ซึ่งความจริงเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการเมืองเลยสักนิด เพียงแต่ผมมีที่ระบายเพียงแห่งเดียว คือ ห้องนี้ครับ ห้องที่ผมค่อนข้างจะมีมิตรที่เห็นใจมากมาย ที่พร้อมจะแสดงความเห็นใจให้โทสะผมเบาบางลงได้ ดังนั้นเพื่อนๆอย่าลบกระทู้นี้นะครับ ขอร้อง
แบบว่าเมื่อวานนี้ได้พบกับเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่ไม่ได้เจอกันมานาน ก็คุยกันในวงเหล้าถึงเรื่องต่างๆ แต่งดที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการเมือง
แต่คุยไปคุยมา ก็มาลงที่เรื่องของธุรกิจ ซึ่งเพื่อนผมคนนี้เป็นคนที่เอาผลประโยชน์เป็นที่ตั้งเพียงอย่างเดียว ส่วนเรื่องถูกผิดเป็นเพียงเรื่องรอง และรู้ด้วยว่า ช่วงนี้ผมกำลังลำบากกับเศรษฐกิจที่ซบเซามาก ก็เลยแนะวิธีต่างๆในการเอาเปรียบลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการลดคุณภาพ หรือปริมาณไม่เป็นไปตามที่กำหนดอะไรเหล่านี้
ส่วนผมถึงแม้จะไม่ใช่คนร่ำรวย ถึงแม้จะไม่ใช่นักแก้ปัญหา ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ปกตินัก แต่ด้วยความเป็นคนที่ยืนอยู่บนเส้นทางแห่งความถูกต้องมาตลอด จึงไม่ยอมรับการชี้แนะของเพื่อนคนนี้ นอกจากนี้ยังอบรมสั่งสอนไปในตัว ถึงการทำธุรกิจต้องเน้นความซื่อสัตย์และจริงใจ
ผลที่ได้รับ กลับเป็นคำผรุสวาทที่หยาบคายที่สุดในชีวิตที่ผมเคยได้รับฟังมา ปกติใครด่าอะไรมา ผมรับได้หมดแหละครับ เพราะผมเป็นคนเน้นความสันติและปรองดอง แต่คราวนี้ผมเกือบทนไม่ได้ แทบจะลุกขึ้นมาต่อยปากคนปากเสียให้ได้ อุเหม่ เถียงสู้ไม่ได้ ก็เลยหยาบคายใส่ผม กล่าวหาผมว่า “เออ เอ็งมันพวกคนดีนี่หว่า” ดูสิครับ เพื่อนๆทนได้หรือเปล่าล่ะครับ
นี่ถ้าไม่ติดที่ผมเป็นคนที่รักความยุติธรรม ต่อสู้เพื่อความถูกต้องแล้วล่ะก้อ ผมคงลุยไปแล้วแหละครับ แต่เมื่อผมได้เปรียบอีกฝ่ายถึงเกือบยี่สิบปี จึงไม่ต้องการให้ใครมาว่า ผู้ใหญ่รังแกเด็ก ดังนั้นผมจึงบอกให้เพื่อนผมเตรียมรอไว้ได้เลย รอจนกว่าจะมีอายุเท่าผมเมื่อไหร่ ผมจะมาปิดบัญชีแค้นในวันนี้ให้จงได้
สุดท้ายเมื่อได้ระบายในกระทู้นี้แล้ว ผมมีความรู้สึกดีขึ้นมากเลยครับ ดังนั้นถ้าเกิดเพื่อนผมบังเอิญได้อ่านในกระทู้นี้ ผมก็อยากบอกเพื่อนว่า เรื่องบัญชีค้งบัญชีแค้นนั้น อย่าไปจำใส่ใจเลยนะครับ ผมอโหสิกรรมให้ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
ปล.1 เรื่องนี้เป็นความจริงผสมนิยายนะครับ อาจมีความจริงอยู่บ้างก็ราวๆสิบเปอร์เซ็นต์จากผลโพลของสวนดุสิตนะครับ ดังนั้นอ่านเล่นๆก็แล้วกันนะครับ อย่าฟินเป็นอันขาด
