เนื่องจากย้อนดูในยูทูปมาร้อยกว่ารอบ (นี่ก็เว่อไป แต่เนื่องจากรอพุธ-พฤหัส ไม่ไหวจริงๆ เลยต้องกลับไปดูตอนเก่าแทน)
จากที่ชั้นเคยกล่าวหาว่าเธอเป็นยัยกวางตาถั่ว มองไม่เห็นความน่ารักของคุณเสกข์จอมสิงดอกไม้ประตูแจกันดินทรายต้นไม้ใหญ่ของชั้น (ย้ำ! ของชั้น) ชาวบ้านร้านช่องเค้าตกหลุมรักคุณเสกข์กันทั่วบ้านทั่วเมือง เธอยังไม่มีใจให้ ชั้นเลยคิดว่าเธอตาถั่ว (ต่อไปนี้ถ้าใครมาถามชั้นว่า มีถั่วไหม ชั้นจะให้เค้าไปหาเธอเลย เพราะเธอมีแน่นอน)
พอชั้นกลับไปทบทวนดูเธอในยูทูปหลายรอบ ชั้นว่า...ชั้นเริ่มเข้าใจเธอแล้วอ่ะ
1. เธอมีพี่ปุ๊อยู่ในใจเพียงคนเดียวมาตั้งแต่ยังเด็ก สองตาเธอไม่เคยแลใครเลย เธอบอกคุณเสกข์ว่า พี่ปุ๊ดูแลเธอ เธอก็ดูแลพี่ปุ๊ มันเป็นแบบนี้มาตลอด จริงๆ ถ้าไม่มีเรื่อง 32 ล้านนี่ เธอเรียนจบก็จะแต่งงานกับพี่ปุ๊ และกลายเป็นครอบครัวแบบ typical ตามโฆษณาผงปรุงรสไป จากนั้นเธอก็จะมีลูกสาวลูกชายที่ออกมาเพื่อซดน้ำแกงและบอกกับเธอว่า อร่อย ชีวิตเธอคงถูกโปรแกรมมาแบบนี้ มันจึงเป็นการยากที่เธอจะเชื่อว่า “รักไม่ต้องการเวลา”
2. จากนั้น เธอก็ถูกผู้ชายที่เธอรักที่สุดทรยศ พ่อขายเธอให้บ้านสุทธกานต์ ต่อให้รักเท่าฟ้า แต่ความไว้เนื้อเชื่อใจที่เคยมีมันก็คงสูญสลายไปแล้ว การที่เธอจะเปิดใจให้ผู้ชายที่ซื้อเธอมาจากพ่อ มันย่อมยากเป็นธรรมดา ชั้นว่า มองในมุมนี้ชั้นก็เข้าใจเธอมากขึ้นแล้วอ่ะนะ
3. อีพี่ปุ๊ (ขอเรียกอีด้วยความรักนะฮ๊าฟฟฟ) ก็ไม่ยอมปล่อยเธออีก ก็อย่างว่า นางรักของนางมาตั้งแต่เล็ก นางก็ช่วยเคทสุดพลังชีวิตของนาง ทั้งเงินเก็บ ทั้งค่าจ้างล่วงหน้า เคทตัดใจได้จริงก็บ้าแล้วอ่ะ ดีขนาดนี้ โอ๊ยยยยยย (ถึงจะปากร้ายกับคนทั้งประเทศ กวนทรีนนกับคนทั้งโลก แต่ดูเอาสิ...พี่ปุ๊ไม่เคยหวานและจริงใจกับใครได้เท่าเคทเลยนะ T T โมเม้นท์นี้ ชั้นสงสารเธอจริงๆ ว่ะพี่ปุ๊ อ่อ...จะลามไปตามสงสารคุณภาด้วยอ่ะ ชีช้ำจริงๆ นะ รักคนที่เค้ารักคนอื่นเนี่ย ฮ่วย!)
