สวัสดีคะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะ นี่เปนกระทู้แรกคะ ปกติมีแต่อ่านของคนอื่นเฉยๆคะ 5555 เลยสมัครซะเลย อยากแชร์อยากระบายความรู้สึกตอนนี้น่ะคะ
หากทำอะไรผิดไปขอโทดล่วงน่าด้วยนะคะ
คือขอเกริ่นก่อนเลยคะ คือเราอยากระบายความรู้สึกคะ เราคบกับแฟนคนนี้มาปีกว่าแล้วคะ เขาเปนแฟนคนที่สอง ซึ่งต่างจากแฟนคนแรกมาก คือรู้สึกอะไรๆก็โอเคกว่าแฟนคนแรกน่ะคะ จะไม่กล่าวถึงแฟนคนแรกนะคะ จบไปแล้วก็เปนอดีตไป5555
แฟนคนนี้(คนที่2เนี่ยกำลังคบอยู่) แรกๆเขาดีนะคะเหมือนคนเปนแฟนกันแรกๆแหละตอนแรกมีโปรก้นี้ละเน้อ แต่เราก็คุยกันอย่างตรงๆนะคะ อายุเราห่างกันแค่ปีเดียวคะ เลยคุยแบบบางทีเหมือนเพื่อนคุยกัน มีคำไม่สุภาพบ้าง(แบบเมิง กรูภาษาเพื่อนละเนา) เข้าเรื่องเลยแล้วกันคะเดี๋ยวยาวไปอีก555
ก็ คบมา3-4เดือนแรกก็ยังเสมอต้นเสมอปลายคะ ก้ปกติดี แต่พอมาหลังๆ เริ่มจะเกือบเข้าปลายๆสัก7-8เดือนไรงี้ที่คบกัน เราก็ไปดันรู้ว่าเขาเคยคบกับเพื่อนตัวเองมาก่อน ซึ่งเขาก็บอกว่าเรื่องมันนานมาแล้ว ต่างคนต่างมีแฟนไม่ได้คิดไรกันแล้ว. แต่เขาก็ยังเปนเพื่อนกันอยู่คะ แรกๆคบใหม่ๆเราไปไหนมาไหนกันแบบปกตินะคะ ไปนู้นนี่นั้นด้วยกัน ก้มีเราแฟนเราและเพื่อนเขา(คนที่เคยเปนแฟนกันนั้นแหละ) เราก้ไม่ไร บางทีเขาก็หยอกกัน ซึ่งตอนนั้นไม่รู้มาก่อนเขาเคยเปนแฟนกัน คือมาหลังๆ เรารู้แล้วเขาเคยเปนแฟนกัน เราก็เริ่มระแวงและกังวลคะ( ต้องบอกก่อนเรากลัวปันหาเรื่องแฟนเก่ามากคะ เพราะแฟนคนแรกมีปมเรื่องแฟนเก่าเราเลยกลัวมากไม่ขอเอ่ยถึงละกันนะคะ) พอรู้หลังๆไปไหนมาไหนด้วยกันเราเริมลำบากใจคะ บางทีเหนเขาหยอกกัน เหมือนไม่สนใจเรา เราก้รุ้สึกน้อยใจ แต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกไป หลังๆทนไม่ได้คะ เขาคุยแชทกัน คือคุยเรื่องทั่วไปแหละ แต่ในขณะที่เราพิมพ์คุยกับเขาแต่เขาเลือกไปตอบคนอื่นก่อนเราก็น้อยใจคะ บางทีเขาก้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างตามประสาเพื่อนแต่ไม่บอกเราแต่คือเราเปนคนคิดมากคะ มีอะไรชอบอยากให้พูดตรงๆบอกตรงๆมาเลยรับได้ไม่ได้หรือโกดไม่โกดนั้นอีกเรื่องคะ มันก้เปนงี้อยู่สักพัก เราทนไม่ไหวคะ เราตัดสินใจไปคุยกับแฟนเราต่อน่า (ก่อนน่านี้ก้เคยคุยหลายครั้งแล้วคะ บอกว่าเรารู้สึกไม่โอเคที่เทอยังติดต่อกันอยู่ แต่ก็ด้วยความเปนเพื่อนของเขาน่ะคะ ก็เข้าใจอยู่นะ). เราบอกเลิกแฟนเราคะ เราอธิบายเหตุผลทั้งหมดไป ว่าเราไม่โอเคตรงไหนยังไงด้วยอารมณ์ปกติคะ แต่ก็น้ำตาคลอเบ้า จนบางประโยคร้องไห้อยู่เหมือนกัน