สวัสดีคะ เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้ามีอะไรผิดตรงไหนก็ของโทดด้วยนะคะ 555 🙏🙏🙏
คือตอนนี้มีปัญหาครอบครัว ถ้าจะว่าหนักก็หนัก จะว่าเบาก็เบานะคะ 😁😉😂
คือเรามันเกิดขึ้นเมื่อปี56 ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.2เลยคะ แม่ก็มาเสีย แต่ก็ทำใจได้นะคะเพราะเตรียมมาแล้วเหมือนกัน
แต่ก็ที่แม่จะเสียพ่อก็บอกกับแม่ไว้ว่า "ไม่ต้องห่วงนะลูกอ่ะเขาดูเลยได้ จะไม่มีใคร"
แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะคะญาติพี่น้องก็พูดกันว่า "อย่างพ่อนะเรอะ ไม่เกิน10เดือนหรอกมีใหม่ชัวร์" แต่ด้วยเชื่อใจพ่อนะคะก็ไม่ได้คิดไร
ตอนนั้นเราอยู่กัน3คน พ่อ หนู แล้วก็น้อง เรามีความสุขกันมากคะ สนิทกัน ไปเที่ยวกัน ชีวิตมีความสุขดีมาก ยอมรับเลยว่าพ่อเลี้ยงมาแบบเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้ ขี้โมโห ชอบเอาชนะ แต่ก็ไม่ได้นิสัยแย่นะคะ รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร แต่พอเวลาเริ่มผ่านไปสัก3-4เดือน พ่อก็เริ่มพูเถึงเรื่องผญ. คนอื่นที่อยากให้มีเข้ามา ตอนแรกก็บอกไปเลยว่าไม่เอา มันเร็วไปให้พ่ออายุสัก40ก่อนค่อยมี ตอนนั้นพ่อ37-38คะ แต่เราก็พูดกันเชิงหยอกล้อเล่นกันไม่คิดว่าจะเป็นจริง จนช่วงหลังพ่อเริ่มทิ้งหนูว่าบ้านกันน้องชายสองคน ทุกวันแล้วก็กลับดึกมากๆ สักพักก็พอได้เรื่องว่าไปติดแม่ค้าร้านยาดอง ตอนแรกก็ยังไม่ได้อะไรนะคะตราบใดที่ยังไม่พาเข้าบ้าน
แต่สิ่งที่คิดก็มาถึง พ่อแอบพาอีนั้นเข้าบ้าน พามามีอะไรกันตอนเช้าพอหนูตื่นเขาก็แอบพาอีนั้นกลับไป เป็นแบบนี้พักใหญ่คะ
จนหนูทนไม่ได้ต้องพูดพ่อก็ตอบกับมาว่า "เพื่อความสบายของพ่อให้พ่อไม่ได้หรอ ให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านให้เขาทำให้พ่อมีความสุข ดีกว่าให้พ่อไปจ่ายข้างนอกคืนล้ะ 4-5 พัน"
เเต่เพราะอะไรไม่รู้นะคะหนูก็ยอม ช่วงแรกที่มันเข้ามาอยู่ในบ้าน ยอมรับคะมันดีมาก ทำกับเข้าหาข้าวให้ทาน ซักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่างเพื่อให้หนูสนิทด้วย แต่ด้วยความที่หนูหน้าทรงหาเรื่องแล้วก็ไม่พอใจที่มีมันเข้ามาอยู่เเล้วมันเลยไม่ทำดีกับหนูต่อ สักพักมันก็พาญาติพี่น้องลูกติดเข้ามาแยู่ในบ้าน แล้วพ่อก็ขอแลกห้องใหญ่ที่หนูนอน กับห้องเล็กที่เขากับเมียนอน ก็ไม่รู้อีกเช่นเคยละคะว่าทำไมถึงยอม แต่ก็อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆจนมันเริ่มครอบครองทุกอย่างในบ้านแล้วคิดว่าตัวเองใหญ่สุดไม่มีใครยุ่งได้ ตอนนั้นเงินประกันที่เเม่ทำไว้หลังเสียชีวิตได้ประมาณ 