เป็นคนที่ถูกทิ้ง แต่เริ่มต้นใหม่ได้ก่อน มันผิดมากเลยหรอ?

เราเคยคบกับผชคนนึงซึ่งเขาเป็นคนดีมาก ตรงตามสเป็กเราทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา อุปนิสัยต่างๆ ตลอดเวลาที่คบกันทุกอย่าวราบลื่นไม่เคยทะเลาะโกรธหรืองอลกันในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ถือว่าเป็นคู่ที่ลงตัวกันมาก เรารักและทุ่มเทกับเขามาก เขาเป็นผชที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ เราจึงกล้าที่จะแพลนอนาคตกับผชคนนี้ และเราคาดหวังกับผชคนนี้ไว้สูง เพราะที่บ้านเราและเขาก็โอเคด้วย จนวันนึงมันเกิดเรื่องที่ทำให้เราต้องเลิกกัน โดนที่อีกฝ่ายเป็นคนบอกเลิกเราเอง ส่วนเหตุผลนั้นที่เลิกนั้นมันมาจากภายนอกหรือจะพูดว่าไม่ได้เลิกเพราะเราสองคนน่นเอง แต่เราก็ไม่ได้จะโทษใครนะว่าเราเลิกกันเพราะใครเพราะสุดท้ายคนที่จะต้องตัดสินใจว่าจะอยู่หรือตะไปก็คือเรา2คน แต่เขาเลือกที่จะบอกเลิกเราเพราะเขาบอกว่ามันเป็นทางที่จะแก้ไขปัญหานี้ได้ดีที่สุดแล้ว เราเลยต้องจำใจเลิกแบบงงๆทุกวันนี้พอนึกถึงเหตุการณ์นั้นยังถามตัวเองอยู่ตลอดว่าเราทำผิดอะไร การผิดหวังจากรักครั้งนี้เราเจ็บปวดที่สุดแล้วเพราะว่ามันอาจจะเป็นรักที่เราคาดหวังที่สุดแล้วก็เป็นได้ หลังจากเลิกกัน เราพยายามตามตื้อยื้อสุดชีวิต พยายามติดต่อเขา แต่เขาก็บล็อคหนีเราทุกทาง จนเราท้อแล้วได้แต่บอกกับตัวเองว่าถ้าเราจะได้เจอกันเดี๋ยวมันก็คงจะได้เจอกันเองแหละ หลังจากที่เราเลิกกับเขาได้3เดือน ก็มีผชคนนึงเข้ามาเขามาทำดีด้วย เทคแคร์ดูแลใส่ใจเรา จริงๆเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับผชคนนี้เท่าไรอาจเป็นเพราะกำลังเข็ดกับความรัก ขนาดคนที่เราคิดว่าเขาดีเขายังทิ้งเราได้ลงคอเลย เราเลยไม่กล้าที่จะปลงใจกับคนที่เข้ามา จนเพื่อนๆและคนรอบตัวเราบอกให้เราลองเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆดูบ้าง เพราะตลอด3เดือนที่เลิกกับคนเก่ามาเราเข้าข่ายจะเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า เราเลยจะลองเปิดใจดู ไม่นานหลังจากนั้นเราก็คบกับผชคนนั้นที่เข้ามา จนมวันนึงที่เราเดินห้างอยู่กับคนใหม่ เราบังเอินไปเจอคนเก่าเข้า เขาก็เห็นเรามากับคนใหม่แหละแต่สายตาที่เขามองเรามันแย่มากเลย สายตาเหมือนเค้าโกรธหรือแค้นไรเราสักอย่าง เราคิดว่าเขาน่าจะคิดว่าไหนเราที่บอกทุ่มเทรักเขานักรักเขาหนาตอนเลิกร้องไห้จะเป็นจะตาย สุดท้ายก็มีใหม่ก่อนเขา(ปัจจุบันเขายังไม่มีใคร) และหลายๆครั้งที่เราบังเอินไปเจอเราก็จะได้รับสายตาแบบนี้อยู่เสมอ พูดตรงๆเราแอบเสียใจที่แบบคนเคยรักกันแต่ตอนนี้เป็นไม่ได้แม้แต่เพื่อนหรือคนรู้จักแล้วยังได้รับความไม่เป็นมิตรแบบนี้กลับมาอีก แต่เราก็คิดนะที่ว่าก็ไม่แปลกที่เขาจะคิดแบบนั้นมองในมุมกลับกันถ้าเราเป็นเขาเราก็คงคิดถ้าเราผิดจริงๆเราก็อยากขอโทษเขานะ แต่อีกความคิดนึงคือเขาเป็นคนทิ้งเราไม่ใช่หรอ แล้วไม่ใช่เราปล่อยเขาไปง่ายๆด้วยเรายื้อและตื้อทุกความสามารถแล้วแต่เขาก้ยังยืนยันที่จะไป แล้วเขาจะมาไม่พอใจที่เราจะเริ่มต้นใหม่นี่หรอ เขาอยากจะให้เราจมปลักอยู่กับความเสียใจหรอ สรุปนี่เราผิดหรือเปล่าเพื่อนๆแล้วที่เขาทำแบบนี้มันเพราะอะไรกันเราคิดมานานแล้วเราไม่สบายใจเลย