ในวันหนึ่งเมื่อสี่ปีก่อน เขาบอกเธอว่า เธอใช่ สำหรับเขา
เขาบอกเธอว่า เธอใช่ ในแบบที่เป็นเธอ
และเขาบอกเธอว่า เธอจะเป็นผู้หญิงของเขาตลอดไป..
วันวาเลนไทน์ อีกหนึ่งวันที่ใครๆ ก็ให้ความสำคัญ เพราะคิดว่ามันคือ วันแห่งความรัก วันแห่งการบอกรัก และวันแห่งการ “รัก”
เขาในวัยที่เพิ่งผ่านการฉลองวันเกิดปีที่ 30 มาได้ไม่นาน กำลังนั่งอยู่ต่อหน้าหญิงสาววัยอ่อนกว่าสองปี ในร้านอาหารบรรยากาศเรียบหรู ดูเหมาะแก่การบอกรัก ขอความรัก และขอ “รัก”
“คุณคงรู้ดีว่าเรามาเจอกันเพราะอะไร”
“...”
หญิงสาวไม่กล่าวอะไร เธอเพียงยกแก้วทรงสูงที่บรรจุน้ำสีใสขึ้นดื่ม และวางมันกลับลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบา
“เราเลิกกันเถอะ เราควรเลิกกันมาตั้งนานแล้ว”
“...”
หญิงสาวยังคงนิ่งเฉย
“ผมสรุปว่าคุณรับทราบสถานะของเราต่อจากนี้แล้ว” เขาลุกจากเก้าอี้และเดินจากไป
หญิงสาวยังคงนั่งนิ่ง
กุหลาบช่อโตในมือของเขา ส่งกลิ่นหอมละมุนกระทบปลายจมูก มันเป็นวันแห่งการเริ่มต้น วันที่ดี วันที่เหมาะสม ที่จะได้บอกรักเธอ หลังจากเก็บความรู้สึกนี้มานานหลายปี.. วาเลนไทน์
เขารู้สึกประหม่าที่จะต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้ แม้ว่าเธอจะเป็นรุ่นน้องที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เขากำลังต้องการเปลี่ยนสถานะของเธอที่มีต่อเขา
ห้องอาหารภายในโรงแรมถูกตกแต่งให้มีราคาด้วยวิวสามร้อยหกสิบองศาบนพื้นที่ดาดฟ้าชั้นสามสิบหกใจกลางเมืองหลวงที่รายล้อมด้วยไฟต่างสีสันจากอาคาร รถรา และดวงดาวบนท้องฟ้า
หญิงสาวหน้าตาน่ารัก วัยอ่อนกว่าเขาสองปีนั่งตรงหน้าอย่างสงบ โดยมีดอกไม้ช่อโตวางอยู่ตรงหน้า
“คุณคงรู้ดีว่าเรามาเจอกันเพราะอะไร”
“...”
หญิงสาวไม่กล่าวอะไร เธอเพียงยกแก้วทรงสูงที่บรรจุน้ำสีใสขึ้นดื่ม และวางมันกลับลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบา
“เรามาคบกันเถอะ ผมชอบคุณมาก”
“...”
หญิงสาวยังคงนิ่งเฉย
“ผมสรุปว่าคุณรับทราบสถานะของเราต่อจากนี้แล้ว” เขาลุกจากเก้าอี้และเดินมายังเธอ เขาสูดกลิ่นหอมของแป้งจากแก้มเธอเบาๆ
เธอไม่หลบมัน
"เวลาสั้นๆ"
เขาบอกเธอว่า เธอใช่ ในแบบที่เป็นเธอ
และเขาบอกเธอว่า เธอจะเป็นผู้หญิงของเขาตลอดไป..
วันวาเลนไทน์ อีกหนึ่งวันที่ใครๆ ก็ให้ความสำคัญ เพราะคิดว่ามันคือ วันแห่งความรัก วันแห่งการบอกรัก และวันแห่งการ “รัก”
เขาในวัยที่เพิ่งผ่านการฉลองวันเกิดปีที่ 30 มาได้ไม่นาน กำลังนั่งอยู่ต่อหน้าหญิงสาววัยอ่อนกว่าสองปี ในร้านอาหารบรรยากาศเรียบหรู ดูเหมาะแก่การบอกรัก ขอความรัก และขอ “รัก”
“คุณคงรู้ดีว่าเรามาเจอกันเพราะอะไร”
“...”
หญิงสาวไม่กล่าวอะไร เธอเพียงยกแก้วทรงสูงที่บรรจุน้ำสีใสขึ้นดื่ม และวางมันกลับลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบา
“เราเลิกกันเถอะ เราควรเลิกกันมาตั้งนานแล้ว”
“...”
หญิงสาวยังคงนิ่งเฉย
“ผมสรุปว่าคุณรับทราบสถานะของเราต่อจากนี้แล้ว” เขาลุกจากเก้าอี้และเดินจากไป
หญิงสาวยังคงนั่งนิ่ง
กุหลาบช่อโตในมือของเขา ส่งกลิ่นหอมละมุนกระทบปลายจมูก มันเป็นวันแห่งการเริ่มต้น วันที่ดี วันที่เหมาะสม ที่จะได้บอกรักเธอ หลังจากเก็บความรู้สึกนี้มานานหลายปี.. วาเลนไทน์
เขารู้สึกประหม่าที่จะต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้ แม้ว่าเธอจะเป็นรุ่นน้องที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เขากำลังต้องการเปลี่ยนสถานะของเธอที่มีต่อเขา
ห้องอาหารภายในโรงแรมถูกตกแต่งให้มีราคาด้วยวิวสามร้อยหกสิบองศาบนพื้นที่ดาดฟ้าชั้นสามสิบหกใจกลางเมืองหลวงที่รายล้อมด้วยไฟต่างสีสันจากอาคาร รถรา และดวงดาวบนท้องฟ้า
หญิงสาวหน้าตาน่ารัก วัยอ่อนกว่าเขาสองปีนั่งตรงหน้าอย่างสงบ โดยมีดอกไม้ช่อโตวางอยู่ตรงหน้า
“คุณคงรู้ดีว่าเรามาเจอกันเพราะอะไร”
“...”
หญิงสาวไม่กล่าวอะไร เธอเพียงยกแก้วทรงสูงที่บรรจุน้ำสีใสขึ้นดื่ม และวางมันกลับลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบา
“เรามาคบกันเถอะ ผมชอบคุณมาก”
“...”
หญิงสาวยังคงนิ่งเฉย
“ผมสรุปว่าคุณรับทราบสถานะของเราต่อจากนี้แล้ว” เขาลุกจากเก้าอี้และเดินมายังเธอ เขาสูดกลิ่นหอมของแป้งจากแก้มเธอเบาๆ
เธอไม่หลบมัน