3แสนกว่า หมดไปในพริบตาเดียว อะไรที่หนูเคยได้ก็ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน เงินที่เคยขอได้ ไม่ว้าจะของเครื่องใช้ ค่าขนม ค่าไป รร. ค่าเรียนพิเศษ ค่าเทอม ก็ไม่อยากจะจ่าย ทะเลาะกับพ่อแต่ละทีก็ตีพ่อทำลายข้าวของ(บ้างทีก็แอบคิดนะคะว่ามันคงเป็นกรรมที่เคยทำไว้กับแม่)และที่สำคัญเลยคือมีลูกด้วยกันกับพ่อแล้วก็จะพาลูกหนีไป เคยมีครั้งหนึ่งคะ ด้วยความที่เกลียดแม่แต่เด็กไม่เกี่ยว พอเห็นเด็กร้องก็เลยอุ้มให้หายร้องเพราะเรียกเท่าไรแม่มันก็ไม่มา พอแม่มันมาหนูก็ว่างแล้วรีบไปงานครบรอบ2ปีแม่ที่ต่างจังหวัด พอกลับมาอีกทีมันก็ไม่อยู่แล้ว ถามว่าเกิดอะไรก็ไม่ตอบ จนถามคนแถวนั้นเขาก็บอกว่าทะเลาะกันเพราะหนูไปอุ้มลูกของเขา(งงสิคะ ตอนแรกที่หนูไม่รับมันเป็นน้องจนพ่อต้องขอร้อง พอจะเป็นพี่ให้แม่มันก็มาทำไม่พอใจ) พ่อต้องไปตามง้อทุกอาทิตย์ จนมันกลับมาก็เลยถามลุงว่ากลับมาได้ไง ลุงก็บอกว่าไปขอขมามาจ่ายเงินไป 4หมื่น
ยอมรับเลยคะว่าเกลียดมันมากคือมันทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ทุกสิ่งทุกอย่างไป ทั้งพ่อ ทั้งเงิน ทั้งบ้าน ตอนนั้นหนูก็ทำอะไรด้วยตัวเองนะคะจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน แต่มีวันหนึ่งที่หนูซักผ้าแล้วไม่ได้ตาก มันก็ให้น้องชายมาเรียก หนูเลยบอกน้องไปว่าขอกินข้าวก่อน สักพักมันก็มาโวยว้ายแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนปกติก็อยู่ใครอยู่มันแต่วันนี้มันด่าหนูเเล้วเอาเสื้อผ้าหนูโยนลงไปในคูน้ำทิ้งเน่าๆ หนูเลยด่ากลับแต่พ่อกลับพูดเข้าข้างเมีย ทุกคำที่หนูคิดจะเถียงจะด่า ไม่มีอีกแล้วคะมีแต่เสียงร้องไห้แทน ไม่ใช่ว่ายอมนะคะแต่มันพูดไม่ออก ขนาดพ่อยังเข้าข้างเลย ทำไงได้ละคะต้องไปเก็บมาซักเพราะพน. ต้องไปสอบโอเน็ต พอวันต่อมาหนูก็คิดเเละว่าไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้ว อย่างนอยก็สักวัน-สองวัน พอสอบเสร็จมาเก็บของที่บ้านพ่อก็พูดมาว่า เมื่อวานอะกูไม่ว่านะที่ทะเลาะกัน ตอนนั้นแบบหมายความว่าไงอ่ะคิดไรไม่ออกจริงๆคะ แล้วหนูก็พูดต่อไปแบบหนูไม่ผิดพ่อให้เขาทำแบบนี้ได้ไงอ่ะ พ่อเข้าข้างมันได้ไง พ่อเลยลากหนูออกมาคุยแล้วก็ร้องไห้เเล้วก็พูดขึ้นว่า เขาไม่ได้อยากทำแบบนั้นที่เขาทำไปเพราะน้องที่เกิดมา อีนั้นขู่จะเอาลูกเขาหนีเขาเป็นพ่อเขาก็รักลูกของเขา ขอให้หนูเข้าใจ หนูก็เข้าใจนะเลยจะขอไปค้างบ้านเพื่อนสักคืน พอตอนเช้าสอบโอเน็ตเสร็จวันสุดท้ายก็มานั่งคุยกัน แล้วเฟสพ่อก็เด้งขึ้นมาว่าได้มาเม้นสเตตัสในเฟส เลยกดอ่าน
มันเม้นมาว่า "ที่หลังไม่ต้องมาขอเงินกูแล้วนะไปขอมันเลย ค่าเรียนก็ไม่ต้องมาขอ" ตอนนั้นก็รู้เลยคะว่าใคร ไม่ใข่พ่อแน่ๆเพราะพึ่งปรับความเข้าใจกันไปเมื่อคืน เลยโทรไปหา พ่อก็บอกไม่รู้เรื่อง หนูเลยบอกพี่ป้าน้าอาให้หมดเลยคะ แล้วทุกคนก็ไปเม้นในสเตตัสนั้นด่าอี ผญ คนนั้น จนพ่อโทรมาแล้วมาพูดว่าที่เม้นอ่ะเขาเป็นคนเม้นเอง ต่อไปไม่ต้องมาขอตังเขาแล้วให้ไปขอเมียเขาแทน ตอนนั้รทุกอย่างเหมือนเลวร้ายมากเลยคะ จะให้หนูไปขอได้ไงอีนั้นมันเป็นใคร แม่ก็ไม่ใช่ ครั้งนั้นเป็นการตัดสินใจที่จะออกมาจริงๆตอนที่กลับไปเก็บของก็เลยพูดแล้วก็ร้องไห้กับพ่อไปว่า หนูไม่ไปขอเงินมันเด็ดขาด พ่อก็ตอบมาแค่ว่า ไม่ต้องไม่ต้องไปขอมันตังหมดก็โทรบอกพ่อ แล้วหนูก็ออกมาเลยคะโชคดีที่บ้านของเพื่อนเข้าใจแล้วเต็มใจให้อยู่ด้วย โดยที่พ่อก็ไม่โทรตาม ไม่ถามว่าอยู่ไหน แต่หนูก็เข้าบ้านทุกอาทิตเพื่อแอบไปเอาเงินเพราะเมียพ่อมันไม่ให้แน่ๆ(เคยคิดกับตัวเองนะว่า นี้กูเป็นลูกเมียน้อยที่แม่ตายแล้วพ่อแอบส่งเสียเงินให้อยู่หรือป่าว มันไม่ตลกเลยคะ มันน่าเศร้ามากที่เมื่อก่อนได้รู้ว่าเราเป็นอะไรและตอนนี้เป็นอะไร) แล้วก็แอบส่งเงินบ้างส่วนให้น้อง ได้ข่าวมาว่าพ่อออกีถให้เมียอีก1คัน ล่าสุดคือการที่กลับบ้านไปเอาเงินแฃ้วยืมรถมอไซร์พ่อออกไปหาลุง พอกลับมาหนูก็คืนรถแล้วก็กลับบ้านเพื่อน ตอนที่เดินๆอยู่ก็ไลน์เด้ง เปิดเป็นชื่อมันคะ
มันบอก "เลิกยุ่งกับของๆฉันและครอบครัวของฉัน" หนูก้ด่ากลับเลนคะแต่มันไม่อ่านไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ แล้วพ่อก็โทรมาเลยเล่าให้พ่อฟัง แต่พ่อกลับพูดว่า คราวหลีงก็อย่ามายุ่งกับของของมัน แทบร้องเลยคะ พูดอะไรไม่ออก จนตอนนี้กำลังสอบเข้าม.4 แต่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายเยอะเลยขอพ่อล้วงหน้า แต่พ่อบอกว่าไม่รู่จะหาทันหรือป่าว ไม่รู้ว่าทำไมพ่อถีงพูดแบบนั้น ทั้งที่ลุงบอกว่าพ่อพึ่งขายบ้านไปราคา 4 แสน แต่พ่อถามพ่อบอกไม่จริง โดนยืดไปแล้ว ตอนนี้ถึงหนูจะออกมาแล้วแต่หนูก็ยังไม่แน่ใจว่าควรจะทำอย่างไรต่อดี ใจหนึ่งก็อยากกลับไปเพราะเป็นห่วงน้อง สงสารน้องชายแท้ๆ แต่อีกใจก็อยากอยู่ในที่ที่สบายใจกว่าแต่มันจะเห็นเเกตัวไปมั๊ยั้าทิ้งน้องไว้แบบนั้น
ปล. ขอโทษนะคะเขียนยาวไปมากกกก 555555 พิมไปร้องไห้ไปอิ้อิ้
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านกันจนจบนะคะ ใครที่อ่านไม่จบก็ไม่เป็นไรคะรู้ว่ายาว คงจะขก. 555555
แม่ตายไม่ถึงปี พ่อพาเมียใหม่เข้าบ้านใครจะไปยอมรับได้ T^T แล้วยิ่งเมียใหม่พ่อเป็นแบบนี้คิดถูกหรือคิดผิดที่เดินออกมา?
