มันเป็นความเคยชินหรือความรักกันแน่ ตอนนี้ตัดสินใจยากมากครับ รบกวนด้วยนะครับ

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมเลยครับ ถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยด้วยนะครับ

       คือตอนนี้ผมกับแฟนคบกันมานาน 6 ปีแล้วครับ เราทั้งสองคนคบกันมาตั้งแต่สมัยม.ปลาย ไม่ว่าเรื่องอะไรเราคุยกันได้ทุกเรื่อง ในวันที่ผมหรือเธอมีปัญหาเราจะอยู่เคียงข้างกันเสมอและผ่านมันไปด้วยกัน เรามีนิสัยคล้ายๆกัน สิ่งที่ชอบเหมือนๆกัน เข้าใจกันแทบทุกอย่าง ทำให้เราแทบจะไม่มีปัญหาอะไรเลย จะมีปัญหากันก็แค่เรื่องเล็กน้อยมากๆ อาจเป็นเพราะเธอรู้สึกว่าอยากได้ความสัมพันธ์แบบคู่รักทั่วไปที่เดินด้วยกัน ทานข้าวด้วยกัน แต่ผมทำไม่ได้ ทำให้เราเจอกันได้แค่เสาร์-อาทิตย์เพราะเรียนคนละมหาลัยทำให้หาเวลาเจอกันได้ยาก แต่เราก็ผ่านมันมาได้ เพราะเราต่างคนต่างมั่นใจว่าเราเชื่อใจและรักกันมากพอ จนวันนึงผมได้ไปรู้จักกับรุ่นน้องคนนึง จากนั้นเราก็คุยกัน สนิทกันไวมากๆเหมือนกับคนที่คบกันมาเป็นปี ทั้งๆที่คุยกันแค่ 2 อาทิตย์ โดยอย่างที่บอกครับว่าผมไม่เคยคิดจะไปคุยกับใครในลักษณะนี้เลย เพราะถ้าใครมาถามหรือคุยผมจะบอกทันทีว่ามีแฟนแล้ว แต่กับน้องคนนี้ผมกลับรู้สึกอยากคุย อยากรู้จัก ทำให้ผมกลับมาตั้งคำถามกับตัวผมเองว่า ผมยังรักแฟนผมอยู่ไหมหรือมันแค่เคยชินกับการที่เราคบกัน คำตอบคือผมยังรักเธออยู่ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม แต่สิ่งที่ผมตอบตัวเองไม่ได้คือทำไมผมถึงยังไปคุยกับคนอื่นทั้งๆที่ความรู้สึกผมยังเหมือนเดิม โดยตัวเลือกในหัวผมก็พอมีอยู่บ้างแต่ก็ตัดสินใจเลือกไม่ได้สักที อึดอัดมากๆกับความรู้สึกแบบนี้ อยากบอกแฟนไปตรงๆแต่มันก็ทำไม่ได้เพราะผมก็รู้ว่าเธอจะรู้สึกยังไง จะคบกันต่อไปผมก็ไม่แน่ใจว่าจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นอีกเมื่อไหร่ ซึ่งในใจผมก็รู้ว่าที่ทำแบบนี้ผิดเต็มประตู แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง