คือเราชอบพี่คนนึงค่ะ เราสองคนเป็นเพื่อนกันใน Facebook มาจะสามปีล่ะ ตั้งแต่พี่เขายังเป็นนักเรียน จนตอนนี้เรียนจบแล้ว
แต่เราไม่เคยคุยกันเลย (แต่ติดตามตลอด) ปัจจุบันพี่เขาทำงานที่ สน. นึง ใน กทม. ค่ะ คือก็คิดอยู่นานนะคะว่าถ้าเป็นฝ่ายจีบก่อนมันจะน่าเกลียดไหม
(พี่เขายังไม่มีแฟน) ไม่รู้จะต้องเริ่มยังไง จะต้องทำอะไรยังไง คือตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจีบใครก่อน (ปกติจะมีคนคอยเข้าหาเองค่ะ) แต่พอกับคนนี้ทำไมไม่รู้
มีแต่คำว่า "ไม่กล้ากับจะดีหรอวะ" อยู่เต็มหัวไปหมด สุดท้ายเลยตัดสินใจทักเฟสพี่เขาไป โดยที่แทนตัวพี่เขาว่า "พี่คะ" ทุกครั้งที่คุยกัน ก็ถามพี่เขาไปว่าชอบทานขนมไหมอะไรประมาณนี้ พี่เขาก็ตอบกลับมาว่าปกติไม่ค่อยชอบทานขนมหวานๆ แต่เพราะเราอยากรู้ก็เลยถามกลับไปว่าถ้าไม่ปกติล่ะพี่ทานไหม
พี่เขาคงนึกขำมั่ง เลยตอบกลับมาว่าไม่ชอบทานขนมหวาน เป็นคนทานง่ายๆ อย่างข้าวก็อาหารตามสั่ง แต่ก็จะสั่งกะเพราหมูกรอบไข่เจียวทุกครั้ง รอบนี้พี่ตอบกลับมายาวเลยค่ะ เราก็ถามเรื่องชอบอะไรไม่ชอบอะไรไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นสองวันต่อมาพอดีเพื่อนเรามีปัญหาโดนขโมยรูปไปทำเฟส เราจึงนึกถึงพี่เขา เลยทักเฟสไปขอคำปรึกษา พี่เขาก็ให้คำแนะนำดีนะคะ พอคุยไปคุยมาเราเลยแกล้งหยอกไปมา แล้วเสาร์อาทิตย์หยุดหรือเปล่า พี่เขาคงนึกว่าเราหมายถึงสถานที่ที่พี่เขาแนะนำให้ไปติดต่อแจ้งเรื่องที่โดนทำเฟสปลอมค่ะ เลยตอบมาว่าน่าจะหยุด เราเลยบอกไปว่า "หมายถึงพี่น่ะค่ะ" พี่เขาคงตกใจเล็กน้อย ตอบหืมมม แล้วตามด้วยประโยคที่ว่า พรุ่งนี้พี่เข้าเวร พี่เขาก็ถามกลับมาว่าทำไม เราเลยตัดสินใจบอกไปว่า "จะแวะซื้อข้าวไปฝาก" พี่เขาเลยบอกว่าเข้าเวร 6-12 น. (เลยไม่แน่ใจว่าพิมพ์บอกเวลาเข้าเวรมาแบบนี้ คือพี่เขาอนุญาตเราไปหาได้ใช่ไหม) แต่ก็ไม่ได้ไปหรอกค่ะเพราะวันนั้นเรียนทั้งวันยันค่ำ
พอวันต่อมาเลยตัดสินใจจริงๆล่ะว่าจะไป ลองดูสักตั้ง แต่ในใจแอบบหวั่นนะคะว่า เขาจะว่าเราป่าว เขาจะไล่ตะเพิดเราไหม ตอนไปถึงเขาจะหนีหน้าป่าว
