สวัสดีค่ะทุกๆคน วันนี้เป็นครั้งแรกของการตั้งกระทู้ในพันทิปเลยค่ะ อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักที่เราได้เจอมา
ถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยมาณที่นี่ด้วยนะคะ ครั้งแรกตื่นเต้นมากๆเลยค่ะ
...............เข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะคะ ตอนนี้เราเรียนปีหนึ่ง ที่ม.รัฐแห่งหนึ่งอยู่ค่ะเรียนอยู่คณะที่ผชหายากมากๆค่ะ 555 จากที่ผชน้อยอยู่แล้ว หักพวกที่เป็นตุ๊ดเป็นเกย์พวกที่มีแฟนไปก็แทบจะหมดคณะแล้วแหละค่ะ คิดละก็เศร้า เป็นชะนีที่ไร้จุดยืน ตอนเข้ามาแรกๆก็ได้เจอสังคมใหม่ เพื่อนใหม่ แต่ก็ยังไม่ได้ชอบใครจริงจัง จนอยู่มาได้สักสองเดือน เราก็เริ่มชอบเพื่อนผชคนหนึ่งค่ะ (ขอใช้นามสมมติว่า เอ นะคะ) เอเป็นคนที่ตัวสูงมาก น่าจะสูงที่สุดในรุ่นมั้งคะ แต่เราเนี่ยเตี้ยมาก เตี้ยสุดในรุ่นเลยมั้ง โอ้ยยยต่างกันราวฟ้ากับเหว เรารู้จักกันมาก่อนที่จะเปิดเทอมค่ะ ตั้งแต่ตอนที่เพิ่งมีไลน์ของรุ่นแรกๆ แต่ตอนเปิดเทอมแทบจะไม่ได้คุยกันเลย เอดูเป็นคนขี้อายค่ะส่วนเราก็ไม่ค่อยพูด ถ้าไม่ได้สนิทอะไรทำนองนี้ จนวันนึงเราตัดสินใจทักแชทเฟสเอไปค่ะ ก็ได้คุยกันนิดๆหน่อยๆ ตัวจริงกับในแชทของเอนี่คนละเรื่องกันเลยค่ะ ในแชทนี่พูดเก่งกว่าตัวจริงมากๆ 555 เราคุยกับเอไปสักพัก ก็มีเพื่อนผญในกลุ่มเค้าคนนึงค่ะ(ขอเรียกว่า พิมนะคะ )เราก็พอรู้จักและเคยคุยกันค่ะ พิมถามว่าเราชอบใคร ตอนแรกเราก็ไม่บอกหรอกค่ะ แต่เค้าเนี่ยดันเดาถูก ก็ยังแปลกใจรู้ได้ไงวะ ?? พิมพ์ก็เชียร์เรานะบอกว่าจีบเอเลยๆ โสดอะไรทำนองนี้ แต่เราก็ไม่ได้ทำแบบนั้นหรอกค่ะ ไม่อยากบุกมากเกินไป อยากคุยไปเรื่อยๆมากกว่า มันก็มีความสุขดีนะคะ แล้วมาวันนึงพิมก็มาบอกเราว่าเอมีคนที่ชอบแล้ว ให้เราตัดใจ เราก้คิดว่าแล้วตัดใจทำไมอ่ะ แค่ชอบนี่ไม่ได้หรอวะ คือพิมเค้าไม่อยากให้เรารู้สึกมากไปกว่านี้ค่ะ กลัวเราจะเจ็บ เราพยายามสืบตลอดเลยว่าเอชอบใคร คิดไปต่างๆนานาว่าคนนี้รึเปล่าคนนั้นรึเปล่า แต่สุดท้ายก็มารู้จากพิมนี่แหละว่า คนที่เอชอบคือเพื่อนสนิทของพิมค่ะ แต่ผญคนนั้นมีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราก็เศร้าๆนะคะ เอก็เศร้าค่ะเศร้ากว่าเราอีกมั้ง เพราะเอกับผญคนนั้นก็เจอกันบ่อย ก็ทำนองว่าอยู่กลุ่มเดียวกันนั่นแหละ แต่กลุ่มใหญ่ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ตัดใจนะคะคิดว่าเราก็ยังมีหวังนี่ตราบใดที่เค้ายังไม่มีใคร แต่เรื่องมันก็มาจบตรงที่ว่าเค้าบอกว่าคิดกับเราแค่เพื่อนค่ะ ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่เอไม่ได้บอกเราเองนะคะ อันนี้ทั้งพิมและเพื่อนสนิทของเราไปถามมาให้ เราไม่กล้าถามเองหรอกค่ะ เราเป้นคนขี้อายชอบใครนี่ไม่เคยพูดค่ะว่าชอบ เราก็พอจะรู้ว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆค่ะ แต่เฮิร์ทอยู่วันเดียว 55555 แต่เป็นวันเดียวที่ร้องไห้หนักมาก เหมือนคนบ้าเลยแหละค่ะ พอวันต่อมาก็เริ่มเฉยๆ แต่ก็ยังมีความรู้สึกอยู่นิดๆนะ แบบว่าก็ยังชอบอยู่นั่นแหละ จนผ่านมาได้สักพัก พิมทักแชทเรามาค่ะ ถามเราประมาณว่ายังชอบเออยู่มั้ย เราก็บอกว่าเราไม่รู้ค่ะ คือมันก็ยังรู้สึกอยู่นิดๆอ่ะ พิมก็เลยถามว่า แล้วเราจะโอเคมั้ยถ้าเอจะจีบใครสักคนในกลุ่มเรา เราก็คิด เห้ยยย ใครมันจะไปโอเควะ แต่ดูๆจากเพื่อนเราเเล้วไม่น่าจะมีใครชอบเอนะ เพราะตอนเราบอกเพื่อนว่าชอบเอก็มีแต่คนบอกว่าห้ะแกชอบเอหรอ เอเนี่ยนะ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แต่ไปไปมามาพอเรารู้ว่าเอคุยกับใครอยู่เรานี่อึ้งไปเลยอ่ะค่ะ เป็นเพื่อนกลุ่มเราเอง สืบไปสืบมารู้ว่าเพื่อนเรา (ขอเรียกว่า พลอยนะคะ) ชอบเอมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่เคยบอกเราไม่เคยบอกเพื่อนคนไหนเลยค่ะ ช่วงนั้นนี่มีแต่เรื่องแย่ๆเข้ามาพร้อมกันเลยค่ะ รู้สึกเฟลมาก แต่ก้ดีขึ้นเพราะครอบครัวและคนรอบข้างค่ะ แล้วสุดท้ายพลอยกับเอก็ไปกันไม่รอดค่ะ ก็เลิกคุยกันไป ส่วนเราก็เริ่มเลิกชอบเอละค่ะ แล้วก็เริ่มรู้สึกดีดีกับเพื่อนอีกคนนึงค่ะ คือเค้าเหมือนมาทำให้เราหายเศร้าเรื่องเอได้
............................
