


โพสนี้เป็นโพสแรกของผมเลย ไม่เคยคิดจะทำ แต่ต้องทำขึ้นมาให้ทราบเพราะ กองทัพบก ไม่รับผิดชอบอะไรเลยหลังจากที่ปืนขัดลำกล้องแล้วระเบิดใส่ผม
เมื่อวันที่. 29 /3/2558 ผมไปเที่ยวงานกาชาดกับคุณอาของผมที่กรุงเทพฯเราขับรถไปจากชลบุรี ถึงงานประมาณ 4 โมงเย็นก็ไปนั่งเล่นปิงโกกันที่บูธของกรมแรงงานเสร็จแล้วไปหาอะไรทาน จนถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมขออาผมไปยิงปืนที่บูธกองทัพบก
เดินไปที่เคาร์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน
เจ้าหน้าที่ : จะใช้ปืนยาวหรือปืนสั้น
ผม : ใช้ปืนยาว /จ่ายเงินค่าบริการไป50 บาท ได้กระสุนมา 5 นัด (เป็นกระสุนจริง)
แล้วเดินไปทางช่วงที่ 2 ซ้ายมือ มีเจ้าหน้าที่รับช่วงต่อ บรรจุกระสุนพร้อมเลื่อนเป้าประดาษให้พร้อม ผมก็รับปืนมาแล้วยิงตามปรกติ
นัดที่ 1 นัดที่ 2 ไม่มีปัญหา พอนัดที่.3
#เกิดขัดลำกล้องกระสุนระเบิดข้างหูครับ
แรงระเบิดทำให้หูข้างขวาผมไม่ได้ยินจนถึงวันนี้ และมีแผลที่แขนขวา ตอนนั้นมึนมากแลทรงตัวไม่ได้ เจ้าหน้าที่ที่เห็นเดินมาดูอาการโดยปฐมพยาบาลให้ด้วยการเอากระดาษทิชชูมากดที่แผล
และมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งเดินมาดูแล้วพูดกับเจ้าหน้าที่ดูแลช่องยิงปืน (ปืนมันขัดเอาไปเก็บแล้วดูตัวใหม่มาวาง/เป็นอะไรมากหรือเปล่าแล้วตามหน่วยปฐมพยาบาลมายัง)หลังจากนั้ก็เดินจากไป สักพักเจ้าหน้าที่ทหารที่มีเครื่องหมายกาชาดที่แขนก็ประคองผมออกมาที่ด้านหน้าบูธเพื่อรอหน่วยปฐมพยาบาลมารับไปอีกที ผมก็ยกมือเรียกอาของผมมา
อาผมก็ถามเจ้าหน้าที่ว่าเกิดอะไรขึ้น
เจ้าหน้าที่เขาก็เล่าให้ฟังว่า. (กระสุนขัดลำกล้องแล้วระเบิดคาปืน)
อาผมเลยถามต่อว่าแล้วมันเกิดได้ยังไงคะแล้วจะทำยังไงต่อ
เจ้าหน้าที่บอกว่าเดี๋ยวไปปฐมพยาบาลก่อนนะครับ. หลังจากนั้นก็ขึ้นรถกอล์ฟปฐมพยาบาลเคลื่อนที่ไปที่หน่วย ก็ให้คุณหมอประจำหน่วยตรวจแผลแล้วซักอาการ คุณหมอบอกว่า ให้ผมไปเอ็กซ์เรย์เพื่อดูว่าสะเก็ดปืนฝังกี่จุดแล้วรีบเอาออกภายใน 24 ชั่วโมงไม่งั้นจะติดเชื้อ แล้วตรวจที่หูขวา หมอบอกว่า มีเลือดออกภายในหูด้วย แล้วก็แจ้งผมว่าต้องรีบไปเอ็กซ์เรย์เพราะสำคัญมากๆพอๆกับหู หมอเลยเขียนใบส่งตัวมาให้( ซึ่งยังอยู่กับผม)
ส่วนเจ้าหน้าที่ทหารที่บูธกองทัพบกยืนหน้าซี๊ด
อาผมเลยถามไปว่าแล้วจะช่วยอะไรได้บ้างคะ?
