คน 2 คนกับเวลา 3 ปี ?

สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิป ขอแนะนำตัวเป็นนามสมมติน่ะ เราชื่อ A ตอนนี่พึ่งจบ ม.6 ที่ รร.ในภาคอีสานแห่งหนึ่ง
เราเป็น ผช น่ะเป็น ผช ที่ผิดเพศ สั้นๆคือ กระเทย แต่เป็นกระเทยที่ไม่ชอบแต่งหญิง ผมยาว หรือแต่งหน้าแต่งตัวมาก
สำหรับเรื่องความรักแล้วนั้น เราเป็นคนหนึ่งที่ให้คำปรึกษาหรือช่วยเหลือคนอื่นๆได้ดีเลยทีเดียว (คนที่มาปรึกษาบอกน่ะ)
แต่ไม่เคยช่วยเหลือตัวเองได้ดีเท่าไหร่ เริ่มเลยน่ะ เราคบกับรุ่นน้อง ผช คนหนึ่งแต่อยู่คนละ รร. เราอายุห่างกันตั้ง 2 ปีแหนะ
คุยกันได้ 3 ปี ตั้งแต่เราอยู่ ม.4 เขาเป็นคนเข้าหาเราก่อน จากเฟสบุ๊ค ตอนแรกก็ทักกันไปๆมาๆ จนคุยกันบ่อยขึ้นๆ ทุกวันๆ
และความสัมพันธ์ก็เริ่มจากจุดนี้ พอสนิทกันมากขึ้นก็นัดเจอกันไปเที่ยว ดูหนัง เดินห้างตามประสาวัยรุ่น บลาๆๆๆๆๆ
สำหรับตัวเราแล้วก็จะไม่ค่อยพูดเวลาอยู่ต่อหน้า จะนักเลงคีย์บร์อดมากกว่า 555 แล้วก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจน 1 ปี
เราขึ้นม. 5 เขาขึ้น ม.3 อะไรๆก็สวยงามไปหมด เราไม่เคยทะเลาะกัน แต่จะเป็นพูดคุยและให้กำลังใจกันทุกๆวันมากกว่า
เราชอบแบบนี้มาก ที่ไมงี่เง่า เรื่องมาก และดูแลเราดีมาก ถามสาระทุกข์สุขดิบตลอด เป็นห่วงเป็นใยเทคแคร์ตลอด
จนวันเปิดเทอม ม.5 วันแรก เรานัดเจอกันตอนเลิกเรียนที่สวนสารธารณะ เป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่

ขอแทนตัวเราเป็น A และน้องเขาเป็น B น่ะจะได้เข้าใจง่าย ^^ และบทสนทนาก็เริ่มขึ้นที่กลางสวน

B : A เราก็รู้จักกันมานานแล้วน่ะว่าไหม มันเร็วมากเลย -0-
A : ใช่ แปบเดียว B ก็จะขึ้น ม.ปลายแล้ว ^^
ฺB : A รู้ไหมที่ A บอกให้เราตั้งใจเรียนมากๆอ่า เราจะทำให้ได้ ^0^
A : ดีใจอ่า ถ้าทำได้มีรางวัลให้ ^^
B : จริงๆน่ะ จะได้จริงๆใช่ไหม ถ้าขอไปห้ามปฎิเสธน่ะ ^0^
A : ได้ซิ แล้วอยากได้อะไรละ ?
ฺB : ถ้าเราทำได้ A คบกับเราได้ไหม ?

* ก็สตั้นไปพักนึง ทำตัวไม่ถูก เขิน หน้าแดง พูดไม่ออกเลยทีเดียว !!!

A : ก็.. . เอ่อออ .... เห้ยย ทำให้ได้ก่อนค่อยว่ากันเนอะ  ^^ (แอบเล่นตัว)
B : พูดแล้วน่ะว่าขออะไรก็ได้ ^____<
A : ก็ ... . เอ่ออ ก็...โอเค้ = =

* ซึ้งความสัมพันธ์ก็ยังอยู่ที่เดิม ทำอะไรเดิมๆ เสมอต้นสเมอปลาย จนเวลาผ่านไปอีก 1 ปี
* วันที่รับเกรดเราก็นัดเจอกัน (สวนสาธารณะ) ที่เดิมเวลาเดิม

B : นี่เกรดเรา ดูดิ มาทวงสัญญาน่ะเนี่ย ^^

* เมื่อเปิดดู ผลการเรียนของ B ซึ้งหน้าแปลกใจมากที่เขาทำได้ดีขึ้นมากๆ ถึงมากที่สุด
* จากเด็กหลังห้อง เกรดเฉลี่ยอยู่ประมาณ 1 กว่าๆ ก็เพิ่มขึ้นมาเป็น 3 ต้นๆ จนน่าตกใจ

A : เอ่อ ก็ . . . เก่งนิ ดีใจด้วย ^^
ฺB : เอ๋ ... . แล้วที่สัญญาไว้ละ ว่าไง Yes  or  No ?
A : เอ่อออ เอิ่มมม
B : ว่าไงล่าาา อุส่าตั้งใจเรียนมาทั้งปี ขอรางวัลที่รอมานานไม่ได้ไง -0-
A : ก็ได้ๆ ยอมแล้ว ^^
ฺB : เย้ ^^ เราคบกันแล้วน่ะ อย่านอกใจ
A : อื้มมม ได้ แล้ว B ก็ห้ามนอกใจด้วย
B : A ถามจริงๆดิ เราคุยกัน มา 2 ปีแล้ว A ชอบเราไหม ?
A : ก็. . . ชอบน่ะ เราชอบที่เธอเป็นเธอ ^^
B : เราก็ชอบที่เธอเป็นเหมือนกัน สัญญาได้ไหมว่าจะไม่คุยกับใคร
A : สัญญา B . . . . สัญญากับเราได้ไหม ? ว่าจะไม่โกหกเรา มีอะไรก็ขอให้บอก ขอแค่นั้น A จะไม่ผูกมัด B อยากทำอะไรจะไม่ว่าไม่บ่น เราจะตามใจ B ขออย่างเดียว อย่าโกหกเราได้ไหม เราไม่ชอบคนที่โกหกมากๆเลยอ่า ถ้าโกหกเราเราจะไม่คุยด้วยน่ะ บอกไว้ก่อน 5555 ^^
ฺB : ได้ครับ สัญญา ถ้าถึงเวลานั้น A จะทำอะไรก็ได้เรายอมทุกอย่าง แต่สัญญาว่าเราจะไม่ทำ ^^

