เลือกไม่ได้

สวัสดีพอดีมีปัญหามานานมากแล้วนานจน ไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหายังไงรู้ว่าว่ามันผิดที่ตัวเองแต่ก็อาจเป็นเพราะความเจ้าชู้ของตัวเองเลยทำให้มันเป็นแบบนี้ คือเรื่องมีแบบนี้นะ คือ กอ่นหน้านี้มีแฟนและต้องมาอยู่กับแฟนโดยที่ไม่แต่งงานและมีลูกด้วยกันอยุ่ด้วยกันมาตลอดจนวันึงไปทำงานและทำงานกันคนละที่เลทำให้ต้องแยกกัน จนมีใครบางคนเข้ามาเลยทำให้ต้องเสียสมดุลไปมีความรู้สึกดี ๆ กับอีกคนเมื่อเขาดูเหมือนจะเข้าใจดูห่วงใยดูดีไปหมด จนทำให้เกิดชอบกันขึ้นมาทั้งที่ต่างฝ่ายก็มีแฟนกันอยู่แล้ว เหมือนแอบคบกัน เวลาแฟนเขามาเราก็ต้องทำเฉย ๆ เพราะแฟนเขาก็รู้จักและคุยกับเราทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนร่วมงานกันปกติ เลิกงานก็กลับไปอยุ่กับแฟนเขาปกติ มีวันนึงเขาจะไปเที่ยวกันด้วยความที่ไม่มีรถเขาเลยมายืมรถ เราก็ให้เขาไปนะด้วยความที่เห็นว่าฝนตกเลยให้เขายืม มันดูแปลก ๆ เนอะที่ยืมรถของอีกคนเพื่อพาอีกคนไปเที่ยวแต่ในตอนนั้นไม่มีใครรู้เรื่องของเรา จนมาวันนึงด้วยความที่สนิทกันจนคนอื่นเขาเห็นและแอบไม่ชอบเพราะต่างฝ่ายต่างมีแฟนแถมมีลูกแล้วยังจะมาคบกันทำไม เลยมีคนโทรไปบอกแฟนเพราะวันนั้นเป็นวันหยุดตรงกันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันหยุดเขาตั้งใจหรือว่าเป็นเพราะความบังเอิญ เราเลยบได้หยุดและไปไหนด้วยพอตกเย็นความโชคร้ายก็มาเมื่อแฟนเขามาเจอแต่ไม่ได้อะไรเพราะเหมือนเขายังไม่แน่ใจ แฟนเขาทั้งตบทั้งตีทำสารพัด เขาก็ไม่สู้เพราะเขารู้ว่าตัวเขาผิดเราเลยต้องแอบออกไปดูว่าเขาเป็นไง ได้ยินทุกคำพูดว่าเขาเลือกแฟนเขาและรักแฟนเขาไม่ได้คิดอะไรมากมาย เหมือนถ้าจีบติดก็จะเลิกเพราะไม่ได้คิดอะไร ถามว่าเสียใจไหมที่ได้ยินก็เสียใจนะ ณ ตอนนั้นรู้สึกเป็นห่วงเขาแอบดูเขาแอบขับรถตามเขา จนเขากลับกันไป ตกเย็นเขาโทรมาให้ไปรับรู้สึกดีใจและเป็นห่วงเขามาก พอเจอก็ถามว่าเป็นไงบ้างน่วมไปทั้งตัวขนาดโดนขนาดนั้นเขายังไม่เลิกที่คบกัน จนโดนย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ยังตามไปหาเขา (งงตัวเองว่าจะอะไรกับเขามากมายทำไม) แอบคบกันแอบเจอกันแอบไปทุกอย่าง จนเหมือนเขาจะจับได้แฟนเขาบอกเรามาคบกันสามคนไหมเขายอม (งงว่าพูดจริงเหรอ) แต่สิ่งที่เป็นจริงเขาเพื่อให้แฟนเขากลับไปหาเขาและไม่กลับมาอีก ผ่านไปจะเดือนเราก็เริ่มไม่อะไรเพราะเหมือนเขาไม่เลือกเราแล้วเราจะเลือกเขาเพื่ออะไรเราก็มีครอบครัวเรากมีแฟนและมีลูกก็เลยไม่ได้อะไร จนวันนึงเขามาเก็บของเพื่อที่จะย้ายกลับไปอยู้บ้านแฟนเขาเราก็เหมือนว่าทำใจได้แล้วเลยไม่ค่อยแคร์อะไรกับเขาจนเขาพูดว่ารอเขาเดี๋ยวจะติดต่อมาเอง เราก็เหมือนไม่รุ้อะไรรอเขาโทรมารอทุกวันแอบคุยกันแต่ไม่ได้เจอกันมีบ้างที่แอบไปหากันแต่พอแฟนเขาโทรมาก็ต้องรีบกลับคนเรามันมีเซ้นนะว่าแฟนเราอาจจะไปไหนกับใครหรือกำลังนอกใจอยู่ แอบคนแอบเจอมาสักพักจนเขากับแฟนเลิกกัน เราก็ไม่รู้ไปโดนอะไรเข้าสิงไม่เลือกแฟนกลับมาเลือกเขามาอยู่ด้วยกันไปไหนต่อไหนจนกลับมาอยู่ที่เดิมแต่ไม่ใช่ที่เริ่มต้นที่เจอกันกับเป็นอีกที่ๆไม่คววรที่จะมาอยู่เพียงเพราะอยากเจอลูกเลยต้องจำใจมาอยู่ในที่ๆไม่ควรจะอยู่ อยู่ๆๆกันไปจากที่เคยรักเคยแคร์คนนี้มันกลับไม่มีทะเลาะกันตีกันจนร่างกายบอบช้ำต้องมาทนอยู่ทนทรมานต้องหาที่อยู่ต้องเช่าอยู่จากที่ไม่ต้องเช่ามีรถให้ขับต้องมาตกอับเพราะความที่เป็นคนเลือกไม่ได้และเพราะความสงสารที่เขาไม่มีใครพ่อไม่รักๆแต่น้องให้แต่น้องไม่มีที่จะให้เขาคนนั้น เพียงเพราะคำเดียวคำว่าสงสารมันเลยทำให้เราต้องตกอยู่ในสภาพที่ต้องทนอยู่รอวันที่เขาจะไปจากเรา อยู่ด้วยกันไม่เคยพูดๆจากแต่แต่ก่อนพูดดีเอาใจทุกอย่างเดี๋ยวนี้ไม่แคร์เพราะความ ณ ตอนนั้นมันหมดไปนานแล้ว มันมีแต่คำว่าเกลียดเข้ามาแทนคำว่าที่มีอยู่ทุกวัน อยู่กันเพียงเพื่ออยากให้ไปมีใครที่ดีอยากเลือกกลับไปอยู่กับครอบครัวตัวเองแต่ก็ทิ้งเขาคนนี้ไม่เพียงเพราะเขาตัวคนเดียวถ้าเขาไม่มีเราเขาจะอยุ่ยังไง อีกคนเจียนตายทั้งทรมานงานการทำไม่ได้คิดเพียงว่าทำไเราถึงไม่เลือกเขา มาถึงตอนนี้นะก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงไม่เลิกกันไปทำไมมันยังไงมาถึงตอนนี้นะก็งงกับตัวเองว่าปล่อยให้มันมาเนินน่านได้ไง นานจนต้องปล่อยเลยตามเลยไป ทุกวันนี้ก็ยังคงอยู่คิดเพียงคงเป็นกรรมที่เคยทำร่วมกันถ้าหมดกรรมที่ทำร่วมกันเขาคงไป(เมื่อไหร่ว่ะ) นับวันรอนับวันให้ไปทำตัวเลวเขาก็ทำตัวดีเพื่อทดแทนในสิ่งที่เขาเคยทำไม่ดีแต่สำหรับเรามันไม่เคยมาทดแทนได้เลยไม่เคยที่จะลืมกับการกระทำเลวๆต่อให้ทำดีสักร้อยครั้ง เพียงเขาทำไม่ดี1 ครั้งมันลบความดีที่เคยทำมาหมดเพราะเป็นคนทิฐิสูง บางครั้งอยากปล่อยวางแต่มันเหมือนมันทำให้ไม่ได้อาจเป็นเพราะเป็ฯคนขี้เบื่อ ขี้รำคาญ และอาจไม่เคยอยู่กับใครได้นานมันเลยทำให้เป็นนิสัยแย่ๆๆแบบนี้ ทุกวันนี้ยังคุยกับแฟนคนเดิมอยู่คุยกันในบางเรื่องที่เขาเข้าใจแต่บางทีก็มีหงุดหงิดเหมือนมันคุยกันไม่รู้เรื่องไม่รู้เป็นเพราะเราเองหรือเปล่าที่งี่เง่าเกินไป จนใครๆๆก็พูดใครที่ไหนจะมาทนนิสัยงี่เง่า เอาแต่ใจของเราได้ แต่มันเป็นไปแล้วแก้ยังไงก็คงไม่ได้ทุกวันนี้แอบเจอแฟนคนเก่าแอบคุยกันบ้างโดยที่เขาไม่เคยรู้ว่าเราเจอและคุย(อาจจะรู้แต่ไม่พูดเพราะเขาเป็นคนไม่พูด) แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ได้แคร์เพราะอะไรหลายอย่างเขาปกป้องเราไม่ได้ในยามที่เราต้องการคนมาปกป้องแต่กับอีกคนเขาสามารถปกป้องเราได้ช่วยเหลือเราได้ในยามที่เราเดือดร้อน ต่อให้เขาพยายามทำเพื่อที่จะดูแลเราแต่ดูเหมือนก็เท่านั้น เพราะความคิดเราเราอยู่ได้ถ้าไม่มีใครเลย ถ้าต้องคุยกันในฐานะอื่นเราย่อมทำได้เพราะอาจไม่อยากมีใครมาผูกมัดตัวเองยังอยากมีชีวิตที่ไม่ต้องม่ใครมากำหนดอยากทำอะไรก็ทำแต่สำหรับเขาบังคับให้ทำนู้นนี่นั่นจนรำคาญและอีกอย่างอายุเราห่างกันมาก ๆจริงๆ เขาพูดเหมือนว่าจะมาทำให้เราดีขึ้นแต่เท่าที่เห็นตอนนี้เป็นหนี้ก็เพราะเขา จากที่หมดไปแล้วเพราะแฟนคนเก่าเขามาช่วยแต่เขาคนนี้กลับมาสร้างเพื่อให้มีหนี้มันดีไหมเนี้ยที่เลือกคนๆๆนี้มาร่วมชีวิตอยากแก้ไขอดีตอยากย้อนไปไม่เจอกับเขาคนนี้ อีกนานไหมที่เราต้องทนและตกอยู่ในสภาพที่ไม่อยากทำร้ายเขาแต่เป็นเราเองที่ทรมาน ปล.ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ด้วยกันแบบฝืนๆใจเพียงแค่รอเวลากรรมที่สร้างมาด้วยกันจะหมด อีกนานไหมอกีนานเท่าไหร่จะหลุดพ้นจากคนนี้