ถ้าเรามองให้ดี ๆ จะเห็นได้ว่าสิ่งไม่ดีที่เราได้ประสบนั้น ก็จะนำสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตของเราเช่นกัน ยิ่งเป็นเรื่องที่ไม่ดีมาก ๆ ไม่น่าพอใจมาก ๆ ก็อาจทำให้ เกิดความเปลี่ยนแปลงในชีวิตได้เลย ขึ้นอยู่กับว่าเราจะตีความมันอย่างไรแค่นั้นเอง
เรื่องที่ทำให้คนเราเศร้าเสียใจมาก ๆ จนต้องทำให้คิดไปคิดมาเป็นเวลานาน คงไม่พ้นเรื่องสูญเสียคนรักไปนี่แหละครับ
เรื่องของผมก็เช่นเดียวกัน ผมเพิ่งถูกปฏิเสธความรักจากผู้หญิงคนหนึ่งมาเมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมานี่เอง พอเกิดขึ้นใหม่ ๆ ความผิดหวังแบบเดิม มันก็เกิดซ้ำ ๆ วนไปวนมาอยู่ในสมองของผม ความคิดแบบนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ผมตื่นหรอกครับ แต่ถ้ามันเกิดขึ้นเมื่อใด มันจะนำความโศกเศร้ามาให้ผมได้ไม่มากก็น้อย
โชคดีที่ผมเคยศึกษาพุทธศาสนามาบ้าง ไม่งั้นแล้วความผิดหวังครั้งนี้อาจนำผลที่แตกต่างมาให้กับผม ทำให้ผมเข้าใจถึงความรู้สึกของคนที่อยากทำร้ายตัวเองว่าพวกเขารู้สึกกันอย่างไร ความคิดพวกนี้มันเข้ามาในหัวของผมเช่นกัน แต่มันไม่อาจเอาชนะผมได้ครับ ความเชื่อที่ว่า ถ้าฆ่าตัวตาย แล้วจะต้องเกิดมาเพื่อฆ่าตัวตายอีกห้าร้อยชาตินี่ก็ช่วยได้เยอะครับ
ช่วงเวลานี้ผมก็เลยใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการศึกษาพระพุทธศาสนาในแง่มุมที่เกี่ยวข้องความรักครับ ทำให้ผมได้ข้อคิดหลายอย่างด้วยกัน เช่น สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นก็ต้องมีดับ, ความรักเป็นแรงดึงดูดอันทรงพลังที่ทำให้สัตว์ติดอยู่ในสังสารวัฏ, ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก เป็นต้น
ถือเป็นโชคดีอีกอย่างที่ผมได้รู้จักกับอาจารย์ที่เป็นครูสอนสมาธิท่านหนึ่ง ท่านแนะนำวิธีทำลายความรู้สึกผิดหวังที่เข้ามาวนเวียนจิตใจ ด้วยการคิดว่า ภายในหนึ่งหรือสองปี เราจะลืมมันไปเสียได้อย่างแน่นอน แต่เรามาทำให้ลืมมันไปได้เร็วขึ้นโดยการหันไปคิดเรื่องอื่นเสีย เช่น พอความคิดเรื่องความผิดหวังเข้ามา พอเรารู้สึกตัว ก็หันไปคิดเรื่องอื่นทันที ทำไปหลาย ๆ เที่ยวก็ช่วยทำให้เราคล่องแคล่วในการรับมือกับความคิดเหล่านี้ได้ดี และวิธีนี้ช่วยผมได้มากเลยครับ ขอขอบคุณท่านอาจารย์อีกครั้งครับ
นอกจากนี้ ความผิดหวังนี้ยังทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นด้วย จากแต่ก่อน ผมเป็นคนชอบเล่นเกมส์ นอนดึก ตื่นสาย และแทบจะไม่เคยคิดเปลื่ยนตัวเอง ตอนนี้ผมเลิกเล่นเกมส์ นอนเร็ว ตื่นเร็ว กลับมาสนใจการสวดมนต์ นั่งสมาธิ อีกครั้ง
อีกอย่างหนึ่งคือ ผมเริ่มเห็นความทุกข์ และความไม่แน่นอนในชีวิตของมนุษย์แล้วครับ เป้าหมายในชีวิตของผมเปลี่ยนไป ชีวิตมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย และในระหว่างนั้นก็ต้องเผชิญกับความทุกข์ในรูปแบบต่าง ๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นจะทนได้อีกแค่ไหน สำหรับผม นิพพานเป็นคำตอบ และสติปัฏฐาน 4 เป็นทางที่จะนำไปสู่เป้าหมายนั้น ขอขอบคุณที่ผมมีบุญวาสนาได้รู้จักพระพุทธศาสนา และความผิดหวังที่นำผมจากความมัวเมากลับมาสู่แสงสว่างอีกครั้ง
