ผมแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งครับ เป็นเพื่อนที่ทำงาน เค้านั่งติดกับผมนี่แหล่ะครับ เค้าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก น่ารัก เข้ากับคนง่าย ตลก ที่สำคัญแววตาเค้ามีเสน่ห์มากครับ มองแล้วหลงทุกที เพราะเค้าเป็นคนที่เป็นกันเองมาก ทำให้เราสนิทกันเร็ว หลังจากนั้น เราก็เหมือนคู่กัดกันในออฟฟิศ เถียงกันทุกวัน
แต่พอเวลาผ่านไปซักพัก ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่า ผมอยากคุยกับเค้า อยากเห็นหน้าเค้า และความรู้สึกนี้มันซึมลึกมาเรื่อยๆ ผมก็เลยชอบเค้าแบบไม่รู้ตัวครับ ผมเริ่มหาเรื่องคุยกับเค้า แรกๆก็ทำเป็นคุยเรื่องงาน แต่จริงๆ ผมอยากคุยกับเค้า อยากได้ยินเสียงเค้ามากกว่า
ผมรู้สึกว่าชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ แต่เค้ามีแฟนแล้วครับ แล้วก็รักกันดีด้วย ผมเลยต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ ก็ได้แต่เนียนๆ คุยเรื่อยงานไปวันๆ แอบหยอดบ้าง เมื่อมีโอกาส 5555 ผมพยายามเก็บความรู้สึกนั้นไว้ตลอด จนสุดท้าย ผมก็เก็บมันไว้ไม่ได้อีกต่อไป
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งปีครับ สุดท้ายผมก็เก็บมันไว้ไม่ไหว สารภาพความจริงกับเค้าไปครับ ว่าผมแอบชอบเค้า เค้าก็ตกใจนิดหน่อยครับ เพราะเค้าดูไม่ออกเลย ว่าผมแอบชอบเค้าอยู่ อาจเพราะเค้าไม่เคยสังเกตครับ ว่าผมชอบแอบมองเค้าอยู่ แต่ที่ออฟฟิศไม่มีใครรู้นะ แค่แอบสงสัย
หลังจากวันที่ผมพูดความรู้สึกออกไป ผมก็คุยกันมากขึ้นครับ ทุกวันหลังเลิกงานผมก็จะไลน์หาเค้า คุยกันเรื่อยเปื่อย พอตกดึก ผมจะโทรหาเค้าก่อนนอนทุกคืน คุยกันไม่ต่ำกว่าวันละชั่วโมง. บางคืนถึงตีหนึ่ง ตีสองก็มี ซึ่งเค้าไม่ได้มีทีท่าที่จะปฏิเสธ หรือรำคาญผมนะ เค้าบอกผมว่า ปกติถ้าเค้ามีแฟนแล้ว เค้าจะไม่คุยแบบนี้กับใครเลย แต่อาจเพราะที่เราเป็นเพื่อนกันมาก่อน ทำให้เค้ารู้สึกว่า ผมไม่ได้โทรไปจีบ เป็นความโชคดีของผมไป
ขออธิบายนิดนึงนะครับ คือ แฟนเค้าทำงานอยู่ตจว. ครับ เค้าจะเจอกันเฉพาะวันเสาร์ อาทิตย์ หรือวันหยุด ทำให้วันธรรมดา ผมก็สามารถโทรหาเค้าได้ทุกวัน แต่วันไหนแฟนเค้ามา รึเค้าไปหาแฟน เค้าก็จะบอกผมครับ ผมก็จะไม่โทรหาเค้าครับ
มาถึงตรงนี้ มันเริ่มเป็นปัญหาล่ะครับ ผมคุยกับเค้าแบบนี้ มาจะ 3 เดือนล่ะครับ แน่นอน ยิ่งได้คุยมากขึ้น รู้จักเค้ามากขึ้น ผมยิ่งหลงรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน แต่เค้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมครับ เพราะเค้ามีแฟนแล้ว และรักกันมากด้วย แฟนเค้าดีกว่าผมทุกอย่างครับ จริงๆ ผมก็รู้แต่แรกแล้วครับ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ ตอนนี้พยายามจะไม่คุย ไม่โทรหาแล้วครับ แต่มันยากเหลือเกินที่จะตัดใจ เพราะผมก็ต้องเจอเค้าอยู่ทุกวันที่ทำงาน ผมควรทำตัวยังไงดีครับ ใครมีประสบการณ์บ้างครับ แล้วมันจะจบยังไงครับ
