จากประสบการณ์กับคนฟิลิปปินนี่มีเยอะ เราเบื่อนะพวกที่เอาดีใส่ตัว เอาแต่ตัวเอง ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่เคยนึกถึงตอนที่ตัวเองอยากได้งานแล้วมาขอร้องเราให้เราหางานให้
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราติดต่อครูฟิลิปปินไว้ 3 คนเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เพื่อที่จะมาสอนในโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งแถวๆวงเวียนใหญ่ และนางทั้ง 3 คนตกลงโอเคว่าจะมาทำงานให้ แต่ไม่ได้เซ็นสัญญาค่ะ เพราะทำชั่วคราวไม่ใช่ประจำ และวันเริ่มงานคือวันนี้ วันที่ 3 เมษายน 2015
ต่อมาหลังจากทั้ง 3 คน ตอบตกลงแล้ว 3 วันที่ผ่านมา ได้รับไลน์จากครูคนนึง
ครูฟิลิปปิน : สวัสดี ฉันต้องขอโทษมากๆนะ ฉันไปทำงานให้เธอไม่ได้แล้ว ฉันว่ามันเหนื่อยอ่ะ ได้เงินก็น้อย ฉันไม่ทำแล้ว
เรา : ห้ะ? เหตุผลเพราะเงินน้อย? ฉันให้ชั่วโมงละ 800 บาท กับสอนเด็กอนุบาล 30คน
ครูฟิลิปปิน : ใช่ ต้องขอโทษด้วย
เรา : โอเคไม่เป็นไร
(บอกเลยว่าชั่วโมงละ 800 มันเยอะมากสำหรับครูฟิลิปปิน สำหรับการสอนโรงเรียนอนุบาลกับเด็กจำนวน 30 คน และมีพี่เลี้ยงผู้ช่วยให้อีก 2 คน)
และเราก็ได้บอก ผ.อ. ไปว่า มีครูคนนึงไม่มาแล้ว คือเราเสียหน้ามากบอกเลย เพราะเราได้รับปากกับท่านไปแล้วก็ไม่อยากให้ท่านมองเราไม่ดีและไม่อยากให้ท่านเสียหน้า แต่ท่านก็น่ารักมาก ท่านก็บอกไม่เป็นไรยังเหลืออีก 2 คน
ในช่วงที่เสียครูไป 1 คนเราก็พยายามหาใหม่เป็นฝรั่งแต่ไม่มีใครเอาเพราะเพื่อนๆที่เราติดต่อก็มีสอนประจำกันหมด ก็เลยเหลือครูแค่ 2 คน และเมื่อวานตอน 3ทุ่ม เราก็ได้รับไลน์จากครูคนที่ 2 บอกเหมือนกันเป๊ะ แต่คนนี้มีมารยาทหน่อย ไม่พูดหักหามน้ำใจเรา แต่ก็ทำให้เราโมโหเหมือนเดิม เพราะมันต้องเริ่มสอนจริงแล้วพรุ่งนี้ เราจะทำยังไงล่ะทีนี้ ก็ได้แต่โทรไปบอก ผ.อ. และขอโทษท่านอีกที ท่านก็ยังใจดีอีก บอกไม่เป็นไร แต่ก่อนที่เราจะโทรหา ผ.อ. เราก็โทรไปคอนเฟริมกับครูที่เหลือคือคนสุดท้าย นางก็คอนเฟริมจริงๆว่าจะมา เราก็ยังดีใจอยู่ว่าอย่างน้อยก็เหลือคนนึง เด็กน้อยก็ต้องดีใจแน่ เพราะจะได้ทีเชอร์คนใหม่ ไม่ใช่หน้าเดิมๆ
