บทเรียนชีวิตที่ไม่มีสอนในโรงเรียน

สวัสดีค้ะ ทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้....คืบแฟนมาประมาน6เดือนค้ะเเล้วก็มีอะไรกันโดนผ่ายชายไม่ได้ป้องกันเราก็กินยาคุมค้ะกินแบบฉุกเฉินบอกเลยมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค้ะ พอดีเรามีโรคประจำตัวด้วยมันเลยไม่มีผลกับกานคุมกำเนิดของเรา เเล้วเรากับเเฟนก็ได้เลิกกันเเล้วเลิกกันได้8เดือนเพิ่งมารู้ตัวว่าตั้งท้องเเละไม่อยากบอกญาติพี่น้องเลยปึกษาเพื่อนเเทนเพราะกลัวว่าพ่อเเม่ต้องอายเเน่เเค่ทางบ้านสงสัยเลยพาไปตรวจฉี่หมอก็บอกว่าตั้งท้องได้ 38 สัปดาห์ เเล้วตอนนั้นตกใจมากพี่ก็นี่งรอยุข้างล่างให้เราขึ้นไปหาหมอคนเดียว ตอนนั้นเราก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะตกใจมากเลยรีบเปิด กูเกลิหาจาสอดค้ะ หาไปเรื่อยเค้าก็เขียนไว้ว่า ยาสอดอายุครรภ์ 7-8 เดือน 80,000 บาทเเละอีกเค้าก็บอกว่าเเนะนำให้คลอดเลยเพราะถ้าใช้ยาเด็กก็ไม่ออก ตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกเดินลงมาหาพี่ด้านล่างพี่ก็ถามว่า..ตกลงหมอบอกว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าก็ได้เป็นอะไรนิกลับบ้านได้เลยเเต่พี่ก็ไม่เชื่อเลยพาไปคีนิคมันก็ปิดทุกร้านตอนนั้นดีใจมากเเต่ดันเรามีญาติเป็นหมอยุที่ ร.พ นั้นพี่เราก็เลยโทรไปถามว่าตกลงเป็นอะไรพี่เราก็บอกชื่อ-นามสกุลเเล้วญาติที่เป็นหมอก็ค้นหาให้บอกว่าผลกานตรวจฉี่เป็น + ตั้งท้องได้38สัปดาห์ เเล้วตอนนั้นล่ะพี่เราร้องให้เลยเราก็ไม่รุจะทำไงเลยนั่งนิ่งๆเเล้วคำถามเเรกที่พี่ถาทคือ..พ่อของเด็กมันยุไหน ? เราก็บอกว่าเลิกกันไปนานเเล้วพี่ก็พาเรากลับบ้านเพื่อจะไปปึกษากับญาติๆว่นจะทำไงต่อไปเราก็รู้สึกเสียใจน่ะที่ทำให้ทักคนผิดหวังในตัวเรา เราต้องท้องโดนที่เด็กไม่ได้ฉีดยาไม่ได้ฝากครรภ์เลยไปฝากกะตอนจะคลอดเเล้วเเค่หมอเค้าก็ดีน้ะที่ไม่ด่าไม่ว่าก่อนหน้านี้1อาทิตย์เราได้ไปปืนกำเเพงบ้านพี่ที่ทำมาเเต่มันก็รุสึกแปลกๆเจ็บๆเเต่ก็ไม่ได้คิดอ้ะ เเล้วฝากท้องเสดรีบร้อยก็เริ่มกันติดต่อหาพ่อของเด็กขอเเค่มาเซ็นชื่อว่าเป็นพ่อเเค่นั้นไม่ได้ขอให้มายุด้วยกันเราก็เข้าใจน่ะว่าฝ่ายชายก็ไม่เชื่อว่าเป็นลูกของมันเพราะมันคิดว่าเราคงไปมีอะไรกับคนอื่น เเต่เรากล้าพูดได้เต็มปากว่ามันคือพ่อเด็กเพราะไม่ได้มั่วขนาดนั้น หลังจากเราได้เลิกกับมันเราก็ไม่ได้คบคัยอีกเลยเพราะไม่อยากผูกมัดกับคัยเเต่เเม่ของฝ่ายชาบก็ไม่เชื่อด่าว่าเราสสราพัดเราทนไม่ไหวก็เลยด่าสวนกับไปเเม่ของฝ่ายก็บอกว่ายังก็ไม่รับเป็นหลานหรอกเพราะยังไงก็จะตรวจ DNA ก่อนเราก็บอกโอเคได้พรุ่งนี้จะไปคลอดเเล้วเชิญมาตรวจได้เลยพอถึงเวลาก็ไม่มาจนทุกวันนี้ลูกเรา5กว่าๆเเล้ว ก็ยังไม่เห็นหัวเเม่มันล่ะลูกมันเลยผู้ชายแบบนี้มันไม่รู้จะให้คำไหนด่าจะว่ามันเเล้วช่วยค่านมเเค่ 3500 คิดได้ไงว่าเงินเเค้นี้จะพอ หลังจาก3500ก็ไม่ได้ช่วยอีกเลยไม่รู้ไปตายเเล้วพอ##ตอนเเรกทีาเราคิดจะทำเเท้งพอเห็นหน้าลูกมันก็นึกสงสานไม่อยากทำ
#จนทุกวันนี้เเม่มันก็ไม่พอเเต่ตอนนี้เราก็เฉยๆเเล้วเราจะเลี้ยงลูกให้เค้าว่าขาดอะไรไปสักอย่างเราจะเป็นได้ทั้งพ่อเเละเเม่ในคนๆเดียวกัน ถ้าหากลูกถามว่าพ่อไปไหนเราก็คงบอกได้คำเดียวว่ามัน. ตาย. เเล้ว
เจ็บเเล้วก็ผู้ชายก