4. แล้วคุณเสือเสกข์.....ด้วยอคติที่บังตา ต่อให้เค้าหลงรักเธอด้วยความงามและความดีที่มีอยู่ แต่เธอต้องเข้าใจนะว่าเค้าไม่สามารถจะเชื่อใจได้ 100% ว่าเธอจะมีใจให้เค้าจริงๆ (ไม่นับเรื่องที่เค้าถูกยัยอิษเมียรักหลอกอีกนะ เค้าถึงกับประกาศว่า ถ้าไม่อยากจะเจ็บก็อย่ารักใครเลยจะดีกว่า) ดังนั้น การที่เค้าจะเข้าโหมด อภิมหามหึมาโคตะระซึน ก็ไม่แปลกเลย ชั้นว่าสภาพจิตใจเค้าก็แย่ไม่แพ้เธอนะ เพียงแต่เค้าโตกว่า เลยปล่อยวางได้เร็วกว่าเธอ แล้วบ้านสุทธกานต์นี่ โคดตะระจะมองโลกตามความเป็นจริงเลย เค้าเป็นกันทั้งบ้าน ทั้งคุณแม่ ทั้งคุณภา แน่นอนว่าคุณเสกข์ก็ด้วย ดังนั้น เรื่องที่เค้าจะไม่รักเธอกันทั้งครอบครัวมันก็ออกจะยากสักหน่อย เธอรู้ตัวใช่ไหมว่า เธอเป็นคนน่ารัก (เธออาจจะแสดงออกมาเหมือนเธอไม่ได้คิด แต่กว่าเธอจะทำหรือไม่ทำอะไร เธอคิดเยอะ เรื่องนี้ชั้นรู้ เพราะเธอเที่ยวเป็นห่วงทุกข์สุขคนอื่นไปซะหมด อันนี้ชั้นก็รู้...มันเป็นนิสัยของพี่สาวใหญ่ ทุกคนในครอบครัวต้องแฮปปี้ เธอถึงจะสบายใจ) แล้วไอ้พฤติกรรม so ซึนแบบคุณเสกข์เนี่ย ชั้นว่าเธอก็ดันยุ่งเกินกว่าจะค้นคว้าว่าลึกลงไปในใจเค้า เค้ากำลังรักเธอเข้าแล้ว เพราะเธอก็มัวแต่ยุ่งกับการหาเงิน (พ่อเธอนี่โคดๆ เลยอ่ะ ไหนจะเข้าบ่อน ไหนจะป่วย จริงๆ ถ้าไม่เข้าบ่อนแต่ป่วย เธอก็คงไม่เดือดร้อนขนาดนี้ เพราะชั้นว่าบริษัทคุณเสกข์น่าจะมีสวัสดิการอะไรบ้างสิ แต่ก็นั่นแหละ โกงเค้าจนถูกให้ออก มันก็เลยต้องเดือดร้อนกันขนาดนี้แหละ!!!) ต้องหาเงินมากมายขนาดนั้น เป็นชั้น ชั้นก็เหนื่อยเหมือนกันอ่ะนะ แถมโชคชะตายังพัดเธอมาเจอยัยลิซ่า เจอท่านอรรถ เธอแมร่งโคดซวย ชั้นว่า จบเรื่องเธอควรไปบวชชีพราหมณ์สัก 7 วัน 10 วันนะ ชีวิตเธอทำไมมันยากขนาดนี้
เอาล่ะ นับเหตุผลดีๆ ที่เธอจะไม่เปิดใจให้คุณเสกข์ได้ตั้งหลายข้อ ชั้นอภัยให้เธอนะ แต่วีคนี้ ที่เธอไม่ปฏิเสธคุณเสกข์ ชั้นเองก็อยากรู้ว่าเธอคิดอะไรเหมือนกัน คือชั้นรู้แหละว่าคุณเสกข์ก็น่ารัก เธออาจจะเริ่มเปิดใจให้เค้าเบาๆ หรือเธออาจจะแค่กลัวเค้าเจ็บถ้าเธอปฏิเสธเค้า ??? เอาเป็นว่าชั้นจะรอดู
เคท...ชั้นว่าชั้นเข้าใจเธอนะ !
จากที่ชั้นเคยกล่าวหาว่าเธอเป็นยัยกวางตาถั่ว มองไม่เห็นความน่ารักของคุณเสกข์จอมสิงดอกไม้ประตูแจกันดินทรายต้นไม้ใหญ่ของชั้น (ย้ำ! ของชั้น) ชาวบ้านร้านช่องเค้าตกหลุมรักคุณเสกข์กันทั่วบ้านทั่วเมือง เธอยังไม่มีใจให้ ชั้นเลยคิดว่าเธอตาถั่ว (ต่อไปนี้ถ้าใครมาถามชั้นว่า มีถั่วไหม ชั้นจะให้เค้าไปหาเธอเลย เพราะเธอมีแน่นอน)
พอชั้นกลับไปทบทวนดูเธอในยูทูปหลายรอบ ชั้นว่า...ชั้นเริ่มเข้าใจเธอแล้วอ่ะ
1. เธอมีพี่ปุ๊อยู่ในใจเพียงคนเดียวมาตั้งแต่ยังเด็ก สองตาเธอไม่เคยแลใครเลย เธอบอกคุณเสกข์ว่า พี่ปุ๊ดูแลเธอ เธอก็ดูแลพี่ปุ๊ มันเป็นแบบนี้มาตลอด จริงๆ ถ้าไม่มีเรื่อง 32 ล้านนี่ เธอเรียนจบก็จะแต่งงานกับพี่ปุ๊ และกลายเป็นครอบครัวแบบ typical ตามโฆษณาผงปรุงรสไป จากนั้นเธอก็จะมีลูกสาวลูกชายที่ออกมาเพื่อซดน้ำแกงและบอกกับเธอว่า อร่อย ชีวิตเธอคงถูกโปรแกรมมาแบบนี้ มันจึงเป็นการยากที่เธอจะเชื่อว่า “รักไม่ต้องการเวลา”
2. จากนั้น เธอก็ถูกผู้ชายที่เธอรักที่สุดทรยศ พ่อขายเธอให้บ้านสุทธกานต์ ต่อให้รักเท่าฟ้า แต่ความไว้เนื้อเชื่อใจที่เคยมีมันก็คงสูญสลายไปแล้ว การที่เธอจะเปิดใจให้ผู้ชายที่ซื้อเธอมาจากพ่อ มันย่อมยากเป็นธรรมดา ชั้นว่า มองในมุมนี้ชั้นก็เข้าใจเธอมากขึ้นแล้วอ่ะนะ
3. อีพี่ปุ๊ (ขอเรียกอีด้วยความรักนะฮ๊าฟฟฟ) ก็ไม่ยอมปล่อยเธออีก ก็อย่างว่า นางรักของนางมาตั้งแต่เล็ก นางก็ช่วยเคทสุดพลังชีวิตของนาง ทั้งเงินเก็บ ทั้งค่าจ้างล่วงหน้า เคทตัดใจได้จริงก็บ้าแล้วอ่ะ ดีขนาดนี้ โอ๊ยยยยยย (ถึงจะปากร้ายกับคนทั้งประเทศ กวนทรีนนกับคนทั้งโลก แต่ดูเอาสิ...พี่ปุ๊ไม่เคยหวานและจริงใจกับใครได้เท่าเคทเลยนะ T T โมเม้นท์นี้ ชั้นสงสารเธอจริงๆ ว่ะพี่ปุ๊ อ่อ...จะลามไปตามสงสารคุณภาด้วยอ่ะ ชีช้ำจริงๆ นะ รักคนที่เค้ารักคนอื่นเนี่ย ฮ่วย!)