และวันนี้ วันที่ 3 เมษายน 2015 ก็มาถึง เวลา 8.00 น โดยประมาณ เรานัดกับครูฟิลิปปินไว้ที่ สถานนีรถไฟฟ้าโพธิ์นิมิตรเพราะนางอยู่แถวนั้นเราก็ไปรับนางกับแฟนเรา คือนางต้องไปทำกับแฟนเรา (ต้องบอกก่อนว่าแฟนเราเป็นต่างชาติและเป็นครูและเรากับแฟนเราจะรับหาครูให้กับโรงเรียนอนุบาลเราจะกินค่าหัวคนละ 200 บาทต่อ 1 ชั่วโมง ต่อครั้ง ต่อคน เฉพาะสอนใน โรงเรียนเป็นระยะยาวและมีการเซ็นสัญญา แต่ถ้าสอนแทนเราจะไม่คิด) เมื่อเรายืนรอนางตอน 8.00 น. เราก็โทรหานาง 1 ครั้งไม่รับ ครั้ง 2 ก็ไม่รับ ผ่านมา 15 นาที เราก็ไลน์ไปบอกว่าอยู่ไหนแล้ว เรารอทางออก 3 นะ และผ่านไป 15 นาทีเราก็โทรหาอีก 2 รอบก็ไม่มีการตอบรับใดๆ เราก็ไลน์ไปอีกว่าถ้ายูจะไม่มาก็ชอบตอบหรือบอกด้วย เราจะได้ไม่ต้องรอ เรามีงานต้องทำนะ สักพักเราก็โทรไปอีกนางเลยรับ
เรา : สวัสดี อยู่ไหนแล้ว ยูอยู่มาใช่ไหม เรารอทางออกที่ 3 นะ เรานัดกัน 8.00น. นะ
ครูฟิลิปปิน : โอ้ว ต้องขอโทษด้วยฉันพึงตื่นน่ะ และตอนนี้ฉันอยู่ รามคำแหง
เรา : ห้ะ? พึ่งตื่นหรอ จะเอายังไงล่ะ เราคุยกันแล้วไม่ใช่หรอ ว่าเจอแถวบ้านยู วันนี้ 8.00 น.
ครูฟิลิปปิน : อันนั้นมันเรื่องของยูแล้วที่ต้องรับผิดชอบ ไม่ต้องถามฉันว่าจะเอายังไง
เรา : ห้ะ? ยูพูดแบบนี้ได้ยังไงก็ยูเซเยสกับไอ ไอเชื่อในคำพูดยูและคำสัญญาของยูนะ แล้วมาทำแบบนี้หรอ?
และหลังจากนั้นเราก็ได้ว่าเค้าแบบแรงๆไปเลยและก๋็เลิกคุยไป และคิดว่าจะตัดขาเค้าทุกทาง งานที่เราให้ไปก็หาคนใหม่แทนหาเพื่อนที่เป็นฝรั่งที่กำลังเรียนในไทยแทน และยกเลิกคนฟิลิปปินให้หมด
คือเราโมโหไม่เท่าไหร่แต่แฟนเราโมโหมากกว่าเพราะผู้หญิงทั้ง 3 คนนี้เป็นคนที่เค้าหามาเองและทุกงานที่ผู้หญิง 3 คนนี้อยากทำแฟนเราจะเป็นคนหาให้เอง และแฟนเราต้องเสียหน้าเพราะพวกเค้าทั้ง 3 นี้มาก กับเราไม่เท่าไหร่เลย เพราะเราไม่ต้องไปสอนเองไม่ต้องรับหน้ากับสถานการณ์นี้เท่ากับแฟนเรา และเราต้องไปทำงานสาย ถามว่าเราต้องรอทำไม? รอเพื่อจะแนะนำเค้าให้กับ ผ.อ. แล้วเราต้องแนะนำทำไม ทำไมไม่ให้แฟนเราแนะนำตัวของนางกับ ผ.อ. (ทุกอย่างจบค่ะ)
***พวกคุณมีความคิดเห็นอย่างไร และถ้าเป็นเรากับแฟนเราต้องทำไงค่ะ?
ขอโทษด้วยถ้าผู้อ่าน อ่านแล้ว งง และขอบคุณที่สละเวลาอ่านค่ะ
คนฟิลิปปินเป็นแบบนี้กันหมดหรือป่าว? ใครพอที่จะรู้จักหรือเคยจ้างครูฟิลิปปินบ้าง?
