แนะนำตัวล้ะครก่อนน้ะ
ผม = นศ.มธ.รังสิต ตอนนี้อยู่ปี1
เธอ= เป็นครูสอน มัธยม ที่ จ.ตราด
เขา=. แฟนของเธอ
เริ่มแรก...เราสองคน ไดรู้จักกันทาง Camfrog ที่ทุกคนก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นยังไง ผมก็ได้ไปเข้าห้ง ห้องนึง แล้วผมก็เปิดรายชื่อคนที่อยู่ในห้องนั้นเพื่อหาผู้หญิงดู(ดูอะไรคงไม่ต้องบอกน้ะครับ) แล้วผมก็บังเอิญได้พบกับเธอคนนี้ ซึ่งตอนนั้นเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่อยู่ในรายชื่อห้อง ผมเห็นเธอกำลังนั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่ ผมนั่งมองเธอซักพัก เธอก็เงยหน้าขึ้นมา ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าเธอชัดๆ ผมจึงเริ่มทักเธอจากในห้องนั้นๆ แต่มันก็ลำบาก เพราะคนในห้องก็มีแต่บอกให้นางฟ้าโชว์หน่อยๆ ผมก็ยังพยายามทักเธอเพื่อให้เธอเห็นว่ามีคนดูเธออยู่
จนในที่สุด เธอก็เห็นข้อความของผมจากผู้คนนับร้อยที่พิมแทรกตลอด ผมก็เริ่มจาก "ดีคับ 2015..." แล้วเขาก็ตอบว่า "ดีค่ะ"
ผ่านด่านแรก) แล้วผมก็ชมเธอว่า "ยิ้มน่ารักจังเลย" เธอเห็นที่ผมพิมไปเธอก็หัวเราะแบบเขินๆ แล้วเธอก็ดูหน้าผมจากในห้องเหมือนกัน หลังจากนั้นผมก็ทักเธอใน ข้อความส่วนตัวหรือที่เขาเรียกว่า im ผมเริ่มคุยกับเธอตั้งแต่ครั้งนั้น
ผมก็เริ่มแนะนำตัวว่าชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ ตามมารยาท แต่เธอไม่ได้บอกชื่อ บอกแค่อายุแล้วเธอก็พูดต่อว่า "ไม่ชอบเด็กอะแต่ยิ้มน่ารักดี" ผมรู้สึกหลงรักเธอ ความรู้สึกที่อยากจะดู... มันหายไป กลายเป็นความรู้สึกอยากรู้จักเธอ
ผมมองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผม แล้วเราก็ยิ้มแบบเขินๆต่อกัน ซักพักเธอก็เลิกเล่นแล้วหายไป แต่ดีหน่อยที่ผมกดเพิ่มเพื่อนเธอไว้แล้ว วันต่อมาผมก็ทำแบบเดิมอีก แต่ผมเปิดดูรายชื่อเพื่อน ผมก็เห็นเธอออนไลน์อยู่ ผมจึงรีบทักเธอไปแล้วถามเธอว่า "จำผมได้มั้ยคนเมื่อวานอะ" เธอตอบว่า "จำได้สิ อยู่ห้องไหน" ผมก็บอกว่า ผมเพิ่งจะเข้ามายังไม่ได้เข้าห้องเลย แล้วเราก็คุยกันซักพักนึงแล้วผมบอกว่า ขอไลน์เธอหน่อย แล้วเธอก็เปลี่ยนเรื่องคุย ผมขอไลน์เธอประมาณ 3-4 ครั้ง ผมจึงเลิกถามแล้วให้ไอดีไลน์ผมกับเธอแทน
ซักพักเธอแอดไลน์ผมมา ผมรู้สึกดีใจมาก (ผ่านด่านที่2) แล้วผมก็ให้เฟสเผมกับเธอไป
เพื่อที่จะดูอย่างต่อไปคือ เธอมีแฟนรึยัง ปรากฎว่า สถานะเธอ โสด(ผ่านด่านที่3) ผมรู้สึกดีใจกระดี้กระด้า คิดในใจว่า(เข้าทางกุหล่ะ555) ผมจึงเริ่มถามชื่อเธอ ซึ่งครั้งนี้เธอยอมบอกชื่อ หลังจากนั้นเราก็คุยกันยาวๆ
วันต่อมา เราก็ยังคุยกันแล้วผมก็ถามเธอว่า มีแฟนรึยัง เธอก็บอกมีแล้ว ผมคิดในใจว่า มีแล้วหรอ?แต่ทำไมถึงขึ้นสถานะโสดในเฟสหล่ะ
ผมขัดใจผมจึงคิดในใจว่า เขาคงยังไม่อยากคบใครหล่ะมั้ง เลยตอบว่ามีแล้ว(เข้าข้างตัวเองสุดๆ)หลังจากนั้นผมก็ถามเธอว่า คอลหาได้ไหม? เธอตอบว่าได้ ผมดีใจมากแล้วก็คอลหาเธอ มองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผมแล้วก็ยิ้มให้กัน เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ คอลหากันตลอดเห็นหน้ากันทุกวัน จนผ่านไปอีก 2 วัน ผมจึงถามเธออีกครั้งว่ามีแฟนรึยัง เธอก็ยังคงยืนยันว่า มีแล้ว ครั้งนี้ผมจึงถามเธอ แล้วทำไมสถานะในเฟสขึ้นโสดหล่ะ เธอก็เริ่มเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับแฟนของเธอ ที่เขามีคนอื่นแล้วเธอจับได้ เธอจึงบอกแฟนว่า งั้นก็ต่างคนต่างอยู่(แต่ไม่ได้เลิกกัน ประมาณว่าไม่ขึ้นสถานะกัน ห่างๆกัน) พอผมฟังผมก็เข้าใจเธอ
แล้วผมก็แกล้งทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวเธอจะดราม่า(แต่ในใจผมมันก็พังไปแล้วเพราะเธอมีแฟนแล้ว) เราคุยกันได้ประมาณ 4-5 วันโดยการคอลหากันตลอดเวลาที่เราว่างพร้อมกัน บางครั้งผมก็ถามเธอ ว่าเธอยังรักเขาอยู่ไหม เธอก็ตอบว่ารัก ผมก็รู้สึกขัดในใจ "ทำไมถึงยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ ทั้งๆที่เขามีคนอื่น เฟสก็สมัครใหม่ ไลน์ก็ไม่ให้ 2 วันโทรหาครั้งนึง" คือมันมีพิรุธอยู่แล้วว่ายังไงผู้ชายก็ต้องมีคนอื่น แต่เธอก็ยังรักเขาอยู่ ผมก็ไม่เข้าใจ
จนทุกวันนี้ผมก็ยังคอลคุยกับเขาตลอดเห็นหน้ากันตลอดทุกคืนเรานอนด้วยกัน ผมจะเล่านิทานให้เธอฟังก่อนนอนทุกคืน บางทีก็ร้องเพลงให้ฟัง บางทีเธอก็เปิดหนังดูด้วยกันกับผม มันกลายเป็นว่า ผมไม่สามารถออกมาจากตรงนั้นได้ ผมรักเธอมากภายในระยะเวลาแค่ 2 สัปดาห์ เรารู้จักกันในตัวตนไม่เฟค ไม่มีการแอ๊บ ทุกๆอย่างออกมาจากใจหมด จนผมเริ่มมั่นใจว่า เธอเองก็รักผมเหมือนกัน แต่มันก็ยังขัดอยู่ที่ว่าเธอไม่ได้เลิกกับแฟน ทุกวันนี้ที่คอลหากันทุกๆครั้งที่ตื่นนอน ทุกครั้งที่ว่างหรือแม้แต่ทุกคืนก่อนนอน มันทำให้ผมรักเธอมากขึ้นทุกวันๆ แต่ในบางครั้งที่แฟนเขาโทรมาผมก็รู้สึกไม่ดี รู้สึกไปแย่งแฟนคนอื่นทั้งๆที่ผมคิดมาตลอดว่า ผมจะไม่คุยกับคนที่มีแฟนแล้ว บางครั้งผมอยากจะบอกเธอว่า ผมรักเธอน้ะ ผมอยากดูแลเธอ ถึงผมจะอายุน้อยกว่า ห่างกัน 4 ปี แต่ผมก็มั่นใจว่าผมดูแลเธอได้ ผมจะไม่ทำให้เธอเสียใจแบบที่เขาทำ(ผมมีแฟนมา 4 คนแล้ว ผมไม่เึยมีคนอื่น มีแต่ผู้หญิง ที่มีคนอื่น คงเป็นเพราะผมตามใจเธอเหล่านั้นมากเกินไปหล่ะมั้ง) แต่คำที่เธอ พูดว่า "ยังรักเขาอยู่" มันตามหลอกหลอนผม ทุกครั้งที่ผมคุยกับเธอ ผมจะลืมตัวไปว่า เธอมีแฟนแล้วน้ะ (ทำได้แค่ทำให้เขามีความสุข
มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เขาจะมาคบกับ เขายังรักแฟนเขาอยู่) ตอนนี้ผมคิดแค่ว่า ถ้าผมจะไม่ได้คบกับเธอ ขอแค่ผมเห็นเธอมีความสุขกับแฟนของเธอก็พอแล้ว จนบางครั้งผมต้องกัดฟันพูดว่า โทรหาแฟนรึยัง โทรหาแฟนบ้างน้ะเดี๋ยวทะเลาะกันอีก จะไปไหนก็บอกแฟนบ้างน้ะ ผมกัดฟันพูดทุกครั้ง น้ำตาก็ตกใน T_T ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ในเมื่อแฟนเขาดูยังไงก็ต้องมีคนอื่น ไม่สนใจแฟนตัวเองเลย แต่ทำไมเธอถึงไม่เลิกกับเขา? ที่ผมทำตามที่หัวใจตัวเองเรียกร้อง มันดีแล้วใช่มั้ย?
(ข้อร้องน้ะครับถ้าจะเม้น ขออย่าว่าผู้หญิงเลย ผมเป็นคนเข้าหาเธอเอง)
Camfrog ในวันนั้น สู่ความรักในวันนี้
ผม = นศ.มธ.รังสิต ตอนนี้อยู่ปี1
เธอ= เป็นครูสอน มัธยม ที่ จ.ตราด
เขา=. แฟนของเธอ
เริ่มแรก...เราสองคน ไดรู้จักกันทาง Camfrog ที่ทุกคนก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นยังไง ผมก็ได้ไปเข้าห้ง ห้องนึง แล้วผมก็เปิดรายชื่อคนที่อยู่ในห้องนั้นเพื่อหาผู้หญิงดู(ดูอะไรคงไม่ต้องบอกน้ะครับ) แล้วผมก็บังเอิญได้พบกับเธอคนนี้ ซึ่งตอนนั้นเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่อยู่ในรายชื่อห้อง ผมเห็นเธอกำลังนั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่ ผมนั่งมองเธอซักพัก เธอก็เงยหน้าขึ้นมา ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าเธอชัดๆ ผมจึงเริ่มทักเธอจากในห้องนั้นๆ แต่มันก็ลำบาก เพราะคนในห้องก็มีแต่บอกให้นางฟ้าโชว์หน่อยๆ ผมก็ยังพยายามทักเธอเพื่อให้เธอเห็นว่ามีคนดูเธออยู่
จนในที่สุด เธอก็เห็นข้อความของผมจากผู้คนนับร้อยที่พิมแทรกตลอด ผมก็เริ่มจาก "ดีคับ 2015..." แล้วเขาก็ตอบว่า "ดีค่ะ"