4. แล้วคุณเสือเสกข์.....ด้วยอคติที่บังตา ต่อให้เค้าหลงรักเธอด้วยความงามและความดีที่มีอยู่ แต่เธอต้องเข้าใจนะว่าเค้าไม่สามารถจะเชื่อใจได้ 100% ว่าเธอจะมีใจให้เค้าจริงๆ (ไม่นับเรื่องที่เค้าถูกยัยอิษเมียรักหลอกอีกนะ เค้าถึงกับประกาศว่า ถ้าไม่อยากจะเจ็บก็อย่ารักใครเลยจะดีกว่า) ดังนั้น การที่เค้าจะเข้าโหมด อภิมหามหึมาโคตะระซึน ก็ไม่แปลกเลย ชั้นว่าสภาพจิตใจเค้าก็แย่ไม่แพ้เธอนะ เพียงแต่เค้าโตกว่า เลยปล่อยวางได้เร็วกว่าเธอ แล้วบ้านสุทธกานต์นี่ โคดตะระจะมองโลกตามความเป็นจริงเลย เค้าเป็นกันทั้งบ้าน ทั้งคุณแม่ ทั้งคุณภา แน่นอนว่าคุณเสกข์ก็ด้วย ดังนั้น เรื่องที่เค้าจะไม่รักเธอกันทั้งครอบครัวมันก็ออกจะยากสักหน่อย เธอรู้ตัวใช่ไหมว่า เธอเป็นคนน่ารัก (เธออาจจะแสดงออกมาเหมือนเธอไม่ได้คิด แต่กว่าเธอจะทำหรือไม่ทำอะไร เธอคิดเยอะ เรื่องนี้ชั้นรู้ เพราะเธอเที่ยวเป็นห่วงทุกข์สุขคนอื่นไปซะหมด อันนี้ชั้นก็รู้...มันเป็นนิสัยของพี่สาวใหญ่ ทุกคนในครอบครัวต้องแฮปปี้ เธอถึงจะสบายใจ) แล้วไอ้พฤติกรรม so ซึนแบบคุณเสกข์เนี่ย ชั้นว่าเธอก็ดันยุ่งเกินกว่าจะค้นคว้าว่าลึกลงไปในใจเค้า เค้ากำลังรักเธอเข้าแล้ว เพราะเธอก็มัวแต่ยุ่งกับการหาเงิน (พ่อเธอนี่โคดๆ เลยอ่ะ ไหนจะเข้าบ่อน ไหนจะป่วย จริงๆ ถ้าไม่เข้าบ่อนแต่ป่วย เธอก็คงไม่เดือดร้อนขนาดนี้ เพราะชั้นว่าบริษัทคุณเสกข์น่าจะมีสวัสดิการอะไรบ้างสิ แต่ก็นั่นแหละ โกงเค้าจนถูกให้ออก มันก็เลยต้องเดือดร้อนกันขนาดนี้แหละ!!!) ต้องหาเงินมากมายขนาดนั้น เป็นชั้น ชั้นก็เหนื่อยเหมือนกันอ่ะนะ แถมโชคชะตายังพัดเธอมาเจอยัยลิซ่า เจอท่านอรรถ เธอแมร่งโคดซวย ชั้นว่า จบเรื่องเธอควรไปบวชชีพราหมณ์สัก 7 วัน 10 วันนะ ชีวิตเธอทำไมมันยากขนาดนี้
เอาล่ะ นับเหตุผลดีๆ ที่เธอจะไม่เปิดใจให้คุณเสกข์ได้ตั้งหลายข้อ ชั้นอภัยให้เธอนะ แต่วีคนี้ ที่เธอไม่ปฏิเสธคุณเสกข์ ชั้นเองก็อยากรู้ว่าเธอคิดอะไรเหมือนกัน คือชั้นรู้แหละว่าคุณเสกข์ก็น่ารัก เธออาจจะเริ่มเปิดใจให้เค้าเบาๆ หรือเธออาจจะแค่กลัวเค้าเจ็บถ้าเธอปฏิเสธเค้า ??? เอาเป็นว่าชั้นจะรอดู