นี่เป็นกระทู้แรกนะค่ะอยากจะมาแชร์ประสบการณ์เรื่องนึ่ง
คือเราได้คุยกับผู้ชายคนนึ่งซึ่งเราก็เจอกันในเฟสนี่แหละคุนเฟสสักพักก็เลยแลกเบอร์กันก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนจะครบหนึ่งเดือน แต่เรายังไม่เคยเจอกันนะเราอยู่กรุงเทพเค้าอยู่ราชบุรี แล้วเมื่อคืนนี้เขาโทรมาหาเราตอนเกือบจะห้าทุ่มเขาโทรมาหาเราเขาบอกว่าโดนฟันมาตรงมือ เราตกใจมาก เราก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เจ็บไหม เป็นห่วงมากกกก เขาก็บอกชิวๆ อยู่บ้านแล้วไม่ต้องห่วง เดี๋ยวไปอาบน้ำล้างแผลอะไรก่อนนะเดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาใหม่ เราก็โอเคก็ได้แต่บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะพอวางเราก็นอนไม่ค่อยหลับ จนเกือบจะตีหนึ่งเขาได้โทรมาอีก คำพูดแรกที่เขาพูด ถ้าเราตายจะมางานเราไหม นี่ก็งงสักพักใหญ่ เราก็ตอบไปว่าบ้สเธอไม่เป็นอะไรหรอก เธอจะตายได้ไงไม่พูดแบบนี้อีกนะต่อไป เราก็เริ่มเอ๊ะใจว่ายังไงๆ อยู่ สักพักเขาบอกว่าถูกรถชน เราก็เลยถามว่าตกลงอยู่ไหนเขาบอกว่าอยู่โรงบาล เราก็เลยถามว่าเป็นตรงไหนบ้าง เขาบอกว่าขาหักสองข้าง ตรงเข่า ไหล่ คอ แล้วก็บอกเราว่าเขาอยากตาย น้ำตาไหลพรากกกกก เลยบอกไปว่าไม่พูดแบบนี้สิ เขาบอกว่าต่อไปไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีกนะ อยู่คนเดียวได้ เธอไปหาคนที่ดีๆ กว่าเราเถอะ ไม่ต้องมายุ่งกันอีก เธอไม่ต้องมาทนอยู่กับคนพิการแบบเราหรอก เราก็เลยบอกว่าเธอก็ยังมีเราไง ไม่ทิ้งกันแบบนี้สิ เขาก็บอกว่าดูแลตัวเองดีๆ นะ ตอนนี้ขาเขาไม่รู้สึกอะไรเลย เราก็บอกส่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายนะ แล้วก็เงียบไปสักพักใหญ่ เราก็เลยบอกเขาว่า เรารักเธอนะ แต่เขาตอบกลับมาว่าเราไม่รักเธอแล้วไม่ต้องมายุ่งกันอีกเขาพูดพร้อมร้องไห้หนักมาก เราทั้งสองร้องไห้หนัก เขาก็บอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะ ตั้งใจเรียนให้จบ แค่นี้ก่อนนะแล้วก็วางสายไป น้ำตานองแก้ม เราก็เลยทักเฟสคนที่เป็นญาติกับเขาเลยถามว่าอาการเป็นยังไง ได้คำตอบกลับมาว่า ต้องตัดขา ณ ตอนนั้นทรุดทั้งตัวทำไมๆๆๆๆๆ ต้องเป็นแบบนี้ สาเหตุที่เขาบอกว่าอย่ามายุ่งคือเขาพิการ นอนร้องไห้ทั้งคืนเลยก็ว่าได้ แต่ตอนเช้าเขาทักเฟสมาบอกว่าโชคดีนะ แล้วก็ปิดเฟสไป เราโทรไปหาก็ไม่รับ ณ ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง บ้านอยู่ไหน โรงบาลอะไรก็ไม่รู้จัก 😭😭😭😭😭😭😭😭😭
เริ่องจริงยิ่งกว่านิยาย
คือเราได้คุยกับผู้ชายคนนึ่งซึ่งเราก็เจอกันในเฟสนี่แหละคุนเฟสสักพักก็เลยแลกเบอร์กันก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนจะครบหนึ่งเดือน แต่เรายังไม่เคยเจอกันนะเราอยู่กรุงเทพเค้าอยู่ราชบุรี แล้วเมื่อคืนนี้เขาโทรมาหาเราตอนเกือบจะห้าทุ่มเขาโทรมาหาเราเขาบอกว่าโดนฟันมาตรงมือ เราตกใจมาก เราก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เจ็บไหม เป็นห่วงมากกกก เขาก็บอกชิวๆ อยู่บ้านแล้วไม่ต้องห่วง เดี๋ยวไปอาบน้ำล้างแผลอะไรก่อนนะเดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาใหม่ เราก็โอเคก็ได้แต่บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะพอวางเราก็นอนไม่ค่อยหลับ จนเกือบจะตีหนึ่งเขาได้โทรมาอีก คำพูดแรกที่เขาพูด ถ้าเราตายจะมางานเราไหม นี่ก็งงสักพักใหญ่ เราก็ตอบไปว่าบ้สเธอไม่เป็นอะไรหรอก เธอจะตายได้ไงไม่พูดแบบนี้อีกนะต่อไป เราก็เริ่มเอ๊ะใจว่ายังไงๆ อยู่ สักพักเขาบอกว่าถูกรถชน เราก็เลยถามว่าตกลงอยู่ไหนเขาบอกว่าอยู่โรงบาล เราก็เลยถามว่าเป็นตรงไหนบ้าง เขาบอกว่าขาหักสองข้าง ตรงเข่า ไหล่ คอ แล้วก็บอกเราว่าเขาอยากตาย น้ำตาไหลพรากกกกก เลยบอกไปว่าไม่พูดแบบนี้สิ เขาบอกว่าต่อไปไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีกนะ อยู่คนเดียวได้ เธอไปหาคนที่ดีๆ กว่าเราเถอะ ไม่ต้องมายุ่งกันอีก เธอไม่ต้องมาทนอยู่กับคนพิการแบบเราหรอก เราก็เลยบอกว่าเธอก็ยังมีเราไง ไม่ทิ้งกันแบบนี้สิ เขาก็บอกว่าดูแลตัวเองดีๆ นะ ตอนนี้ขาเขาไม่รู้สึกอะไรเลย เราก็บอกส่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายนะ แล้วก็เงียบไปสักพักใหญ่ เราก็เลยบอกเขาว่า เรารักเธอนะ แต่เขาตอบกลับมาว่าเราไม่รักเธอแล้วไม่ต้องมายุ่งกันอีกเขาพูดพร้อมร้องไห้หนักมาก เราทั้งสองร้องไห้หนัก เขาก็บอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะ ตั้งใจเรียนให้จบ แค่นี้ก่อนนะแล้วก็วางสายไป น้ำตานองแก้ม เราก็เลยทักเฟสคนที่เป็นญาติกับเขาเลยถามว่าอาการเป็นยังไง ได้คำตอบกลับมาว่า ต้องตัดขา ณ ตอนนั้นทรุดทั้งตัวทำไมๆๆๆๆๆ ต้องเป็นแบบนี้ สาเหตุที่เขาบอกว่าอย่ามายุ่งคือเขาพิการ นอนร้องไห้ทั้งคืนเลยก็ว่าได้ แต่ตอนเช้าเขาทักเฟสมาบอกว่าโชคดีนะ แล้วก็ปิดเฟสไป เราโทรไปหาก็ไม่รับ ณ ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง บ้านอยู่ไหน โรงบาลอะไรก็ไม่รู้จัก 😭😭😭😭😭😭😭😭😭