ผมก็เริ่มแนะนำตัวว่าชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ ตามมารยาท แต่เธอไม่ได้บอกชื่อ บอกแค่อายุแล้วเธอก็พูดต่อว่า "ไม่ชอบเด็กอะแต่ยิ้มน่ารักดี" ผมรู้สึกหลงรักเธอ ความรู้สึกที่อยากจะดู... มันหายไป กลายเป็นความรู้สึกอยากรู้จักเธอ
ผมมองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผม แล้วเราก็ยิ้มแบบเขินๆต่อกัน ซักพักเธอก็เลิกเล่นแล้วหายไป แต่ดีหน่อยที่ผมกดเพิ่มเพื่อนเธอไว้แล้ว วันต่อมาผมก็ทำแบบเดิมอีก แต่ผมเปิดดูรายชื่อเพื่อน ผมก็เห็นเธอออนไลน์อยู่ ผมจึงรีบทักเธอไปแล้วถามเธอว่า "จำผมได้มั้ยคนเมื่อวานอะ" เธอตอบว่า "จำได้สิ อยู่ห้องไหน" ผมก็บอกว่า ผมเพิ่งจะเข้ามายังไม่ได้เข้าห้องเลย แล้วเราก็คุยกันซักพักนึงแล้วผมบอกว่า ขอไลน์เธอหน่อย แล้วเธอก็เปลี่ยนเรื่องคุย ผมขอไลน์เธอประมาณ 3-4 ครั้ง ผมจึงเลิกถามแล้วให้ไอดีไลน์ผมกับเธอแทน
ซักพักเธอแอดไลน์ผมมา ผมรู้สึกดีใจมาก (ผ่านด่านที่2) แล้วผมก็ให้เฟสเผมกับเธอไป
เพื่อที่จะดูอย่างต่อไปคือ เธอมีแฟนรึยัง ปรากฎว่า สถานะเธอ โสด(ผ่านด่านที่3) ผมรู้สึกดีใจกระดี้กระด้า คิดในใจว่า(เข้าทางกุหล่ะ555) ผมจึงเริ่มถามชื่อเธอ ซึ่งครั้งนี้เธอยอมบอกชื่อ หลังจากนั้นเราก็คุยกันยาวๆ
วันต่อมา เราก็ยังคุยกันแล้วผมก็ถามเธอว่า มีแฟนรึยัง เธอก็บอกมีแล้ว ผมคิดในใจว่า มีแล้วหรอ?แต่ทำไมถึงขึ้นสถานะโสดในเฟสหล่ะ
ผมขัดใจผมจึงคิดในใจว่า เขาคงยังไม่อยากคบใครหล่ะมั้ง เลยตอบว่ามีแล้ว(เข้าข้างตัวเองสุดๆ)หลังจากนั้นผมก็ถามเธอว่า คอลหาได้ไหม? เธอตอบว่าได้ ผมดีใจมากแล้วก็คอลหาเธอ มองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผมแล้วก็ยิ้มให้กัน เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ คอลหากันตลอดเห็นหน้ากันทุกวัน จนผ่านไปอีก 2 วัน ผมจึงถามเธออีกครั้งว่ามีแฟนรึยัง เธอก็ยังคงยืนยันว่า มีแล้ว ครั้งนี้ผมจึงถามเธอ แล้วทำไมสถานะในเฟสขึ้นโสดหล่ะ เธอก็เริ่มเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับแฟนของเธอ ที่เขามีคนอื่นแล้วเธอจับได้ เธอจึงบอกแฟนว่า งั้นก็ต่างคนต่างอยู่(แต่ไม่ได้เลิกกัน ประมาณว่าไม่ขึ้นสถานะกัน ห่างๆกัน) พอผมฟังผมก็เข้าใจเธอ
