HIV ที่อยู่ในตัวผม

ก่อนอื่นผมบอกก่อนผมเป็นเกย์ และพึ่งทราบผลเลือดที่เป็น+ ซึ้งผมได้ทำการผ่าตัดเล็กและหมอขอผลเลือดไปตรวจกับพบ เชื้อในเลือดจึงขอตรวจซ้ำ และแน่นอนหมอเรียกพบพร้อมบอกผลเลือดที่ผมถึงกับซ๊อกและกังวล ผมขอเล่าเรื่องที่เป็นข้อคิดสำหรับเด็กรุ่นใหม่ๆกับเรื่องSexที่ควรป้องกันนะคราบ
เข้าเรื่อง ผมก็อายุ20 ต้นๆที่เกิดมาในสังคมพอมีพอกินเรื่องหน้าตาก็ไม่หล่อไม่ขี้เหร่แต่เกย์หล่อๆผมก็กินมาแล้ว  ครอบครัวผมทำธุรกิจทางภาคใต้ผมเป้นลูกชายเพียงคนเดียวก็เอาเเต่ใจเเละชอบใช้ชีวิตอิสระ สนุกกับชีวิตไปวันๆไม่เคยมีรักแท้เเละไม่เคยพอ เพราะคิดแต่เรื่องสนุกจนพ่อแม่ผมปล่อยเเต่ผมก็ไม่หยุดเพราะรักสนุกก็หางานทำบ้างขอแม่บ้าง เพื่อใช้กินเที่ยวบางครั่งก็ทำให้พ่อแม่เสียใจ แต่ผมก็ไม่หยุดจนมาเจอร์คนๆหนึงซึ่งคิดว่าเขาดูโอเคทั่ง             การงานเเละบุคลิค เราก็คบกันแบบแฟนเเต่ไม่สื่อสัตต่อกันเขาก็แอบมีคนอื่นผมก็แอบมี เเต่ผมป้องกัน นะครับเเต่กับแฟนเพราะความเซื้อใจเกิล100 เลยไม่ใส่ อยู่มาวันหนึงเขาก็คุยเรื่องทางบริษัทจ้างออกจากงาน แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะบริษัทจ้างเป็นมูลค้าเงินที่สูงมากและเขาก็จบสูงคงหางานได้เยอะเเยะ ผมก็อยู่กับเขาจนเขาบอกขอกลับต่างจังหวัดสัก เดือนผมก็โอเค ให้เขากลับไปพักผ่อน หลังจากนั้นเเค่ 2เดือนผมก็เป็นฝีไข้สูงจนไปหาหมอที่คลีนิคเพื่อเจาะออก ก็ไม่คิดอะไร หลังจากนั้นก็หายปกติ ร่างกายผมก็ปกติดีทุกอย่าง ผมโทรคุยกับแฟนทุกวันทั้งเรื่องเป้นฝี เเต่เขาก็ไม่พูดอะไรบอกแค่ให้รักษาสุขภาพ ผมก็ โอเคทุกอย่าง จนเวลาผ่านเกือนครึ่งปี ฝีก็ไม่หาย เลยปรึกษากับเเฟนเรื่องผ่าฝี แฟนก็จัดการให้ทุกอย่าง ตอนนั้นผมก็ไปโรงบาลกับแฟน2คน และตรวจฝีแผลกสัญกรรม โรงบาลแห่งนึง ผมก็เชยๆไม่กลัวเพราะคิดว่าผ่าคงไม่เจ็บ เเต่หมอเรียกพบว่าต้องนอนโรงบาล2 คืน ผมก็โอเคเเละหมอนัด ผ่าบ่าย3 ให้อดข้าวอดน้ำและให้ผมเซ็นเอกสารยินยอมตรวจเลือดด้วย ซึ้งตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร ก็เซ็นเลย หลังจากนั้นก็มีคนมารับไปตึกคนไข้พิเศษ ผมก็มองหน้าแฟนบอกแฟนว่า นอน2คืน แฟนผมก็หน้าซีดเหมือนเขารู้อะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่คิดอะไรเเค่อยากเอาไอ้ฝีบ้านี้ออกไป