สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย ไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้มาก่อน ได้แต่อ่านของคนอื่น อิอิ (ตื่นเต้นจุง ><\\)
วันนี้เราก็เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรัก ที่อาจจะดูธรรมด๊า ธรรมดา สำหรับบางคน แต่ก็หวังว่าจะถูกใจวัยรุ่นหลายๆคน ที่กำลังอินเลิฟกับรักครั้งแรกอยู่ อิอิ ก็ลองเข้ามาอ่านกันดูนะคะ ชอบไม่ชอบไม่ชอบยังไง ก็ติชมกันได้นะคะ ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยน้า -/\-
เอาล่ะ ต้องบอกก่อนว่าชื่อทุกชื่อที่ปรากฎอยู่ในเรื่องราวทั้งหมด จะเป็นชื่อที่เราสมมุติขึ้นน้า เราชื่อดรีม ตอนนี้เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้วแหละ ใกล้จบละย้อนไปสมัยม.1 เมื่อก่อนดรีมเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่มาก อ้วน ดำ ฟันบิดเบี้ยว คือ ไม่มีความสวยเลยสักนิด อาจจะเพราะดรีมยังเด็กด้วย ดูแลตัวเองไม่เป็น ครีมเคิมไม่เคยทา หัวก็ฟูมาก ไม่มีสักวันที่จะเรียบ เพราะดรีมเป็นคนผมหยักโศก และเพราะไอ้ความขี้เหร่นี่แหละ ก็เลยไม่เคยมีใครมาจีบ เรียกได้ว่า หมายังเมิน T^T แต่ก็มีแอบชอบรุ่นพี่บ้าง เพื่อนผู้ชายบ้าง รร.ดรีมคนหล่อเยอะแยะไปหมด ใครจะไปอดใจไหว >< แต่ก็นะ ฝันเฟื่องไปวันๆ หนึ่งในนั้น ที่ดรีมแอบชอบแบบจริงๆจังๆ ก็มีเพื่อนร่วมห้องดรีมคนนึง ชื่อ แมน เขาเป็นคนตลก เฮฮา ทะเล้น ขี้เล่น ชอบมีมุกมาให้เพื่อนๆได้ฮาตลอด แถมหน้าตาก็หล่อด้วย คิ้วเข้ม จมูกโด่งสุดๆ ตาก็โต คือ น่ารักอ่ะ ตรงสเปคดรีมทุกอย่าง แล้วดรีมก็แอบชอบเขามานานมาก และไม่รู้โชคชะตา หรือ อะไรดลให้เราได้มาอยู่ห้องเดียวกันตลอด ตั้งแต่ ประถมเลยแหละ แต่เชื่อมั้ย เราแทบไม่เคยคุยกันเลย อาจจะมียืมของบ้าง ถามนู่นนี่ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่จะคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลย ไม่ต้องแปลกใจไป อันที่จริง ไม่มีเพื่อนผู้ชายคนไหนคุยกับดรีมเลย เหมือนเป็นอากาศก็ว่าได้ คือเราขี้เหร่ไง T_T โอเค ดรีมก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่บางครั้งก็แอบนอยนะ เพื่อนผู้หญิงสวยๆจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะทำอะไร พวกผู้ชายก็จะช่วยพวกหล่อนก่อน ดรีมมีเพื่อนไม่มาก แต่ที่สนิทมีแค่คนเดียว ชื่อปู จนตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ คือเหมือนมันทำให้เรารู้เลยว่าใครคือเพื่อนแท้ ....อ่า แต่ใช่ว่าดรีมจะขี้เหร่แบบนั้นตลอดน้า จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงมันอยู่ตรงนี้>>>>
