มีคนมากมายบอกกับเราว่า "ความรักคือการให้" แต่เราก็ไม่เคยรู้หรอก ว่าการให้ที่เขาพูดกันมันหมายถึงอะไร เวลาทำแล้ว เราจะมีความสุขกับมันใช่ไหม หรือว่าเราจะต้องเสียน้ำตา ?
เมื่อวันเวลาผ่านไป ก็ก้อได้เจอกับความรักที่เรียกว่าการให้ ที่จริงเราไม่ได้จะตั้งกระทู้ถามใครหรือต้องการอะไรจากคนที่เรารัก หรือว่าคนที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้ เพียงแต่เราไม่รู้จะพูดกับใคร เราขอระบายแล้วกัน
ความรักที่เราว่า มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย น่ารัก อาจจะมีกวนๆ ดื้อๆบ้าง ทำให้เรางอล เราอารมณ์เสียบ้าง แต่เค้าเป็นคนลืมง่าย ลืมง่ายนี่หมายถึงลืมสิ่งที่เค้าทำให้เรางอลหรือลืมสิ่งที่เราทำให้เค้างอล เพราะพอเวลาผ่านไป เค้าก้อจะมาหยอกมาอ้อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 55555 บางทีเราก้อยิ่งอารมณ์เสีย ปรับอารมณ์ไม่ทัน กำลังงอลอยู่ จู่ๆก้อหายซะงั้นอ่ะ = =" ส่วนข้อเสียของเค้าคือการเป็นคนเสียงดัง อารมณ์เสียง่าย แต่ก้ออย่างที่บอกโกรธง่ายหายเร็ว เกริ่นมาพอสมควรล่ะเนอะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า ที่เราบอกว่าบางทีความรักมันก้อไม่ยุติธรรมเสมอไป แฟนเราเค้าเป็นคนเล่นเกม ไม่ร้จะเรียกว่าติดเกมได้หรือเปล่า แต่เอาเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เข้าเกมแล้ว เค้าก็จะไม่ไปไหนทั้งสิ้น จนกว่าเกมจะจบ ไม่ว่าเราจะหิวข้าว จะไปตลาด ไปซื้อของ เอาหมาไปวิ่งเล่นที่สวนสาธารณะ (เราเลี้ยงหมา ทุกๆเย็นเราจะเอาหมาไปวิ่งที่สวนสาธรณะทุกวัน) เราก้อมีหน้าที่รอให้เค้าเล่นเกมจบ เราถึงจะไปไหนได้ เกมตานึงก้อประมาณ 20 นาที เราก้อไม่เคยโกรธนะ อาจจะมีบ่นบ้างเล็กๆน้อยๆตามประสาผู้หญิง เวลาที่เรารีบจะไปไหนสักที แต่ส่วนใหญ่เราก้อไม่ได้งอล ได้โกรธ อันนี้คือที่เค้าทำ ส่วนเราอ่ะหรอ มีวันนึงเค้านอนตอนบ่ายตื่นมาประมาณ 5 โมงครึ่ง เราก้อบอกเค้าว่า เราก้อบอกเค้าว่าให้พาหมาไปวิ่งได้แล้ว แต่เค้าก้อบอกเราว่าไม่ไป เดี๋ยวฝนตก เราก้อไม่อะไร เพราะเราก้อคิดว่า ฝนอาจจะตกแบบที่เค้าบอกก้อๆได้ แต่ที่จริงตอนเค้านอนฝนมันก้อตกไปแล้วนะ เราก้อเลยพาหมาไปเดินเล่นตรงถนนในหมู่บ้าน ส่วนเค้าก้อไปเล่นคอม เล่นเฟส ดูยูทูป แล้วสุดท้ายก้อตามเดิม ตอนที่เราพาหมากลับมา เราก้อเห็นเค้าเล่นเกม เราก้อมานอนเล่นโทสัพ ไม่มีอะไรทำเราก้อเลยดูซีรีย์ พอเค้าเล่นเกมเสร็จ ตอนนั้นประมาน ทุ่มครึ่งเค้าก้อถามเราว่าจะกินอะไรฃหม เราก้อบอกว่ากิน เค้าก้อบอกให้ไป เราก้อเลยบอกว่าแปปนึง เราดูซีรีย์เหลือประมานสิบนาทีกว่าๆ เค้าก้อบอกเราว่าถ้าไม่ไปตอนนี้เค้าจะไม่ไปแล้วนะ เค้าเป็นหวัด เราก้อเลยนิ่ง (คิดในใจทำไมรอแปปนึงไม่ได้ ) แล้วเค้าก้อหยิบกญแจรถขับออกไป