สวัดดีครับเพื่อนๆพันทิปทุกทัน กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมน่ะครับ ตั้งขึ้นมาเพื่อต้องการจะเป็นกำลังใจให้กับคนที่กำลังท้อแท้หมดหวังและผู้ป่วยที่เป็นโรค HIV โรคนี้บางคนอาจจะเป็นเพราะความโชคร้ายที่ติดมาจากคนรักของตัวที่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากใหน ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งก็จะเป็นพวกที่ชอบส่ำส่อนทางเพศเปลี่ยนคู่นอนบ่อย กลุ่มหลังเนี่ยถ้าหยุดพฤติกรรมได้ก็หยุดเถอะครับ ถือว่าเราได้ทำความดีได้ัทำบุญ และเป็นการหยุดแพร่เชื้อให้ผู้อื่นด้วยน่ะครับ
ทีนี้ก็มาถึงเรื่องราวของผมน่ะครับว่าติดมาได้ใง ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ เข้ามาเรียนต่อและทำงานในกรุงเทพส่งตัวเองเรียนอ่ะครับ มาอยู่ที่นี่ผมได้เจอผู้คนมากมายได้เก็บเกี่ยวประสบการจจากงานที่ทำ ที่อีกหนึ่งอย่างที่ทุกคนล้วนก็อยากจะมีนั่นก็คือความรักครับ เพราะผมมาอยู่นี่ตัวคนเดียวก็เหงาสิครับ 555 จนมาวันนึงผมเลิกงานก็ประมาณ 4 ทุ่มได้ล่ะ ผมก็กำลังเดินทางกลับบ้าน ตอนนั้นผมพักอยู่รัชดาครับ ก็นั่ง MRT มาลงที่สถานี ศูนย์วัฒนธรรม ผมกก็กำลังเดินขึ้นบันใดเลื่อนมาฝั่งบิ๊กซีรัชดาอ่ะครับ เพราะต้องเดินอ้อมไปด้านหลังบิ๊กซี อยู่ดีก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาสกิดหลังผม ผมก็ตกใจสิครับ ก็หันไปมองว่าใครเป็นพี่ผู้ชายครับ หน้าตาก็โอเครน่ะเป็นคนมีเสน่ เค้าก็บอกว่าขอลายใว้ติดต่อได้มั้ยย ตอนนั้นผมก็งงครับแล้วเขิรด้วยตกใจด้วย ก็เลยให้เค้าไปแบบงงๆ เสร็จผมก็ขอตัวรีบกลับห้องก่อนเพราะต้องเข้างานเช้า ก่อนนอนเค้าก็ทักลายมาครับ เราก็คุยกัน พี่เค้าอายุ 26 ครับทำงานอยู่ที่ห้างแห่งหนึ่งแถว ประตูน้ำ หลังจากนั้นผมก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆ ครับแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะผมกับเค้าต่างทำงานทำงานห้างอ่ะครับเลยไม่ค่อยมีเวลา ก็ผ่านไปเดือนนึงวั้นนั้นครับเค้าขอมาหาผมที่ห้องเพราะว่าเค้าหยุดงานผมก็ตกลงมาได้ ผู้ชายเหมือนกันไม่ได้เสียหายอะไร แต่ผมคิดในใจว่ายังใงต้องโดนแน่ๆ 5555 อ้อผมเป็นรับน่ะครับ สุยท้ายก็ปั้มๆๆๆกัน55 แต่ใส่ถุงน่ะครับ หลังจากนั้นเค้าก็อยากให้ผมไปอยู่ด้วยกันกับเค้าเค้าก็ดูแลผมดีทุกอย่างอ่ะครับ ผมเรียนเรียนไปด้วยค่าใช้จ่ายจะไม่ค่อยพอเท่าใหร่เพราะเงินเดือนก็น้อย ก็มีเค้าเข้ามาช่วย พอคบกันมาพักหลังเวลาผมสับหมูกับเค้าจะไม่ค่อยได้ใส่ถุงยางครับ พอคบกันได้5เดือนครับ ผมก็เริ่มมีอาการแปลกที่ทวารหนักนั่นคือหูดหงอนไก่ ผมก็งงน่ะครับว่าคืออะไรผมก็เลยหาข้อมูลว่าจะรักษาที่ใหนได้ ก็เลยได้ข้อมูลว่าต้องไปที่คลีนิคนิรนามครับ ที่จะดังเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มาก ก็ไปปรึกษษากับหมอ ที่นั้นบังคับตรวจทุกอย่างครับ HIV ไวรัสตับอักเสบบี พอตรวจเสร็จผมก็นั่งรอหมอเรียก พอถึงคิวผมเข้าไปหมอก็อธิบายว่าถ้ามีหูดหงอนไก่มาแล้วก็จะมีเชื้อHIV ตามมา ซึ๋งผมติดเชื้อมา หมอบบอกว่าผมเพิ่งติดได้มาไม่นาน ตอนนั้นผมเฉยๆน่ะ แต่ผมงงว่าผมติดมาได้ใงหมอก็แนะนำวิธีการรักษาว่าควรทำอย่างไร ผมต้องไปรักษากับโรงพยาบาลที่ทำประกันสังคมใว้เพราะค่าใช้จ่ายแพง ปรึกษาหมอเสร็จผมก็ตัดสินใจบอกแฟน เพราะว่าตอนที่ผมเป็นมีมีอะไรกับเค้าแค่คนเดียว ผมเลยบอกให้เค้าไปตรวจเลือด และสิ่งที่เค้าตอบกลับมาทำเอาผมอึ้งมากเลย เค้าบอกว่าไม่ต้องหรอก เพราะชั้นเป็นอยู่แล้ว เธอก็ติดมาจากชั้นเนี่ยแหละ ผมนนี้พูดอะไรไม่ออกเลยครับ เพื่อนๆคิดเอาครับคนที่โตกว่ามีความคิดมากกว่าเราความรับผิดชอบมากกว่าเรา อ้ออตอนนั้นผมเพิ่งอายุ 20 ปี ครับ แต่เค้ามาทำร้ายเราแบบนี้ หลังจากนั้นก็ทะเลาะและเลิกกันทันทีเพราะผมรับไม่ได้กับสิ่งที่เค้าทำ ผมก็เข้ารับการรักษาทันทีครับ คือผมโชคดีมากๆๆ ที่เป็นแค่ผู้ติดเชื้อและยังไม่ได้เป็นโรค คือถ้าทุกคนรู้เรื่องเกี่ยวกับโรคเอดส์ไม่มีใครตายเพราะโรคนี้น่ะครับ มีแต่โรค ที่แทรกซ้อนเข้ามาแบบรวดเร็ว จนทำให้เสียชิวิต อย่างเช่นโรค ปอดติดเชื้อ เพราะHIV ทำให้ CD4(ภูมิต้านทาน) เราต่ำลง ผมก็เริ่มรักษาโดยการตรวจ CD4 โดยปกติแล้ว CD4 ของคนเราจะอยู่ 800-1000 และไม่ต่ำกว่า 500 ของผมอยู่ที่ 530 คือยังไม่ต้องรับยาก็ได้ แต่ผมบอกหมอว่าผมจะรับยาเลย ก็ ..........งด่วมาเล่าต่อน่ะ มีธุระต้องไปทำ
ผมเป็นโรคเอดส์ แต่ผมไม่กลัวและจะต่อสู้กับมัน อย่ากลัวที่จะตรวจ รู้เร็วชีวิตจะดีขึ้นแก้ไข
ทีนี้ก็มาถึงเรื่องราวของผมน่ะครับว่าติดมาได้ใง ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ เข้ามาเรียนต่อและทำงานในกรุงเทพส่งตัวเองเรียนอ่ะครับ มาอยู่ที่นี่ผมได้เจอผู้คนมากมายได้เก็บเกี่ยวประสบการจจากงานที่ทำ ที่อีกหนึ่งอย่างที่ทุกคนล้วนก็อยากจะมีนั่นก็คือความรักครับ เพราะผมมาอยู่นี่ตัวคนเดียวก็เหงาสิครับ 555 จนมาวันนึงผมเลิกงานก็ประมาณ 4 ทุ่มได้ล่ะ ผมก็กำลังเดินทางกลับบ้าน ตอนนั้นผมพักอยู่รัชดาครับ ก็นั่ง MRT มาลงที่สถานี ศูนย์วัฒนธรรม ผมกก็กำลังเดินขึ้นบันใดเลื่อนมาฝั่งบิ๊กซีรัชดาอ่ะครับ เพราะต้องเดินอ้อมไปด้านหลังบิ๊กซี อยู่ดีก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาสกิดหลังผม ผมก็ตกใจสิครับ ก็หันไปมองว่าใครเป็นพี่ผู้ชายครับ หน้าตาก็โอเครน่ะเป็นคนมีเสน่ เค้าก็บอกว่าขอลายใว้ติดต่อได้มั้ยย ตอนนั้นผมก็งงครับแล้วเขิรด้วยตกใจด้วย ก็เลยให้เค้าไปแบบงงๆ เสร็จผมก็ขอตัวรีบกลับห้องก่อนเพราะต้องเข้างานเช้า ก่อนนอนเค้าก็ทักลายมาครับ เราก็คุยกัน พี่เค้าอายุ 26 ครับทำงานอยู่ที่ห้างแห่งหนึ่งแถว ประตูน้ำ หลังจากนั้นผมก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆ ครับแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะผมกับเค้าต่างทำงานทำงานห้างอ่ะครับเลยไม่ค่อยมีเวลา ก็ผ่านไปเดือนนึงวั้นนั้นครับเค้าขอมาหาผมที่ห้องเพราะว่าเค้าหยุดงานผมก็ตกลงมาได้ ผู้ชายเหมือนกันไม่ได้เสียหายอะไร แต่ผมคิดในใจว่ายังใงต้องโดนแน่ๆ 5555 อ้อผมเป็นรับน่ะครับ สุยท้ายก็ปั้มๆๆๆกัน55 แต่ใส่ถุงน่ะครับ หลังจากนั้นเค้าก็อยากให้ผมไปอยู่ด้วยกันกับเค้าเค้าก็ดูแลผมดีทุกอย่างอ่ะครับ ผมเรียนเรียนไปด้วยค่าใช้จ่ายจะไม่ค่อยพอเท่าใหร่เพราะเงินเดือนก็น้อย ก็มีเค้าเข้ามาช่วย พอคบกันมาพักหลังเวลาผมสับหมูกับเค้าจะไม่ค่อยได้ใส่ถุงยางครับ พอคบกันได้5เดือนครับ ผมก็เริ่มมีอาการแปลกที่ทวารหนักนั่นคือหูดหงอนไก่ ผมก็งงน่ะครับว่าคืออะไรผมก็เลยหาข้อมูลว่าจะรักษาที่ใหนได้ ก็เลยได้ข้อมูลว่าต้องไปที่คลีนิคนิรนามครับ ที่จะดังเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มาก ก็ไปปรึกษษากับหมอ ที่นั้นบังคับตรวจทุกอย่างครับ HIV ไวรัสตับอักเสบบี พอตรวจเสร็จผมก็นั่งรอหมอเรียก พอถึงคิวผมเข้าไปหมอก็อธิบายว่าถ้ามีหูดหงอนไก่มาแล้วก็จะมีเชื้อHIV ตามมา ซึ๋งผมติดเชื้อมา หมอบบอกว่าผมเพิ่งติดได้มาไม่นาน ตอนนั้นผมเฉยๆน่ะ แต่ผมงงว่าผมติดมาได้ใงหมอก็แนะนำวิธีการรักษาว่าควรทำอย่างไร ผมต้องไปรักษากับโรงพยาบาลที่ทำประกันสังคมใว้เพราะค่าใช้จ่ายแพง ปรึกษาหมอเสร็จผมก็ตัดสินใจบอกแฟน เพราะว่าตอนที่ผมเป็นมีมีอะไรกับเค้าแค่คนเดียว ผมเลยบอกให้เค้าไปตรวจเลือด และสิ่งที่เค้าตอบกลับมาทำเอาผมอึ้งมากเลย เค้าบอกว่าไม่ต้องหรอก เพราะชั้นเป็นอยู่แล้ว เธอก็ติดมาจากชั้นเนี่ยแหละ ผมนนี้พูดอะไรไม่ออกเลยครับ เพื่อนๆคิดเอาครับคนที่โตกว่ามีความคิดมากกว่าเราความรับผิดชอบมากกว่าเรา อ้ออตอนนั้นผมเพิ่งอายุ 20 ปี ครับ แต่เค้ามาทำร้ายเราแบบนี้ หลังจากนั้นก็ทะเลาะและเลิกกันทันทีเพราะผมรับไม่ได้กับสิ่งที่เค้าทำ ผมก็เข้ารับการรักษาทันทีครับ คือผมโชคดีมากๆๆ ที่เป็นแค่ผู้ติดเชื้อและยังไม่ได้เป็นโรค คือถ้าทุกคนรู้เรื่องเกี่ยวกับโรคเอดส์ไม่มีใครตายเพราะโรคนี้น่ะครับ มีแต่โรค ที่แทรกซ้อนเข้ามาแบบรวดเร็ว จนทำให้เสียชิวิต อย่างเช่นโรค ปอดติดเชื้อ เพราะHIV ทำให้ CD4(ภูมิต้านทาน) เราต่ำลง ผมก็เริ่มรักษาโดยการตรวจ CD4 โดยปกติแล้ว CD4 ของคนเราจะอยู่ 800-1000 และไม่ต่ำกว่า 500 ของผมอยู่ที่ 530 คือยังไม่ต้องรับยาก็ได้ แต่ผมบอกหมอว่าผมจะรับยาเลย ก็ ..........งด่วมาเล่าต่อน่ะ มีธุระต้องไปทำ