ตอนนั้นจะมีเรียนวิชานาฏศิลป์ แล้วดรีมก็มีความสามารถ แบบว่ารำสวย คือ ดรีมชอบรำ ชอบการแสดงมาก แต่ดรีมเป็นคนขี้อายนะ มากๆเลยด้วย แต่ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่ได้แสดง ดรีมจะมีความสุขมาก แล้วก็ไม่รู้สึกอายเลย ครูก็เห็นว่าดรีมมีความสามารถ ก็เลยให้ไปรำตามงานต่างๆบ่อยๆ แรกๆ ครูก็แบบ เอิ่ม ฉันจะแต่งให้เธอดูสวยยังไงเนี่ย พอเราแต่งตัวออกมา เทียบกะเพื่อนคนอื่นแล้ว เราจะดูเป็นลูกเป็ดขี้เหร่เลยแหละ เห็นแบบนั้น ดรีมก็เลยเริ่มดูแลตัวเอง เพราะดรีมต้องไปแสดงบ่อย เวลาใส่ชุดสวยๆ ก็เลยอยากจะดูดีบ้าง และด้วยความที่ฟันดรีมมันบิดเบี้ยวมาก ดรีมก็เลยไปหาหมอ ดัดฟันซะเลย ตอนแรกๆ ดรีมกินอะไรไม่ได้เลย ทรมานสุดๆ จากที่อ้วนๆ ก็กลายเป็นผอมลงไปเลย พอเราผอมลง ฟันเริ่มเข้าที่ ผิวที่ดำๆก็เริ่มขาวขึ้น ก็ยังไม่ได้สวยอะไรมากมายหรอก แต่เห้ย เริ่มมีเพื่อนผู้ชายมาทัก มาคุยด้วยมากขึ้น รวมทั้งแมนด้วย แอร๊ยยย เขินนน >\\\< พอเห็นแบบนั้น ดรีมก็ดูแลตัวเองมาตลอด จนขึ้นม.3 คือ ก็เริ่มดูดีเลยแหละ ฟันก็เข้าที่แล้ว แต่ผิวยังไม่ขาวมาก ออกแนวแทนๆ แต่ก็เนียนแล้วแหละ รวมๆคือ สวยกว่าเมื่อก่อนมาก เริ่มมีรุ่นพี่แซวบ้าง เพื่อนผู้ชายมาคุยบ้าง ดรีมก็จะแบบ ออกอาการเขินจนเก็บไม่อยู่ แบบประมาณว่าชีวิตพึ่งเคยมีโมเม้นนี้ และตอนนี้เอง แมนก็เริ่มมองเห็นดรีมอยู่ในสายตาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย เพราะแมนเป็นคนอัธยาศัยดีอยู่แล้ว คุยได้กับทุกคน ดรีมก็เลยมองว่า ไม่มีอะไรผิดปกติ ไอ้ที่ผิดปกติ น่าจะเป็นใจดรีมมากกว่า ที่มันแอบเต้นตุบตับ ไม่เป็นจังหวะ ทุกครั้งที่แมนมาคุยด้วย ><// คริคริ
พักไว้ตรงนี้ก่อนน้า ขอตัวอาบน้ำก่อน ฝากคอมเม้นกันด้วยนะคะ จุ๊บๆ
ผู้หญิงขี้เหร่ กับการเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อรักแรก แต่....
วันนี้เราก็เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรัก ที่อาจจะดูธรรมด๊า ธรรมดา สำหรับบางคน แต่ก็หวังว่าจะถูกใจวัยรุ่นหลายๆคน ที่กำลังอินเลิฟกับรักครั้งแรกอยู่ อิอิ ก็ลองเข้ามาอ่านกันดูนะคะ ชอบไม่ชอบไม่ชอบยังไง ก็ติชมกันได้นะคะ ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยน้า -/\-
เอาล่ะ ต้องบอกก่อนว่าชื่อทุกชื่อที่ปรากฎอยู่ในเรื่องราวทั้งหมด จะเป็นชื่อที่เราสมมุติขึ้นน้า เราชื่อดรีม ตอนนี้เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้วแหละ ใกล้จบละย้อนไปสมัยม.1 เมื่อก่อนดรีมเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่มาก อ้วน ดำ ฟันบิดเบี้ยว คือ ไม่มีความสวยเลยสักนิด อาจจะเพราะดรีมยังเด็กด้วย ดูแลตัวเองไม่เป็น ครีมเคิมไม่เคยทา หัวก็ฟูมาก ไม่มีสักวันที่จะเรียบ เพราะดรีมเป็นคนผมหยักโศก และเพราะไอ้ความขี้เหร่นี่แหละ ก็เลยไม่เคยมีใครมาจีบ เรียกได้ว่า หมายังเมิน T^T แต่ก็มีแอบชอบรุ่นพี่บ้าง เพื่อนผู้ชายบ้าง รร.