คือตอนนี้มีปัญหาครอบครัว ถ้าจะว่าหนักก็หนัก จะว่าเบาก็เบานะคะ 😁😉😂
คือเรามันเกิดขึ้นเมื่อปี56 ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.2เลยคะ แม่ก็มาเสีย แต่ก็ทำใจได้นะคะเพราะเตรียมมาแล้วเหมือนกัน
แต่ก็ที่แม่จะเสียพ่อก็บอกกับแม่ไว้ว่า "ไม่ต้องห่วงนะลูกอ่ะเขาดูเลยได้ จะไม่มีใคร"
แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะคะญาติพี่น้องก็พูดกันว่า "อย่างพ่อนะเรอะ ไม่เกิน10เดือนหรอกมีใหม่ชัวร์" แต่ด้วยเชื่อใจพ่อนะคะก็ไม่ได้คิดไร
ตอนนั้นเราอยู่กัน3คน พ่อ หนู แล้วก็น้อง เรามีความสุขกันมากคะ สนิทกัน ไปเที่ยวกัน ชีวิตมีความสุขดีมาก ยอมรับเลยว่าพ่อเลี้ยงมาแบบเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้ ขี้โมโห ชอบเอาชนะ แต่ก็ไม่ได้นิสัยแย่นะคะ รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร แต่พอเวลาเริ่มผ่านไปสัก3-4เดือน พ่อก็เริ่มพูเถึงเรื่องผญ. คนอื่นที่อยากให้มีเข้ามา ตอนแรกก็บอกไปเลยว่าไม่เอา มันเร็วไปให้พ่ออายุสัก40ก่อนค่อยมี ตอนนั้นพ่อ37-38คะ แต่เราก็พูดกันเชิงหยอกล้อเล่นกันไม่คิดว่าจะเป็นจริง จนช่วงหลังพ่อเริ่มทิ้งหนูว่าบ้านกันน้องชายสองคน ทุกวันแล้วก็กลับดึกมากๆ สักพักก็พอได้เรื่องว่าไปติดแม่ค้าร้านยาดอง ตอนแรกก็ยังไม่ได้อะไรนะคะตราบใดที่ยังไม่พาเข้าบ้าน
แต่สิ่งที่คิดก็มาถึง พ่อแอบพาอีนั้นเข้าบ้าน พามามีอะไรกันตอนเช้าพอหนูตื่นเขาก็แอบพาอีนั้นกลับไป เป็นแบบนี้พักใหญ่คะ
จนหนูทนไม่ได้ต้องพูดพ่อก็ตอบกับมาว่า "เพื่อความสบายของพ่อให้พ่อไม่ได้หรอ ให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านให้เขาทำให้พ่อมีความสุข ดีกว่าให้พ่อไปจ่ายข้างนอกคืนล้ะ 4-5 พัน"
เเต่เพราะอะไรไม่รู้นะคะหนูก็ยอม ช่วงแรกที่มันเข้ามาอยู่ในบ้าน ยอมรับคะมันดีมาก ทำกับเข้าหาข้าวให้ทาน ซักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่างเพื่อให้หนูสนิทด้วย แต่ด้วยความที่หนูหน้าทรงหาเรื่องแล้วก็ไม่พอใจที่มีมันเข้ามาอยู่เเล้วมันเลยไม่ทำดีกับหนูต่อ สักพักมันก็พาญาติพี่น้องลูกติดเข้ามาแยู่ในบ้าน แล้วพ่อก็ขอแลกห้องใหญ่ที่หนูนอน กับห้องเล็กที่เขากับเมียนอน ก็ไม่รู้อีกเช่นเคยละคะว่าทำไมถึงยอม แต่ก็อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆจนมันเริ่มครอบครองทุกอย่างในบ้านแล้วคิดว่าตัวเองใหญ่สุดไม่มีใครยุ่งได้ ตอนนั้นเงินประกันที่เเม่ทำไว้หลังเสียชีวิตได้ประมาณ 3แสนกว่า หมดไปในพริบตาเดียว