แล้วผมก็แกล้งทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวเธอจะดราม่า(แต่ในใจผมมันก็พังไปแล้วเพราะเธอมีแฟนแล้ว) เราคุยกันได้ประมาณ 4-5 วันโดยการคอลหากันตลอดเวลาที่เราว่างพร้อมกัน บางครั้งผมก็ถามเธอ ว่าเธอยังรักเขาอยู่ไหม เธอก็ตอบว่ารัก ผมก็รู้สึกขัดในใจ "ทำไมถึงยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่ ทั้งๆที่เขามีคนอื่น เฟสก็สมัครใหม่ ไลน์ก็ไม่ให้ 2 วันโทรหาครั้งนึง" คือมันมีพิรุธอยู่แล้วว่ายังไงผู้ชายก็ต้องมีคนอื่น แต่เธอก็ยังรักเขาอยู่ ผมก็ไม่เข้าใจ
จนทุกวันนี้ผมก็ยังคอลคุยกับเขาตลอดเห็นหน้ากันตลอดทุกคืนเรานอนด้วยกัน ผมจะเล่านิทานให้เธอฟังก่อนนอนทุกคืน บางทีก็ร้องเพลงให้ฟัง บางทีเธอก็เปิดหนังดูด้วยกันกับผม มันกลายเป็นว่า ผมไม่สามารถออกมาจากตรงนั้นได้ ผมรักเธอมากภายในระยะเวลาแค่ 2 สัปดาห์ เรารู้จักกันในตัวตนไม่เฟค ไม่มีการแอ๊บ ทุกๆอย่างออกมาจากใจหมด จนผมเริ่มมั่นใจว่า เธอเองก็รักผมเหมือนกัน แต่มันก็ยังขัดอยู่ที่ว่าเธอไม่ได้เลิกกับแฟน ทุกวันนี้ที่คอลหากันทุกๆครั้งที่ตื่นนอน ทุกครั้งที่ว่างหรือแม้แต่ทุกคืนก่อนนอน มันทำให้ผมรักเธอมากขึ้นทุกวันๆ แต่ในบางครั้งที่แฟนเขาโทรมาผมก็รู้สึกไม่ดี รู้สึกไปแย่งแฟนคนอื่นทั้งๆที่ผมคิดมาตลอดว่า ผมจะไม่คุยกับคนที่มีแฟนแล้ว บางครั้งผมอยากจะบอกเธอว่า ผมรักเธอน้ะ ผมอยากดูแลเธอ ถึงผมจะอายุน้อยกว่า ห่างกัน 4 ปี แต่ผมก็มั่นใจว่าผมดูแลเธอได้ ผมจะไม่ทำให้เธอเสียใจแบบที่เขาทำ(ผมมีแฟนมา 4 คนแล้ว ผมไม่เึยมีคนอื่น มีแต่ผู้หญิง ที่มีคนอื่น คงเป็นเพราะผมตามใจเธอเหล่านั้นมากเกินไปหล่ะมั้ง) แต่คำที่เธอ พูดว่า "ยังรักเขาอยู่" มันตามหลอกหลอนผม ทุกครั้งที่ผมคุยกับเธอ ผมจะลืมตัวไปว่า เธอมีแฟนแล้วน้ะ (ทำได้แค่ทำให้เขามีความสุข
มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เขาจะมาคบกับ เขายังรักแฟนเขาอยู่) ตอนนี้ผมคิดแค่ว่า ถ้าผมจะไม่ได้คบกับเธอ ขอแค่ผมเห็นเธอมีความสุขกับแฟนของเธอก็พอแล้ว จนบางครั้งผมต้องกัดฟันพูดว่า โทรหาแฟนรึยัง โทรหาแฟนบ้างน้ะเดี๋ยวทะเลาะกันอีก จะไปไหนก็บอกแฟนบ้างน้ะ ผมกัดฟันพูดทุกครั้ง น้ำตาก็ตกใน T_T ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ในเมื่อแฟนเขาดูยังไงก็ต้องมีคนอื่น ไม่สนใจแฟนตัวเองเลย แต่ทำไมเธอถึงไม่เลิกกับเขา? ที่ผมทำตามที่หัวใจตัวเองเรียกร้อง มันดีแล้วใช่มั้ย?
(ข้อร้องน้ะครับถ้าจะเม้น ขออย่าว่าผู้หญิงเลย ผมเป็นคนเข้าหาเธอเอง)