ครูคับ อย่ามองตาผมอย่างนั้นสิ ผมหวั่นไหวนะ...

....อยากบอกดังๆคิดถึงครูจังคับ ... ม6แล้ว จบแล้ว จะไม่ได้เจอครูเเล้ว คิดถึง ทำไงดี....
                    ทั้งปีที่เจอกันมา แทบนับประโยคที่พูดด้วยกันได้เลยอ่ะ ไม่ค่อยได้พูดด้วยกันเลย แต่ทำไมครูพูดกับเพื่อนคนอื่นหละ ผมนี่เหมือนคนไม่รู้จักกันเลย ได้คุยกันก็เเค่ตอบคำถามในห้องเรียน ฮ่าๆๆ นับประสาอะไรพูดคับ มองตากันยังไม่มองเลย พอสบตากัน เราก็จะรีบหลบสายตาเลย ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจเลย ผมทำไรผิด ครูไม่ชอบผมหรอ ทำไมเราไม่สนิทกัน เหมือนกับที่เพื่อนๆสนิทกับครูหละ
              ปีนึงหรอ ทำไมเราเหมือนไม่รู้จักกันเลย ผมคิดเสมอนะคับว่า มันไม่มีทางแน่ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นแน่ ถึงจะคิดก็คิดไม่ได้ มันไม่ถูกนะ แต่ทำไม เวลาครูโกรธผมต้องอยากชวนเพื่อนไปขอโทษ เวลาครูมาสอนผมต้องตั้งใจมากกว่าวิชาอื่นเลย ทำไมต้องอยากให้ครูกลับบ้านช้าๆเวลาเลิกเรียน เเล้วเวลาครูไม่มาสอน ผมต้องอยากเรียน เเล้วทำไมผมต้องแอบมองรถครูว่าวันนี้มาโรงเรียนไหมทุกๆวันเลย ทำไมเดินฟผ่านกันต้องแค่สวัสดีคับแต่ไม่เคยได้มองหน้า ทำไมเวลาครูเดินเข้ามาสอนใกล้ๆต้องทำอะไรไม่เป็นสติเตลิดไปหมด แล้วทำไมต้องติดตามเฟสบุ๊คครูตลอดเลย จนตั้งครูเป็นเพื่อนสนิท แล้วทำไมผมต้องอยากไปโรงเรียนทุกวัน ....
              
             แต่ครูเหมือนจะไม่สนใจเราเลย หรือ เราอาจจะคิดไปเอง - -
                                                      
             นี่ผมเป็นอะไร พยายามไม่ให้คิดนะ ตอนหลังๆมานี่เหมือนผมจะพอทำให้ไม่คิดได้เเล้ว ก็โอเคขึ้น เพราะครูเหมือนจะไม่สนใจเราเลย ครูเมิน ครูไม่พูดไม่คุย ไม่มอง ไม่สนอะไรเลยย หรือครูจะไม่ชอบเราจริงๆ ครูไม่ชอบอะไรเเบบนี้รึป่าว เราคงทำอะไรไม่ถูกจริงๆแหละ จนครูไม่ชอบ จนถึงเกลียดได้เลยมั้ง มันรู้สึกได้เลยอ่ะ ครูคุยกับเพื่อนแต่ไม่คุยกับผม ครูเล่นกับเพื่อนแต่ไม่เล่นกับผม ครูคงไม่ชอบจริงๆอ่ะแหละ ดีแล่ะจะได้ไม่ต้องคิด จะปิดเทอมเเล้ว ไม่คิดอะไรแล้ว ดีจัง แต่เดี๋ยว.... แล้วทำไมต้องกลับมาทำให้คิดหละ -..-
            ..... ไปเที่ยว....
            นั่งทานข้าวเพี้ยนกินมาม่า ... มีที่เหลือที่เดียว เลยได้นั่งข้างกัน พยายามจะไม่มองไปทางนั้นหันไปมองอะไรรอบๆตลอดเลย คุยกับเพื่อนเพื่อไม่ให้รู้ว่าเรากำลังสั่นอยู่ หัวกุเต้นเเรง เมื่อไรข้าวจะมา นั่งรอนานเเล้วนะ ทำไมเวลาเดินช้าจัง กุจะทนไม่ไหวนะ  ...เย้ ข้าวมาเเล้ว จะได้เลิกพูดกระตุกกระตักสักที  ...แต่ทำไม ต้องมองมาทางนี้ตลอดเลยหละ  กินข้าวก็กินไปสิ มองมาทำไร -.,- ... กินเสร็จ เลี้ยงข้าวอีกต่างหาก ไม่เป็นไรรรร ..แต่ก็ขอบคุณครับบบ
            เดินออกมา ทำไมต้องเดินไปพร้อมกันหละ เเค่นั่งในนั่นหัวใจกุก็จะวายเเล้วนะ ยังจะเดินไปพร้อมกันอีก ได้เเต่หาเรื่องคุยกับเพื่อนให้ไม่สนใจ แต่ก็เเค่นั้นแหละ เดินตามมา ..ห่างออกไปเรื่อยๆ เฮ้อ! ค่อยโล่งหน่อย เกร็งตลอดเลย ... เอ้า จะหันไปมองทำไม อุตส่าห์ห่างออกมาแล้วนะ .. เออ รีบเดินไป  แล้วสุดท้ายก็พ้นสักที ..ไม่ได้เดินตามมาแล้วนะ .. แต่ทำไมต้องหันกลับไปหาหละ หาว่าอยู่ตรงไหน หาทำไม อยากให้ไปไม่ใช่หรอ ? ...
            "ถ่ายด้วย ๆ " ... อ่าว เฮ้ย! เดี๋ยวๆๆ วิ่งมานั่งข้างกุ ไม่นะ ไม่ อย่านะ! .. นั่นไง จริงๆด้วย .. แล้วหน้าอกกุก็เริ่มมีเสียงแล่ะ ตุบๆ มาเลยคับ แหม่ คนถ่ายก็ชักช้าเหลือเกิน รีบถ่ายสิคับ .. เฮ้ย! แค่นี้กุก็จะหัวใจวายตายอยู่เเล้วนะ ยังจะเอามือมาโอบไหล่กุอีก ..รีบถ่ายเถอะคับบบบ - - ... ไรอ่ะ! ถ่ายรูปก็มองกล้องสิคับคุณ จะมามองหน้ากุทำเห้ไรหละ ...ไม่ได้มองไปหรอกนะ แต่หางตามันเหลือบไปเห็น ... จะไม่ไหวเเล้ววนะ รีบถ่ายเถอะคับบ จะเอาหลายรูปทำเพื่อ -*- ..." 1  2 ซั่ม" ไม่ต้องนับเเล้วคับบ เอาเถอะ ... เอือก เสร็จซะที หัวใจกุหล่นหายไปไหนไม่รู้ ..ปล่อยสิคับ ถ่ายเสดแล้ว ตรงไหล่เนี้ย ปล่อยสิ ...กราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พอแล้วนะคับบ ไม่เอาเเล้ว เลิกคิดเเล้วววว -0-
            จะกลับบ้านน ..เเม่มารับนานจัง เพื่อนทยอยกลับ อย่าบอกนะว่า ไม่ ไม่ได้ไหมมม .. นั่นไง สุดท้ายก็เหลือเเค่สองคน ไม่ต้องรอก็ได้คับ กลับก่อนเลยยย นี่ก็เเค่สองทุ่มเอง โรงเรียนก็ไม่มีใครหรอกคับ ไม่มีใครมาฉุดผมหรอก ปิดไฟมืดเลยยย ... โทรหาแม่ มาเร็วๆหน่อย ... นี่ต้องนั่งรอกันสองคนหรอ เออ ก็ได้ ให้ทำไงหละ .. นั่งเงียบสักพัก "เป็นไง ..." เสียงจากไหน หันไป ก็มีอยู่คนเดียวนั่นแหละ .. . เอ่อ ชวนคุย ก็ดี ทั้งปี ไม่ค่อยได้คุยกัน นับประโยคแทบได้ จะได้มาคุยกันตอนจะได้เจอกันวันสุดท้ายเนี้ยนะ -.,- ... ก็ดีนะ รู้สึกไม่เกร็งเหมือนตอนก่อนๆ คุยกันเหมือนคนรู้จักกันสักที ... เฮ้! นั่นไง แม่มารับสักที ...กระเป๋ากุก็เยอะเหลือเกิน  แบกไปไงหละ .. "เดี๋ยวช่วยย " .. เอ่อ ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวกลับมาเอาก็ได้ มันหนักนะ .. ไม่ทันเเล่ะ ยกไปซะเเล่ะ .. . สวัสดีคับบ กลับเเล้วนะคับบ ขอบคุณมากกคับบบ ... บรื้นนน ล้อหมุนออกไปแล้ว .. อ่าว เรากลับเเล้ว ก็เหลือคนเดียวสิ แล้วจะอยู่กับใคร ..เออ ลืมเลย ไม่ทันเเล่ะ น่าจะรอเป็นเพื่อนก่อน อุตส่าห์รอเรา แฮ่ๆๆ แต่ก็ไม่ทันเเล่ะ โชคดีนะคับบ ...
             เฮ้! กลับถึงบ้านซะที เหนื่อย!มาก นอนนน ... ตื่นมา ห่ะ! นั่นเราฝันไปหรอ ..เเล้วทำไมต้องฝันถึงหละ ไม่ได้คิดอะไรเเล้วหนิ ... สามวันติดด้วยนะ เฮ้อ!!!!! กุเป็นอะไรเนี้ย ไม่คิดก็ไม่คิดสิ จะอะไรมากมายว่ะ .... แล้วกุจะคิดถึงทำไมเนี้ย คิดถึงทุกวันด้วยนะ พอออ พอได้แล้วว ไม่คิดได้เเล้วว ...ได้เเต่บอก ไม่ ไม่ ไม่ แต่ก็คิด ทำไงดี ไม่อยากคิดแล้ววววว YY

           .... ก็ไม่คิดไง ง่ายจะตาย เราอาจจะคิดไปเองก็ได้ เรื่องทั้งหมดอาจจะไม่ได้มีอะไรเลย  แต่อยากบอกครูนะคับ ว่า ..อย่าคิดมากเลยย อย่าถือสาเด็กยังไม่รู้ประสีประสาเลยย ขอโทษคับที่ทำอะไรไม่ดีลงไป ที่ล่วงเกินครู พูดไม่ดีกับครู ก็ยังนับถือครูเป็นครูผู้ให้เหมือนเดิมนะคับ ขอบคุณคุณครูที่สั่งสอนมา อบรมมาโดยตลอด ถึงแม้ว่า เราเพื่อนๆ จะไม่ได้ทำตามสักเท่าไหร่ จนบ้างครั้งครูโกรธเลยย แต่ก็นับถือครูนะคับ ครูเป็นได้มากกว่าครู เป็นได้ทั้งพ่อแม่ผู้ปกครอง คอยดูเเลพวกเรา เป็นได้ทั้งพี่คอยให้คำปรึกษา เป็นได้ทั้งเพื่อนทึ่คุยได้ทุกเรื่อง เพราะครูก็อายุห่างกับพวกเราไม่กี่ปีเอง ส่วนสิ่งที่ผมได้ทำกับครูก็ขอโทษนะคับ อย่าคิดมาก มันจะเป็นความรู้สึกจิงๆ หรือ ผมจะคิดไปเอง แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีอ่ะคับ ทำให้ผมตั้งใจเรียน เรียนวิชาครูได้ดีด้วยหนิ และผมก็ชอบวิชานี้ด้วยย ครูจะคิดยังไง หรือครูอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลย ก็อยากให้ครูรู้นะคับว่า ผมยังนับถือครู เป็นครูที่ให้ได้มากกว่าวิชาความรู้จริงๆคับ พาพันขอบคุณ^/\^
         จะขึ้นมหาลัยเเล้ว เเล้วเจอกันนะคับ พิษณุโลกดื่มไม่ขับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่