ปล.2 กระทู้แบบนี้กระมังครับ ที่มันถูกทั้งกฎหมายและศีลธรรมอันดีที่ท่าน wm นิยมชมชอบใช่ไหมครับ
วันนี้ขออนุญาตตั้งเพิ่มอีกหนึ่งกระทู้ เพื่อเป็นช่องทางระบายความโทโสหน่อยนะครับ----ทวดเอง
แบบว่าเมื่อวานนี้ได้พบกับเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่ไม่ได้เจอกันมานาน ก็คุยกันในวงเหล้าถึงเรื่องต่างๆ แต่งดที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการเมือง
แต่คุยไปคุยมา ก็มาลงที่เรื่องของธุรกิจ ซึ่งเพื่อนผมคนนี้เป็นคนที่เอาผลประโยชน์เป็นที่ตั้งเพียงอย่างเดียว ส่วนเรื่องถูกผิดเป็นเพียงเรื่องรอง และรู้ด้วยว่า ช่วงนี้ผมกำลังลำบากกับเศรษฐกิจที่ซบเซามาก ก็เลยแนะวิธีต่างๆในการเอาเปรียบลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการลดคุณภาพ หรือปริมาณไม่เป็นไปตามที่กำหนดอะไรเหล่านี้
ส่วนผมถึงแม้จะไม่ใช่คนร่ำรวย ถึงแม้จะไม่ใช่นักแก้ปัญหา ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ปกตินัก แต่ด้วยความเป็นคนที่ยืนอยู่บนเส้นทางแห่งความถูกต้องมาตลอด จึงไม่ยอมรับการชี้แนะของเพื่อนคนนี้ นอกจากนี้ยังอบรมสั่งสอนไปในตัว ถึงการทำธุรกิจต้องเน้นความซื่อสัตย์และจริงใจ
ผลที่ได้รับ กลับเป็นคำผรุสวาทที่หยาบคายที่สุดในชีวิตที่ผมเคยได้รับฟังมา ปกติใครด่าอะไรมา ผมรับได้หมดแหละครับ เพราะผมเป็นคนเน้นความสันติและปรองดอง แต่คราวนี้ผมเกือบทนไม่ได้ แทบจะลุกขึ้นมาต่อยปากคนปากเสียให้ได้ อุเหม่ เถียงสู้ไม่ได้ ก็เลยหยาบคายใส่ผม กล่าวหาผมว่า “เออ เอ็งมันพวกคนดีนี่หว่า” ดูสิครับ เพื่อนๆทนได้หรือเปล่าล่ะครับ
นี่ถ้าไม่ติดที่ผมเป็นคนที่รักความยุติธรรม ต่อสู้เพื่อความถูกต้องแล้วล่ะก้อ ผมคงลุยไปแล้วแหละครับ แต่เมื่อผมได้เปรียบอีกฝ่ายถึงเกือบยี่สิบปี จึงไม่ต้องการให้ใครมาว่า ผู้ใหญ่รังแกเด็ก ดังนั้นผมจึงบอกให้เพื่อนผมเตรียมรอไว้ได้เลย รอจนกว่าจะมีอายุเท่าผมเมื่อไหร่ ผมจะมาปิดบัญชีแค้นในวันนี้ให้จงได้
สุดท้ายเมื่อได้ระบายในกระทู้นี้แล้ว ผมมีความรู้สึกดีขึ้นมากเลยครับ ดังนั้นถ้าเกิดเพื่อนผมบังเอิญได้อ่านในกระทู้นี้ ผมก็อยากบอกเพื่อนว่า เรื่องบัญชีค้งบัญชีแค้นนั้น อย่าไปจำใส่ใจเลยนะครับ ผมอโหสิกรรมให้ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
ปล.1 เรื่องนี้เป็นความจริงผสมนิยายนะครับ อาจมีความจริงอยู่บ้างก็ราวๆสิบเปอร์เซ็นต์จากผลโพลของสวนดุสิตนะครับ ดังนั้นอ่านเล่นๆก็แล้วกันนะครับ อย่าฟินเป็นอันขาด
ปล.2 กระทู้แบบนี้กระมังครับ ที่มันถูกทั้งกฎหมายและศีลธรรมอันดีที่ท่าน wm นิยมชมชอบใช่ไหมครับ