หรือว่าเขาจะอยู่ สน. หรือป่าว เขาจะเข้าเวรอยู่ไหม ไปถึงจะเจอพี่เขาไหม เยอะเลยค่ะกับคำถามในหัว เลยโทรไปขอคำปรึกษากับเพื่อน (พอดีมีเพื่อนเรียน จปร. ) เพื่อนแนะนำให้เข้าไปเลยไม่ต้องกลัว คือเพื่อนคนนี้หนุนหลังมากค่ะ 5555+ พอคุยเสร็จก็เลยไปสิคะจะรออะไร พอไปถึงหน้า สน. เราเลยเดินมาอีกซอยนึงเพื่อหาซื้อกะเพราหมูกรอบไข่เจียวให้พี่แก + ขนมจีบเซเว่นแถมไปด้วย (เป็นเชิงว่าจะจีบนะ 5555) ซื้อเสร้จยืนอยู่ข้างๆ สน. นานมาก คือประเด็นไม่รู้จะเดินเข้าไปทำหน้ายังไงดี ยืนประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้งคะ จนบ่ายสามกว่าเลยคิดผลักดันตัวเองให้กล้า เป็นไงเป็นกัน เดินไปที่ สน. เปิดประตูเข้าไป แวบแรกเจอพี่ตำรวจค่ะนั่งอยู่ด้านหน้า เราเลยเดินไปถามว่ามาหาพี่....... ค่ะ พี่ตำรวจที่นั่งตรงนั้นเลยบอกว่าเพิ่งออกเวรไปเมื่อกี้ตอนบ่ายสาม (อ้าว ซวยแล้วกู - -" ) แต่คิดได้ทัน เลยถามพี่เขาไปว่าแล้วพอจะมีเบอร์ติดต่อพี่เขาไหมคะ พี่เขาเลยให้เราเข้าไปเอาเบอร์ห้องร้อยเวรค่ะ กดเบอร์แบบมือสั่นมากกกกกกกกกกก (คือคิดในใจกูจะคุยยังไงดีวะ) จากนั้นกดโทรออกสิคะ สักพักพี่เขาก็รับสาย เราเลยถามพี่เขาว่าอยู่ไหน พี่เขาตอบมาว่าอยู่แฟลตครับ ทำไมหรอ เราเลยบอกว่า พอดีซื้อของมาฝากอ่ะค่ะ พี่เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวพี่เขาไปเอา เราเลยบอกว่า งั้นจะฝากพี่ตำรวจที่ สน. ไว้นะคะ พี่เขาเลยบอกว่า "ไม่อยู่รอเจอกันก่อนหรอคะ อยู่รอเจอกันก่อนนะ" ตกใจสิคะ อยากจะกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่เขาบอกให้เรารอที่ห้องร้อยเวร นั่งรอสักพักพี่เขาก็มา พี่เขายิ้มน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ ยิ้มหวานมากค่ะ ตาก็โต คุยสักพักเราก็ขอกลับ คิดมาตลอดทางที่กลับเลยค่ะว่า เขาจะว่าไรป่าววะ เขาจะบอกว่าทีหลังไม่ต้องหรือป่าว ที่สำคัญเขาจะกินไหมรึจะโยนมันทิ้ง ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงเราเปิดดูเฟส แทบกระอัก แทบกรี๊ดค่ะ พี่เขาโพสต์ขอบคุณเราในเฟสพี่เขา >//< ยิ้มแก้มแทบปริ พอวันที่สองค่ะ (โชคดีหน่อย พอดีตรงกับวันหยุดจักรี เลยสานต่อแบบติดต่อกันเลย) คราวนี้เราไปแถววังหลังมาค่ะ เลยซื้อทาโกยากิวังหลังมาฝาก+นมเปรี้ยมเซเว่นแถว สน. ก็โทรถามเหมือนเดิน พี่ก็บอกให้เราไปรอใน สน. ที่เดิม แล้วเราก็ขอตัวกลับก่อนเหมือนเดิม คราวนี้แยกกันไม่ถึงสิบนาที พี่เขาเข้ามาโพสต์ขอบคุณเราที่หน้าเฟสเราเลยค่ะ >//< เขินมากกกกกกกก แฮะๆๆ เล่ามาจนถึงตอนปัจจุบันแล้ว เราก็คิดๆอยู่นะว่าจะทำยังไงต่อไปดี มาถึงขนาดนี้ล่ะ จะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆหรอหรือยัง รบกวนช่วยให้คำแนะนำเราด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^
