สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเรานะคะ คือว่าบ้านเราอยู่ไกลจาก รร. แล้วทีนี้ก็จะมีเพื่อนรุ่นเดียวกัน แล้วก็รุ่นพี่ที่อยู่บ้านใกล้ๆกัน ปกติก็จะไป รร.ด้วยกันอยู่ตลอด แล้วเราก็แอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่ไป รร.ด้วยกันตลอด แต่วันนึงแม่เราจะไปส่งที่ รร. แม่เราก็เลยชวนพวกเพื่อนๆ แล้วก็รุ่นพี่ไปด้วยกัน(ไปรถแม่เรานะ) แต่ทีนี้คนไปหลายคน รถก็เลยเต็ม เราขึ้นไปนั่งข้างหน้าคนเดียว ก็ชวนเพื่อนพี่หญิงด้วยกันมานั่งตัก(เราตัวใหญ่ เพื่อนตัวเล็กกว่าเราเยอะนะ) แต่พอชวนเพื่อนเรากลับไม่ยอมมานั่งด้วย จะนั่งข้างหลังอย่างเดียว เพราะนางหวังจะนั่งกับพี่ที่เราชอบ(พูดตรงๆนะ เราไม่ได้เเรง คือนางคนนี้แรดมาก แล้วก็แอบชอบพี่คนเดียวกับเราอยู่ด้วย) ทีนี้พอนางไม่ยอมมานั่งกับเรา พวกข้างหลังเลยนั่งเบียดกัน เราก็ชวนแล้วชวนอีกให้นางมานั่งกับเรา แต่ก็ไม่ยอม เราเลยปล่อยๆไป พอข้างหลังเต็ม พี่คนที่เราแอบชอบ ก็บอกให้นางมานั่งตักก็ได้ จะได้ไม่เบียด พอได้ยินประโยคนั้น นางรีบขยับตัวขึเนไปนั่งตักพี่คนนั้นอย่างเร็วเลย คงจะรอมานานสินะ เราแทบจะร้องไห้ แต่พยายามหันไปข้างหลัง ก็เห็นพี่คนที่เราแอบชอบเมินหน้าออกจากตัวนาง เราก็เริ่มโล่งใจว่าพี่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับนางแน่นอน แต่ก็อดเจ็บใจไม่ได้ พอถึงโรงเรียน เราก็เลยสวัสดีแม่เรา แล้วรีบลงจากรถ เเละก็วิ่งไปหาเพื่อนสนิทเรา แล้วเราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนเราฟัง แล้วน้ำตามันก็ไหลมาเอง แล้วพี่คนนั้นก็เดินมาพอดี เราเลยรีบก้มหน้าวิ่งไปเลย พอมาตอนเย็นก็ต้องกลับด้วยกันเหมือนเดิม แต่นางคนนั้น ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ได้สนใจอะไร เราเจ็บใจมาก เพื่อนๆคนอื่นๆคิดว่าเราควรเลิกคบเพื่อนคนนี้มั้ยคะ หรือมีความเห็นอื่นๆช่วยบอกเราหน่อยค่ะ
ขอบคุณค่ะ