เคยแอบชอบใครที่มันเป็นไปไม่ได้มั้ยครับ แล้วมันจบยังไงครับ
แต่พอเวลาผ่านไปซักพัก ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่า ผมอยากคุยกับเค้า อยากเห็นหน้าเค้า และความรู้สึกนี้มันซึมลึกมาเรื่อยๆ ผมก็เลยชอบเค้าแบบไม่รู้ตัวครับ ผมเริ่มหาเรื่องคุยกับเค้า แรกๆก็ทำเป็นคุยเรื่องงาน แต่จริงๆ ผมอยากคุยกับเค้า อยากได้ยินเสียงเค้ามากกว่า
ผมรู้สึกว่าชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ แต่เค้ามีแฟนแล้วครับ แล้วก็รักกันดีด้วย ผมเลยต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ ก็ได้แต่เนียนๆ คุยเรื่อยงานไปวันๆ แอบหยอดบ้าง เมื่อมีโอกาส 5555 ผมพยายามเก็บความรู้สึกนั้นไว้ตลอด จนสุดท้าย ผมก็เก็บมันไว้ไม่ได้อีกต่อไป
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งปีครับ สุดท้ายผมก็เก็บมันไว้ไม่ไหว สารภาพความจริงกับเค้าไปครับ ว่าผมแอบชอบเค้า เค้าก็ตกใจนิดหน่อยครับ เพราะเค้าดูไม่ออกเลย ว่าผมแอบชอบเค้าอยู่ อาจเพราะเค้าไม่เคยสังเกตครับ ว่าผมชอบแอบมองเค้าอยู่ แต่ที่ออฟฟิศไม่มีใครรู้นะ แค่แอบสงสัย
หลังจากวันที่ผมพูดความรู้สึกออกไป ผมก็คุยกันมากขึ้นครับ ทุกวันหลังเลิกงานผมก็จะไลน์หาเค้า คุยกันเรื่อยเปื่อย พอตกดึก ผมจะโทรหาเค้าก่อนนอนทุกคืน คุยกันไม่ต่ำกว่าวันละชั่วโมง. บางคืนถึงตีหนึ่ง ตีสองก็มี ซึ่งเค้าไม่ได้มีทีท่าที่จะปฏิเสธ หรือรำคาญผมนะ เค้าบอกผมว่า ปกติถ้าเค้ามีแฟนแล้ว เค้าจะไม่คุยแบบนี้กับใครเลย แต่อาจเพราะที่เราเป็นเพื่อนกันมาก่อน ทำให้เค้ารู้สึกว่า ผมไม่ได้โทรไปจีบ เป็นความโชคดีของผมไป
ขออธิบายนิดนึงนะครับ คือ แฟนเค้าทำงานอยู่ตจว. ครับ เค้าจะเจอกันเฉพาะวันเสาร์ อาทิตย์ หรือวันหยุด ทำให้วันธรรมดา ผมก็สามารถโทรหาเค้าได้ทุกวัน แต่วันไหนแฟนเค้ามา รึเค้าไปหาแฟน เค้าก็จะบอกผมครับ ผมก็จะไม่โทรหาเค้าครับ
มาถึงตรงนี้ มันเริ่มเป็นปัญหาล่ะครับ ผมคุยกับเค้าแบบนี้ มาจะ 3 เดือนล่ะครับ แน่นอน ยิ่งได้คุยมากขึ้น รู้จักเค้ามากขึ้น ผมยิ่งหลงรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน แต่เค้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมครับ เพราะเค้ามีแฟนแล้ว และรักกันมากด้วย แฟนเค้าดีกว่าผมทุกอย่างครับ จริงๆ ผมก็รู้แต่แรกแล้วครับ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ ตอนนี้พยายามจะไม่คุย ไม่โทรหาแล้วครับ แต่มันยากเหลือเกินที่จะตัดใจ เพราะผมก็ต้องเจอเค้าอยู่ทุกวันที่ทำงาน ผมควรทำตัวยังไงดีครับ ใครมีประสบการณ์บ้างครับ แล้วมันจะจบยังไงครับ