กลับมาพร้อมไข่ไก่ ต้มมาม่ากิน = = เราเลยถามเค้าว่าจะกินอะไรอีกไหมจะออกไปซื้อมาให้ กินยาไหม เค้าก้อตอบเราว่า "ไม่ ดูหนังไปเถอะ" แค่นี้ก้อชัดเจนแล้วเนอะว่าเค้าโกรธเรา เค้าไม่พูดกับเราเลย ไม่สนใจเราเลย กลับไปเล่นเกมเหมือนเดิม เราก้อมานั่งตั้งกระทู้ระบายคนเดียว ว่าเราผิดอะไร ทำไมต้องโกรธ หรือเราเองที่เป็นคนเห็นแก่ตัว ? บางทีเราก้อน้อยใจเป็นนะ เวลาเค้าจะทำอะไร เรารอได้ตลอด ต่อให้กำลังหิวข้าวมากๆ โรคกระเพาะกำลังจะกำเริบ ก้อรอไอ่เวลา 20 นาที ที่มันยิ่งใหญ่สำหรับเค้ามาก แต่กบเราเค้ารอเวลาแค่ 10 กว่านาทีไม่ได้ ทั้งๆที่เราไม่เคยให้เค้าต้องรอเลย ถ้าเค้าอยากไปไหน นี่เป็นครั้งแรกจริงๆ
เราอยากรู้ว่าในโลกของผู้ชายที่เล่นเกม เกมนี่สำคัญกว่าแฟนอีกใช่ป่ะ ถ้าไม่จบเกมก้อไม่ไปไหน แล้วถ้าเราจบกัน เธอจะเลือกทิ้งเกมแล้วง้อเราไหม เราว่าเราก้อไม่ได้อยากเรียกร้องงอะไรมากมาย ให้มันดูงี่เง่าเลยนะ แต่ตั้งแต่คบกันมา เราอดทนเรื่องนี้มาตลอด บางทีความอดทนมันก้อไม่ได้มีมากป่ะว่ะ เราไม่เคยพูดเลย เคยแคร์เราสักนิดไหม เวลาเราปวดท้องหิวข้าว (เราเป็นโรคกระเพาะ) เรารีบไปส่งงานอาจารย์ที่มหาลัย อะไรหลายๆอย่างที่เราจำเป็นต้องไปในเวลาที่รอไม่ได้เราก้อไม่เคยโกรธ เคยงอล อยากให้รักษาความรู้เค้าฝ่ายเดียว แล้วเราล่ะ ? TT
ขอบคุณพื้นที่ในพันทิปที่ให้เราได้ระบายความรู้สึก ขอบคุณจริงๆ เราอาจจะระบายเยอะไม่นิด สวัสดีค่ะ ..
บางทีความรักมันก็ไม่ยุติธรรม อยากบอกผู้ชายเล่นเกม TT
เมื่อวันเวลาผ่านไป ก็ก้อได้เจอกับความรักที่เรียกว่าการให้ ที่จริงเราไม่ได้จะตั้งกระทู้ถามใครหรือต้องการอะไรจากคนที่เรารัก หรือว่าคนที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้ เพียงแต่เราไม่รู้จะพูดกับใคร เราขอระบายแล้วกัน
ความรักที่เราว่า มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย น่ารัก อาจจะมีกวนๆ ดื้อๆบ้าง ทำให้เรางอล เราอารมณ์เสียบ้าง แต่เค้าเป็นคนลืมง่าย ลืมง่ายนี่หมายถึงลืมสิ่งที่เค้าทำให้เรางอลหรือลืมสิ่งที่เราทำให้เค้างอล เพราะพอเวลาผ่านไป เค้าก้อจะมาหยอกมาอ้อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 55555 บางทีเราก้อยิ่งอารมณ์เสีย ปรับอารมณ์ไม่ทัน กำลังงอลอยู่ จู่ๆก้อหายซะงั้นอ่ะ = =" ส่วนข้อเสียของเค้าคือการเป็นคนเสียงดัง อารมณ์เสียง่าย แต่ก้ออย่างที่บอกโกรธง่ายหายเร็ว เกริ่นมาพอสมควรล่ะเนอะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า ที่เราบอกว่าบางทีความรักมันก้อไม่ยุติธรรมเสมอไป แฟนเราเค้าเป็นคนเล่นเกม ไม่ร้จะเรียกว่าติดเกมได้หรือเปล่า แต่เอาเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เข้าเกมแล้ว เค้าก็จะไม่ไปไหนทั้งสิ้น จนกว่าเกมจะจบ ไม่ว่าเราจะหิวข้าว จะไปตลาด ไปซื้อของ เอาหมาไปวิ่งเล่นที่สวนสาธารณะ (เราเลี้ยงหมา ทุกๆเย็นเราจะเอาหมาไปวิ่งที่สวนสาธรณะทุกวัน) เราก้อมีหน้าที่รอให้เค้าเล่นเกมจบ เราถึงจะไปไหนได้ เกมตานึงก้อประมาณ 20 นาที เราก้อไม่เคยโกรธนะ อาจจะมีบ่นบ้างเล็กๆน้อยๆตามประสาผู้หญิง เวลาที่เรารีบจะไปไหนสักที แต่ส่วนใหญ่เราก้อไม่ได้งอล ได้โกรธ อันนี้คือที่เค้าทำ ส่วนเราอ่ะหรอ มีวันนึงเค้านอนตอนบ่ายตื่นมาประมาณ 5 โมงครึ่ง เราก้อบอกเค้าว่า เราก้อบอกเค้าว่าให้พาหมาไปวิ่งได้แล้ว แต่เค้าก้อบอกเราว่าไม่ไป เดี๋ยวฝนตก เราก้อไม่อะไร เพราะเราก้อคิดว่า ฝนอาจจะตกแบบที่เค้าบอกก้อๆได้ แต่ที่จริงตอนเค้านอนฝนมันก้อตกไปแล้วนะ เราก้อเลยพาหมาไปเดินเล่นตรงถนนในหมู่บ้าน ส่วนเค้าก้อไปเล่นคอม เล่นเฟส ดูยูทูป แล้วสุดท้ายก้อตามเดิม ตอนที่เราพาหมากลับมา เราก้อเห็นเค้าเล่นเกม เราก้อมานอนเล่นโทสัพ ไม่มีอะไรทำเราก้อเลยดูซีรีย์ พอเค้าเล่นเกมเสร็จ ตอนนั้นประมาน ทุ่มครึ่งเค้าก้อถามเราว่าจะกินอะไรฃหม เราก้อบอกว่ากิน เค้าก้อบอกให้ไป เราก้อเลยบอกว่าแปปนึง เราดูซีรีย์เหลือประมานสิบนาทีกว่าๆ เค้าก้อบอกเราว่าถ้าไม่ไปตอนนี้เค้าจะไม่ไปแล้วนะ เค้าเป็นหวัด เราก้อเลยนิ่ง (คิดในใจทำไมรอแปปนึงไม่ได้ ) แล้วเค้าก้อหยิบกญแจรถขับออกไป กลับมาพร้อมไข่ไก่ ต้มมาม่ากิน = = เราเลยถามเค้าว่าจะกินอะไรอีกไหมจะออกไปซื้อมาให้ กินยาไหม เค้าก้อตอบเราว่า "ไม่ ดูหนังไปเถอะ" แค่นี้ก้อชัดเจนแล้วเนอะว่าเค้าโกรธเรา เค้าไม่พูดกับเราเลย ไม่สนใจเราเลย กลับไปเล่นเกมเหมือนเดิม เราก้อมานั่งตั้งกระทู้ระบายคนเดียว ว่าเราผิดอะไร ทำไมต้องโกรธ หรือเราเองที่เป็นคนเห็นแก่ตัว ? บางทีเราก้อน้อยใจเป็นนะ เวลาเค้าจะทำอะไร เรารอได้ตลอด ต่อให้กำลังหิวข้าวมากๆ โรคกระเพาะกำลังจะกำเริบ ก้อรอไอ่เวลา 20 นาที ที่มันยิ่งใหญ่สำหรับเค้ามาก แต่กบเราเค้ารอเวลาแค่ 10 กว่านาทีไม่ได้ ทั้งๆที่เราไม่เคยให้เค้าต้องรอเลย ถ้าเค้าอยากไปไหน นี่เป็นครั้งแรกจริงๆ
เราอยากรู้ว่าในโลกของผู้ชายที่เล่นเกม เกมนี่สำคัญกว่าแฟนอีกใช่ป่ะ ถ้าไม่จบเกมก้อไม่ไปไหน แล้วถ้าเราจบกัน เธอจะเลือกทิ้งเกมแล้วง้อเราไหม เราว่าเราก้อไม่ได้อยากเรียกร้องงอะไรมากมาย ให้มันดูงี่เง่าเลยนะ แต่ตั้งแต่คบกันมา เราอดทนเรื่องนี้มาตลอด บางทีความอดทนมันก้อไม่ได้มีมากป่ะว่ะ เราไม่เคยพูดเลย เคยแคร์เราสักนิดไหม เวลาเราปวดท้องหิวข้าว (เราเป็นโรคกระเพาะ) เรารีบไปส่งงานอาจารย์ที่มหาลัย อะไรหลายๆอย่างที่เราจำเป็นต้องไปในเวลาที่รอไม่ได้เราก้อไม่เคยโกรธ เคยงอล อยากให้รักษาความรู้เค้าฝ่ายเดียว แล้วเราล่ะ ? TT
ขอบคุณพื้นที่ในพันทิปที่ให้เราได้ระบายความรู้สึก ขอบคุณจริงๆ เราอาจจะระบายเยอะไม่นิด สวัสดีค่ะ ..