ขอเรียกคนนี้ว่า บีนะคะ เรากับบี ปกติไม่ค่อยได้คุยกันหรอกค่ะ แต่บีก็ชอบมาแกล้งเราบ่อยๆ ยิ่งช่วงที่เราเฮิร์ทเรื่องเอเนี่ย พอบีมาแกล้งมันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากเลยค่ะ ตอนนั้นสับสนมากว่าที่เป็นอยู่เนี่ย เราชอบบีรึเปล่าน้า พอนานๆเข้าเราก็เริ่มรู้สึกชอบบีขึ้นมาจริงๆค่ะ แต่ยังเข็ดกับเรื่องที่แล้วก็เลยไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย แต่นานๆไปพอเห็นหน้าเค้าก็เริ่มใจสั่น โอ้ยยยย แต่ก่อนก็ไม่เป็นนี่นา แล้วเราเป็นคนที่ถ้าเราเริ่มชอบใครแล้วเราจะฝันถึงคนนั้นค่ะ ก็นั่นแหละค่ะเราฝันถึงบีด้วย มันเริ่มมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราเริ่มมั่นใจว่าเราชอบเค้าค่ะ แต่เราไม่คิดจะเข้าไปคุยนะกลัวเจ็บอีก ก็เลยแอบชอบอบู่เงียบๆค่ะ จนมันเริ่มทนไม่ไหวค่ะ ช่วงวันปีใหม่ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้คุยกัน เราเลยทักไลน์เค้าไปด้วยข้อความแฮปปี้นิวเยียร์อะไรทำนองนี้แหละค่ะ แล้วเราก็คุยกับบีมาเรื่อยๆ บีเป็นคนแรกและคนเดียวที่ตอบแชทเราตลอดไม่เคยหายไปไหน คือ บีจะเป็นคนที่ถ้าจะไม่ตอบไลน์ก็จะไม่เข้าไปอ่านข้อความนั้น หมดห่วงเรื่องอ่านไม่ตอบไปได้เลยค่ะ ถ้าคืนนั้นเราเป็นคนจบบทสนทนา วันต่อมาบีจะทักมาเองค่ะ เป็นอย่างนี้ทุกวัน เรามีความสุขมากค่ะ เพราะรู้สึกว่าไม่ต้องพยายามทักไปก็ได้คุยกันทุกวัน ข้อดีมันก็มีตรงนี้แหละค่ะ แต่ช่วงแรกๆเนี่ยเหมือนเราไปสืบมาแล้วพอรู้ว่าเค้ายังไม่ลืมความรักครั้งเก่าค่ะ แต่เราไม่รู้นะว่าเป็นใครอะไรยังไง เราก็ไม่ได้คิดอะไร แค่คิดว่าได้คุยกันแบบนี้ก้ดีแล้ว เวลาเจอกันที่คณะก็มีทักกันบ้าง เราไม่ค่อยกล้าสู้หน้าเค้าค่ะ เขิน ไม่กล้ามอง >_____<
เราคุยกันมาได้ประมาณสองเดือนค่ะ ช่วงนั้นใกล้สอบเราก็ไปห้องสมุดทุกวันเลย ปกติเราจะซ้อนมอไซค์เพื่อนตลอด แต่วันนั้นเพื่อนไม่อยู่ ร้อนก็ร้อนเราไม่อยากขับรถไปเองค่ะ เเต่อยากไปห้องสมุดมากเพราะรู้ว่าเค้าอยู่ที่นั่น เราก็คุยไลน์กันเค้าบอกว่าเค้าออกมาข้างนอกพอดีให้แวะไปรับมั้ย ตอนแรกเราก็เล่นตัวค่ะ แต่สุดท้ายก็ให้เค้ามารับ เราตื่นเต้นมากๆค่ะ เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ซ้อนมอไซค์ผู้ชายเนี่ย ถ้าไม่นับพ่อพี่และเพื่อนที่เป็นตุ๊ด 5555555555 ก่อนอื่นขอบอกว่าตอนที่เราชอบบีแรกๆเนี่ยเราคลั่งไคล้ท่าขับรถของเค้ามากค่ะ ไม่รู้ทำไมมันดูเท่ชะมัดเลย เห็นแล้วอยากซ้อนสักครั้ง แล้ววันนี้ฝันก็เป็นจริงค่ะ โอ้ยยย อยากจะกรี๊ดดดดังๆแต่ก็ต้องเก็บอาการค่ะ นั่งไปเกร็งไป ระหว่างทางเค้าก็ชวนเราคุย แต่มันไม่ค่อยได้ยินนี่สิคะ ต่างคนต่างใส่หมวกกันน็อค เวลาเค้าพูดเค้าก็จะหันหน้ามาทางขวา เราก้ยื่นหน้าไปฟังเค้าใกล้ๆค่ะ นึกภาพกันออกมั้ย คือมันใกล้มาก เราก็โคตรเขินอ่ะ แต่ถ้าไม่ทำงั้นก้ไม่ได้ยินที่เค้าพูด ฟินไปสิ >< ตอนไปถึงห้องสมุดเราก็พูดผิดพูดถูกเลยค่ะ เราเดินเข้าไปพร้อมกัน ตอนนั้นกลัวมีเพื่อนคนอื่นมาเห็นมากค่ะ ไม่อยากให้เอาไปนินทา แต่ก็ไม่มีใครเห็น รอดไป ^^ เราเป็นคนที่ชอบทำโน้ตย่อสรุปต่างๆค่ะ แล้วเค้าก็จะขอยืมเอาไปดู แต่จนใกล้วันจะสอบแล้วเค้าก็ไม่มาเอาสักที เราเลยไลน์ไปถามว่าจะเอาสรุปอยู่มั้ย ถ้าจะเอาต้องเอาวันนี้เท่านั้นนะ เพราะเราก็ยังไม่ได้อ่านทวนเลย เค้าก็เลยชวนเราออกไปข้างนอกค่ะ ไปหาอะไรกินกัน เค้าก็มารับเราที่หอค่ะ เพราะว่าทางมันค่อนข้างมืดเราไม่กล้าขับไปขับกลับคนเดียว ตอนนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากจริงๆค่ะ เค้าชวนคุยตลอดเลยทำให้เราไม่อึดอัด แต่ก็เกร็งๆค่ะ ไม่เคยออกมาข้างนอกกับผชสองต่อสองเลยสักครั้ง 5555 ดูเป็นชะนีที่อ่อนต่อโลกมาก แล้วเราเพิ่งมารู้ทีหลังค่ะว่าวันนั้นเป็นวันครบรอบ3 เดือนที่เราคุยกัน ฟออินอฟินไปสามวันแปดวัน >/////< หลังจากวันนั้นเรากับบีก็คุยกันมาตลอดเหมือนทุกวันค่ะ แต่เราเริ่มอึดอัด อยากได้ความชัดเจนอยากรู้ว่าที่คุยกันนี่ในฐานะอะไร เราก็เลยถามเค้าไปตรงๆเลยค่ะ ว่าคุยกับเราเนี่ยแบบไหน เค้าก็เลี่ยงที่จะตอบ บอกแค่ว่าไม่ว่าจะคุยกันแบบไหนแต่อยากให้คุยไปนานๆ เราก็เลยบอกว่าเราอยากรู้จริงๆ เราอึดอัดทำตัวไม่ถูก แล้วเค้าก็บอกว่า ไม่รู้สิ แล้วเป็นแบบนี้ต่อไปได้มั้ย ตอนนั้นจากที่คิดว่าจะเลิกคุยกับเค้า เราก็ใจอ่อนเลยค่ะ แต่ก็ยังอยากรู้นะว่าเค้าคิดอะไร เค้าบอกว่าเค้าก็รู้สึกดีแต่ยังไม่ถึงกับจะจีบเพราะเค้ายังไม่อยากมีใคร เราก็โอเค คุยต่อแบบนี้ก็ได้ บีบอกกับเราว่าถ้าเจอคนดีๆไม่ต้องรอเค้า บีไม่อยากให้เรายึดติดกับเค้าค่ะ เหมือนให้โอกาสกันและกัน แต่เราคงทนไม่ได้ถ้าสักวันเค้าหนีไปมีแฟน เราคงเสียใจมากๆ แต่ก็ยังคุยกันต่อค่ะ เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น จนผ่านมาได้ประมาณสองอาทิตย์ เราสืบรู้มาว่าบีชอบคนคนหนึ่งอยู่ แต่คนนั้นเป็นดี้ แต่เค้าก็ยังชอบอยู่นะคะ เราก็เลยคิดว่าถ้าสักวันเค้าจริงจังกับผญคนนั้นขึ้นมาจริงๆเราจะทำยังไง หรือเราควรเลิกคุยไปเลย แล้วมันก็ทนไม่ไหวค่ะ วันนั้น เราบอกเค้าไปตรงๆเลยว่า ไปคุยกับคนที่แกชอบเถอะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า แล้วเพื่อนกันคุยกันไม่ได้หรอ เราก็บอกไปว่าไม่ได้แล้ว ตอนนั้นพิมไปไม่ได้คิดค่ะ ใช้อารมณ์ล้วนๆ เฮ้อออ ไม่ดีเลย TT เค้าก้บอกว่าแล้วแต่เราละกัน ตอนนั้นเราก็เฟลนะ แต่คิดว่าต้องทนให้ได้ ละวันต่อมาก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ วันแรกมันก็ทนได้นะ แต่วันที่สองเริ่มดราม่า อยากกลับไปคุยเหมือนเดิม แต่ก็คิดว่าเราเป็นคนบอกเองว่าไม่อยากคุยแล้ว แล้วจะกลับไปภายในสองวันเนี่ยนะ เร็วไปมั้ง เพื่อนเราก็บอกนะว่าให้กลับไปคุยกันเหมือนเพื่อนดีกว่าไม่คุยเลย อย่างน้อยก็เพื่อนคนนึงต้องเรียนด้วยกันอีกหลายปี เราก็โอเค รอสักสัปดาห์หนึ่งก่อนก็แล้วกันค่อยทักไป วันที่สองเนี่ยความรู้สึกมันตีกันมากเลยค่ะ ตอนนี้มี ผชเข้ามาวนเวียนในหัวถึง 5 คน คือสำหรับเรามันเยอะมากจนเราสับสน คนแรกก็บีนี่แหละค่ะ อีกคนเป็นเพื่อนเก่าเรียนหมออยู่ค่ะ เคยคิดจะคุยด้วยแต่หมอเรียนหนักมากไม่มีเวลาคุยกับเราเหมือนบี ตอนนั้นเลยเลือกคุยกับบีเหมือนเดิมค่ะ แล้วก็มีรุ่นพี่อีกสามคนค่ะ มีปลื้มๆพี่ปีสองคนนึง เราไปขอคำปรึกษาพี่เค้าเรื่องบีใน ask พี่เค้าตอบมาดีมากๆอ่ะ ละก็มีพี่อีกคนคอยมาคุยด้วยใน ask ละก็คนสุดท้ายเป็นพี่ปีสูงค่ะ อายุเราห่างกันมาก แต่พี่เค้าเนี่ยตรงเสป็คทุกอย่างเลยค่ะ ตอนเราคุยกับบีเราเคยคิดนะคะว่าเราชอบบีจริงๆรึเปล่า เพราอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนกัน คิดไม่ตรงกัน คงไปกันไม่รอด แต่ที่เรายังคุยเนี่ยเป็นเพราะเราเหงารึเปล่า??? เลยไม่อยากเสียเค้าไป จนวันที่เลิกคุยกันนี่เราก็ยังไม่รู้เลยค่ะว่าเรารู้สึกอะไรยังไง แล้ววันนั้นพี่ปีสูงก้ทักมาค่ะ ขอเรียกว่าพี่ซีนะคะ พี่เค้าชวนเรากลับมอด้วยกันค่ะพอดีพี่เค้าเอารถกลับมา เราก็ตอบตกลงไป แล้วเราก้ไปซื้อของฝากพี่เค้าค่ะตอนนั้นเราค่อนข้างงงกับตัวเองค่ะ เราเลือกขนมไปยิ้มไป บ้าป่ะเนี่ย เรารู้สึกอะไรหรอ?? คือเพิ่งเลิกคุยกับบีได้สองวัน ทำไมเรารู้สึกดีกับพี่ซีง่ายจัง แล้วที่กลับมอเนี่ยกลับกันแค่สองคน แต่พี่ซีไว้ใจได้ 100 % ค่ะ ตอนแรกๆก็กลัวนะคะ กลัวทำตัวไม่ถูก กลัวบนรถมันเงียบ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ พี่เค้าชวนคุยตลอดทางเลย ทำให้เราไม่อึดอัด พอได้คุยกันมากขึ้นเราก็รู้สึกว่าเห้ยยพี่เค้าเนี่ยโคตรตรงเสปคเลย เราชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความเป็นผู้นำ แล้วก็ดูอบอุ่น แต่ก็คิดว่าอายุเราห่างกันเกินไป เราคงเป็นแค่เด็กน้อยคนนึงในสายตาพี่เค้า ก็เลยคิดว่า แค่ชอบแบบนี้ก็แล้วกัน ไม่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น ขอแค่เป็นพี่ชายน้องสาวกันก็พอแล้ว ^^ อ้อลืมบอกไปค่ะพี่เค้าร้องเพลงเพราะมากๆเลยตอนอยู่บนรถเนี่ย พยายามบอกตัวเองว่าห้ามชอบนะๆ แต่ก็ปลื้มหนักเข้าไปอีก โอ้ยย ปวดหัวสุดๆค่ะ ไม่อยากรู้สึกมากไปกว่านี้ นี่เรารับใครเข้ามาในใจมากเกินไปรึเปล่า??? เหนื่อยชะมัด บอกตัวเองตลอดว่าอย่ารู้สึกดีกับพี่ซีนะ แต่ก็อย่างที่บอกแหละค่ะถ้าเราเริ่มชอบใครเราจะฝันถึงคนนั้น แล้ววันนั้นเราก็ฝันถึงพี่ซีเลยค่ะ โอ้ยยย ให้ตายเถอะ เกลียดตัวเองจริงๆ
......................... ตอนนี้เราสับสนมากค่ะว่าจะเอายังไงต่อ แต่ที่แน่ๆเราจะไม่ยุ่งกับพี่ซีเด็ดขาด !!! ไม่ได้ยังไงก็ไม่ได้ ก็เหลือเรื่องบีนี่แหละค่ะ ไม่รู้จะเอายังไง กลัวจะเสียใจ กลัวทักไปแล้วคุยแบบเพื่อนไม่ได้ กลัวจะกลับไปชอบเค้าอีก เพราะตอนนี้รู้แล้วว่าเค้าชอบคนอื่น ยังไงก็เสียใจแน่ๆถ้าคิดมากกว่าเพื่อน TT^TT มืดแปดด้านค่ะ ขอความเห็นจากทุกคนทีค่ะ ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี
หรือเราไม่ควรมีความรัก???
ถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยมาณที่นี่ด้วยนะคะ ครั้งแรกตื่นเต้นมากๆเลยค่ะ
...............เข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะคะ ตอนนี้เราเรียนปีหนึ่ง ที่ม.รัฐแห่งหนึ่งอยู่ค่ะเรียนอยู่คณะที่ผชหายากมากๆค่ะ 555 จากที่ผชน้อยอยู่แล้ว หักพวกที่เป็นตุ๊ดเป็นเกย์พวกที่มีแฟนไปก็แทบจะหมดคณะแล้วแหละค่ะ คิดละก็เศร้า เป็นชะนีที่ไร้จุดยืน ตอนเข้ามาแรกๆก็ได้เจอสังคมใหม่ เพื่อนใหม่ แต่ก็ยังไม่ได้ชอบใครจริงจัง จนอยู่มาได้สักสองเดือน เราก็เริ่มชอบเพื่อนผชคนหนึ่งค่ะ (ขอใช้นามสมมติว่า เอ นะคะ) เอเป็นคนที่ตัวสูงมาก น่าจะสูงที่สุดในรุ่นมั้งคะ แต่เราเนี่ยเตี้ยมาก เตี้ยสุดในรุ่นเลยมั้ง โอ้ยยยต่างกันราวฟ้ากับเหว เรารู้จักกันมาก่อนที่จะเปิดเทอมค่ะ ตั้งแต่ตอนที่เพิ่งมีไลน์ของรุ่นแรกๆ แต่ตอนเปิดเทอมแทบจะไม่ได้คุยกันเลย เอดูเป็นคนขี้อายค่ะส่วนเราก็ไม่ค่อยพูด ถ้าไม่ได้สนิทอะไรทำนองนี้ จนวันนึงเราตัดสินใจทักแชทเฟสเอไปค่ะ ก็ได้คุยกันนิดๆหน่อยๆ ตัวจริงกับในแชทของเอนี่คนละเรื่องกันเลยค่ะ ในแชทนี่พูดเก่งกว่าตัวจริงมากๆ 555 เราคุยกับเอไปสักพัก ก็มีเพื่อนผญในกลุ่มเค้าคนนึงค่ะ(ขอเรียกว่า พิมนะคะ )เราก็พอรู้จักและเคยคุยกันค่ะ พิมถามว่าเราชอบใคร ตอนแรกเราก็ไม่บอกหรอกค่ะ แต่เค้าเนี่ยดันเดาถูก ก็ยังแปลกใจรู้ได้ไงวะ ?? พิมพ์ก็เชียร์เรานะบอกว่าจีบเอเลยๆ โสดอะไรทำนองนี้ แต่เราก็ไม่ได้ทำแบบนั้นหรอกค่ะ ไม่อยากบุกมากเกินไป อยากคุยไปเรื่อยๆมากกว่า มันก็มีความสุขดีนะคะ แล้วมาวันนึงพิมก็มาบอกเราว่าเอมีคนที่ชอบแล้ว ให้เราตัดใจ เราก้คิดว่าแล้วตัดใจทำไมอ่ะ แค่ชอบนี่ไม่ได้หรอวะ คือพิมเค้าไม่อยากให้เรารู้สึกมากไปกว่านี้ค่ะ กลัวเราจะเจ็บ เราพยายามสืบตลอดเลยว่าเอชอบใคร คิดไปต่างๆนานาว่าคนนี้รึเปล่าคนนั้นรึเปล่า แต่สุดท้ายก็มารู้จากพิมนี่แหละว่า คนที่เอชอบคือเพื่อนสนิทของพิมค่ะ แต่ผญคนนั้นมีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราก็เศร้าๆนะคะ เอก็เศร้าค่ะเศร้ากว่าเราอีกมั้ง เพราะเอกับผญคนนั้นก็เจอกันบ่อย ก็ทำนองว่าอยู่กลุ่มเดียวกันนั่นแหละ แต่กลุ่มใหญ่ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ตัดใจนะคะคิดว่าเราก็ยังมีหวังนี่ตราบใดที่เค้ายังไม่มีใคร แต่เรื่องมันก็มาจบตรงที่ว่าเค้าบอกว่าคิดกับเราแค่เพื่อนค่ะ ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่เอไม่ได้บอกเราเองนะคะ อันนี้ทั้งพิมและเพื่อนสนิทของเราไปถามมาให้ เราไม่กล้าถามเองหรอกค่ะ เราเป้นคนขี้อายชอบใครนี่ไม่เคยพูดค่ะว่าชอบ เราก็พอจะรู้ว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆค่ะ แต่เฮิร์ทอยู่วันเดียว 55555 แต่เป็นวันเดียวที่ร้องไห้หนักมาก เหมือนคนบ้าเลยแหละค่ะ พอวันต่อมาก็เริ่มเฉยๆ แต่ก็ยังมีความรู้สึกอยู่นิดๆนะ แบบว่าก็ยังชอบอยู่นั่นแหละ จนผ่านมาได้สักพัก พิมทักแชทเรามาค่ะ ถามเราประมาณว่ายังชอบเออยู่มั้ย เราก็บอกว่าเราไม่รู้ค่ะ คือมันก็ยังรู้สึกอยู่นิดๆอ่ะ พิมก็เลยถามว่า แล้วเราจะโอเคมั้ยถ้าเอจะจีบใครสักคนในกลุ่มเรา เราก็คิด เห้ยยย ใครมันจะไปโอเควะ แต่ดูๆจากเพื่อนเราเเล้วไม่น่าจะมีใครชอบเอนะ เพราะตอนเราบอกเพื่อนว่าชอบเอก็มีแต่คนบอกว่าห้ะแกชอบเอหรอ เอเนี่ยนะ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แต่ไปไปมามาพอเรารู้ว่าเอคุยกับใครอยู่เรานี่อึ้งไปเลยอ่ะค่ะ เป็นเพื่อนกลุ่มเราเอง สืบไปสืบมารู้ว่าเพื่อนเรา (ขอเรียกว่า พลอยนะคะ) ชอบเอมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่เคยบอกเราไม่เคยบอกเพื่อนคนไหนเลยค่ะ ช่วงนั้นนี่มีแต่เรื่องแย่ๆเข้ามาพร้อมกันเลยค่ะ รู้สึกเฟลมาก แต่ก้ดีขึ้นเพราะครอบครัวและคนรอบข้างค่ะ แล้วสุดท้ายพลอยกับเอก็ไปกันไม่รอดค่ะ ก็เลิกคุยกันไป ส่วนเราก็เริ่มเลิกชอบเอละค่ะ แล้วก็เริ่มรู้สึกดีดีกับเพื่อนอีกคนนึงค่ะ คือเค้าเหมือนมาทำให้เราหายเศร้าเรื่องเอได้
............................