ดรีมคนหล่อเยอะแยะไปหมด ใครจะไปอดใจไหว >< แต่ก็นะ ฝันเฟื่องไปวันๆ หนึ่งในนั้น ที่ดรีมแอบชอบแบบจริงๆจังๆ ก็มีเพื่อนร่วมห้องดรีมคนนึง ชื่อ แมน เขาเป็นคนตลก เฮฮา ทะเล้น ขี้เล่น ชอบมีมุกมาให้เพื่อนๆได้ฮาตลอด แถมหน้าตาก็หล่อด้วย คิ้วเข้ม จมูกโด่งสุดๆ ตาก็โต คือ น่ารักอ่ะ ตรงสเปคดรีมทุกอย่าง แล้วดรีมก็แอบชอบเขามานานมาก และไม่รู้โชคชะตา หรือ อะไรดลให้เราได้มาอยู่ห้องเดียวกันตลอด ตั้งแต่ ประถมเลยแหละ แต่เชื่อมั้ย เราแทบไม่เคยคุยกันเลย อาจจะมียืมของบ้าง ถามนู่นนี่ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่จะคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลย ไม่ต้องแปลกใจไป อันที่จริง ไม่มีเพื่อนผู้ชายคนไหนคุยกับดรีมเลย เหมือนเป็นอากาศก็ว่าได้ คือเราขี้เหร่ไง T_T โอเค ดรีมก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่บางครั้งก็แอบนอยนะ เพื่อนผู้หญิงสวยๆจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะทำอะไร พวกผู้ชายก็จะช่วยพวกหล่อนก่อน ดรีมมีเพื่อนไม่มาก แต่ที่สนิทมีแค่คนเดียว ชื่อปู จนตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ คือเหมือนมันทำให้เรารู้เลยว่าใครคือเพื่อนแท้ ....อ่า แต่ใช่ว่าดรีมจะขี้เหร่แบบนั้นตลอดน้า จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงมันอยู่ตรงนี้>>>>
ตอนนั้นจะมีเรียนวิชานาฏศิลป์ แล้วดรีมก็มีความสามารถ แบบว่ารำสวย คือ ดรีมชอบรำ ชอบการแสดงมาก แต่ดรีมเป็นคนขี้อายนะ มากๆเลยด้วย แต่ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่ได้แสดง ดรีมจะมีความสุขมาก แล้วก็ไม่รู้สึกอายเลย ครูก็เห็นว่าดรีมมีความสามารถ ก็เลยให้ไปรำตามงานต่างๆบ่อยๆ แรกๆ ครูก็แบบ เอิ่ม ฉันจะแต่งให้เธอดูสวยยังไงเนี่ย พอเราแต่งตัวออกมา เทียบกะเพื่อนคนอื่นแล้ว เราจะดูเป็นลูกเป็ดขี้เหร่เลยแหละ เห็นแบบนั้น ดรีมก็เลยเริ่มดูแลตัวเอง เพราะดรีมต้องไปแสดงบ่อย เวลาใส่ชุดสวยๆ ก็เลยอยากจะดูดีบ้าง และด้วยความที่ฟันดรีมมันบิดเบี้ยวมาก ดรีมก็เลยไปหาหมอ ดัดฟันซะเลย ตอนแรกๆ ดรีมกินอะไรไม่ได้เลย ทรมานสุดๆ จากที่อ้วนๆ ก็กลายเป็นผอมลงไปเลย พอเราผอมลง ฟันเริ่มเข้าที่ ผิวที่ดำๆก็เริ่มขาวขึ้น ก็ยังไม่ได้สวยอะไรมากมายหรอก แต่เห้ย เริ่มมีเพื่อนผู้ชายมาทัก มาคุยด้วยมากขึ้น รวมทั้งแมนด้วย แอร๊ยยย เขินนน >\\\< พอเห็นแบบนั้น ดรีมก็ดูแลตัวเองมาตลอด จนขึ้นม.3 คือ ก็เริ่มดูดีเลยแหละ ฟันก็เข้าที่แล้ว แต่ผิวยังไม่ขาวมาก ออกแนวแทนๆ แต่ก็เนียนแล้วแหละ รวมๆคือ สวยกว่าเมื่อก่อนมาก เริ่มมีรุ่นพี่แซวบ้าง เพื่อนผู้ชายมาคุยบ้าง ดรีมก็จะแบบ ออกอาการเขินจนเก็บไม่อยู่ แบบประมาณว่าชีวิตพึ่งเคยมีโมเม้นนี้ และตอนนี้เอง แมนก็เริ่มมองเห็นดรีมอยู่ในสายตาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย เพราะแมนเป็นคนอัธยาศัยดีอยู่แล้ว คุยได้กับทุกคน ดรีมก็เลยมองว่า ไม่มีอะไรผิดปกติ ไอ้ที่ผิดปกติ น่าจะเป็นใจดรีมมากกว่า ที่มันแอบเต้นตุบตับ ไม่เป็นจังหวะ ทุกครั้งที่แมนมาคุยด้วย ><// คริคริ
พักไว้ตรงนี้ก่อนน้า ขอตัวอาบน้ำก่อน ฝากคอมเม้นกันด้วยนะคะ จุ๊บๆ