คือเราไม่อยากให้เขาเสียเพื่อนคะ ไม่อยากให้เขาลำบากใจแต่เราก้เปนคนคิดมากคะ เวลาเหยเขาคุยกันไรงี้ เรากลัวคะ รักมากนะคะ แต่ก้เหนื่อยที่ตัวเองต้องมาร้องไห้เวลาคิดมาก ยอมรับเลยคะบางทีมีปากเสียงกันมีคำหยาบคาย ด้วยความที่เราอดทนมากๆพอมันมากจนถึงขีดสุดเราระเบิดคะ จะยืนยันคำไหนเขาก็บอกว่าเลิกเปนเพื่อนกันไม่ได้หรอก เราร้องไห้ต่อน่าเขาก็ยืนยันคำเดิมคะ "เพื่อนก็คือเพื่อนเค้าเลิกไม่ได้หรอก" สุดท้ายเราก็แพ้ใจตัวเองคะ กลับไปคืนดีกันดังเดิม แต่เขาก้ห่างๆไม่ค่อยคุยกันกับเพื่อนคนั้นเหมืนเก่าแล้วคะ. แต่ก้มีติดต่อกันบ้าง เหตุผลที่กลับมาคบกันเพราะ เรารู้สึกว่าอย่างอื่นเราโอเคคะนิสัยก้พอยอมๆกันไปได้ ไม่ชอบตรงไหนยังไงก้บอกกัน
แฟนเราก็ดีขึ้นคะปรับปรุงตัวหลังจากที่เราบอกไปว่าไม่ชอบอะไรยังไง พอเริ่มเข้าคบกันครบ1ปี เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปคะ เขามีเพื่อนกลุ่มใหม่สังคมใหม่และเริ่มติดเที่ยวขึ้น ดื่มบ่อยขึ้น (เรื่องดื่มเรื่องเที่ยวเราไม่ซีคะ เรารับได้ที่ตัวเขาดื่มบ้างเที่ยวบ้าง วัยรุ่นคะมหาลัย) แต่หลังๆมามันบ่อยคะ จนเราเริ่มไม่ไหว ไม่โอเค เราก้บอกนะคะว่าไม่โอเคกับที่เทอทำพฤติกกรรมแบบนี้ และเวลาทะเลาะกันเขาจะไม่ยอมรับฟังพฤติกรรมตัวเองที่ทำเลยคะ เวลาทะเลาะกันเหมือนเราเครียดอยู่คนเดียว เขายังคุยยังแชทกับคนอื่นได้ปกติ แล้วเขาก้บอกแต่เขาเปนแบบนี้ รับไม่ได้ก้พอ. เหนื่อยก้พอ เลิกกันบ่อยนะคะ แต่ก้กลับมาหากันเหมือนเดิม เพราะขาดกันไปไม่ติดต่อกันแค่ช่วงสั้นๆเราก้ต่างคนใช้ชีวิตแบบไม่โอเคแล้วคะ เขาบอกตลอดคะเวลาทะเลาะกันเขาบอกเขาเปนแบบนี้ แต่เขาก้รักเรามาก (เขาเปนคนไม่ค่อยแสดงออกคะ ถ้าไม่เปนอะไรมาก) เขาเปนคนติดเพื่อนคะ เขาบอกถึงเวลาเขาจะเลิกจะหยุดเองคะ
แต่สำหรับตัวเรานับวันเรายิ่งเหนื่อยยิ่งท้อคะ เหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว ปันหาเรื่องเพื่อนที่เปนแฟนเก่า เขาก้ติดต่อกันบ้างคะ หลังๆมาเขาไม่ให้เราเล่นเฟสเขาเลย เขาบอกไม่มีไร ถึงเวลาอยู่ด้วยกันเจอกันค่อยดู แต่ถึงเวลานั้นจริงๆ เราขอดูเขากลับอารมเสียคะเหมือนเราไปยุ่งวุ่นวาย แต่ก้ไม่มีอะไรคะในแชท
ทุกครั้งเวลาเขาทำผิดแต่เขาก้เหมือนไม่รุ้ตัวว่าทำผิด จนเราโกดแล้วหายเอง เราเหนื่อยคะ แค่อยากระบาย
นิสัยกับความรักมันเปนศัตรูกันคะ มีคนเคยบอกเราไว้
บางคนรักกันมากแค่ไหน แต่สุดท้ายไปด้วยกันไม่ได้ไม่ว่าจะเปนนิสัยหรือเหตุผลใดก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี
ใครที่มีชีวิตคู่ที่กำลังท้อหรือเหนื่อยอยู่ เราขอเปนกำลังใจให้นะคะ