* ตั้งแต่นั้นมา เราก็เริ่มเจอกันมากขึ้น เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเหมือนกับความสัมพันธ์เวลาผ่านไปอีกเกือบ 1 ปี เราขึ้น ม.6 และ B ขึ้น ม.4 อาจมีทะเลาะบ้างผิดใจบ้างแต่ก็เข้าหากันอย่ามีเหตุผล จนมาถึง 1 อาทิตย์ก่อนสอบปลายภาค ซึ่งหลังเลิกเรียนเราไปซื้อของที่ห้างกับเพื่อน เป็นห้างที่เราไม่ชอบมา อาจจะ ปีละ 2-3 ครั้งมั้งที่ไปห้างนั้นซึ่ง B ก็รู้ดีว่าเราไม่ชอบไป แต่สิ่งที่เห็น คือ B เดินกับกระเทยอีกคนที่เป็นเพื่อนกับเรา เขา 2 คนอยู่ รร. เดียวกัน ก็เกิดคำถามในใจว่า ตลอด 2 ปีกว่าๆนี้ B ไม่เคยพูดถึงเพื่อนเรา และเพื่อนของเราก็ไม่เคยแสดงตัวว่ารู้จักกับ B แล้วมาเดินด้วยกันได้ไง อารมณ์สงสัยเกิดความอยากรู้มากขึ้น จึงตรงเข้าไปถาม สิ่งแรกที่ B แสดงออกคือ หน้าซีดรู้สึกรวนเร กระวนกระวาย แต่เพื่อนต่าง รร . คนนั้นกลับยิ้มแย้ม เราเลือที่จะถามเพื่อนต่าง รร ก่อน (แทนเพื่อนกระเทยต่าง รร. เป็น C )

A : ไง C สบายดีไหม
C : สบายดีจ้า A ละเป็นไงบ้าง
A : ก็สบายดี แต่ตอนนี้ไม่โอเท่าไหร่ แล้วมากับใครเนี่ย ? (เปิดคำถามที่ทำให้ B ตกใจ)
C : 5555 ให้เดา ติกต๊อกๆๆๆๆ
A : น้องชาย ?
C : 5555 แฟนเราเอง ^^
A : อ่อ . . . . . . 555 ดีจัง ^^

* สิ่งแรกที่มาจากความรู้สึกอันยาวนานและลึกซึ้งเลยคือ "น้ำตา"  แล้วหันหน้าไปพูดกับ B ว่า

A : ถึงเวลาแล้วใช่ไหม ? ขอบคุณมากน่ะสำหรับ 3 ปีที่ผ่านมา
B : เอ่ออ . . . . (น้ำตาก็ไหลเช่นกัน)

* บทสนทนาก็จบลงพร้อมกับความรู้สึกที่น่าจะจบลงเช่นกัน C ก็ยัง งงๆ กับสถานะการณืตอนนั้น B น้ำตาไหล (ไม่รู้ว่าแค่ตกใจ หรือ เสียใจจริงๆกันแน่)

* เราก็วิ่งออกมาพร้อมกับเพื่อนที่ไปด้วยกัน ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ปัจจุบัยนี้ เวลานี้ เขาตามขอโทษทุกช่องทาง แต่เราบล็อคเขาทุกช่องทางการติดต่อ แต่ที่ไม่สามารถบล็อคเขาได้คือบ้าน เขามาแต่เราไม่ต้อนรับเลย ไม่อยากคุย อบากพูดอะไรทั้งสิ้น 3 ปี พังลงแค่ 3 นาทีเดียว เราทำอะไรไม่ถูก ที่ผ่านมาเราก็เสมอต้นเสมอปลายน่ะ ไม่ได้มากมายหรือน้อยลง แต่ทำไมเวลาจบมันถึงเจ็บมากขนาดนั้น จุกมากกับครั้งนั้น ซึ่งเพื่อนของเราก็ไปถาม C มาว่าจริงเหรอที่คบกับ B รู้ไหม C บอกว่าไง คบกันมา ปี กว่าๆแล้ว เห้ยย ก็น่าจะเป็นช่วงเวลาเดียวกันปะที่เราคบกับเขาอ่า และเขาก็คบกับอีกคนงั้นเหรอ เห้ยไม่โอเควะ

# จากข้อความที่เขียนมานั้นมันอาจจะยามและน่าเบื่อในการอ่าน แต่เราอยากได้ความคิดเห็น  คำแนะนำดีๆ และกำลังใจที่อบอุ่น จากใครหลายๆคน จึงต้องเขียนในพันทิปนี้ ช่วยแนะนำเราได้ไหมว่า เราควรทำยังไงต่อ กับความรักเช่นนี้ เราควรรับคำขอโทษไหม หรือเราควรหยุดและทำใจต่อไป ขอความกรุณาด้วยน่ะค่ะ ถ้าผิดพลาดหรือล่วงเกินใครก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่