อะไรที่หนูเคยได้ก็ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน เงินที่เคยขอได้ ไม่ว้าจะของเครื่องใช้ ค่าขนม ค่าไป รร. ค่าเรียนพิเศษ ค่าเทอม ก็ไม่อยากจะจ่าย ทะเลาะกับพ่อแต่ละทีก็ตีพ่อทำลายข้าวของ(บ้างทีก็แอบคิดนะคะว่ามันคงเป็นกรรมที่เคยทำไว้กับแม่)และที่สำคัญเลยคือมีลูกด้วยกันกับพ่อแล้วก็จะพาลูกหนีไป เคยมีครั้งหนึ่งคะ ด้วยความที่เกลียดแม่แต่เด็กไม่เกี่ยว พอเห็นเด็กร้องก็เลยอุ้มให้หายร้องเพราะเรียกเท่าไรแม่มันก็ไม่มา พอแม่มันมาหนูก็ว่างแล้วรีบไปงานครบรอบ2ปีแม่ที่ต่างจังหวัด พอกลับมาอีกทีมันก็ไม่อยู่แล้ว ถามว่าเกิดอะไรก็ไม่ตอบ จนถามคนแถวนั้นเขาก็บอกว่าทะเลาะกันเพราะหนูไปอุ้มลูกของเขา(งงสิคะ ตอนแรกที่หนูไม่รับมันเป็นน้องจนพ่อต้องขอร้อง พอจะเป็นพี่ให้แม่มันก็มาทำไม่พอใจ) พ่อต้องไปตามง้อทุกอาทิตย์ จนมันกลับมาก็เลยถามลุงว่ากลับมาได้ไง ลุงก็บอกว่าไปขอขมามาจ่ายเงินไป 4หมื่น
ยอมรับเลยคะว่าเกลียดมันมากคือมันทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ทุกสิ่งทุกอย่างไป ทั้งพ่อ ทั้งเงิน ทั้งบ้าน ตอนนั้นหนูก็ทำอะไรด้วยตัวเองนะคะจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน แต่มีวันหนึ่งที่หนูซักผ้าแล้วไม่ได้ตาก มันก็ให้น้องชายมาเรียก หนูเลยบอกน้องไปว่าขอกินข้าวก่อน สักพักมันก็มาโวยว้ายแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนปกติก็อยู่ใครอยู่มันแต่วันนี้มันด่าหนูเเล้วเอาเสื้อผ้าหนูโยนลงไปในคูน้ำทิ้งเน่าๆ หนูเลยด่ากลับแต่พ่อกลับพูดเข้าข้างเมีย ทุกคำที่หนูคิดจะเถียงจะด่า ไม่มีอีกแล้วคะมีแต่เสียงร้องไห้แทน ไม่ใช่ว่ายอมนะคะแต่มันพูดไม่ออก ขนาดพ่อยังเข้าข้างเลย ทำไงได้ละคะต้องไปเก็บมาซักเพราะพน. ต้องไปสอบโอเน็ต พอวันต่อมาหนูก็คิดเเละว่าไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้ว อย่างนอยก็สักวัน-สองวัน พอสอบเสร็จมาเก็บของที่บ้านพ่อก็พูดมาว่า เมื่อวานอะกูไม่ว่านะที่ทะเลาะกัน ตอนนั้นแบบหมายความว่าไงอ่ะคิดไรไม่ออกจริงๆคะ แล้วหนูก็พูดต่อไปแบบหนูไม่ผิดพ่อให้เขาทำแบบนี้ได้ไงอ่ะ พ่อเข้าข้างมันได้ไง พ่อเลยลากหนูออกมาคุยแล้วก็ร้องไห้เเล้วก็พูดขึ้นว่า เขาไม่ได้อยากทำแบบนั้นที่เขาทำไปเพราะน้องที่เกิดมา อีนั้นขู่จะเอาลูกเขาหนีเขาเป็นพ่อเขาก็รักลูกของเขา ขอให้หนูเข้าใจ หนูก็เข้าใจนะเลยจะขอไปค้างบ้านเพื่อนสักคืน พอตอนเช้าสอบโอเน็ตเสร็จวันสุดท้ายก็มานั่งคุยกัน แล้วเฟสพ่อก็เด้งขึ้นมาว่าได้มาเม้นสเตตัสในเฟส เลยกดอ่าน