ขอเรียกคนนี้ว่า บีนะคะ เรากับบี ปกติไม่ค่อยได้คุยกันหรอกค่ะ แต่บีก็ชอบมาแกล้งเราบ่อยๆ ยิ่งช่วงที่เราเฮิร์ทเรื่องเอเนี่ย พอบีมาแกล้งมันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากเลยค่ะ ตอนนั้นสับสนมากว่าที่เป็นอยู่เนี่ย เราชอบบีรึเปล่าน้า พอนานๆเข้าเราก็เริ่มรู้สึกชอบบีขึ้นมาจริงๆค่ะ แต่ยังเข็ดกับเรื่องที่แล้วก็เลยไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย แต่นานๆไปพอเห็นหน้าเค้าก็เริ่มใจสั่น โอ้ยยยย แต่ก่อนก็ไม่เป็นนี่นา แล้วเราเป็นคนที่ถ้าเราเริ่มชอบใครแล้วเราจะฝันถึงคนนั้นค่ะ ก็นั่นแหละค่ะเราฝันถึงบีด้วย มันเริ่มมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราเริ่มมั่นใจว่าเราชอบเค้าค่ะ แต่เราไม่คิดจะเข้าไปคุยนะกลัวเจ็บอีก ก็เลยแอบชอบอบู่เงียบๆค่ะ จนมันเริ่มทนไม่ไหวค่ะ ช่วงวันปีใหม่ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้คุยกัน เราเลยทักไลน์เค้าไปด้วยข้อความแฮปปี้นิวเยียร์อะไรทำนองนี้แหละค่ะ แล้วเราก็คุยกับบีมาเรื่อยๆ บีเป็นคนแรกและคนเดียวที่ตอบแชทเราตลอดไม่เคยหายไปไหน คือ บีจะเป็นคนที่ถ้าจะไม่ตอบไลน์ก็จะไม่เข้าไปอ่านข้อความนั้น หมดห่วงเรื่องอ่านไม่ตอบไปได้เลยค่ะ ถ้าคืนนั้นเราเป็นคนจบบทสนทนา วันต่อมาบีจะทักมาเองค่ะ เป็นอย่างนี้ทุกวัน เรามีความสุขมากค่ะ เพราะรู้สึกว่าไม่ต้องพยายามทักไปก็ได้คุยกันทุกวัน ข้อดีมันก็มีตรงนี้แหละค่ะ แต่ช่วงแรกๆเนี่ยเหมือนเราไปสืบมาแล้วพอรู้ว่าเค้ายังไม่ลืมความรักครั้งเก่าค่ะ แต่เราไม่รู้นะว่าเป็นใครอะไรยังไง เราก็ไม่ได้คิดอะไร แค่คิดว่าได้คุยกันแบบนี้ก้ดีแล้ว เวลาเจอกันที่คณะก็มีทักกันบ้าง เราไม่ค่อยกล้าสู้หน้าเค้าค่ะ เขิน ไม่กล้ามอง >_____<
เราคุยกันมาได้ประมาณสองเดือนค่ะ ช่วงนั้นใกล้สอบเราก็ไปห้องสมุดทุกวันเลย ปกติเราจะซ้อนมอไซค์เพื่อนตลอด แต่วันนั้นเพื่อนไม่อยู่ ร้อนก็ร้อนเราไม่อยากขับรถไปเองค่ะ เเต่อยากไปห้องสมุดมากเพราะรู้ว่าเค้าอยู่ที่นั่น เราก็คุยไลน์กันเค้าบอกว่าเค้าออกมาข้างนอกพอดีให้แวะไปรับมั้ย ตอนแรกเราก็เล่นตัวค่ะ แต่สุดท้ายก็ให้เค้ามารับ เราตื่นเต้นมากๆค่ะ เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ซ้อนมอไซค์ผู้ชายเนี่ย ถ้าไม่นับพ่อพี่และเพื่อนที่เป็นตุ๊ด 5555555555 ก่อนอื่นขอบอกว่าตอนที่เราชอบบีแรกๆเนี่ยเราคลั่งไคล้ท่าขับรถของเค้ามากค่ะ ไม่รู้ทำไมมันดูเท่ชะมัดเลย เห็นแล้วอยากซ้อนสักครั้ง แล้ววันนี้ฝันก็เป็นจริงค่ะ โอ้ยยย อยากจะกรี๊ดดดดังๆแต่ก็ต้องเก็บอาการค่ะ นั่งไปเกร็งไป ระหว่างทางเค้าก็ชวนเราคุย แต่มันไม่ค่อยได้ยินนี่สิคะ ต่างคนต่างใส่หมวกกันน็อค เวลาเค้าพูดเค้าก็จะหันหน้ามาทางขวา เราก้ยื่นหน้าไปฟังเค้าใกล้ๆค่ะ นึกภาพกันออกมั้ย คือมันใกล้มาก เราก็โคตรเขินอ่ะ แต่ถ้าไม่ทำงั้นก้ไม่ได้ยินที่เค้าพูด ฟินไปสิ >< ตอนไปถึงห้องสมุดเราก็พูดผิดพูดถูกเลยค่ะ เราเดินเข้าไปพร้อมกัน ตอนนั้นกลัวมีเพื่อนคนอื่นมาเห็นมากค่ะ ไม่อยากให้เอาไปนินทา แต่ก็ไม่มีใครเห็น รอดไป ^^ เราเป็นคนที่ชอบทำโน้ตย่อสรุปต่างๆค่ะ แล้วเค้าก็จะขอยืมเอาไปดู แต่จนใกล้วันจะสอบแล้วเค้าก็ไม่มาเอาสักที เราเลยไลน์ไปถามว่าจะเอาสรุปอยู่มั้ย ถ้าจะเอาต้องเอาวันนี้เท่านั้นนะ เพราะเราก็ยังไม่ได้อ่านทวนเลย เค้าก็เลยชวนเราออกไปข้างนอกค่ะ ไปหาอะไรกินกัน เค้าก็มารับเราที่หอค่ะ เพราะว่าทางมันค่อนข้างมืดเราไม่กล้าขับไปขับกลับคนเดียว ตอนนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากจริงๆค่ะ เค้าชวนคุยตลอดเลยทำให้เราไม่อึดอัด แต่ก็เกร็งๆค่ะ ไม่เคยออกมาข้างนอกกับผชสองต่อสองเลยสักครั้ง 5555 ดูเป็นชะนีที่อ่อนต่อโลกมาก แล้วเราเพิ่งมารู้ทีหลังค่ะว่าวันนั้นเป็นวันครบรอบ3 เดือนที่เราคุยกัน ฟออินอฟินไปสามวันแปดวัน >/////< หลังจากวันนั้นเรากับบีก็คุยกันมาตลอดเหมือนทุกวันค่ะ แต่เราเริ่มอึดอัด อยากได้ความชัดเจนอยากรู้ว่าที่คุยกันนี่ในฐานะอะไร เราก็เลยถามเค้าไปตรงๆเลยค่ะ ว่าคุยกับเราเนี่ยแบบไหน เค้าก็เลี่ยงที่จะตอบ บอกแค่ว่าไม่ว่าจะคุยกันแบบไหนแต่อยากให้คุยไปนานๆ เราก็เลยบอกว่าเราอยากรู้จริงๆ เราอึดอัดทำตัวไม่ถูก แล้วเค้าก็บอกว่า ไม่รู้สิ แล้วเป็นแบบนี้ต่อไปได้มั้ย ตอนนั้นจากที่คิดว่าจะเลิกคุยกับเค้า เราก็ใจอ่อนเลยค่ะ แต่ก็ยังอยากรู้นะว่าเค้าคิดอะไร เค้าบอกว่าเค้าก็รู้สึกดีแต่ยังไม่ถึงกับจะจีบเพราะเค้ายังไม่อยากมีใคร เราก็โอเค คุยต่อแบบนี้ก็ได้ บีบอกกับเราว่าถ้าเจอคนดีๆไม่ต้องรอเค้า บีไม่อยากให้เรายึดติดกับเค้าค่ะ เหมือนให้โอกาสกันและกัน แต่เราคงทนไม่ได้ถ้าสักวันเค้าหนีไปมีแฟน เราคงเสียใจมากๆ แต่ก็ยังคุยกันต่อค่ะ เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น จนผ่านมาได้ประมาณสองอาทิตย์ เราสืบรู้มาว่าบีชอบคนคนหนึ่งอยู่ แต่คนนั้นเป็นดี้ แต่เค้าก็ยังชอบอยู่นะคะ เราก็เลยคิดว่าถ้าสักวันเค้าจริงจังกับผญคนนั้นขึ้นมาจริงๆเราจะทำยังไง หรือเราควรเลิกคุยไปเลย แล้วมันก็ทนไม่ไหวค่ะ วันนั้น เราบอกเค้าไปตรงๆเลยว่า ไปคุยกับคนที่แกชอบเถอะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า แล้วเพื่อนกันคุยกันไม่ได้หรอ เราก็บอกไปว่าไม่ได้แล้ว ตอนนั้นพิมไปไม่ได้คิดค่ะ ใช้อารมณ์ล้วนๆ เฮ้อออ ไม่ดีเลย TT เค้าก้บอกว่าแล้วแต่เราละกัน ตอนนั้นเราก็เฟลนะ แต่คิดว่าต้องทนให้ได้ ละวันต่อมาก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ วันแรกมันก็ทนได้นะ แต่วันที่สองเริ่มดราม่า อยากกลับไปคุยเหมือนเดิม แต่ก็คิดว่าเราเป็นคนบอกเองว่าไม่อยากคุยแล้ว แล้วจะกลับไปภายในสองวันเนี่ยนะ เร็วไปมั้ง เพื่อนเราก็บอกนะว่าให้กลับไปคุยกันเหมือนเพื่อนดีกว่าไม่คุยเลย อย่างน้อยก็เพื่อนคนนึงต้องเรียนด้วยกันอีกหลายปี เราก็โอเค รอสักสัปดาห์หนึ่งก่อนก็แล้วกันค่อยทักไป