอแต่งงานอย่างสมเกียรติ ไม่เกินอายุ 30 ตอนนี้ผมและเธออายุ 25 คบกันตั้งแต่สมัยเรียนปี 3 มหาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ
ตลอดเวลา 2 ปีมานี้ผมไม่เคยมีผู้หญิงอื่นเข้ามาในชีวิตเลย งานของผมหนักมาก เพราะผมเป็นวิศวกรในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ ผมบรรจุได้ 2 ปี องค์กรให้ความคาดหวังในตัววิศวกรค่อนข้างสูง ผมไม่เคยเที่ยวผับ ไม่เคยเที่ยว ยุ่งผู้หญิง ไม่เคยกินเหล้าเบียร์ ไม่เคยสูบบุหรี่ ผมใช้จ่ายอย่างประหยัดและดูแลแม่ หลาน และยาย
ไม่มีเวลาไหนที่ผมไม่คิดถึงเธอเลย ผมอยากดูแลเธอมาก ด้วยความไม่มีของผม มาทำงานยังขี่มอไซค์ บ้านที่อยู่ก็ตั้งอยู่บนที่ดินไม่มีใบ เธอเป็นเหมือนแรงผลักดันให้ผมตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อหาเงินซื้อรถยนต์ ซื้อบ้านและพาเธอมาอยู่ด้วย
1 ปีที่ผ่านมา เธอทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมที่นวนครและย้ายไปอยุธยา ผมไม่ค่อยโทรหาเธอเพราะอยากให้อิสระเธอ ผมหวงเธอมาก ผมเคยโทรหาเธอ 3 เวลาแต่ดูเหมือนเธอรู้สึกอึดอัด ผมรู้ว่าเธอทำงานหนักเหมือนกัน ผมไลน์และเฟสบุคหาเธอตลอด คิดว่าเธอคงเข้าใจหัวอกของคนทำงานเหมือนกัน
ผมเพิ่งมาทราบข่าวว่าเธอกำลังคบกับคนใหม่ ตั้งแต่ ม.ค. 58 เพราะเห็นเธอเปิดเฟสบุคใหม่ และเริ่มไม่ตอบข้อความทางไลน์และเฟสบุค
ผมตัดสินใจลางานครั้งแรกในชีวิต ไปขอเธอให้กลับมาคบกับผม พร้อมกับขอเธอแต่งงาน และพร้อมจะดูแลเธอทุกอย่าง ให้เธอลาออกจากงานมาอยู่กับผม แต่เธอบอกว่าไม่ขอเลือกใคร ตอนนี้มีความสุขดี เธอขออยู่คนเดียวไม่ขอคบกับใครทั้งนั้น เพราะเธอไม่อยากเจ็บเหมือน 2 ปีที่ผ่านมา เธอบอกเธอคบพี่คนนั้นแบบพี่น้องมากกว่า แต่ผมก็ไม่คิดอะไรมากเพราะผมเองที่ปล่อยให้เธอเหงา เธอคงต้องการคนดูแลบ้าง
ผมได้ฟังจากปากเธอว่าอาการที่แสดงออกมาใน 2 ปีของผมนั้น มันเฉยชากับเธอ เธอฝืนและร้องไห้มาตลอด ผมขอโทษเธอและบอกว่าจะรอเธอกลับมา ตอนนี้ผมโทรไปเธอก็ไม่รับ ที่ผมไปหาเธอ เธอบอกไม่อยากเห็นหน้าผมอีก
ผมควรทำอย่างไรดีครับ เพราะผมรู้สึกผิดตั้งแต่เธอขอให้ผมเป็นได้แค่เพื่อน และผมรู้สึกเสียใจมากที่สูญเสียเธอไป และผมก็รู้ว่ามันสายไป ผมอยากให้เธอยกโทษให้ ผมพร้อมจะทำทุกวิถีทางให้เธอกลับมา เธอจะลงโทษผมยังไงผมก็ยอม ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นไปได้ยากมาก เพราะเธอไม่เหลือใจให้ผมอีกแล้ว เหมือนใจเธอจะไปอยู่ที่พี่คนนั้นมากกว่า อีกใจนึงผมก็แอบน้อยใจว่าเธอทำไมไม่เข้าใจผม ไม่ฟังเหตุผลผมบ้าง
ผมเลยมาขอคำปรึกษาจากพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในพันธ์ทิพครับ มีวิธีไหนที่ทำให้ผู้หญิงที่หมดใจ โน้มเอียงไปที่คนอื่น มารักกับคนที่รักเธอหมดใจอย่างผมบ้าง
สุดท้ายขอฝากเพลงนี้ถึงเธอ หวังว่าเธอจะฟังเหตุผลของผมบ้าง และให้อภัยผมในเรื่องที่ผมทำให้เธอเจ็บมาตลอด 2 ปีครับ