พอถึงห้องพญาบาลก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้า เจาะเลือดเเละใส่น้ำเกลือ ตอนนั้นหัวเราะได้ปกติ พอถึงเวลาบ่าย3 เข้าห้องผ่าหมอก็วางยาสลบ ผ่าเกือบ3 ชม เเละพาผมกลับมาห้องอย่างปลอดภัย ผมก็คุยกับแฟนว่าหายดีเราจะไปเที่ยวกัน แฟนผมก็ดูเหมือนเครียดๆ หลังจากนั้นผญสบาลก็บอกว่าญาติคนไข้รอด้านนอกก่อนนะคะ ผมก็คิดว่า จะมาดูแผลที่ไหนได้ บอกกับผมว่าผลเลือดผิดปกติ ผมเลยถามว่าผมเป็นอะไรทำมัยผลเลือดมีปัญหา พญาบาลขอเจาะเลือดตรวจอีกครั่ง ตอนนั้นน้ำตาผมไหลคิดในใจว่าผมเป้นอะไร เป็นเอดหรือเป้นมะเร็ง ด้วยความอยากรู้เลยเรียกแฟนมาคุยบอกกับแฟนว่าหมอเเจ้งผลเลือดผมมีปัญหา หมายถึงอะไร แฟนผมก็น้ำตาไหลพร้อมกับบอกเรื่องที่รู้มาก่อนผมและเรื่องที่เขาออกจากงานเพราะเขารู้ผลเลือดของเขาก่อนผม แค่นั้นแหละผม ร้องโห พร้อมกับตระโกนจน พยาบาลมาทั่งตึกมาปลอบใจผม พยาบาลทุกคนดีกับผมมากทุกคนให้กำลังใจ เเฟนผมก็เดินออกจากห้อง จากนั้นหมอจิตเวช ก็มาคุยกับผม นานพอสมควร ผมก็คิดได้ว่า ผมทำแต่สิ่งไม่ดีไม่เคยทำให้พ่อแม่มีความสุขมันคงเป็นผลกรรมเรามัง จากนั้นก็หยิบโทรสัพไปหาแม่ เเต่ไม่บอกเรื่องนี้กับแม่ แต่สิ่งที่เเม่พูดกับผมเหมือนรู้ว่าผมเหนื่อยแม่บอกเเค่ว่าถ้าลูกเหนื่อยกลับมาอยู่บ้านเรานะลูก น้ำตาผมไหลและบอกกับแม่ว่าลูกจะทำให้แม่มีความสุข สงกรานนี้ผมจะพาเเม่ไปเที่ยวนะเก็บเสื้อผ้ารอเลย แม่ผมก็ดีใจพร้อมตอบรับ ผมเก็บความเจ็บปวดไว้ในใจคิดแค่ว่า วันที่พาแม่ไปพักผ่อนจะกราบเท้าเเม่ขอ ขมาเเละจะนอนกอดแม่จะทำทุกอย่างเพื่อเเม่ ตอนนั้นภาพแม่รอยเต็มหัวผมเลย จากนั้นผมก็คิดสู้เพื่อแม่เพื่อครอบครัว ถึงตายไปอย่างน้อยผมก็ไม่ถูกตราหน้าว่าลูกเนรคุณ แต่หมอก็ให้กำลังใจดี ดีมากถึงดีที่สุด จนทำให้ผมได้รู้ว่าโลกนี้มันแปลกที่ธรรมชาติสร้างเรามาสักวันธรรมชาติก็เอาร่างเรากลับคืน เพราะฉนั้น จงทำดีเพื่อให้ลูกหลานได้พูดถึงตอนเราตายจากโลกไปดีกว่า อย่าประมาดในการใช้ชีวิต รวยจนตายเหมือนกัน และสำหรับคนที่ติดเชื้อขอเป็นกำลังใจนะครับ (บางคนติดเชื้อแต่ร่างกายเเข็งเเรงมาก ผมคนนึงที่ใครๆมองก็ว่าคนปกติ) ตอนนี้ผมยังไม่ได้รับยาเพราะผมรอทางหมอจัดการตรวจร่างกายผมทุกส่วนเเละรอผล CD4 ด้วย คัยมีประสบการณ์ช่วยเเนะนำผมหน่อยนะครับ