ก่อนอื่นเลยครับผมต้องขอแนะนำตัวหน่อย ว่าที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้น ไม่ได้ตั้งขึ้นเพราะว่าขอเงินซื้อรถ bigbike ไม่ได้หรอกนะครับ
ตอนนี้ผมก็อายุ 26 ปีแล้ว และทำงานเป็นวิศวะกร ที่โรงงานแห่งหนึ่งในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร รายได้ผมก็ไม่เยอะหรอกครับแต่ละเดือนประมาณ 2 หมื่นบาทซึ่งถือว่าน้อยมากสำหรับวิศวกร(ซึ่งงานที่ทำไม่ตรงสายเท่าไหร่) ผมก็ส่งเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนไม่เคยขาด
ซึ่งมาปีนี้ผมตัดสินใจจะซื้อ bigbike เพราะมันเป็นความฝันของผมมาแต่ประถมแล้ว (ไม่ใช่เห่อตามกระแส เหมือนเด็กมัธยมสมัยนี้) ผมเลยไปจองรถในงาน Motor show มา
ตอนนี้แหละครับผมโทรไปบอกแม่ เท่านั้นแหละ!!! ผมโดนแม่บอกว่าทิ้งใบจองไปได้เลย ผมได้ยินทีแรกผมก็รู้สึกผิดหวังพอสมควร แม่บอกว่าอันตราย ทำไมไม่ซื้อรถยนต์ละ
ผมเลยอธิบายตอบไปว่า ผมซื้อมาใช้งานนะแม่ ไม่ได้เอามาแว้นซิ่ง อีกอย่างชุดป้องกันต่างๆเขาก็มีครบถ้วน แถมว่างๆ ผมจะไปเข้า
ครอสเรียนขับด้วย ที่ผมไม่เอารถยนต์เพราะ ถ้าเอารถยนต์ เงินเดือนแค่นี้ ผมก็ไม่ได้ส่งให้แม่ใช้สิ ถ้าผมซื้อ bigbike ผมยังคงมีเงินเหลือส่งให้แม่ใช้ได้
ทุกเดือนปกตินะ
คำตอบของแม่ก็ยังเช่นเคยคือไม่
ผมเลยขอความเห็นใจ ด้วยการบอกว่า เท่าที่ผ่านมาผมไม่เคยเกเร หรือทำให้แม่ผิดหวังสักอย่าง เหล้าก็ไม่กิน ไม่ขี้เหล้าขี้ยา เสียผู้เสียคน
อีกอย่างตอนเด็กๆผมขอไรแม่ก็ไม่เคยได้ เพราะแม่บอกว่าครอบครัวจน ผมก็เข้าใจแหละ ไม่ขอไร เพื่อนในวัยเรียนขอพ่อแม่ไรก็ได้ แต่ผมกับไม่เคยได้อะไร เหมือนอย่างคนอื่นเลย แฟนก็ไม่เคยมีกับเขาสักคนตั้งแต่เกิดมา เพราะจนแถมหน้าตาไม่ดี บางทีก็เหงาเหมือนกัน และผมก็ตั้งใจเรียน จนจบ ทำงานส่งเงินให้แม่ได้
ผมก็ขอให้สิ่งที่ตัวเองอยากได้ และมาจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ไม่ได้ขอเงินแม่ด้วย อยากได้รู้สักคำว่าสมหวังกับเขาบ้างในชีวิต
(มันคือคำอ้อนวอน ขอความเห็นใจ หวังว่าแม่จะเห็นใจบ้าง)
แต่คำตอบคือ ไม่อยู่ดี แม่บอกว่ามันอันตรายมากๆมีข่าวคนขับมอไซค์ตาย ไม่เว้นแต่ละวัน แถมรถคันใหญ่เอ็งจะเอามันอยู่หรอ
ผมเลยบอกว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆเขายังขับได้ ผมผู้ชายแท้ๆนะแม่ อีกอย่างผมโตแล้วนะ ไม่ใช่วัยรุ่น รู้จักรับผิดชอบชั่วดี ไม่ใช่เด็กแว้น
แล้วผมจะทำประกันชีวิต ให้ควบคู่ด้วย
แม่ก็บอกว่า อย่าเอาเลย เอารถยนต์ดีกว่า สบายกว่าไม่ตากแดด ตากฝน สบายกว่า อันตรายน้อยกว่า
ผมบอกว่า ผมอยากได้ bigbike อะ ลำบากกว่า แต่ความรู้สึกต่างกันเยอะ เรื่องอันตรายผมจะไม่ประมาทละกัน
ยังไม่จบนะครับอีกนานาเลย ที่แม่พยายามบอกว่าอย่าเอาเลย
ด้วยความน้อยใจผมรู้สึกว่าโตแล้วแต่ผมกลับตัดสินใจชีวิตตัวเองไม่ได้ และไม่เคยสมหวังสักอย่างเท่าที่เกิดมา ผมเลยเอามาบ่น
เชิงอยากถามความเห็น หรือคำขอที่แม่จะเห็นใจและเข้าใจบ้าง (บางทีก็ท้อเหมือนกันนะเจอแบบนี้ รู้สึกไร้เรี่ยวแรง)
เมื่อผมอยากได้ bigbike แต่ต้องขัดใจแม่อย่างแรง ผมจะต้องทำเช่นไร????
