ชีวิตพัง!!!!! จิตใจทำด้วยอะไรพวกเมียน้อย รู้ทั้งรู้ว่าเราท้อง 9 เดือน

สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวพันทิปทุกท่าน
กระทู้นี้เรายืมล็อคอินเพื่อนมา เป็นการเขียนกระทู้แรกของเรา
หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วย

ทุกคนคะเราขอความคิดเห็นหน่อย ขอกำลังใจด้วยก็ดีนะคะ
แต่ขอร้องอย่าซ้ำเติม กำลังอ่อนแอมากๆค่ะ
เรื่องคือตอนนี้เราท้องได้ 9 เดือนค่ะ ใกล้คลอดน้องเต็มทีแล้ว(จริงๆเลยกำหนดคลอดมาหลายวันแล้ว)
แต่สามีไปมีคนอื่น เราจับได้มาจะเดือนแล้วค่ะ ตอนแรกเสียใจมากคะ เราก็ถามแฟนว่าจะเอายังไงเลือกใคร เค้าบอกว่าเค้าไม่เลือกค่ะ แต่เค้าไม่พูดว่าจะเลือกเรา ได้ยินเค้าพูดแล้วถึงกับอึ้งไปเลยคะ
เพราะปกติเค้าไม่ใช่คนเจ้าชู้ เรื่องผู้หญิงเค้าไม่เคยมีแต่พอเค้ามีผู้หญิงคนนี้ เค้าเปลี่ยนไปมากเลย ครั้งแรกที่เราจับได้เราได้โทรไปหาผู้หญิงคนนั้น ตอนคุยกับเราเค้าบอกเค้าไม่รู้ว่าผู้ชายมีลูกเมียแล้ว เค้าก็ขอโทษเรานะคะ เราก็คิดว่าเรื่องจะจบแค่นี้ แต่ไม่ใช่ค่ะพอคุยเสร็จ ผ่านไป2ชั่วโมง เค้าไปนัดเจอกัน พอเรารู้เรื่องเราเลยโทรไปขอร้องกับผู้หญิงคนนั้นอีกว่าเลิกยุ่งกับสามีเราได้ไหม ก็ตามเคยค่ะผู้หญิงบอกเราว่าได้ เค้าจะเลิกยุ่งจะไม่โทรหาสามีเราอีก ถ้าสามีเราโทรหาเค้าจะโทรมาบอกเรา จบแค่นั้น แต่ไม่ใช่ค่ะเช้าวันต่อมาสามีหยุดอยู่บ้านกับเรา แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นคนโทรมาหาสามีเราเองเลยค่ะ พอเรารู้เราก็ขอร้องเค้าทุกอย่างว่าหยุดทำแบบนี้เถอะ ไม่สงสารลูกผู้หญิงด้วยกันบ้างเลยหรอ และทุกครั้งเค้าก็รับปากเราอย่างดิบดีว่าจะไม่ยุ่งไม่เจอกันอีก แต่ก็ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ทุกครั้งที่เราจับได้มันก็จะเป็นประมาณนี้
เราทำทุกทางค่ะทั้งขอร้อง ทั้งร้องไห้ เคยโทรไปร้องไห้กับผู้หญิงด้วยค่ะ ทั้งให้เพื่อนโทรไปคุย จนไม่ไหวจริงๆแม่ฝ่ายชายโทรไปคุย ผู้หญิงคนนั้นก็รับปากว่าจะไม่ยุ่งเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ทำอย่างที่รับปากไว้ ทุกวันนี้เค้าก็ยังติดต่อกันทุกวันไปกินข้าวดูหนัง อะไรต่ออะไรกัน
ตอนแรกเราคิดว่าผู้หญงเค้าน่าจะเป็นคนดี เพราะคำพูดเค้าดีมาก ดูเป็นผู้ใหญ่มาก แต่เราคิดผิดเพราะเค้าก็เป็นเมียน้อยของผู้ชายอีกคนนึงอยู่เหมือนกัน สามีเราเค้าก็รู้เรื่องนี้นะคะ ฝ่ายผู้ชายของผู้หญิงคนนั้นก็เคยโทรมาด่าสามีเราค่ะ แต่เค้าก็ยังติดต่อยังคุยกันเหมือนเดิม แต่สงสัยเค้าคงรักกันจริงๆเลย

สงสัยใช่ไหมคะที่เราอยู่ตอนนี้เพื่ออะไร
ที่เรายังอยู่เพราะลูกคะ คิดว่าเค้าเห็นน่าลูกเค้าจะดีขึ้นครอบครัวเราจะดีเหมือนเดิม
ตอนนี้เราจนปัญญาแล้วจริงๆ ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เราควรทำยังไงต่อ ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ

กระทู้ยาวหน่อยต้องขอโทษด้วยนะคะ