ผมกับแฟนคบกันตั้งม.ปลาย
เค้าเป็นรักแรกของเรา ตอนแรกที่คบกันมันดีมากครับ มีความสุขมาก เหมือนคู่รักใหม่ๆทั่วไป เค้าตั้งรูปโปรไฟล์เฟสบุ้คเป็นรูปคู่ แสดงออกว่ารักเราสุดๆ วันเกิดเราเค้าเซอร์ไพร์ผมน่ารักมาก หลอกผมว่ายางแตกอยู่รร.ให้ไปหาหน่อย พอไป หลอกว่านั่งทำงานรอที่ห้องเรียนห้องนึง พอเปิดเข้ามีลูกโป่ง จุดเทียน เค้ก เคเอฟซี ตุ๊กตา เค้าทำเสื้อคู่ให้ด้วย มันเป็นทรงจำที่ดีมากๆ เราตัวติดกันมากๆไปไหนด้วยกันตลอด มีเขาก็ต้องมีเรา เราคบกันมาเรื่อยๆ การแสดงออกทางความรักเค้าก็แสดงออกน้อยลง แต่ตัวติดกันเหมือนเดิม (บอกก่อนว่าแฟนผมเป็นคนขี้งอนมากๆ งอนได้ทุกเรื่องจริงๆ ไม่ตามใจเมื่อไหร่เป็นต้องงอนตลอด ผมเป็นคนขึ้หึงมาก หวงสุดๆ) แต่ก็รักกันเหมือนเดิมเค้าบอก ตลอดที่คบกันผมเหนื่อยที่ต้องตามใจ เอาใจอยู่หลายครับ เค้าไร้เหตุผลมากหลายๆครั้ง ง้องแง้ง ไม่เงินไปดูหนังด้วยก็โกรธ เวลาง้อก็จะไม่สนใจ จะปิดมือถือหนี ไปหาที่บ้านก็เมินใส่แบบไร้เยื่อใยมากๆ เหมือนเราทำผิดร้ายแรง บางครั้งผมต้องมาร้องไห้คนเดียว เพราะเป็นคนคิดมาก (จริงๆผมก็ไม่ดีเลิศอะไรหรอกครับ แค่คนธรรมดาทั่วไป) แต่ผมก็อดทนพยายามมองข้ามมาตลอด เพราะรักเค้ามากๆ และข้อดีที่สุดที่ทำให้ผมยอมเค้ามาตลอด ถึงแม้จะง้องแง้งไร้เหตุผล คือเค้าเป็นคนไม่นอกใจ ไม่มีพฤติกรรมส่อว่านอกใจเลย ซึ่งมันดีมากๆครับ และแล้วถึงม.6 ต้องเข้ามหาลัยเราก็เหมือนเด็กทั่วไป ต้องติว อ่านนส. แต่เราก็ติวด้วยกันเพราะจะเข้าสายการเรียนแนวเดียวกัน ช่วงนั้นผมติดก่อนที่แห่งนึง แต่เค้ารอแอด ตอนนั้นผมใจเสียมากๆครับ ห่าง กลัวเลิก กลัวทุกอย่าง แต่ก็บอกว่าเรียนคนละที่ก็ไม่เลิกหรอก แต่เราก็ไม่สบายใจหรอกครับ เห็นเลิกมาหลายคู่ละ เราก็เชียร์ให้คนลงม.ที่ผมติด เราจะได้อยู่กัน แค่เชียร์ครับ ไม่ได้บังคับ จนสุดท้ายเค้าติดม.เดียวกับผม ผมดีใจมากสุดๆ แต่แล้วการได้อยู่ด้วย มันไม่ได้สวยงามแบบที่ผมคิด เมื่อต้องมาอยู่สังคมใหญ่ ผู้คนมากมายในมหา'ลัย ....... เดี๋ยวกลับมาต่อครับมีธุระ
แบบนี้เขารักเราจริงๆใช่ไหม?
เค้าเป็นรักแรกของเรา ตอนแรกที่คบกันมันดีมากครับ มีความสุขมาก เหมือนคู่รักใหม่ๆทั่วไป เค้าตั้งรูปโปรไฟล์เฟสบุ้คเป็นรูปคู่ แสดงออกว่ารักเราสุดๆ วันเกิดเราเค้าเซอร์ไพร์ผมน่ารักมาก หลอกผมว่ายางแตกอยู่รร.ให้ไปหาหน่อย พอไป หลอกว่านั่งทำงานรอที่ห้องเรียนห้องนึง พอเปิดเข้ามีลูกโป่ง จุดเทียน เค้ก เคเอฟซี ตุ๊กตา เค้าทำเสื้อคู่ให้ด้วย มันเป็นทรงจำที่ดีมากๆ เราตัวติดกันมากๆไปไหนด้วยกันตลอด มีเขาก็ต้องมีเรา เราคบกันมาเรื่อยๆ การแสดงออกทางความรักเค้าก็แสดงออกน้อยลง แต่ตัวติดกันเหมือนเดิม (บอกก่อนว่าแฟนผมเป็นคนขี้งอนมากๆ งอนได้ทุกเรื่องจริงๆ ไม่ตามใจเมื่อไหร่เป็นต้องงอนตลอด ผมเป็นคนขึ้หึงมาก หวงสุดๆ) แต่ก็รักกันเหมือนเดิมเค้าบอก ตลอดที่คบกันผมเหนื่อยที่ต้องตามใจ เอาใจอยู่หลายครับ เค้าไร้เหตุผลมากหลายๆครั้ง ง้องแง้ง ไม่เงินไปดูหนังด้วยก็โกรธ เวลาง้อก็จะไม่สนใจ จะปิดมือถือหนี ไปหาที่บ้านก็เมินใส่แบบไร้เยื่อใยมากๆ เหมือนเราทำผิดร้ายแรง บางครั้งผมต้องมาร้องไห้คนเดียว เพราะเป็นคนคิดมาก (จริงๆผมก็ไม่ดีเลิศอะไรหรอกครับ แค่คนธรรมดาทั่วไป) แต่ผมก็อดทนพยายามมองข้ามมาตลอด เพราะรักเค้ามากๆ และข้อดีที่สุดที่ทำให้ผมยอมเค้ามาตลอด ถึงแม้จะง้องแง้งไร้เหตุผล คือเค้าเป็นคนไม่นอกใจ ไม่มีพฤติกรรมส่อว่านอกใจเลย ซึ่งมันดีมากๆครับ และแล้วถึงม.6 ต้องเข้ามหาลัยเราก็เหมือนเด็กทั่วไป ต้องติว อ่านนส. แต่เราก็ติวด้วยกันเพราะจะเข้าสายการเรียนแนวเดียวกัน ช่วงนั้นผมติดก่อนที่แห่งนึง แต่เค้ารอแอด ตอนนั้นผมใจเสียมากๆครับ ห่าง กลัวเลิก กลัวทุกอย่าง แต่ก็บอกว่าเรียนคนละที่ก็ไม่เลิกหรอก แต่เราก็ไม่สบายใจหรอกครับ เห็นเลิกมาหลายคู่ละ เราก็เชียร์ให้คนลงม.ที่ผมติด เราจะได้อยู่กัน แค่เชียร์ครับ ไม่ได้บังคับ จนสุดท้ายเค้าติดม.เดียวกับผม ผมดีใจมากสุดๆ แต่แล้วการได้อยู่ด้วย มันไม่ได้สวยงามแบบที่ผมคิด เมื่อต้องมาอยู่สังคมใหญ่ ผู้คนมากมายในมหา'ลัย ....... เดี๋ยวกลับมาต่อครับมีธุระ