สวัสดีค่ะหนูมีเรื่องอยากมาระบายขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ
มันคือเรื่องที่บ้านค่ะ ทางบ้านของหนูมันจะว่าอบอุ่นก็ใช่ เพราะทางบ้านพ่อแม่อยู่ด้วยกัน ปัญหาอะไรก็ไม่ค่อยจะมี แต่สำหรับหนูมันไม่ใช่..
คือหนูคือพี่โตสุดของบ้านค่ะแล้วงานทุกอย่างที่น้องไม่ทำหนูต้องทำทุกอย่าง(มันใช่เรื่อง?)แล้วพอหนูไม่ทำแม่ก็ว่า แต่กลับไม่ว่าน้อง พูดแค่ให้ช่วย (แต่ก็ไม่เคยช่วยทำ) พูดง่ายๆคือมันไม่ทำเหี้_อะไรเลยนอกจากวันๆเล่นเกมเล่นไลน์ พอให้ทำเยอะหน่อยก็บ่นแล้วหนูก็ต้องทำแล้วสุดท้ายก็โดนด่าว่าทำไมไม่ใช้น้อง คือหนูผิด?
เนื่องจากหนูเป็นคนพี่หรือเปล่า ทุกคนในบ้านไม่เคยฟังหนูเลย มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาทางบ้านไม่เคยได้ ทำอะไรก็เหมือนโดนเกลียดไปหมดต่างจากน้องที่ทำอะไรก็เป็นที่สนใจ ทำอะไรก็ไม่มีใครว่า หนูก็ไม่ต่างจากหมาหัวเน่าที่ทำดีก็ไม่มีใครชมทำชั่วก็รุมด่า
แต่หนูคือคนที่ทุกคนเวลามีปัญหาก็ให้หนูช่วยตลอด ทำไมหนูต้องเหมือนถังขยะของบ้านที่ทุกคนต้องทำอย่างนี้ใส่ด้วย?
เวลาพ่อแม่น้องอยู่ด้วยกันทำไมเหมือนมันมีความสุขแล้วหนูคือส่วนเกิน แม่พยายามกักหนูไว้ที่บ้านไม่เคยให้ไปค้างบ้านเพื่อนเลยสักครั้ง หนูรู้ว่าแม่ไม่อยากให้หนูห่างแต่ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วก็ไม่มีความสุขหนูจะอยุ่ไปทำไม หนูไม่อยากเป็นส่วนเกิน หนูไม่อยากเป็นพี่ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้
หนูเคยโดนแม่ตีจนช้ำเป็นห้อเลือดแล้วโดนตบหน้าเพียงเพราะพูดว่า 'หนูไปบ้านครูเองแม่ไม่ต้องไปส่งหรอก'
หนูไม่อยากโดนแบบนี้แล้วไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ทุกวันนี้หนูชอบที่จะออกไปนอกบ้าน หาความสุขนอกบ้านมากกว่าในบ้านตัวเอง เพราะข้างนอกทุกคนเขาเข้าใจหนูพยายามทำให้หนูรู้สึกดี แต่คนในบ้านชอบทำให้หนูแย่ลง หนูไม่อยากเกลียดครอบครัวตัวเอง ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ หนูควรทำไงต่อไปดี หนูไม่อยากเป็นส่วนเกินของบ้าน ไม่อยากจริงๆ..
เหมือนเป็นส่วนเกินของบ้าน ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ.
มันคือเรื่องที่บ้านค่ะ ทางบ้านของหนูมันจะว่าอบอุ่นก็ใช่ เพราะทางบ้านพ่อแม่อยู่ด้วยกัน ปัญหาอะไรก็ไม่ค่อยจะมี แต่สำหรับหนูมันไม่ใช่..
คือหนูคือพี่โตสุดของบ้านค่ะแล้วงานทุกอย่างที่น้องไม่ทำหนูต้องทำทุกอย่าง(มันใช่เรื่อง?)แล้วพอหนูไม่ทำแม่ก็ว่า แต่กลับไม่ว่าน้อง พูดแค่ให้ช่วย (แต่ก็ไม่เคยช่วยทำ) พูดง่ายๆคือมันไม่ทำเหี้_อะไรเลยนอกจากวันๆเล่นเกมเล่นไลน์ พอให้ทำเยอะหน่อยก็บ่นแล้วหนูก็ต้องทำแล้วสุดท้ายก็โดนด่าว่าทำไมไม่ใช้น้อง คือหนูผิด?
เนื่องจากหนูเป็นคนพี่หรือเปล่า ทุกคนในบ้านไม่เคยฟังหนูเลย มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาทางบ้านไม่เคยได้ ทำอะไรก็เหมือนโดนเกลียดไปหมดต่างจากน้องที่ทำอะไรก็เป็นที่สนใจ ทำอะไรก็ไม่มีใครว่า หนูก็ไม่ต่างจากหมาหัวเน่าที่ทำดีก็ไม่มีใครชมทำชั่วก็รุมด่า
แต่หนูคือคนที่ทุกคนเวลามีปัญหาก็ให้หนูช่วยตลอด ทำไมหนูต้องเหมือนถังขยะของบ้านที่ทุกคนต้องทำอย่างนี้ใส่ด้วย?
เวลาพ่อแม่น้องอยู่ด้วยกันทำไมเหมือนมันมีความสุขแล้วหนูคือส่วนเกิน แม่พยายามกักหนูไว้ที่บ้านไม่เคยให้ไปค้างบ้านเพื่อนเลยสักครั้ง หนูรู้ว่าแม่ไม่อยากให้หนูห่างแต่ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วก็ไม่มีความสุขหนูจะอยุ่ไปทำไม หนูไม่อยากเป็นส่วนเกิน หนูไม่อยากเป็นพี่ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้
หนูเคยโดนแม่ตีจนช้ำเป็นห้อเลือดแล้วโดนตบหน้าเพียงเพราะพูดว่า 'หนูไปบ้านครูเองแม่ไม่ต้องไปส่งหรอก'
หนูไม่อยากโดนแบบนี้แล้วไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ทุกวันนี้หนูชอบที่จะออกไปนอกบ้าน หาความสุขนอกบ้านมากกว่าในบ้านตัวเอง เพราะข้างนอกทุกคนเขาเข้าใจหนูพยายามทำให้หนูรู้สึกดี แต่คนในบ้านชอบทำให้หนูแย่ลง หนูไม่อยากเกลียดครอบครัวตัวเอง ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ หนูควรทำไงต่อไปดี หนูไม่อยากเป็นส่วนเกินของบ้าน ไม่อยากจริงๆ..