เจ้าหน้าที่ : คงช่วยอะไรไม่ได้ครับ เพราะประชาชนรู้ดีอยู่แล้วว่ามันอันตรายถ้าเกิดเหตุก็ต้องดูแลตัวเอง เพราะงานที่จัดเป็นการร่วมทำบุญ
ผมนึกในใจและเคืองขึ้นมาทันทีเลยที่เจ้าหน้าที่พูดแบบนั้นแล้ว
เจ้าหน้าที่ : ผมก็ชั้นผู้น้อยพูดอะไรไม่ได้
เคืองหนักเลยทีนี้ เลยอยากถามว่า
1.ถ้ากองทัพรู้ว่ามันอันตรายยังจะยื่นสิ่งอันตรายมาให้ประชาชนเล่นทำไม? อย่างอื่นของกองทัพเอามาจัดแสดงให้เป็นที่สนใจก็มีเยอะแยะ
2.มีการตรวจอาวุธก่อนเอามาให้ประชาชนใช้ยิงในบูธหรือไม่
3.เจ้าหน้าที่ประจำบูธไม่ใส่เครื่องป้องกันเสียงให้ประชาชนเลย
4.เมื่อเกิดเหตุ เป็นถึงกองทัพบกจะไม่ช่วยอะไรจริงๆเลยหรือ แม้เกิดจากความประมาทของกองทัพเกิดขึ้นจากกิจกรรมที่คุณหยิบยื่นมา
หลังจากนั้นผมต้องขับรถไปรักษาเอง จ่ายเงินเอง ทุกอย่างกับอาของผมที่ โรงพยาบาลเปาโล สะพานควาย กันตามลำพัง แล้วอีกวันก็ขับรถกลับไปตรวจละเอียดอีกครั้งที่ โรงพยาบาล สมิติเวช ศรีราชา. ผมตรวจคือ มีสะเก็ดปืนฝังอยู่ 3 จุด / แผลที่แขน / และประสาทหูชั้นในเสียหายซึ่งวันนี้วันที่ 3 หูผมก็ยังเงียบอยู่
ผมเสียใจมากกับเรื่องนี้ ที่รั้วของชาติปกป้องคนๆเดียวยังทำไม่ได้
อยากให้ทุกท่านได้อ่านและกระจายข่าวให้ท่านทราบกัน ถ้าไปทำบุญที่บูธกองทัพบกและกลับมาต้องแลกกับพิการหูหนวกกลับบ้าน ผมแนะนำว่าไปเดินซื้อของอย่างเดียวเถอะครับ เพราะเขาไม่รับผิดชอบ ไม่ติดต่ออะไรใดๆไม่มีบันทึกอะไร จำไว้เป็นอุทาหรณ์
(ผมลงรูปใน IG ส่วนตัวผม boss_pasin. เพราะไม่สามารถลงรูปในนี้ได้)
กระสุนขัดลำกล้องระเบิดใส่หู ที่บูธกอทัพบก ในงานกาชาดสวนอัมพรฯ
โพสนี้เป็นโพสแรกของผมเลย ไม่เคยคิดจะทำ แต่ต้องทำขึ้นมาให้ทราบเพราะ กองทัพบก ไม่รับผิดชอบอะไรเลยหลังจากที่ปืนขัดลำกล้องแล้วระเบิดใส่ผม
เมื่อวันที่. 29 /3/2558 ผมไปเที่ยวงานกาชาดกับคุณอาของผมที่กรุงเทพฯเราขับรถไปจากชลบุรี ถึงงานประมาณ 4 โมงเย็นก็ไปนั่งเล่นปิงโกกันที่บูธของกรมแรงงานเสร็จแล้วไปหาอะไรทาน จนถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมขออาผมไปยิงปืนที่บูธกองทัพบก
เดินไปที่เคาร์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน
เจ้าหน้าที่ : จะใช้ปืนยาวหรือปืนสั้น
ผม : ใช้ปืนยาว /จ่ายเงินค่าบริการไป50 บาท ได้กระสุนมา 5 นัด (เป็นกระสุนจริง)
แล้วเดินไปทางช่วงที่ 2 ซ้ายมือ มีเจ้าหน้าที่รับช่วงต่อ บรรจุกระสุนพร้อมเลื่อนเป้าประดาษให้พร้อม ผมก็รับปืนมาแล้วยิงตามปรกติ
นัดที่ 1 นัดที่ 2 ไม่มีปัญหา พอนัดที่.3
#เกิดขัดลำกล้องกระสุนระเบิดข้างหูครับ
แรงระเบิดทำให้หูข้างขวาผมไม่ได้ยินจนถึงวันนี้ และมีแผลที่แขนขวา ตอนนั้นมึนมากแลทรงตัวไม่ได้ เจ้าหน้าที่ที่เห็นเดินมาดูอาการโดยปฐมพยาบาลให้ด้วยการเอากระดาษทิชชูมากดที่แผล
และมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งเดินมาดูแล้วพูดกับเจ้าหน้าที่ดูแลช่องยิงปืน (ปืนมันขัดเอาไปเก็บแล้วดูตัวใหม่มาวาง/เป็นอะไรมากหรือเปล่าแล้วตามหน่วยปฐมพยาบาลมายัง)หลังจากนั้ก็เดินจากไป สักพักเจ้าหน้าที่ทหารที่มีเครื่องหมายกาชาดที่แขนก็ประคองผมออกมาที่ด้านหน้าบูธเพื่อรอหน่วยปฐมพยาบาลมารับไปอีกที ผมก็ยกมือเรียกอาของผมมา
อาผมก็ถามเจ้าหน้าที่ว่าเกิดอะไรขึ้น
เจ้าหน้าที่เขาก็เล่าให้ฟังว่า. (กระสุนขัดลำกล้องแล้วระเบิดคาปืน)
อาผมเลยถามต่อว่าแล้วมันเกิดได้ยังไงคะแล้วจะทำยังไงต่อ
เจ้าหน้าที่บอกว่าเดี๋ยวไปปฐมพยาบาลก่อนนะครับ. หลังจากนั้นก็ขึ้นรถกอล์ฟปฐมพยาบาลเคลื่อนที่ไปที่หน่วย ก็ให้คุณหมอประจำหน่วยตรวจแผลแล้วซักอาการ คุณหมอบอกว่า ให้ผมไปเอ็กซ์เรย์เพื่อดูว่าสะเก็ดปืนฝังกี่จุดแล้วรีบเอาออกภายใน 24 ชั่วโมงไม่งั้นจะติดเชื้อ แล้วตรวจที่หูขวา หมอบอกว่า มีเลือดออกภายในหูด้วย แล้วก็แจ้งผมว่าต้องรีบไปเอ็กซ์เรย์เพราะสำคัญมากๆพอๆกับหู หมอเลยเขียนใบส่งตัวมาให้( ซึ่งยังอยู่กับผม)
ส่วนเจ้าหน้าที่ทหารที่บูธกองทัพบกยืนหน้าซี๊ด
อาผมเลยถามไปว่าแล้วจะช่วยอะไรได้บ้างคะ?
เจ้าหน้าที่ : คงช่วยอะไรไม่ได้ครับ เพราะประชาชนรู้ดีอยู่แล้วว่ามันอันตรายถ้าเกิดเหตุก็ต้องดูแลตัวเอง เพราะงานที่จัดเป็นการร่วมทำบุญ
ผมนึกในใจและเคืองขึ้นมาทันทีเลยที่เจ้าหน้าที่พูดแบบนั้นแล้ว
เจ้าหน้าที่ : ผมก็ชั้นผู้น้อยพูดอะไรไม่ได้
เคืองหนักเลยทีนี้ เลยอยากถามว่า
1.ถ้ากองทัพรู้ว่ามันอันตรายยังจะยื่นสิ่งอันตรายมาให้ประชาชนเล่นทำไม? อย่างอื่นของกองทัพเอามาจัดแสดงให้เป็นที่สนใจก็มีเยอะแยะ
2.มีการตรวจอาวุธก่อนเอามาให้ประชาชนใช้ยิงในบูธหรือไม่
3.เจ้าหน้าที่ประจำบูธไม่ใส่เครื่องป้องกันเสียงให้ประชาชนเลย
4.เมื่อเกิดเหตุ เป็นถึงกองทัพบกจะไม่ช่วยอะไรจริงๆเลยหรือ แม้เกิดจากความประมาทของกองทัพเกิดขึ้นจากกิจกรรมที่คุณหยิบยื่นมา
หลังจากนั้นผมต้องขับรถไปรักษาเอง จ่ายเงินเอง ทุกอย่างกับอาของผมที่ โรงพยาบาลเปาโล สะพานควาย กันตามลำพัง แล้วอีกวันก็ขับรถกลับไปตรวจละเอียดอีกครั้งที่ โรงพยาบาล สมิติเวช ศรีราชา. ผมตรวจคือ มีสะเก็ดปืนฝังอยู่ 3 จุด / แผลที่แขน / และประสาทหูชั้นในเสียหายซึ่งวันนี้วันที่ 3 หูผมก็ยังเงียบอยู่
ผมเสียใจมากกับเรื่องนี้ ที่รั้วของชาติปกป้องคนๆเดียวยังทำไม่ได้
อยากให้ทุกท่านได้อ่านและกระจายข่าวให้ท่านทราบกัน ถ้าไปทำบุญที่บูธกองทัพบกและกลับมาต้องแลกกับพิการหูหนวกกลับบ้าน ผมแนะนำว่าไปเดินซื้อของอย่างเดียวเถอะครับ เพราะเขาไม่รับผิดชอบ ไม่ติดต่ออะไรใดๆไม่มีบันทึกอะไร จำไว้เป็นอุทาหรณ์
(ผมลงรูปใน IG ส่วนตัวผม boss_pasin. เพราะไม่สามารถลงรูปในนี้ได้)