ใจหนึ่งผมก็แอบน้อยใจแฟนผม ใจนึงผมก็อยากขอแฟนผมคืนดี เพราะผมรักแฟนมาก
ตลอดเวลา 2 ปีมานี้ผมไม่เคยมีผู้หญิงอื่นเข้ามาในชีวิตเลย งานของผมหนักมาก เพราะผมเป็นวิศวกรในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ ผมบรรจุได้ 2 ปี องค์กรให้ความคาดหวังในตัววิศวกรค่อนข้างสูง ผมไม่เคยเที่ยวผับ ไม่เคยเที่ยว ยุ่งผู้หญิง ไม่เคยกินเหล้าเบียร์ ไม่เคยสูบบุหรี่ ผมใช้จ่ายอย่างประหยัดและดูแลแม่ หลาน และยาย
ไม่มีเวลาไหนที่ผมไม่คิดถึงเธอเลย ผมอยากดูแลเธอมาก ด้วยความไม่มีของผม มาทำงานยังขี่มอไซค์ บ้านที่อยู่ก็ตั้งอยู่บนที่ดินไม่มีใบ เธอเป็นเหมือนแรงผลักดันให้ผมตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อหาเงินซื้อรถยนต์ ซื้อบ้านและพาเธอมาอยู่ด้วย
1 ปีที่ผ่านมา เธอทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมที่นวนครและย้ายไปอยุธยา ผมไม่ค่อยโทรหาเธอเพราะอยากให้อิสระเธอ ผมหวงเธอมาก ผมเคยโทรหาเธอ 3 เวลาแต่ดูเหมือนเธอรู้สึกอึดอัด ผมรู้ว่าเธอทำงานหนักเหมือนกัน ผมไลน์และเฟสบุคหาเธอตลอด คิดว่าเธอคงเข้าใจหัวอกของคนทำงานเหมือนกัน
ผมเพิ่งมาทราบข่าวว่าเธอกำลังคบกับคนใหม่ ตั้งแต่ ม.ค. 58 เพราะเห็นเธอเปิดเฟสบุคใหม่ และเริ่มไม่ตอบข้อความทางไลน์และเฟสบุค
ผมตัดสินใจลางานครั้งแรกในชีวิต ไปขอเธอให้กลับมาคบกับผม พร้อมกับขอเธอแต่งงาน และพร้อมจะดูแลเธอทุกอย่าง ให้เธอลาออกจากงานมาอยู่กับผม แต่เธอบอกว่าไม่ขอเลือกใคร ตอนนี้มีความสุขดี เธอขออยู่คนเดียวไม่ขอคบกับใครทั้งนั้น เพราะเธอไม่อยากเจ็บเหมือน 2 ปีที่ผ่านมา เธอบอกเธอคบพี่คนนั้นแบบพี่น้องมากกว่า แต่ผมก็ไม่คิดอะไรมากเพราะผมเองที่ปล่อยให้เธอเหงา เธอคงต้องการคนดูแลบ้าง
ผมได้ฟังจากปากเธอว่าอาการที่แสดงออกมาใน 2 ปีของผมนั้น มันเฉยชากับเธอ เธอฝืนและร้องไห้มาตลอด ผมขอโทษเธอและบอกว่าจะรอเธอกลับมา ตอนนี้ผมโทรไปเธอก็ไม่รับ ที่ผมไปหาเธอ เธอบอกไม่อยากเห็นหน้าผมอีก
ผมควรทำอย่างไรดีครับ เพราะผมรู้สึกผิดตั้งแต่เธอขอให้ผมเป็นได้แค่เพื่อน และผมรู้สึกเสียใจมากที่สูญเสียเธอไป และผมก็รู้ว่ามันสายไป ผมอยากให้เธอยกโทษให้ ผมพร้อมจะทำทุกวิถีทางให้เธอกลับมา เธอจะลงโทษผมยังไงผมก็ยอม ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นไปได้ยากมาก เพราะเธอไม่เหลือใจให้ผมอีกแล้ว เหมือนใจเธอจะไปอยู่ที่พี่คนนั้นมากกว่า อีกใจนึงผมก็แอบน้อยใจว่าเธอทำไมไม่เข้าใจผม ไม่ฟังเหตุผลผมบ้าง
ผมเลยมาขอคำปรึกษาจากพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในพันธ์ทิพครับ มีวิธีไหนที่ทำให้ผู้หญิงที่หมดใจ โน้มเอียงไปที่คนอื่น มารักกับคนที่รักเธอหมดใจอย่างผมบ้าง
สุดท้ายขอฝากเพลงนี้ถึงเธอ หวังว่าเธอจะฟังเหตุผลของผมบ้าง และให้อภัยผมในเรื่องที่ผมทำให้เธอเจ็บมาตลอด 2 ปีครับ