คนเราทุกคนมีค่าเสมอคะ
คุณจะรู้สึกอย่างไร เมื่อแฟนที่คบกันมาเป็นปี เหมือนเขาไม่ยอมปรับตัวเหมือนไม่พยายามอะไรเลย ยังคงเดิมๆ
หากทำอะไรผิดไปขอโทดล่วงน่าด้วยนะคะ
คือขอเกริ่นก่อนเลยคะ คือเราอยากระบายความรู้สึกคะ เราคบกับแฟนคนนี้มาปีกว่าแล้วคะ เขาเปนแฟนคนที่สอง ซึ่งต่างจากแฟนคนแรกมาก คือรู้สึกอะไรๆก็โอเคกว่าแฟนคนแรกน่ะคะ จะไม่กล่าวถึงแฟนคนแรกนะคะ จบไปแล้วก็เปนอดีตไป5555
แฟนคนนี้(คนที่2เนี่ยกำลังคบอยู่) แรกๆเขาดีนะคะเหมือนคนเปนแฟนกันแรกๆแหละตอนแรกมีโปรก้นี้ละเน้อ แต่เราก็คุยกันอย่างตรงๆนะคะ อายุเราห่างกันแค่ปีเดียวคะ เลยคุยแบบบางทีเหมือนเพื่อนคุยกัน มีคำไม่สุภาพบ้าง(แบบเมิง กรูภาษาเพื่อนละเนา) เข้าเรื่องเลยแล้วกันคะเดี๋ยวยาวไปอีก555
ก็ คบมา3-4เดือนแรกก็ยังเสมอต้นเสมอปลายคะ ก้ปกติดี แต่พอมาหลังๆ เริ่มจะเกือบเข้าปลายๆสัก7-8เดือนไรงี้ที่คบกัน เราก็ไปดันรู้ว่าเขาเคยคบกับเพื่อนตัวเองมาก่อน ซึ่งเขาก็บอกว่าเรื่องมันนานมาแล้ว ต่างคนต่างมีแฟนไม่ได้คิดไรกันแล้ว. แต่เขาก็ยังเปนเพื่อนกันอยู่คะ แรกๆคบใหม่ๆเราไปไหนมาไหนกันแบบปกตินะคะ ไปนู้นนี่นั้นด้วยกัน ก้มีเราแฟนเราและเพื่อนเขา(คนที่เคยเปนแฟนกันนั้นแหละ) เราก้ไม่ไร บางทีเขาก็หยอกกัน ซึ่งตอนนั้นไม่รู้มาก่อนเขาเคยเปนแฟนกัน คือมาหลังๆ เรารู้แล้วเขาเคยเปนแฟนกัน เราก็เริ่มระแวงและกังวลคะ( ต้องบอกก่อนเรากลัวปันหาเรื่องแฟนเก่ามากคะ เพราะแฟนคนแรกมีปมเรื่องแฟนเก่าเราเลยกลัวมากไม่ขอเอ่ยถึงละกันนะคะ) พอรู้หลังๆไปไหนมาไหนด้วยกันเราเริมลำบากใจคะ บางทีเหนเขาหยอกกัน เหมือนไม่สนใจเรา เราก้รุ้สึกน้อยใจ แต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกไป หลังๆทนไม่ได้คะ เขาคุยแชทกัน คือคุยเรื่องทั่วไปแหละ แต่ในขณะที่เราพิมพ์คุยกับเขาแต่เขาเลือกไปตอบคนอื่นก่อนเราก็น้อยใจคะ บางทีเขาก้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างตามประสาเพื่อนแต่ไม่บอกเราแต่คือเราเปนคนคิดมากคะ มีอะไรชอบอยากให้พูดตรงๆบอกตรงๆมาเลยรับได้ไม่ได้หรือโกดไม่โกดนั้นอีกเรื่องคะ มันก้เปนงี้อยู่สักพัก เราทนไม่ไหวคะ เราตัดสินใจไปคุยกับแฟนเราต่อน่า (ก่อนน่านี้ก้เคยคุยหลายครั้งแล้วคะ บอกว่าเรารู้สึกไม่โอเคที่เทอยังติดต่อกันอยู่ แต่ก็ด้วยความเปนเพื่อนของเขาน่ะคะ ก็เข้าใจอยู่นะ). เราบอกเลิกแฟนเราคะ เราอธิบายเหตุผลทั้งหมดไป ว่าเราไม่โอเคตรงไหนยังไงด้วยอารมณ์ปกติคะ แต่ก็น้ำตาคลอเบ้า จนบางประโยคร้องไห้อยู่เหมือนกัน คือเราไม่อยากให้เขาเสียเพื่อนคะ ไม่อยากให้เขาลำบากใจแต่เราก้เปนคนคิดมากคะ เวลาเหยเขาคุยกันไรงี้ เรากลัวคะ รักมากนะคะ แต่ก้เหนื่อยที่ตัวเองต้องมาร้องไห้เวลาคิดมาก ยอมรับเลยคะบางทีมีปากเสียงกันมีคำหยาบคาย ด้วยความที่เราอดทนมากๆพอมันมากจนถึงขีดสุดเราระเบิดคะ จะยืนยันคำไหนเขาก็บอกว่าเลิกเปนเพื่อนกันไม่ได้หรอก เราร้องไห้ต่อน่าเขาก็ยืนยันคำเดิมคะ "เพื่อนก็คือเพื่อนเค้าเลิกไม่ได้หรอก" สุดท้ายเราก็แพ้ใจตัวเองคะ กลับไปคืนดีกันดังเดิม แต่เขาก้ห่างๆไม่ค่อยคุยกันกับเพื่อนคนั้นเหมืนเก่าแล้วคะ. แต่ก้มีติดต่อกันบ้าง เหตุผลที่กลับมาคบกันเพราะ เรารู้สึกว่าอย่างอื่นเราโอเคคะนิสัยก้พอยอมๆกันไปได้ ไม่ชอบตรงไหนยังไงก้บอกกัน
แฟนเราก็ดีขึ้นคะปรับปรุงตัวหลังจากที่เราบอกไปว่าไม่ชอบอะไรยังไง พอเริ่มเข้าคบกันครบ1ปี เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปคะ เขามีเพื่อนกลุ่มใหม่สังคมใหม่และเริ่มติดเที่ยวขึ้น ดื่มบ่อยขึ้น (เรื่องดื่มเรื่องเที่ยวเราไม่ซีคะ เรารับได้ที่ตัวเขาดื่มบ้างเที่ยวบ้าง วัยรุ่นคะมหาลัย) แต่หลังๆมามันบ่อยคะ จนเราเริ่มไม่ไหว ไม่โอเค เราก้บอกนะคะว่าไม่โอเคกับที่เทอทำพฤติกกรรมแบบนี้ และเวลาทะเลาะกันเขาจะไม่ยอมรับฟังพฤติกรรมตัวเองที่ทำเลยคะ เวลาทะเลาะกันเหมือนเราเครียดอยู่คนเดียว เขายังคุยยังแชทกับคนอื่นได้ปกติ แล้วเขาก้บอกแต่เขาเปนแบบนี้ รับไม่ได้ก้พอ. เหนื่อยก้พอ เลิกกันบ่อยนะคะ แต่ก้กลับมาหากันเหมือนเดิม เพราะขาดกันไปไม่ติดต่อกันแค่ช่วงสั้นๆเราก้ต่างคนใช้ชีวิตแบบไม่โอเคแล้วคะ เขาบอกตลอดคะเวลาทะเลาะกันเขาบอกเขาเปนแบบนี้ แต่เขาก้รักเรามาก (เขาเปนคนไม่ค่อยแสดงออกคะ ถ้าไม่เปนอะไรมาก) เขาเปนคนติดเพื่อนคะ เขาบอกถึงเวลาเขาจะเลิกจะหยุดเองคะ
แต่สำหรับตัวเรานับวันเรายิ่งเหนื่อยยิ่งท้อคะ เหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว ปันหาเรื่องเพื่อนที่เปนแฟนเก่า เขาก้ติดต่อกันบ้างคะ หลังๆมาเขาไม่ให้เราเล่นเฟสเขาเลย เขาบอกไม่มีไร ถึงเวลาอยู่ด้วยกันเจอกันค่อยดู แต่ถึงเวลานั้นจริงๆ เราขอดูเขากลับอารมเสียคะเหมือนเราไปยุ่งวุ่นวาย แต่ก้ไม่มีอะไรคะในแชท
ทุกครั้งเวลาเขาทำผิดแต่เขาก้เหมือนไม่รุ้ตัวว่าทำผิด จนเราโกดแล้วหายเอง เราเหนื่อยคะ แค่อยากระบาย
นิสัยกับความรักมันเปนศัตรูกันคะ มีคนเคยบอกเราไว้
บางคนรักกันมากแค่ไหน แต่สุดท้ายไปด้วยกันไม่ได้ไม่ว่าจะเปนนิสัยหรือเหตุผลใดก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี
ใครที่มีชีวิตคู่ที่กำลังท้อหรือเหนื่อยอยู่ เราขอเปนกำลังใจให้นะคะ
คนเราทุกคนมีค่าเสมอคะ