มันเม้นมาว่า "ที่หลังไม่ต้องมาขอเงินกูแล้วนะไปขอมันเลย ค่าเรียนก็ไม่ต้องมาขอ" ตอนนั้นก็รู้เลยคะว่าใคร ไม่ใข่พ่อแน่ๆเพราะพึ่งปรับความเข้าใจกันไปเมื่อคืน เลยโทรไปหา พ่อก็บอกไม่รู้เรื่อง หนูเลยบอกพี่ป้าน้าอาให้หมดเลยคะ แล้วทุกคนก็ไปเม้นในสเตตัสนั้นด่าอี ผญ คนนั้น จนพ่อโทรมาแล้วมาพูดว่าที่เม้นอ่ะเขาเป็นคนเม้นเอง ต่อไปไม่ต้องมาขอตังเขาแล้วให้ไปขอเมียเขาแทน ตอนนั้รทุกอย่างเหมือนเลวร้ายมากเลยคะ จะให้หนูไปขอได้ไงอีนั้นมันเป็นใคร แม่ก็ไม่ใช่ ครั้งนั้นเป็นการตัดสินใจที่จะออกมาจริงๆตอนที่กลับไปเก็บของก็เลยพูดแล้วก็ร้องไห้กับพ่อไปว่า หนูไม่ไปขอเงินมันเด็ดขาด พ่อก็ตอบมาแค่ว่า ไม่ต้องไม่ต้องไปขอมันตังหมดก็โทรบอกพ่อ แล้วหนูก็ออกมาเลยคะโชคดีที่บ้านของเพื่อนเข้าใจแล้วเต็มใจให้อยู่ด้วย โดยที่พ่อก็ไม่โทรตาม ไม่ถามว่าอยู่ไหน แต่หนูก็เข้าบ้านทุกอาทิตเพื่อแอบไปเอาเงินเพราะเมียพ่อมันไม่ให้แน่ๆ(เคยคิดกับตัวเองนะว่า นี้กูเป็นลูกเมียน้อยที่แม่ตายแล้วพ่อแอบส่งเสียเงินให้อยู่หรือป่าว มันไม่ตลกเลยคะ มันน่าเศร้ามากที่เมื่อก่อนได้รู้ว่าเราเป็นอะไรและตอนนี้เป็นอะไร) แล้วก็แอบส่งเงินบ้างส่วนให้น้อง ได้ข่าวมาว่าพ่อออกีถให้เมียอีก1คัน ล่าสุดคือการที่กลับบ้านไปเอาเงินแฃ้วยืมรถมอไซร์พ่อออกไปหาลุง พอกลับมาหนูก็คืนรถแล้วก็กลับบ้านเพื่อน ตอนที่เดินๆอยู่ก็ไลน์เด้ง เปิดเป็นชื่อมันคะ
มันบอก "เลิกยุ่งกับของๆฉันและครอบครัวของฉัน" หนูก้ด่ากลับเลนคะแต่มันไม่อ่านไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ แล้วพ่อก็โทรมาเลยเล่าให้พ่อฟัง แต่พ่อกลับพูดว่า คราวหลีงก็อย่ามายุ่งกับของของมัน แทบร้องเลยคะ พูดอะไรไม่ออก จนตอนนี้กำลังสอบเข้าม.4 แต่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายเยอะเลยขอพ่อล้วงหน้า แต่พ่อบอกว่าไม่รู่จะหาทันหรือป่าว ไม่รู้ว่าทำไมพ่อถีงพูดแบบนั้น ทั้งที่ลุงบอกว่าพ่อพึ่งขายบ้านไปราคา 4 แสน แต่พ่อถามพ่อบอกไม่จริง โดนยืดไปแล้ว ตอนนี้ถึงหนูจะออกมาแล้วแต่หนูก็ยังไม่แน่ใจว่าควรจะทำอย่างไรต่อดี ใจหนึ่งก็อยากกลับไปเพราะเป็นห่วงน้อง สงสารน้องชายแท้ๆ แต่อีกใจก็อยากอยู่ในที่ที่สบายใจกว่าแต่มันจะเห็นเเกตัวไปมั๊ยั้าทิ้งน้องไว้แบบนั้น
ปล. ขอโทษนะคะเขียนยาวไปมากกกก 555555 พิมไปร้องไห้ไปอิ้อิ้
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านกันจนจบนะคะ ใครที่อ่านไม่จบก็ไม่เป็นไรคะรู้ว่ายาว คงจะขก. 555555