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราติดต่อครูฟิลิปปินไว้ 3 คนเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เพื่อที่จะมาสอนในโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งแถวๆวงเวียนใหญ่ และนางทั้ง 3 คนตกลงโอเคว่าจะมาทำงานให้ แต่ไม่ได้เซ็นสัญญาค่ะ เพราะทำชั่วคราวไม่ใช่ประจำ และวันเริ่มงานคือวันนี้ วันที่ 3 เมษายน 2015
ต่อมาหลังจากทั้ง 3 คน ตอบตกลงแล้ว 3 วันที่ผ่านมา ได้รับไลน์จากครูคนนึง
ครูฟิลิปปิน : สวัสดี ฉันต้องขอโทษมากๆนะ ฉันไปทำงานให้เธอไม่ได้แล้ว ฉันว่ามันเหนื่อยอ่ะ ได้เงินก็น้อย ฉันไม่ทำแล้ว
เรา : ห้ะ? เหตุผลเพราะเงินน้อย? ฉันให้ชั่วโมงละ 800 บาท กับสอนเด็กอนุบาล 30คน
ครูฟิลิปปิน : ใช่ ต้องขอโทษด้วย
เรา : โอเคไม่เป็นไร
(บอกเลยว่าชั่วโมงละ 800 มันเยอะมากสำหรับครูฟิลิปปิน สำหรับการสอนโรงเรียนอนุบาลกับเด็กจำนวน 30 คน และมีพี่เลี้ยงผู้ช่วยให้อีก 2 คน)
และเราก็ได้บอก ผ.อ. ไปว่า มีครูคนนึงไม่มาแล้ว คือเราเสียหน้ามากบอกเลย เพราะเราได้รับปากกับท่านไปแล้วก็ไม่อยากให้ท่านมองเราไม่ดีและไม่อยากให้ท่านเสียหน้า แต่ท่านก็น่ารักมาก ท่านก็บอกไม่เป็นไรยังเหลืออีก 2 คน
ในช่วงที่เสียครูไป 1 คนเราก็พยายามหาใหม่เป็นฝรั่งแต่ไม่มีใครเอาเพราะเพื่อนๆที่เราติดต่อก็มีสอนประจำกันหมด ก็เลยเหลือครูแค่ 2 คน และเมื่อวานตอน 3ทุ่ม เราก็ได้รับไลน์จากครูคนที่ 2 บอกเหมือนกันเป๊ะ แต่คนนี้มีมารยาทหน่อย ไม่พูดหักหามน้ำใจเรา แต่ก็ทำให้เราโมโหเหมือนเดิม เพราะมันต้องเริ่มสอนจริงแล้วพรุ่งนี้ เราจะทำยังไงล่ะทีนี้ ก็ได้แต่โทรไปบอก ผ.อ. และขอโทษท่านอีกที ท่านก็ยังใจดีอีก บอกไม่เป็นไร แต่ก่อนที่เราจะโทรหา ผ.อ. เราก็โทรไปคอนเฟริมกับครูที่เหลือคือคนสุดท้าย นางก็คอนเฟริมจริงๆว่าจะมา เราก็ยังดีใจอยู่ว่าอย่างน้อยก็เหลือคนนึง เด็กน้อยก็ต้องดีใจแน่ เพราะจะได้ทีเชอร์คนใหม่ ไม่ใช่หน้าเดิมๆ
และวันนี้ วันที่ 3 เมษายน 2015 ก็มาถึง เวลา 8.00 น โดยประมาณ เรานัดกับครูฟิลิปปินไว้ที่ สถานนีรถไฟฟ้าโพธิ์นิมิตรเพราะนางอยู่แถวนั้นเราก็ไปรับนางกับแฟนเรา คือนางต้องไปทำกับแฟนเรา (ต้องบอกก่อนว่าแฟนเราเป็นต่างชาติและเป็นครูและเรากับแฟนเราจะรับหาครูให้กับโรงเรียนอนุบาลเราจะกินค่าหัวคนละ 200 บาทต่อ 1 ชั่วโมง ต่อครั้ง ต่อคน เฉพาะสอนใน โรงเรียนเป็นระยะยาวและมีการเซ็นสัญญา แต่ถ้าสอนแทนเราจะไม่คิด) เมื่อเรายืนรอนางตอน 8.00 น. เราก็โทรหานาง 1 ครั้งไม่รับ ครั้ง 2 ก็ไม่รับ ผ่านมา 15 นาที เราก็ไลน์ไปบอกว่าอยู่ไหนแล้ว เรารอทางออก 3 นะ และผ่านไป 15 นาทีเราก็โทรหาอีก 2 รอบก็ไม่มีการตอบรับใดๆ เราก็ไลน์ไปอีกว่าถ้ายูจะไม่มาก็ชอบตอบหรือบอกด้วย เราจะได้ไม่ต้องรอ เรามีงานต้องทำนะ สักพักเราก็โทรไปอีกนางเลยรับ
เรา : สวัสดี อยู่ไหนแล้ว ยูอยู่มาใช่ไหม เรารอทางออกที่ 3 นะ เรานัดกัน 8.00น. นะ
ครูฟิลิปปิน : โอ้ว ต้องขอโทษด้วยฉันพึงตื่นน่ะ และตอนนี้ฉันอยู่ รามคำแหง
เรา : ห้ะ? พึ่งตื่นหรอ จะเอายังไงล่ะ เราคุยกันแล้วไม่ใช่หรอ ว่าเจอแถวบ้านยู วันนี้ 8.00 น.
ครูฟิลิปปิน : อันนั้นมันเรื่องของยูแล้วที่ต้องรับผิดชอบ ไม่ต้องถามฉันว่าจะเอายังไง
เรา : ห้ะ? ยูพูดแบบนี้ได้ยังไงก็ยูเซเยสกับไอ ไอเชื่อในคำพูดยูและคำสัญญาของยูนะ แล้วมาทำแบบนี้หรอ?
และหลังจากนั้นเราก็ได้ว่าเค้าแบบแรงๆไปเลยและก๋็เลิกคุยไป และคิดว่าจะตัดขาเค้าทุกทาง งานที่เราให้ไปก็หาคนใหม่แทนหาเพื่อนที่เป็นฝรั่งที่กำลังเรียนในไทยแทน และยกเลิกคนฟิลิปปินให้หมด
คือเราโมโหไม่เท่าไหร่แต่แฟนเราโมโหมากกว่าเพราะผู้หญิงทั้ง 3 คนนี้เป็นคนที่เค้าหามาเองและทุกงานที่ผู้หญิง 3 คนนี้อยากทำแฟนเราจะเป็นคนหาให้เอง และแฟนเราต้องเสียหน้าเพราะพวกเค้าทั้ง 3 นี้มาก กับเราไม่เท่าไหร่เลย เพราะเราไม่ต้องไปสอนเองไม่ต้องรับหน้ากับสถานการณ์นี้เท่ากับแฟนเรา และเราต้องไปทำงานสาย ถามว่าเราต้องรอทำไม? รอเพื่อจะแนะนำเค้าให้กับ ผ.อ. แล้วเราต้องแนะนำทำไม ทำไมไม่ให้แฟนเราแนะนำตัวของนางกับ ผ.อ. (ทุกอย่างจบค่ะ)
***พวกคุณมีความคิดเห็นอย่างไร และถ้าเป็นเรากับแฟนเราต้องทำไงค่ะ?
ขอโทษด้วยถ้าผู้อ่าน อ่านแล้ว งง และขอบคุณที่สละเวลาอ่านค่ะ