ถ้าพูดถึง "วันธรรมดา" หลายๆคนคงจะหน้าเหย พลางคิดในหัวแล้วว่า
"เป็นวันที่อยากจะให้มันผ่านๆไปให้ไวที่สุด ชั้นคิดถึงวันเสาร์อาทิตย์"
แต่สำหรับมวลมหาชาวฟรีแลนซ์อย่างเรา ทุกวันเป็นวันทำการ
และทุกวันก็เป็นวันหยุดด้วย

ดูแล้วเหมือนน่าอิจฉา แต่จริงๆแล้วชีวิตฟรีแลนซ์ที่มีบ้านเกิดในต่างจังหวัด
แล้วต้องเข้ามาต่อสู้ในกรุงเทพ ไกลบ้านไกลเมือง
ความท้อ หมดกำลังใจ ไม่มีแรงจะทำอะไรต่อไป มันโหมกระหน่ำเข้ามา

นั่นทำให้เราคอยมองหาพื้นที่แห่งความสงบ ใกล้กรุงเทพ
เพื่อที่จะไปนั่ง (หรือนอน) ปลดปล่อยความรู้สึกไม่ดีต่างๆ ที่โดนทำร้ายมา
เราเรียกการนอนลักษณะนี้ว่า "นอนโง่ๆ" คือไม่ต้องใส่ใจใคร ไม่ต้องคิดอะไร
และเชื่อมั้ยคะ? การนอนโง่ๆ มันบำบัดเราได้จริงๆ ♡