ตอนนี้ผมก็อายุ 26 ปีแล้ว และทำงานเป็นวิศวะกร ที่โรงงานแห่งหนึ่งในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร รายได้ผมก็ไม่เยอะหรอกครับแต่ละเดือนประมาณ 2 หมื่นบาทซึ่งถือว่าน้อยมากสำหรับวิศวกร(ซึ่งงานที่ทำไม่ตรงสายเท่าไหร่) ผมก็ส่งเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนไม่เคยขาด
ซึ่งมาปีนี้ผมตัดสินใจจะซื้อ bigbike เพราะมันเป็นความฝันของผมมาแต่ประถมแล้ว (ไม่ใช่เห่อตามกระแส เหมือนเด็กมัธยมสมัยนี้) ผมเลยไปจองรถในงาน Motor show มา
ตอนนี้แหละครับผมโทรไปบอกแม่ เท่านั้นแหละ!!! ผมโดนแม่บอกว่าทิ้งใบจองไปได้เลย ผมได้ยินทีแรกผมก็รู้สึกผิดหวังพอสมควร แม่บอกว่าอันตราย ทำไมไม่ซื้อรถยนต์ละ
ผมเลยอธิบายตอบไปว่า ผมซื้อมาใช้งานนะแม่ ไม่ได้เอามาแว้นซิ่ง อีกอย่างชุดป้องกันต่างๆเขาก็มีครบถ้วน แถมว่างๆ ผมจะไปเข้า
ครอสเรียนขับด้วย ที่ผมไม่เอารถยนต์เพราะ ถ้าเอารถยนต์ เงินเดือนแค่นี้ ผมก็ไม่ได้ส่งให้แม่ใช้สิ ถ้าผมซื้อ bigbike ผมยังคงมีเงินเหลือส่งให้แม่ใช้ได้
ทุกเดือนปกตินะ
คำตอบของแม่ก็ยังเช่นเคยคือไม่
ผมเลยขอความเห็นใจ ด้วยการบอกว่า เท่าที่ผ่านมาผมไม่เคยเกเร หรือทำให้แม่ผิดหวังสักอย่าง เหล้าก็ไม่กิน ไม่ขี้เหล้าขี้ยา เสียผู้เสียคน
อีกอย่างตอนเด็กๆผมขอไรแม่ก็ไม่เคยได้ เพราะแม่บอกว่าครอบครัวจน ผมก็เข้าใจแหละ ไม่ขอไร เพื่อนในวัยเรียนขอพ่อแม่ไรก็ได้ แต่ผมกับไม่เคยได้อะไร เหมือนอย่างคนอื่นเลย แฟนก็ไม่เคยมีกับเขาสักคนตั้งแต่เกิดมา เพราะจนแถมหน้าตาไม่ดี บางทีก็เหงาเหมือนกัน และผมก็ตั้งใจเรียน จนจบ ทำงานส่งเงินให้แม่ได้
ผมก็ขอให้สิ่งที่ตัวเองอยากได้ และมาจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ไม่ได้ขอเงินแม่ด้วย อยากได้รู้สักคำว่าสมหวังกับเขาบ้างในชีวิต
(มันคือคำอ้อนวอน ขอความเห็นใจ หวังว่าแม่จะเห็นใจบ้าง)
แต่คำตอบคือ ไม่อยู่ดี แม่บอกว่ามันอันตรายมากๆมีข่าวคนขับมอไซค์ตาย ไม่เว้นแต่ละวัน แถมรถคันใหญ่เอ็งจะเอามันอยู่หรอ
ผมเลยบอกว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆเขายังขับได้ ผมผู้ชายแท้ๆนะแม่ อีกอย่างผมโตแล้วนะ ไม่ใช่วัยรุ่น รู้จักรับผิดชอบชั่วดี ไม่ใช่เด็กแว้น
แล้วผมจะทำประกันชีวิต ให้ควบคู่ด้วย
แม่ก็บอกว่า อย่าเอาเลย เอารถยนต์ดีกว่า สบายกว่าไม่ตากแดด ตากฝน สบายกว่า อันตรายน้อยกว่า
ผมบอกว่า ผมอยากได้ bigbike อะ ลำบากกว่า แต่ความรู้สึกต่างกันเยอะ เรื่องอันตรายผมจะไม่ประมาทละกัน
ยังไม่จบนะครับอีกนานาเลย ที่แม่พยายามบอกว่าอย่าเอาเลย
ด้วยความน้อยใจผมรู้สึกว่าโตแล้วแต่ผมกลับตัดสินใจชีวิตตัวเองไม่ได้ และไม่เคยสมหวังสักอย่างเท่าที่เกิดมา ผมเลยเอามาบ่น
เชิงอยากถามความเห็น หรือคำขอที่แม่จะเห็นใจและเข้าใจบ้าง (บางทีก็ท้อเหมือนกันนะเจอแบบนี้ รู้สึกไร้เรี่ยวแรง)