จีบตำรวจที่อยู่ในวัยทำงานจีบยากไหม จะจีบยังไง ขอคำแนะนำทีค่ะ
แต่เราไม่เคยคุยกันเลย (แต่ติดตามตลอด) ปัจจุบันพี่เขาทำงานที่ สน. นึง ใน กทม. ค่ะ คือก็คิดอยู่นานนะคะว่าถ้าเป็นฝ่ายจีบก่อนมันจะน่าเกลียดไหม
(พี่เขายังไม่มีแฟน) ไม่รู้จะต้องเริ่มยังไง จะต้องทำอะไรยังไง คือตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจีบใครก่อน (ปกติจะมีคนคอยเข้าหาเองค่ะ) แต่พอกับคนนี้ทำไมไม่รู้
มีแต่คำว่า "ไม่กล้ากับจะดีหรอวะ" อยู่เต็มหัวไปหมด สุดท้ายเลยตัดสินใจทักเฟสพี่เขาไป โดยที่แทนตัวพี่เขาว่า "พี่คะ" ทุกครั้งที่คุยกัน ก็ถามพี่เขาไปว่าชอบทานขนมไหมอะไรประมาณนี้ พี่เขาก็ตอบกลับมาว่าปกติไม่ค่อยชอบทานขนมหวานๆ แต่เพราะเราอยากรู้ก็เลยถามกลับไปว่าถ้าไม่ปกติล่ะพี่ทานไหม
พี่เขาคงนึกขำมั่ง เลยตอบกลับมาว่าไม่ชอบทานขนมหวาน เป็นคนทานง่ายๆ อย่างข้าวก็อาหารตามสั่ง แต่ก็จะสั่งกะเพราหมูกรอบไข่เจียวทุกครั้ง รอบนี้พี่ตอบกลับมายาวเลยค่ะ เราก็ถามเรื่องชอบอะไรไม่ชอบอะไรไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นสองวันต่อมาพอดีเพื่อนเรามีปัญหาโดนขโมยรูปไปทำเฟส เราจึงนึกถึงพี่เขา เลยทักเฟสไปขอคำปรึกษา พี่เขาก็ให้คำแนะนำดีนะคะ พอคุยไปคุยมาเราเลยแกล้งหยอกไปมา แล้วเสาร์อาทิตย์หยุดหรือเปล่า พี่เขาคงนึกว่าเราหมายถึงสถานที่ที่พี่เขาแนะนำให้ไปติดต่อแจ้งเรื่องที่โดนทำเฟสปลอมค่ะ เลยตอบมาว่าน่าจะหยุด เราเลยบอกไปว่า "หมายถึงพี่น่ะค่ะ" พี่เขาคงตกใจเล็กน้อย ตอบหืมมม แล้วตามด้วยประโยคที่ว่า พรุ่งนี้พี่เข้าเวร พี่เขาก็ถามกลับมาว่าทำไม เราเลยตัดสินใจบอกไปว่า "จะแวะซื้อข้าวไปฝาก" พี่เขาเลยบอกว่าเข้าเวร 6-12 น. (เลยไม่แน่ใจว่าพิมพ์บอกเวลาเข้าเวรมาแบบนี้ คือพี่เขาอนุญาตเราไปหาได้ใช่ไหม) แต่ก็ไม่ได้ไปหรอกค่ะเพราะวันนั้นเรียนทั้งวันยันค่ำ
พอวันต่อมาเลยตัดสินใจจริงๆล่ะว่าจะไป ลองดูสักตั้ง แต่ในใจแอบบหวั่นนะคะว่า เขาจะว่าเราป่าว เขาจะไล่ตะเพิดเราไหม ตอนไปถึงเขาจะหนีหน้าป่าว
หรือว่าเขาจะอยู่ สน. หรือป่าว เขาจะเข้าเวรอยู่ไหม ไปถึงจะเจอพี่เขาไหม เยอะเลยค่ะกับคำถามในหัว เลยโทรไปขอคำปรึกษากับเพื่อน (พอดีมีเพื่อนเรียน จปร. ) เพื่อนแนะนำให้เข้าไปเลยไม่ต้องกลัว คือเพื่อนคนนี้หนุนหลังมากค่ะ 5555+ พอคุยเสร็จก็เลยไปสิคะจะรออะไร พอไปถึงหน้า สน. เราเลยเดินมาอีกซอยนึงเพื่อหาซื้อกะเพราหมูกรอบไข่เจียวให้พี่แก + ขนมจีบเซเว่นแถมไปด้วย (เป็นเชิงว่าจะจีบนะ 5555) ซื้อเสร้จยืนอยู่ข้างๆ สน. นานมาก คือประเด็นไม่รู้จะเดินเข้าไปทำหน้ายังไงดี ยืนประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้งคะ จนบ่ายสามกว่าเลยคิดผลักดันตัวเองให้กล้า เป็นไงเป็นกัน เดินไปที่ สน. เปิดประตูเข้าไป แวบแรกเจอพี่ตำรวจค่ะนั่งอยู่ด้านหน้า เราเลยเดินไปถามว่ามาหาพี่....... ค่ะ พี่ตำรวจที่นั่งตรงนั้นเลยบอกว่าเพิ่งออกเวรไปเมื่อกี้ตอนบ่ายสาม (อ้าว ซวยแล้วกู - -" ) แต่คิดได้ทัน เลยถามพี่เขาไปว่าแล้วพอจะมีเบอร์ติดต่อพี่เขาไหมคะ พี่เขาเลยให้เราเข้าไปเอาเบอร์ห้องร้อยเวรค่ะ กดเบอร์แบบมือสั่นมากกกกกกกกกกก (คือคิดในใจกูจะคุยยังไงดีวะ) จากนั้นกดโทรออกสิคะ สักพักพี่เขาก็รับสาย เราเลยถามพี่เขาว่าอยู่ไหน พี่เขาตอบมาว่าอยู่แฟลตครับ ทำไมหรอ เราเลยบอกว่า พอดีซื้อของมาฝากอ่ะค่ะ พี่เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวพี่เขาไปเอา เราเลยบอกว่า งั้นจะฝากพี่ตำรวจที่ สน. ไว้นะคะ พี่เขาเลยบอกว่า "ไม่อยู่รอเจอกันก่อนหรอคะ อยู่รอเจอกันก่อนนะ" ตกใจสิคะ อยากจะกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่เขาบอกให้เรารอที่ห้องร้อยเวร นั่งรอสักพักพี่เขาก็มา พี่เขายิ้มน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ ยิ้มหวานมากค่ะ ตาก็โต คุยสักพักเราก็ขอกลับ คิดมาตลอดทางที่กลับเลยค่ะว่า เขาจะว่าไรป่าววะ เขาจะบอกว่าทีหลังไม่ต้องหรือป่าว ที่สำคัญเขาจะกินไหมรึจะโยนมันทิ้ง ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงเราเปิดดูเฟส แทบกระอัก แทบกรี๊ดค่ะ พี่เขาโพสต์ขอบคุณเราในเฟสพี่เขา >//< ยิ้มแก้มแทบปริ พอวันที่สองค่ะ (โชคดีหน่อย พอดีตรงกับวันหยุดจักรี เลยสานต่อแบบติดต่อกันเลย) คราวนี้เราไปแถววังหลังมาค่ะ เลยซื้อทาโกยากิวังหลังมาฝาก+นมเปรี้ยมเซเว่นแถว สน. ก็โทรถามเหมือนเดิน พี่ก็บอกให้เราไปรอใน สน. ที่เดิม แล้วเราก็ขอตัวกลับก่อนเหมือนเดิม คราวนี้แยกกันไม่ถึงสิบนาที พี่เขาเข้ามาโพสต์ขอบคุณเราที่หน้าเฟสเราเลยค่ะ >//< เขินมากกกกกกกก แฮะๆๆ เล่ามาจนถึงตอนปัจจุบันแล้ว เราก็คิดๆอยู่นะว่าจะทำยังไงต่อไปดี มาถึงขนาดนี้ล่ะ จะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆหรอหรือยัง รบกวนช่วยให้คำแนะนำเราด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^