ขอขอบคุณความผิดหวังในความรัก ที่ทำให้ผมหันมาสนใจธรรมะอีกครั้ง
เรื่องที่ทำให้คนเราเศร้าเสียใจมาก ๆ จนต้องทำให้คิดไปคิดมาเป็นเวลานาน คงไม่พ้นเรื่องสูญเสียคนรักไปนี่แหละครับ
เรื่องของผมก็เช่นเดียวกัน ผมเพิ่งถูกปฏิเสธความรักจากผู้หญิงคนหนึ่งมาเมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมานี่เอง พอเกิดขึ้นใหม่ ๆ ความผิดหวังแบบเดิม มันก็เกิดซ้ำ ๆ วนไปวนมาอยู่ในสมองของผม ความคิดแบบนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นตลอดเวลาที่ผมตื่นหรอกครับ แต่ถ้ามันเกิดขึ้นเมื่อใด มันจะนำความโศกเศร้ามาให้ผมได้ไม่มากก็น้อย
โชคดีที่ผมเคยศึกษาพุทธศาสนามาบ้าง ไม่งั้นแล้วความผิดหวังครั้งนี้อาจนำผลที่แตกต่างมาให้กับผม ทำให้ผมเข้าใจถึงความรู้สึกของคนที่อยากทำร้ายตัวเองว่าพวกเขารู้สึกกันอย่างไร ความคิดพวกนี้มันเข้ามาในหัวของผมเช่นกัน แต่มันไม่อาจเอาชนะผมได้ครับ ความเชื่อที่ว่า ถ้าฆ่าตัวตาย แล้วจะต้องเกิดมาเพื่อฆ่าตัวตายอีกห้าร้อยชาตินี่ก็ช่วยได้เยอะครับ
ช่วงเวลานี้ผมก็เลยใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการศึกษาพระพุทธศาสนาในแง่มุมที่เกี่ยวข้องความรักครับ ทำให้ผมได้ข้อคิดหลายอย่างด้วยกัน เช่น สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นก็ต้องมีดับ, ความรักเป็นแรงดึงดูดอันทรงพลังที่ทำให้สัตว์ติดอยู่ในสังสารวัฏ, ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก เป็นต้น
ถือเป็นโชคดีอีกอย่างที่ผมได้รู้จักกับอาจารย์ที่เป็นครูสอนสมาธิท่านหนึ่ง ท่านแนะนำวิธีทำลายความรู้สึกผิดหวังที่เข้ามาวนเวียนจิตใจ ด้วยการคิดว่า ภายในหนึ่งหรือสองปี เราจะลืมมันไปเสียได้อย่างแน่นอน แต่เรามาทำให้ลืมมันไปได้เร็วขึ้นโดยการหันไปคิดเรื่องอื่นเสีย เช่น พอความคิดเรื่องความผิดหวังเข้ามา พอเรารู้สึกตัว ก็หันไปคิดเรื่องอื่นทันที ทำไปหลาย ๆ เที่ยวก็ช่วยทำให้เราคล่องแคล่วในการรับมือกับความคิดเหล่านี้ได้ดี และวิธีนี้ช่วยผมได้มากเลยครับ ขอขอบคุณท่านอาจารย์อีกครั้งครับ
นอกจากนี้ ความผิดหวังนี้ยังทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นด้วย จากแต่ก่อน ผมเป็นคนชอบเล่นเกมส์ นอนดึก ตื่นสาย และแทบจะไม่เคยคิดเปลื่ยนตัวเอง ตอนนี้ผมเลิกเล่นเกมส์ นอนเร็ว ตื่นเร็ว กลับมาสนใจการสวดมนต์ นั่งสมาธิ อีกครั้ง
อีกอย่างหนึ่งคือ ผมเริ่มเห็นความทุกข์ และความไม่แน่นอนในชีวิตของมนุษย์แล้วครับ เป้าหมายในชีวิตของผมเปลี่ยนไป ชีวิตมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย และในระหว่างนั้นก็ต้องเผชิญกับความทุกข์ในรูปแบบต่าง ๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นจะทนได้อีกแค่ไหน สำหรับผม นิพพานเป็นคำตอบ และสติปัฏฐาน 4 เป็นทางที่จะนำไปสู่เป้าหมายนั้น ขอขอบคุณที่ผมมีบุญวาสนาได้รู้จักพระพุทธศาสนา และความผิดหวังที่นำผมจากความมัวเมากลับมาสู่แสงสว่างอีกครั้ง