ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ เราอยู่กับแฟนมาได้ 7 ปี เรากับแฟนอายุเท่ากัน 29 ปี ทำงานเป็นพนักงานรัฐแห่งหนึ่ง(ขอไม่บอกจังหวัดนะคะ) เรากับแฟนไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงเลย ที่ทะเลาะกันก็มีแต่เรื่องเมา แฟนเราเป็นคนที่เมาแล้วชอบอาละวาดหาเรื่อง แฟนเราทำงานเป็นช่างประจำโรงแรมแห่งหนึ่ง ปกติก็จะสลับกันไปรับไปส่งเพราะมีรถคันเดียว หลังๆเริ่มแปลกไม่ยอมให้เราไปรับที่ทำงาน เราก็ไม่เอะใจอะไร นานเข้าก็เริ่มเมาทุกวันไม่กลับบ้านอ้างว่านอนที่ทำงาน เราก็ถามตลอดว่า"ที่ทำงานเค้าไม่ว่าหรอ?" แฟนเราก็บอกตลอด(ผู้จัดการอายุ43ปี) "ผู้จัดการใจดีไม่ว่าหรอก แถมยกห้องใก้เลย1ห้อง" มันน่าสงสัยก็ตอนนี้นี่แหละ และแล้วต่อมเมียก็เริ่มทำงาน(คนเป็นเมียคงเข้าใจต่อมนี้ดี 555) มือถือก็เริ่มให้ให้เราเล่น แต่งตัวหล่อใส่น้ำหอมออกบ้านทุกวัน เริ่มกลับบ้านไม่เป็นเวลา เมากลับมาก็ชวนทะเลาะด่าเราเลวอย่างนั้นไม่ดีอย่างนี้ หลังเริ่มไปทำงานบ้างไม่ไปบ้างแต่ยังมีเงินใช้ งานไม่ทำตื่นมากินเบียร์เล่นเกมส์ เราก็เริ่มทะเลาะกันหนักขึ้นเพราะเงินไม่พอใช้ เงินเดือนเราคนเดียวใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ทำตัวแบบนี้อยู่ประมาณ 2เดือน แล้วเวลาของเราก็มาถึงเมื่อมันหลับ สิ่งที่เราต้องตกใจคือไลน์ที่แฟนเรากับผู้จัดการยังคุยกันอยู่ ทั้งๆที่ลาออกจากที่ทำงานแล้ว "คุณพระ!!! อีป้าผู้จัดการเล่นผัวกุแล้วววว" สติแตกซิงานนี้ "ถึงว่าเวลาแฟนไม่ไปทำงานก็โทรตาม ยังมีหน้าโทรตามที่เบอร์เราด้วย" เช้ามาก็ต้องถามซิ แต่สิ่งที่ได้จากการถามคือ "อย่าไปยุ่งกับเค้านะ เค้าช่วยเหลืออยู่ เค้าหางานใๆห้อยู่" คือไร เราเลยตัดสินใจโทรหาผจก.ถามมันตรงๆเลยแล้วกัน "พี่คะ หนูเป็นแฟนของmนะคะ"
ขอใช้Mแทนแฟนเรา L แทนอีผจก.นะคะ) L: มีอะไรคะ? เรา: พี่มีอะไรกับMแล้วใช่มั๊ยคะ!! L:แล้วน้องคิดว่ายังไงละ ได้กันแล้ว (หน้าชาน้ำตาแตกซิคะงานนี้) เรา: พี่รู้มั๊ยคะว่าเค้ามีแฟนแล้ว? L: รู้คะแล้วน้องจะให้พี่ทำยังไงพี่ชอบM Mขยันทำงานดี (เอ่อ! พูดไม่ออกเลย) เรา:การที่จะมีลูกน้องดีๆ ต้องเอาตัวเข้าแลกด้วยหรอคะ? L: พี่ชอบเค้าเอ็นดู(ชิ๊! ดูเอ็นด้วยละซิ)สงสารอยากช่วย พี่ขอโทษนะพี่จะไม่ยุ่งกับพวกเธออีก แต่มันไม่จบแค่นั้นไอ้Mมันก็ติดเคยสบายละเพราะอีป้านี่ให้ตังส์ใช้ เริ่มหาทางไปอยู่ด้วยกัน Lนี่ลงทุนขนาดจะซื้อรถดาวน์รถให้กันเลยนะ เราทนไม่ไหวปรึกษาแม่ แม่ก็คุยกับMแม่บอกให้แยกกันอยู่ไปเลย เลิกไปเลยก็ดี จังหวะMมาบอกเราว่าได้งานที่กรุงเทพเงินเดือน80,000 เราเลยบอกว่าไปเลย วันเดินทางเราก็โทรหาตลอด Mก็พยายามวางตลอด "ซื้อของอยู่กับแม่" เราก็ลองเงียบบ้างไม่โทรไป หายไปสัก2วัน โทรกลับมาเหงา ไม่เหมือนบ้านเราเลยไปไหนก็ไม่ได้งานก็ไม่ดี(สมน้ำหนามัน555) เราก็เลยว่าไม่ไหวก็กลับมา ไปได้อาทิตย์เดียวกลับมาจริงๆ แต่มาเที่ยวนี้ไม่นานเรื่องก็แดงอีก เพราะL โทรตาม ถามว่าทำไมMไม่ไปทำงานนู่นนี่นั่น แล้วก็ได้ความว่า "งานที่กรุงเทพLเป็นคนหาให้ ห้องเช่าLก็หาให้เช่นกันที่บอกว่าซื้อของทุกอย่างLจัดการให้หมด" Lมันว่าแฟนเรารักสบาย"เธอกลับไปอยู่กับเมียเธอมีรถมีบ้านอยู่กับฉันมันลำบากตากแดดนั่งรถเมย์" เราเลยโทรไปหาL"อ่อตกลง นี่หนีตามกันหรอคะอยากได้ก็บอกดีๆ ก็ถูกแล้วนี่คะคนจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมันต้องอดทนและลำบากมาด้วยกัน เอาเงินมาล่อของฟรีใครก็เอา ลักกินขโมยกินก็แบบนี้แหละคะ" หลังจากนั้นเราก็เฉยให้มันรับกรรมกันต่อไป แต่มันไม่จบ Lเริ่มระรานอยากได้จริงๆ อีผัวเราก็แปลกไล่ก็ไม่ไป แต่มาเตือนเราว่า"อย่าไปยุ่งกับเค้านะเค้าจะมาเอาเรื่องที่ทำงาน" เราเลยถามกลับไป "เรื่องไร มาก็ดีจะได้แนะนำให้ทุกคนรู้จกว่าเนี่ยเมียนน้อย" Lที่เคยบอกว่าจะไม่ยุ่งกับพวกเธอแล้วก็เหมือนเริ่มบ้าน ส่งข้อความด่า แช่ง เรากับแฟนทุกวี่ทุกวัน โดยที่เราก็สงสัยว่ามันทำเพื่อ...? บอกเราว่า
กับ
ต้องอยู่ด้วยกัน คือ...เราก็อยากถามเหมือนกันว่าตอนคุณได้กันนี่ฉันรู้กับคุณมั๊ย ถึงเวลาผู้ชายเค้าไม่เอา ก็มาหาว่าเราทำของเอาสมองส่วนไหนคิดนี่พ.ศ.อะไรแล้ว ด่าเราเลว
โง่ที่ยอมให้ผัวมีเมียน้อย (สรุปฉันผิดที่ไม่ระราน กว่าฉันจะรู้ว่าเธอมีไรกันก็ปีกว่าแล้ว) ฉันผิดตรงไหนใครช่วยบอกที่
เมื่อหัวหน้าแฟนเลื่อนขั้นเป็น "เมียน้อย"