วันที่สองเนี่ยความรู้สึกมันตีกันมากเลยค่ะ ตอนนี้มี ผชเข้ามาวนเวียนในหัวถึง 5 คน คือสำหรับเรามันเยอะมากจนเราสับสน คนแรกก็บีนี่แหละค่ะ อีกคนเป็นเพื่อนเก่าเรียนหมออยู่ค่ะ เคยคิดจะคุยด้วยแต่หมอเรียนหนักมากไม่มีเวลาคุยกับเราเหมือนบี ตอนนั้นเลยเลือกคุยกับบีเหมือนเดิมค่ะ แล้วก็มีรุ่นพี่อีกสามคนค่ะ มีปลื้มๆพี่ปีสองคนนึง เราไปขอคำปรึกษาพี่เค้าเรื่องบีใน ask พี่เค้าตอบมาดีมากๆอ่ะ ละก็มีพี่อีกคนคอยมาคุยด้วยใน ask ละก็คนสุดท้ายเป็นพี่ปีสูงค่ะ อายุเราห่างกันมาก แต่พี่เค้าเนี่ยตรงเสป็คทุกอย่างเลยค่ะ ตอนเราคุยกับบีเราเคยคิดนะคะว่าเราชอบบีจริงๆรึเปล่า เพราอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนกัน คิดไม่ตรงกัน คงไปกันไม่รอด แต่ที่เรายังคุยเนี่ยเป็นเพราะเราเหงารึเปล่า??? เลยไม่อยากเสียเค้าไป จนวันที่เลิกคุยกันนี่เราก็ยังไม่รู้เลยค่ะว่าเรารู้สึกอะไรยังไง แล้ววันนั้นพี่ปีสูงก้ทักมาค่ะ ขอเรียกว่าพี่ซีนะคะ พี่เค้าชวนเรากลับมอด้วยกันค่ะพอดีพี่เค้าเอารถกลับมา เราก็ตอบตกลงไป แล้วเราก้ไปซื้อของฝากพี่เค้าค่ะตอนนั้นเราค่อนข้างงงกับตัวเองค่ะ เราเลือกขนมไปยิ้มไป บ้าป่ะเนี่ย เรารู้สึกอะไรหรอ?? คือเพิ่งเลิกคุยกับบีได้สองวัน ทำไมเรารู้สึกดีกับพี่ซีง่ายจัง แล้วที่กลับมอเนี่ยกลับกันแค่สองคน แต่พี่ซีไว้ใจได้ 100 % ค่ะ ตอนแรกๆก็กลัวนะคะ กลัวทำตัวไม่ถูก กลัวบนรถมันเงียบ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ พี่เค้าชวนคุยตลอดทางเลย ทำให้เราไม่อึดอัด พอได้คุยกันมากขึ้นเราก็รู้สึกว่าเห้ยยพี่เค้าเนี่ยโคตรตรงเสปคเลย เราชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความเป็นผู้นำ แล้วก็ดูอบอุ่น แต่ก็คิดว่าอายุเราห่างกันเกินไป เราคงเป็นแค่เด็กน้อยคนนึงในสายตาพี่เค้า ก็เลยคิดว่า แค่ชอบแบบนี้ก็แล้วกัน ไม่คาดหวังอะไรทั้งสิ้น ขอแค่เป็นพี่ชายน้องสาวกันก็พอแล้ว ^^ อ้อลืมบอกไปค่ะพี่เค้าร้องเพลงเพราะมากๆเลยตอนอยู่บนรถเนี่ย พยายามบอกตัวเองว่าห้ามชอบนะๆ แต่ก็ปลื้มหนักเข้าไปอีก โอ้ยย ปวดหัวสุดๆค่ะ ไม่อยากรู้สึกมากไปกว่านี้ นี่เรารับใครเข้ามาในใจมากเกินไปรึเปล่า??? เหนื่อยชะมัด บอกตัวเองตลอดว่าอย่ารู้สึกดีกับพี่ซีนะ แต่ก็อย่างที่บอกแหละค่ะถ้าเราเริ่มชอบใครเราจะฝันถึงคนนั้น แล้ววันนั้นเราก็ฝันถึงพี่ซีเลยค่ะ โอ้ยยย ให้ตายเถอะ เกลียดตัวเองจริงๆ
......................... ตอนนี้เราสับสนมากค่ะว่าจะเอายังไงต่อ แต่ที่แน่ๆเราจะไม่ยุ่งกับพี่ซีเด็ดขาด !!! ไม่ได้ยังไงก็ไม่ได้ ก็เหลือเรื่องบีนี่แหละค่ะ ไม่รู้จะเอายังไง กลัวจะเสียใจ กลัวทักไปแล้วคุยแบบเพื่อนไม่ได้ กลัวจะกลับไปชอบเค้าอีก เพราะตอนนี้รู้แล้วว่าเค้าชอบคนอื่น ยังไงก็เสียใจแน่ๆถ้าคิดมากกว่าเพื่อน TT^TT มืดแปดด้านค่ะ ขอความเห็นจากทุกคนทีค่ะ ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี