เรื่องมันสืบเนื่องจากกระทู้ที่แล้วที่ผมตั้งอะครับ
เรื่องคือผมแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งอะครับ คือเธอเป็นรุ่นพี่สายแผนเรียนเดียวกันอะครับ
ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทอะไรกันหรอกครับ มาเริ่มสนิทกันก็ตอนที่ไปอินเดียด้วยกันนี้แหละครับ
พอกลับมาผมก็คุยกับพี่เขาแทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ จนรู้สึกว่าเธอรำคาญผมแล้วเธอก็หายไปเลย
เจอหน้าที่ รร. ก็หลบหน้าตลอด แล้วได้มาคุยกันอีกทีตอน ม.2 คืองานต้อนรับครูที่มาดูงานจากอินโดนีเซียอะครับ
เธอก็คุยกับผมปกติแต่กลายเป็นผมที่ต้องคอยหลบหน้า แล้วเธอก็จะถามตลอดว่าเป็นยังไงๆ แล้วก็ชอบเอามือมาจับหน้าผม
ผมก็เลยคิดไปใกล้ พอหมดงาน ผมก็พยายามรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะทักเธอไปอีกครั้ง ก็เหมือนเดิมแหละครับอยู่ๆก็เงียบไปเลย1ปีเต็มๆ
พอผมขึ้น ม.3 ผมก็เริ่มมีข่าวลือว่าเป็นเกย์บ้างหละ เป็นคู่จิ้นกับเพื่อนบ้างหละ มันทำให้ผมเข้าใกล้เธอยากขึ้นทุกวัน
แล้วก็ได้มาคุยกันอีกทีคือตอนที่จะไปเกาหลี เธอก็คุยกับพี่สาวของผมปกติแต่คุยกับผมไม่ปกติ ผมพยายามเข้าหาแต่เธอเดินหนี
จะได้เข้าใกล้ก็ต่อเมื่อไปถ่ายรูปให้ พอตอนจะกลับทัวร์ได้พาพวกเราไปกินบุฟเฟ่ที่ร้านแห่งหนึ่ง ซึ่งทัวร์ได้จัดให้ผมได้นั่งข้างพี่เขา(ขอบคุณพี่ไกด์ครับ)
เราก็ได้คุยมาเรื่อยๆ จนกลับไทยเธอก็เป็นเหมือนเดิมเงียบหายไม่คุยไม่ตอบ(แล้วผมจะส่งรูปให้พี่ยังไง) จนผมต้องแกล้งโดนการเอาภาพหลุดฮาๆของเธอลงเฟสไป เธอก็มาด่าผมครับ(แต่เธอไม่ตอบแชทผมอะดิ) ผมก็ส่งภาพให้เธอไป แล้วก่อนสอบเตรียมทหารผมก็ทักไปขอกำลังใจจากเธอ เธอก็อวยพรผมแล้วบอกว่า"ให้ใส่เครื่องแบบมาหาพี่ด้วย" แต่ผมต้องไปอยู่ค่ายผมจึงพยายามแอบติดต่อหาเธอแทบจะทุกวันเธอก็ไม่ตอบ(ที่ค่ายติว มีกฏห้ามนร.พกโทรศัพท์) จนถึงวันนี้เหล่าตำรวจประกาศผลแล้วว่าผมไม่ติด เธอก็ได้หายไปเลยครับ และไม่มีท่าทีที่จะกลับมาด้วย
คุณเคยเหนื่อยกับการรอใครมา3ปีหรือป่าวครับ
เรื่องคือผมแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งอะครับ คือเธอเป็นรุ่นพี่สายแผนเรียนเดียวกันอะครับ
ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทอะไรกันหรอกครับ มาเริ่มสนิทกันก็ตอนที่ไปอินเดียด้วยกันนี้แหละครับ
พอกลับมาผมก็คุยกับพี่เขาแทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ จนรู้สึกว่าเธอรำคาญผมแล้วเธอก็หายไปเลย
เจอหน้าที่ รร. ก็หลบหน้าตลอด แล้วได้มาคุยกันอีกทีตอน ม.2 คืองานต้อนรับครูที่มาดูงานจากอินโดนีเซียอะครับ
เธอก็คุยกับผมปกติแต่กลายเป็นผมที่ต้องคอยหลบหน้า แล้วเธอก็จะถามตลอดว่าเป็นยังไงๆ แล้วก็ชอบเอามือมาจับหน้าผม
ผมก็เลยคิดไปใกล้ พอหมดงาน ผมก็พยายามรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะทักเธอไปอีกครั้ง ก็เหมือนเดิมแหละครับอยู่ๆก็เงียบไปเลย1ปีเต็มๆ
พอผมขึ้น ม.3 ผมก็เริ่มมีข่าวลือว่าเป็นเกย์บ้างหละ เป็นคู่จิ้นกับเพื่อนบ้างหละ มันทำให้ผมเข้าใกล้เธอยากขึ้นทุกวัน
แล้วก็ได้มาคุยกันอีกทีคือตอนที่จะไปเกาหลี เธอก็คุยกับพี่สาวของผมปกติแต่คุยกับผมไม่ปกติ ผมพยายามเข้าหาแต่เธอเดินหนี
จะได้เข้าใกล้ก็ต่อเมื่อไปถ่ายรูปให้ พอตอนจะกลับทัวร์ได้พาพวกเราไปกินบุฟเฟ่ที่ร้านแห่งหนึ่ง ซึ่งทัวร์ได้จัดให้ผมได้นั่งข้างพี่เขา(ขอบคุณพี่ไกด์ครับ)
เราก็ได้คุยมาเรื่อยๆ จนกลับไทยเธอก็เป็นเหมือนเดิมเงียบหายไม่คุยไม่ตอบ(แล้วผมจะส่งรูปให้พี่ยังไง) จนผมต้องแกล้งโดนการเอาภาพหลุดฮาๆของเธอลงเฟสไป เธอก็มาด่าผมครับ(แต่เธอไม่ตอบแชทผมอะดิ) ผมก็ส่งภาพให้เธอไป แล้วก่อนสอบเตรียมทหารผมก็ทักไปขอกำลังใจจากเธอ เธอก็อวยพรผมแล้วบอกว่า"ให้ใส่เครื่องแบบมาหาพี่ด้วย" แต่ผมต้องไปอยู่ค่ายผมจึงพยายามแอบติดต่อหาเธอแทบจะทุกวันเธอก็ไม่ตอบ(ที่ค่ายติว มีกฏห้ามนร.พกโทรศัพท์) จนถึงวันนี้เหล่าตำรวจประกาศผลแล้วว่าผมไม่ติด เธอก็ได้หายไปเลยครับ และไม่มีท่าทีที่จะกลับมาด้วย